Τα μπιπ στο «ένα τραγούδι για το χειμώνα» των Μουσικών Ταξιαρχιών/Πανούση δεν ήταν εφαρμογή λογοκρισίας; Δε ξέρω αν ήταν ο ίδιος νόμος, γιατί «το βαπόρι απ’ την Περσία» κυκλοφόρησε, ενώ μάλλον προ του 74 θα είχε κοπεί.
He went 1974 from Athens to Stuttgart and 1975 to Paris where he met Petropoulos (picture). Before his own music cosmos was Klassik. But i will ask him, thank you for your questions!
Και στο “Μακρύ ζεϊμπέκικο για τον Νίκο” του Σαββόπουλου για τον Κοεμτζή.
2 «Μου αρέσει»
Εφόσον το λογοκριτικό νομικό πλαίσιο ίσχυε έως το 1991, εναπέκειτο στην κρατική διακριτική ευχέρεια να κριθεί λογοκριτέο ή μη κάθε τραγούδι κατά περίπτωση.
Για παράδειγμα, την ίδια χρονιά (1977), από τη μια το “Βαπόρι απ’ την Περσία” δεν κρίθηκε λογοκριτέο, ενώ από την άλλη λογοκρίθηκαν δύο τραγούδια από τον πρώτο δίσκο της σειράς Το ρεμπέτικο τραγούδι του Κέντρου Έρευνας και Μελέτης των Ρεμπέτικων Τραγουδιών: το “Στην υπόγα” του Μπέζου και ο “Ντερβίσης” που τραγουδά η Παπαγκίκα
1 «Μου αρέσει»
Μα μου φαίνεται ότι ακριβώς από αυτή τη σειρά δίσκων έμαθα αυτά τα δύο τραγούδια. Ξαναβγήκαν αργότερα συμπληρωμένοι; (Δεν τους έχω κοντά μου, αλλά και να τους είχα πολύ αμφιβάλλω αν γράφουν χρονιά έκδοσης.)
Λέμε τη σειρά με υπότιτλο κάτι για παραδοσιακά και για ΗΠΑ;
Δεν γνωρίζω εάν σε κάποια επανέκδοση αποκαταστάθηκε η λογοκριθείσα τάξη.
Μιλάω για τον πρώτο δίσκο της σειράς που κυκλοφόρησε και λογοκρίθηκε το 1977.
Εδώ το βινύλιό μου, όπου στη θέση των λογοκριθέντων εμφανίζονται το “Αϊδίνικο ζεϊμπέκικο” και το “Αϊβαλιώτικο” ζεϊμπέκικο.
Εδώ τα λογοκριθέντα, από το εσώφυλλο του δίσκου:
Λοιπόν, νομίζω ότι η εικόνα με τους στίχους κι από πάνω το ΕΛΟΓΟΚΡΙΘΗ μού είναι οικεία, αλλά ωστόσο τα τραγούδια τα είχαν οι δίσκοι, μάλιστα θυμάμαι το χαρακτηριστικό σχόλιο ότι η Υπόγα έχει τον ίδιο σκοπό με το Ήσουνα ξυπόλητη (που επίσης υπάρχει, είτε στον ίδιο δίσκο είτε σε άλλον της σειράς). Ενδεχομένως λοιπόν να έχω μεταγενέστερη επανέκδοση όπου δεν τύπωσαν καινούργιο εξώφυλλο. Άλλωστε το 1977, τριών χρονών, δεν πολυσύχναζα στα δισκάδικα. Μέχρι να αναπτύξω αυτό το χούι, μάλλον η πρώτη έκδοση θα εξαντλήθηκε.
Το 1973 βγήκε στην Αμερική και ο δίσκος του Απόστολου Νικολαϊδη με συλλογή από χασικλίδικα εποχής γραμμοφώνου (με τη δική του προσέγγιση). Ο δίσκος, διαβάζω, είχε απαγορευτεί στην Ελλάδα επί Χούντας.
Και κάτι προσωπικό σχετικά με τον δίσκο αυτό. Στα τέλη της δεκαετίας του 70 η συλλογή αυτή κυκλοφορούσε μέσω κασετών. Ο καθοδηγητής μου στα μουσικά, κατά πέντε χρόνια μεγαλύτερος, ξάδερφός μου μού παρουσίασε τα τραγούδια αυτά με συνωμοτικό ύφος, επισημαίνοντάς μου: «Αυτά είναι απαγορευμένα. Πρόσεχε». Μου είχε δημιουργηθεί ο φόβος ότι και η απλή ακρόαση αρκούσε για να «μας περάσουνε κάτω» (στο σταθμό Χωροφυλακής της Σίφνου). Παρόλα αυτά, στις παρέες μας κάναμε πολύ γούστο να τα τραγουδάμε. «Δυο και δυο κι άλλα δυο και δυο κι οχτώ δεκάξι» κλπ κλπ. Όλα αυτά λιιιγο πριν γνωρίσω τις πρώτες εκτελέσεις γραμμοφώνου.
2 «Μου αρέσει»
Καλό και εύλογο θα ήταν να παραπεμπόμασταν στη σχετική απαγορευτική αστυνομική διάταξη…
he knows he hnows he knows it all now and before, he heared about it
Αγαπητοί φίλοι, ένα ακόμη λιτό, περιεκτικό και ιστορικό CD, το τρίτο της σειράς, είναι έτοιμο και από 5.12.2023 διαθέσιμο!
«Μουσικός Χρονοχώρος – Musikalischer Chronochoros 1917 - 2023»
Πάρτε μια οπτικοακουστική γεύση εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=4kCyvCYDSg4
Ένας ψηφιακός δίσκος, που δεν θα πρέπει να απουσιάζει από καμία μουσική βιβλιοθήκη.
Επτά ηχογραφήσεις από τις ιστορικές του 1917 στο Γκοέρλιτς (Görlitz) της Γερμανίας, μιας μοναδικής καταγραφής της προφορικής, μουσικής μας παράδοσης (βλέπε: http://www.paradoxon.gr/paramithi/goerlitz.html ) και επτά διασκευές τους, συμπληρώνουν τα 14 κομμάτια του δίσκου (περιεχόμενο, συντελεστές βλ. εξώφυλλο).
Αυτή τη φορά κυριαρχεί η Κρήτη με 4 τραγούδια (κοντυλιές, συρτά), ένα από Πελοπόννησο-Ρούμελη, ένα αστικό της Σμύρνης κι ένα εκκλησιαστικό *Πολυχρόνιον Βασιλέως Κων/νου).
Όσοι ενδιαφέρεσθε, στείