Μια απορία μια και μιλάμε για τον Μπάτη:
Στο τραγούδι του Μάρκου “Όταν πίνω τουμπεκάκι” παίζουν μπαγλαμά οι δυο τους.
Και ακούγεται η φράση: “Μπάτη, αδελφέ μου, βαράς πενιές μαγκιόρες”.
Ποιος λέει αυτή τη φράση; Ο ίδιος ο Μπάτης μήπως;
Μου φαίνεται ότι δεν είναι η φωνή του Μάρκου.
Ο Μπάτης το λέει. Συχνά οι ρεμπέτες μέσα στα τραγούδια τους χαιρετίζουν ακόμη και τον εαυτό τους, αν δεν υπάρχει άλλος να το κάνει. Ο Μπάτης το έκανε συχνά. Θα ακούσετε συχνά το Στράτο να λέει “Γεια σου και σένα ρε Στράτο” ή τη Ρίτα Αμπατζή να λέει “γεια σου Ριτάκι”. Ο Μπάτης στο συγκεκριμένο τραγούδι είναι …κόκκαλο (κάτι όχι ιδιαίτερα σπάνιο).
Κορυφή πάντως παραμένει το “Γεια σου ρε Μπάτη με το μπαγλαμά σου” που λέει ο ίδιος Μπάτης στο “Κουτσαβάκι” και το συμπληρώνει μ’ ένα αυτοσαρκαστικό “Μπραβό!”.
“Ριτάκι» δεν θυμάμαι, το κλασικό είναι «γιάάά σου Ρίίίίτα!" Και μην ξεχνάμε και το άλλο κλασικό, «γειά σου Κάβουρα παραπονιάρη» του ίδιου του Κάβουρα βεβαίως.
Δεν ξέρω αν η σκηνή είναι ΚΑΙ “στης Νύχτας τα καμώματα”, πάντως είναι σίγουρα στους ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ (Σακκελάριος) του 1949. Είναι συχνό φαινόμενο της εποχής, ειδικά στις φτηνές παραγωγές, με ένα γύρισμα να κάνουν 2-3 ταινίες…
Κάποια στιγμή θα την κάνω όλη την ταινία mpg (ακούς μάστορα?), διότι περιέχει
α) δυο μεγάλες σκηνές με τον Μπάτη
β) δυο τραγούδια ζωντανά από το συγκρότημα Καλφόπουλου - κανένα δεν έχω ακούσει από δίσκο
γ) ένα playback με τον Ευγενικό, ο οποίος δεν εμφανίζεται στο συγκρότημα που υποτίθεται ότι το παίζει στο κέντρο - επίσης άγνωστο
ε) τους Σταυρίδη, Ρίζο και Κοκκοβιό να τραγουδάνε τους “τρεις καβαλλάρηδες” του Περιστέρη
στ) ένα άγνωστο σε μένα τύπο να λέει έναν εξαιρετικό αμανέ - και καλά στην φυλακή
ζ) τον Κοκκοβιό με τον Σταυρίδη να τραγουδάνε συνοδεία μπαγλαμά το “Οτι γράφει δεν ξεγράφει” - ζεϊμπέκικο του Βέλλα το οποίο βγήκε μετά με κιθαριστικό τρίο σε δίσκο.
Ωραία πράματα…
Αγαπητέ Φρανκ
Πριν κάνεις την ταινία mpg, στέλενεις μια κανονική κόπια για να τη δω
Αντε πια. Βαρέθηκα να αναλύω τα αυτονόητα!
Πράγματι, ο frank έχει απόλυτο δίκιο. Ενα λάθος filename στο αρχείο μου και το λάθος έγινε. Είναι όντως “οι Παπατζήδες”. Η ταινία όμως είναι του ΄54 και όχι του ΄49. Στη μία φωτογραφία φαίνεται η ορχήστρα του Καλφόπουλου όπως εμφανίζεται στην ταινία και στην άλλη ο θρυλικός Κοκοβιός. Ο Κοκοβιός λάτρευε να κάνει παρέα τους ρεμπέτες και ήταν φίλος πολλών καλλιτεχνών. Στην τρίτη φωτογραφία ο Κοκοβιός με το καβουράκι, στο καφενείο του Μάριου, ανάμεσα στους Χρηστάκη, Δερβενιώτη και Μπακάλη.
Μάλιστα. Έγιναν οι διορθώσεις… Μιας και από τη δεκαετία του '80 έως περίπου και τα μισά του '90 με είχε πιάσει “μανία” συλλογής ελληνικών ταινιών (με αποδελτίωση των τραγουδιών κλπ.) και έχω ένα εξαιρετικό αρχείο 1.300 ταινιών περίπου, ας παραθέσω κάποιες σημειώσεις μου:
ΣΗΜ 1 :
Στα τραγούδια αυτά, δεν έχω ψαχτεί να βρω σε ποιούς ακριβείς τίτλους αντιστοιχούν, αλλά πιθανότατα αν ακούσουμε προσεκτικά την δισκογραφία Καλφόπουλου να αποκαλυφθούν κάποια γνωστά.
ΣΗΜ -Για την ιστορία :
Ήταν η περίοδος που έκανα την βιογραφία του Γιώργου Ζαμπέτα και είχαμε τα απογεύματα “ανοιχτή τηλεφωνική γραμμή”. Θυμάμαι, πως τον έπαιρνα τηλέφωνο για να μου λέει τα πρόσωπα που εμφανίζονταν στις ελληνικές ταινίες. Έτσι, έχω καταγράψει αρκετούς μουσικούς που παίζουν σε ταινίες.
Την επόμενη μέρα από την προβολή αυτής της ταινίας άρχισε στις συζητήσεις μας και η αναλυτική περιγραφή των προσώπων του ρεμπέτικου.
Ναι, ο Ζαμπέτας με έκανε να αγαπήσω και να “ψάξω” το ρεμπέτικο !
ΣΗΜ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ :
Ο Τάκης Μπίνης μου είχε πει για τη συμμετοχή του στην ταινία του Σακελλάριου “Ουδέν το αξιοσημείωτον”. Πως ηχογράφησε δυο τραγούδια τού Μάνου Χατζιδάκι για την ταινία, πολύ βιαστικά -ένα ξημέρωμα μετά από μια κραιπάλη…- και σε μια βδομάδα έφυγε για την Αμερική κι έτσι δεν ήξερε την τύχη των ηχογραφήσεων.
Όσο και να έψαχνα τόσα χρόνια (σε βιβλία κινηματογράφου, στο Αρχείο της ΕΡΤ, στην Ένωση Ελλήνων Σκηνοθετών…) δεν είχε καταγραφεί ποτέ τέτοια ταινία !
Φέτος, την Πρωτοχρονιά, γυρίζοντας στο σπίτι στις 5.30 το πρωί, άνοιξα τυχαία την τηλεόραση και είδα να παίζει μια ελληνική ταινία. Σε ένα πάλκο είναι ο Μπάμπης Μπακάλης -με μπριγιαντίνη στο μαλλί- και ένας τραγουδιστής λέει το : “Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω”. Η φωνή είναι του Τάκη Μπίνη !!! Όποιος και να μου έλεγε πως έχει αντίρρηση εκείνη την ώρα, θα τον “έσφαζα” !!! Άκουγα τον Μπίνη.
Παθαίνω πανικό Πρωτοχρονιάτικα… Δεν είχα ξαναδεί αυτή την ταινία. Δεν την είχα καταγράψει! Κόντευα να βάλω τα κλάματα…
Αρχίζω τα τηλέφωνα στην ΕΡΤ. Ξημερώματα Πρωτοχρονιάς…Ποιόν να βρεις ; Βρίσκω κάποια στιγμή άκρη, γιατί σε έξαλλη κατάσταση, ζητάω την ροή προγράμματος και ένας ευγενικός τεχνικός βάρδιας συμβουλεύεται τα χαρτιά του και μου λέει πως παίζει η ταινία : “Της νύχτας τα καμώματα”.
Περιττό να σας πω, πως ανακάλυψα σε 2-3 μέρες πως [b]η ταινία “Της νύχτας τα καμώματα” είναι η κινηματογραφική διασκευή του θεατρικού έργου του Σακελλάριου “Ουδέν το αξιοσημείωτον”.
[/b]Στις 7 Ιανουαρίου το απόγευμα, με παίρνει για τα Χρόνια Πολλά -της ονομαστικής μου εορτής- η γλυκειά μας Κυριακή. Και μέσα σ’ όλα με ρωτάει αν γνωρίζω για κάποια συμμετοχή τού Μπίνη σε ελληνική ταινία, γιατί έχει την ταινία και είναι σίγουρη πως ακούει τη φωνή του Μπίνη.
Μόνο που δεν λιποθύμησα ! Την ταινία την έχει η Κυριακή !!!
(μου την χρωστάει ακόμα βέβαια, αλλά όπως είπε, είναι σαν να την έχω ! )
Και οι δυο είναι ταινίες ντοκουμέντα !
Καθώς και πολλές άλλες…
Κυριακήηηηηηη… Την κόπια μου !!!
Φιλενάδα,
Τι λες για κρασάκι μεσοβδόμαδα? Να κανονίσουμε στο “Μπουρή” με κιθαρομπούζουκα?
Βάλε τη λατρεία που έχω στη φωνή του Μπίνη, βάλε και την αδυναμία μου στο Μ. Χατζιδάκη, ας μου συγχωρεθεί λοιπόν η προσθήκη των στίχων για “Το παλιό δρομάκι”.
Που να ακούγατε και τη μουσική…χάρμα συνδυασμός.
Απόψε ήρθα πάλι στην παλιά τη γειτονιά
Και κοίταζα την γρίλια την κλειστή
Την γρίλια που μου έκλεισες με τόση απονιά
Απόψε στην παλιά ξανάρθα γειτονιά.
Απόψε ήρθα πάλι στο δρομάκι το στενό
Δεν τό 'βλεπε του φεγγαριού το φως
Σαν την καρδιά μου μαύρο ήτανε και σκοτεινό
Απόψε το παλιό δρομάκι το στενό.
Απόψε το φεγγάρι που με είδε μοναχό
Μου κράτησε λιγάκι συντροφιά
Καταλαβέ για χάρη σου το πόσο δυστυχώ
Απόψε που με είδε τόσο μοναχό.
…και δύο φωτογραφίες της ορχήστρας απο την ταινία.
Μπράβο Κυριακή ! Καλά έκανες και έβαλες τους στίχους…
Λοιπόν, στη φωτογραφία -πρώτη σειρά- δεξιά με το μπουζούκι ο Μπάμπης Μπακάλης, ο τραγουδιστής και αριστερά με την άλλη κιθάρα πρέπει νάναι ο Γιάννης Παπαδόπουλος (99%, έχω μια επιφύλαξη -ελάχιστη) ο πρώην άντρας της Λέλας.
Ο τραγουδιστής γνωστός φατσικά. Δεύτερο όνομα… Δεν είμαι σίγουρη πώς τον λένε…
Τον έχουμε “συναντήσει” και στις ηχογραφήσεις. (Ρουμελιώτης, Τζιβάνης, Λαγουρός… τέτοιου βεληνεκούς τραγουδιστής).
Πού θα πάει; Θα τον βρω !
ΥΓ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΟΣΥΝΑΝΤΗΣΗ :
Μιλάμε για Τετάρτη; Θέλει κανας άλλος;
Γιατί την Πέμπτη θα πάω στο Σπίτι της Κύπρου - Παρουσίαση βιβλίου, Σοβιετική Λογοτεχνία. Συμπαρουσιαστής ο Στέλιος Ελληνιάδης. Θα γράψω αναλυτικά…
(αν αξιωθούν και με ενημερώσουν εγκαίρως δλδ…)
Ιωάννα μου, θα σε πάρω τηλ. αύριο να το κανονίσουμε για τη Τετάρτη που μας έρχεται γιατι αύριο θα αργήσει στη δουλειά ο Δημοσθένης. Οποιος θέλει να έρθει… καλοδεχούμενος!
Σε αυτή τη φωτογραφία ίσα-ίσα που διακρίνεται ο πιανίστας, αλλα είναι η μοναδική σκηνή που γυρίζει το κεφάλι του. Ποιός είναι?
Και εμένα μου φαίνεται πολύ γνωστός ο τραγουδιστής, σπάω το κεφάλι μου, αλλα δεν μπορώ να καταλάβω ποιος είναι :108: .
Πολύ χρήσιμες οι πληροφορίες!.
Και μια λίστα με όλες τις ταινίες από το 1948-1962, όπου εμφανίζονται λαϊκοί καλλιτέχνες:
1948, “ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Ακούγεται το τραγούδι «Ψαροπούλα» του Δημήτρη Γκόγκου ή Μπαγιαντέρα και παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη, με τον Ανδρέα Σπαγγαδώρο στο τραγούδι «Εσύ ‘σαι η αιτία που υποφέρω».
1948, “ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΟΝΤΑΡΑΣ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Με τον Μάνο Κατράκη. Λαϊκό τραγούδι «Πότε θ’ αλλάξουν οι καιροί», με τον Δημήτρη Περδικόπουλο και «Νεράιδα».
1950, “ΑΜΑΡΤΗΣΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ”. Σκ. Χρήστος Σπέντζος. Μουσ. Μενέλαος Παλλάντιος Βασίλης Τσιτσάνης «Φτώχεια που με κουρέλιασες».
1950, “ΕΛΑ ΣΤΟ ΘΕΙΟ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Τραγουδά το Ντούο Χάρμα στο τραγούδι «Το ξυράφι και τ’ ακόνι»
1950, “ΑΠΑΧΗΔΕΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ”. Σεν.-Σκ. Ηλίας Παρασκευάς. Μουσ. Νίκος Χατζηαποστόλου. Μεταφορά στην οθόνη της ομώνυμης οπερέτας του Ν. Χατζηαποστόλου με τους Λάμπρο Λεονταρίδη κανονάκι, Αγάπιο Τομπούλη ούτι, και Γρηγόρη Ασίκη πάντζο, οργανικό τσιφτετέλι με χορό χανουμακίου.
1950, “ΦΤΕΡΟ ΣΤΟΝ ΑΝΕΜΟ”, Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδούν οι Πρόδρομος Τσαουσάκης και Ρένα Στάμου (τραγούδι «Κάποια μέρα»)
1951, “ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Μίμης Κατριβάνος (Λαϊκά τραγούδια).
1951, “ΕΚΕΙΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΓΑΠΟΥΝ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζουν Άννα Καλουτά και ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Ακούγονται τα τραγούδια «Άστα τα μαλλάκια σου» και «Θα γυρίσει κι ο τροχός».
1952, “ΔΥΟ ΚΟΘΩΝΙΑ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ”. Σεν.-Σκ. Κώστας Δρίτσας. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γιάννη Τατασόπουλου.
1952, “ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗ ΛΙΜΝΗ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ με αρχοντορεμπέτικα «Άλα». Τραγουδά ο Τάκης Σκούταρης
1952, “Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΩΝ ΙΠΠΟΤΩΝ”. Σκ. Γ. Ασημακόπουλος. Moυσ. Αργύρης Κουνάδης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη και τραγουδά η Άννα Χρυσαφή τα τραγούδια «Μακάρι να μην ήσουνα» χα «Μια γυναίκα δύο άντρες».
1953, “Ο ΚΟΚΟΒΙΟΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ”. Σκ. Α. Δημήτριεφ. Moυσ. Γιώργος Μαλλίδης. Παίζει το συγκρότημα Γιάννη Τατασόπουλου, ακούγονται τα τραγούδια «Όλο τον κόσμο γύρισα», «Μαυρομάτα» «Κακαβιά» και «Το κορμί σου λύγισε το».
1953, “ΣΑΝΤΑ ΤΣΙΚΙΤΑ”. Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζουν Βασίλης Λογοθετίδης και Ίλια Λυβικού. Αρχοντορεμπέτικα τραγούδια του Μιχάλη Σουγιούλ. Τραγούδι «Άρχισαν τα όργανα».
1953, “ΤΟ ΣΩΦΕΡΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη - Γιάννη Τατασόπουλου. Τραγούδι «Μια ζωή την έχουμε».
1953, “Η ΩΡΑΙΑ TOΥ ΠΕΡΑΝ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας με το τραγούδι «Τουρκοπούλα μου».
1953, “ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΟ ΒΟΥΡΚΟ”. Σεν.-Σκ. Γ. Καρύδης. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και ακούγονται τα τραγούδια «Το μονοπάτι πήρες το κακό» και «Δεν μου δίνεις σημασία…»
1954, “ΟΙ ΠΑΠΑΤΖΗΔΕΣ”. Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Παίζει το συγκρότημα Σπύρου Καλφόπουλου και τραγουδά ο Θανάσης Ευγενικός, παίζουν μπαγλαμά και τραγουδάνε ο Γιώργος Μπάτης και ο Πέτρος Γιαννακός ή Κοκοβιός.
1955, “ΚΑΛΠΙΚΗ ΛΙΡΑ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης.
1955, ΛΑΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΙΜΟ. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης, τραγούδια Μάνου Χατζηδάκη, «Γαρύφαλλο στ’ αυτί» «Είμαι άντρας», «Αχ βρε παλιομισοφόρια».
1955, “ΤΟ ΦΙΝΤΑΝΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Ιάσων Νόβακ. Μουσ. Μίμης Κατριβάνος. Παίζει συγκρότημα λαϊκής μουσικής.
1955, “ΓΛΕΝΤΙ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ”. Σεν.-Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Μιχάλης Σουγιούλ -Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη και ο Κώστας Καπλάνης μπαγλαμά, Αρχοντορεμπέτικα τραγούδια με τη Σμαρούλα Γιούλη και την Σπεράντζα Βρανά «Απόψε είσαι για φιλί…»
1955, “ΠΙΑΣΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ”. Σκ. Γιάννης Τριανταφύλλης. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά η Μαρίκα Νίνου τα τραγούδια «Ζαΐρα» «Για να σε κάνω άνθρωπο» και τα «Καβουράκια»…
1955, “ΣΤΕΛΛΑ”. Σκ. Μιχάλης Κακογιάννης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης, παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και η Μαρίκα Νίνου τραγουδά τα τραγούδια «Ο μήνας έχει δεκατρείς» και «Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι».
1955, “Ο ΤΡΟΒΑΔΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ”, Παίζει κιθάρα ο Μετής τότε Άρης Σαν (Αριστείδης Σαϊσανάς).
1956, “Ο ΔΡΑΚΟΣ”. Σκ. Νίκος Κούνδουρος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Λαϊκά τραγούδια Μάνου Χατζηδάκη.
1956, “ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ”. Σεν.-Σκ. Ανδρέας Λαμπρινός. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα Στέλιου Κερομύτη.
1957, “ΤΖΙΠ, ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ”. Σκ. Μαρία Πλυτά. Σεν. Κώστας Μαίανδρος. Ακούγεται ένα αρχοντορεμπέτικο ζεϊμπέκικο.
1957, “ΛΑΤΕΡΝΑ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΓΑΡΙΦΑΛΟ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Λαϊκά τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη, «Παλιομισοφόρια»
1957, “Ο ΜΕΓΑΛΟΚΑΡΧΑΡΙΑΣ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Ζαμπέτα και ο Δημήτρης Ρουμελιώτης τραγουδά το τραγούδι «Πιάνω την καλή…».
1957, “ΤΑ ΜΑΝΑΒΑΚΙΑ”. Σκ. Πέτρος Γιαννακός. Μουσ. Γιώργος Μαλλίδης. Παίζει το συγκρότημα Σπύρου Καλφόπουλου.
1957, “ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ ΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγούδι αρχοντορεμπέτικο «Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει»…
1958, “ΜΙΑ ΖΩΗ ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ”. Σεν.-Σκ. Γιώργος Τζαβέλλας. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Παίζει η ορχήστρα Μιχάλη Σουγιούλ το ομώνυμο αρχοντορεμπέτικο «Μια ζωή την έχουμε…».
1958, “Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΘΕΛΕΙ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ”. Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Ακούγεται το τραγούδι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου «Την αγάπη μου έχω χάσει…».
1958, “Ο ΚΟΜΗΣ ΧΑΤΖΗΧΡΗΣΤΟΣ”. Σκ. Κώστας Ανδρίτσος. Μουσ. Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα Γιώργου Μητσάκη.
1958, “Ο ΛΕΦΤΑΣ”. Σκ. Νίκος Τσιφόρος. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Ελαφρά ορχήστρα παίζει ένα αρχοντορεμπέτικο.
1959, “ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΛΟΠΕΤΙΝΙΤΣΑ”. Σκ. Βασίλης Γεωργιάδης. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και τραγουδά η Μαίρη Λίντα το τραγούδι «Ο ουρανός ξημέρωσε».
1959," ΓΙΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ". Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη με τη Λάουρα «Σατράπισσα με λένε» και «Το καράβι».
1959, “ΟΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΠΟΥΜΠΟΥΝΑ”. Σκ. Πέτρος Γιαννακός. Μουσ. Χρήστος Μουραμπάς. Παίζει το συγκρότημα Μπάμπη Μπακάλη.
1959, “Ο ΘΥΜΙΟΣ ΤΑ 'ΚΑΝΕ ΘΑΛΑΣΣΑ”. Σεν.-Σκ. Αλέκος Σακελλάριος. Μουσ. Τάκης Μωράκης. Λαϊκά τραγούδια.
1959, “ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΤΩΧΟΠΑΙΔΑ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Ζακ Ιακωβίδης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη και Μαίρη Λίντα. Τραγουδά το τραγούδι «Απότομα».
1959, “ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΚΟΛΩΝΑΚΙ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ.
Μανώλης Χιώτης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη με τη Μαίρη Λίντα και τραγουδούν το ομώνυμο τραγούδι.
1959, “Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ”. Σκηνοθεσία: Βασ. Γεωργιάδης. Σενάριο: Θάνος Κωτσόπουλος. Μουσ. Χρ. Μουραμπάς. Παίζει δημοτική ζύγια (κλαρίνο, σαντούρι, λαούτο). Ακούγονται τα τραγούδια: «Η Βλάχα», «Η Σαμιώτισσα» και το ρεμπέτικο «Η Αντριάνα». (Το έργο αυτό εκφράζει την παρακμή του Καραγκιόζη που σταδιακά εκτοπίζεται από τον κινηματογράφο).
1960, “ΜΙΑ TOΥ ΚΛΕΦΤΗ ΔΥΟ TOΥ ΚΛΕΦΤΗ”. Σεν.-Σκ. Δημήτρης Ιωαννόπουλος. Μουσ. Μίμης Πλέσσας. Ακούγονται δύο τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη το «Στης θάλασσας το κύμα» και το «Τραγούδι του φυλακισμένου».
1960, “Η ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ”. Σκ. Ροβήρος Μανθούλης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδούν ο Στέλιος Καζαντζίδης και η Μαρινέλλα τα τραγούδια, «Ζιγκουάλα» και «Για μας ποτέ μην ξημερώσει».
1960, “ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ”. Σκ. Ερρίκος Θαλασσινός. Μουσ. Κώστας Καπνίσης. Παίζει το συγκρότημα Θόδωρου Δερβενιώτη, τραγουδούν Μανώλης Αγγελόπουλος, Νότα Παπανικολάου τα τραγούδια «Στο κατάκλειστο το σπίτι» και «Η αγάπη του τσιγγάνου».
1960, “Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΟΥ”. Παίζει το συγκρότημα του Γρηγόρη Μπιθικώτση.
1960, “ΤΟ ΚΛΩΤΣΟΣΚΟΥΦΙ”. Σκ. Ντίνος Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδούν η Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Μπουζούκια Γρηγόρης Μπιθικώτσης και τραγουδάει η Αλίκη Βουγιουκλάκη στα τραγούδια «Το κλοτσοσκούφι» και «Το σπουργίτι» (Τσίου Τσίου).
1960, “ΤΟ ΚΟΡΟΪΔΑΚΙ ΤΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΟΣ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγούδια του Μάνου Χατζηδάκη, τραγουδά η Άννα Χρυσαφή με συνοδεία μπουζουκιών.
1960, “ΠΟΘΟΙ ΣΤΑ ΣΤΑΧΥΑ”. Σκ. Πητ Γιαννόπουλος. Μουσ. Άκης Σμυρναίος. Τραγουδά ο Παντελής Τιτάκης.
1960, “ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΥΝΟΙΚΕΣΙΩΝ”. Σεν.-Σκ. Φρίξος Ηλιάδης. Παίζει συγκρότημα μπουζουκιών και τραγουδά η Άννα Χρυσαφή και ο Χρηστάκης το ζεϊμπέκικο «Χίλιες γυναίκες γνώρισα» και το ποτ-πουρί με τραγούδια του Μητσάκη (Είναι κρίμα κ.ά.)
1960, “ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ ΣΤΗ ΡΟΔΟ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Γιάννης Σακελλαρίδης. Παίζει το συγκρότημα Μανώλη Χιώτη που τραγουδά το τραγούδι, «Είμαι παιδάκι έξυπνο».
1960, “ΤΟ ΑΓΡΙΜΙ”. Σεν.-Σκ. Κώστας Καραγιάννης. Μουσ. Γιώργος Κατσαρός. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη που τραγουδά ο ίδιος τη «Συννεαιασμένη Κυριακή».
1960. “ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ”. Σεν.-Σκ. Ζυλ Ντασσέν. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Μουσική επένδυση με μπουζούκι, και ακούγεται το τραγούδι του Μάνου Χατζηδάκη, «Τα παιδιά του Πειραιά».
I960, “ΑΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ”. Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Παίζει το συγκρότημα του Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης τη «Δροσούλα» και «Αρχόντισσα», και ο Κώστας Μαυρομιχάλης με την Καίτη Γκρέυ τα τραγούδια «Στρώσε μου να κοιμηθώ» και το «Παλιόσπιτο»
1960. “Η ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ”. Σκ. Φίλιππος Φυλακτός. Τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα με τους Πέτρο Αναγνωστάκη και Σούλη Σαμπάχ.
I960, “ΑΛΗΤΗΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ”. Τραγούδια, με τον Οδυσσέα Μοσχονά, «Αλήτης με καρδιά» και «Να μας ζήσουν οι ψαράδες».
1960, “ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ”. Σκ. Ντ. Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Τραγουδά η Αλίκη Βουγιουκλάκη κρατώντας ένα μπουζούκι.
I960, “ΤΑ ΝΤΕΡΒΙΣΟΠΑΙΔΑ”. Σκ. Στέλιος Τατασόπουλος. Μουσ. Γιάννης Βέλλας. Παίζει ο Γιώργος Μπάτης.
1960. “ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ”. Σκ. Κώστας Στράντζαλης. Παίζει το συγκρότημα Γιάννη Παπαδόπουλου, τραγούδι «Στο τέλος θα νικήσει η αγάπη μας».
1961, “ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ”, (Μιράντα του Πειραιά). Σκ. Γιώργος Ζερβουλάκος. Μουσ. Βασίλης Τσιτσάνης. Παίζει το συγκρότημα Βασίλη Τσιτσάνη και τραγουδά ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
1961, “Η ΛΙΖΑ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ”. Σκ. Ντίνος Δημόπουλος. Μουσ. Μάνος Χατζηδάκης. Παίζουν τα μπουζούκια του Γιώργου Ζαμπέτα.
1961, “ΦΤΩΧΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑΔΕΣ”. Σεν.-Σκ. Ορέστης Λάσκος. Μουσ. Μίμης Πλέσσας. Μπουζούκια Μανώλη Χιώτη, τραγουδά η Μαίρη Λίντα τα τραγούδια, «Φτωχαδάκια και λεφτάδες» (χασάπικο) και «ΙΙερασμένες αγάπες».
1961, “ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΨΕΥΤΗΣ”. Σεν.-Σκ. Γιάννης Δαλιανίδης. Μουσ. Γεράσιμος Λαβράνος. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γρηγόρη Μπιθικώτση.
1961, “ΛΑΘΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ”. Σκ. Χρήστος Κυριακόπουλος. Μουσ. Χρήστος Μουραμπάς. Παίζουν μπουζούκια.
1962 “ΤΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ”. Σκ. Νέστορας Μάτσας. Μουσ. Γιώργος Μητσάκης. Παίζει το συγκρότημα μπουζουκιών Γιώργου Μητσάκη, τραγουδάει ο Μπιθικώτσης το «Συννέφιασε ο Ουρανός». Ακούγονται τα τραγούδια «Άρχισαν τα όργανα» και «Σάντα Τσικίτα».
[Τα στοιχεία αυτά είναι από το βιβλίο του Διονύση Μανιάτη “Οι Φωνογραφητζήδες- Πρακτικών μουσικών εγκώμιον” Αθήνα 2004, εκδόσεις “Πιτσιλός”]
Για το τυπικό της υπόθεσης, ας σημειώσουμε πως η λίστα που παράθεσε η Ελένη, είναι από την πολλή καλή σελίδα για το Ρεμπέτικο Τραγούδι, του φίλου (φοιτητή ιατρικής) Κώστα Χ.
Rempetika.com ( http://www.rempetika.com/diafora/cinema.htm )
Εκεί, μπορείτε να δείτε και απόσπασμα από την ταινία “ΓΙΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ” - 1959, σε σκην. Γιώργου Ζερβουλάκου, που ακούγεται το τραγούδι “Το καράβι” του Τσιτσάνη με ερμηνεύτρια την Λάουρα.
ΥΓ: Η λίστα Μανιάτη δυστυχώς είναι ελλειπής…
Α, την ιστοσελίδα δεν την είχα εντοπίσει.
Τα στοιχεία είναι από το βιβλίο του Μανιάτη, όπως έγραψα.
Συνεχίζω με άλλα στοιχεία.
Ελα καλέ Ελένη ! Τι χρειαζόταν η απάντησή σου τώρα ;
Με ίδια κόμματα (και τα ίδια ορθογραφικά λάθη) τα πληκτρολόγησες κι εσύ -όπως και ο φίλος ;
Δεν σου “την είπα” -έτσι κατάλαβες; Γιατί συνεχώς αυτή η άμυνα;
Απλά ήθελα να σημειωθεί η πηγή. Ο άνθρωπος που κάθισε και κόπιασε, για να τα έχουμε εμείς έτοιμα…
Έλα τώρα…
ΥΓ:
Ναι, απ’ του Μανιάτη το βιβλίο τα έφτιαξε και αυτός. Γιαυτό σημείωσα και πριν ότι είναι ελλειπής η λίστα.
Σχετικά με το μπαράκι του “Μάριου” από τη φωτογραφία της Κυριακής:
Το μπαράκι του Μάριου (Δαλέζιου), του Συριανού, που λειτούργησε από το ΄46 έως το ΄62, στην οδό Ίωνος, στην Ομόνοια και χαρακτηρίστηκε «Στρατηγείο του ρεμπέτικου», ένα μικρό μαγαζάκι με το πατάρι του, το οποίο όμως ήταν τόπος συνάντησης, δημιουργίας, διασκέδασης πολλών συνθετών, στιχουργών, τραγουδιστών κλπ.
Θαμώνες ο Μάρκος («Όποιος δεν ήπιε ούζο στου «Μάριου» δε λογίζεται μπουζουξής», λέγεται ότι είπε), Χατζηχρήστος, Κηρομύτης, Βίρβος, Μπίνης, Παπαγιαννοπούλου, Τσιτσάνης κλπ.
Εκεί άκουσαν τα τραγούδια τους, για πρώτη φορά, ο Μάρκος, ο Στράτος, ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης, ο Καλδάρας, ο Μητσάκης, ο Βίρβος… Ο Μάριος πάνω στον μπουφέ είχε ένα πικάπ της εποχής (κι αργότερα ένα τζουκ-μποξ), όπου έπαιζαν τους δίσκους και γινόταν κριτική από τους λαϊκούς βάρδους. Έλεγαν τη γνώμη τους και βαθμολογούσαν τα τραγούδια πριν ακουστούν από τους κρατικούς ραδιοσταθμούς ή πριν φύγουν οι δίσκοι από τις εταιρείες για τα δισκάδικα. Ακόμη, στα τραπεζάκια οι μπουζουξήδες «περνούσαν» τις νότες με τα καινούργια τραγούδια πριν πάνε για εγγραφή στο στούντιο της Columbia στη Ριζούπολη.
Στο μπαράκι του «Μάριου» κλείνονταν και τα συγκροτήματα για τα πανηγύρια ή και για κάποια τριήμερα σε κέντρα λαϊκά της Αθήνας, του Πειραιά και της επαρχίας. …Για τις ανάγκες του 6ου Στόλου, ο Μάριος για κάποιες νύχτες μετέτρεπε το μπαρ σε καμπαρέ με ζωντανή μουσική. Είχε μια μικρή ορχήστρα με κεντρικό όργανο το σαξόφωνο και οι Αμερικανοί ναύτες έπιναν, χόρευαν και έκαναν φασαρία!
Εκεί έπαιξε μπουζούκι, μαθητής ακόμα ο Γιάννης Σταματίου μπροστά στο Χιώτη που τον βάπτισε και «Σπόρο».
Τραγούδια για το στέκι αυτό έχει γράψει ο Βίρβος:“Οδός Ίωνος” και το μνημονεύει και ο Τσιτσάνης στη “Μαρίτσα”.
(Τα βιβλία του Μανιάτη τα έχω, βρε παιδιά… ποια ορθογραφικά λάθη;;
Ο Μάριος Δαλέζιος:
Ελένη μου, επειδή δεν θυμόμουν τον Τομπούλη στην ταινία, έκατσα και την είδα μόλις τώρα.
Μήπως ο Μανιάτης κάνει λάθος? ή εννοεί τους συμμετέχοντες στην οπερέτα?
Σύμφωνα με τη φωτογραφία απο την ταινία, παίζει ο Λεονταρίδης λύρα, ο Ασίκης ούτι και ο Σαββαίδης κανονάκι.
Από πού είναι αυτά τα στοιχεία για του “Μάριου”;! Θα με ενδιέφερε να μάθω τις πηγές. Αυτά δεν τα έχω συναντήσει κάπου…
Πάντως, ό,τι αναλυτικότερο έχει γραφτεί περί Μάριου Δαλέζιου στην ελληνική βιβλιογραφία (και για το Μπαρ και για το κέντρο του στις Τζιτζιφιές) περιέχεται στη βιογραφία του Μπίνη.
Ο Τάκης Μπίνης (και λόγω Άννας Γκαλ) ήταν πολύ “κολλητός” του Μάριου, ο μόνος που είχε κλειδιά από καφενείο… Πολλές φορές κοιμήθηκε και εκεί…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΠΙΝΗ - Αναφορές στον Μάριο ή στα μαγαζιά του -και στην Άννα Γκαλ :
ΣΕΛΙΔΕΣ : 158, 159, 164, 166, 168, 169, 170 175, 177, 181, 182, 187, 198, 199, 209, 221, 222, 223, 226, 229, 234, 240, 289, 295, 349, 389
ΚΑΙ στις ΦΩΤΟ : 161, 162, 163, 174, 197, 297 (όπου πρωτοβλέπουμε και το εσωτερικό του μαγαζιού, σε πάλκο του 1946-47).
Επιμένεις ακόμα; Να τα δείξω ;… Έτοιμα τα έχω !
Άσε… Ας τα πάρει το ποτάμι…
Μου φαίνεται πως ζαλίστηκα νυχτιάτικα και νόμιζα πως αύριο έχουμε Τετάρτη.
Λοιπόν. Εντάξει για μεθαύριο 14 Μάρτη στο Μπουρή? 7:30-8:00? Για να μη αργήσουμε και μας κυνηγήσουν και οι περίοικοι? Με κρασί φετινό, ονειρεμένο, απο βαρέλια δικά τους, με μια ελάχιστη δόση ρετσίνας ίσα για τη μυρουδιά!
Εμείς παίρνουμε και για το σπίτι:) !
…και μια ερώτηση ακόμα Ιωάννα και πάω για ύπνο. 'Αραγε, ο Πέτρος Γιαννάκος υιοθέτησε το παρατσούκλι και τη φιγούρα του Κοκοβιού, απο τον “προστατευόμενο” φιλαράκι Κοκοβιό του Μπίνη? Δεν είναι απίθανη η υπόθεση ε? Λογικά αφού συνανστρεφόταν τους μουσικούς θα ήξερε και τον Μπίνη άρα και τον Κοκοβιό!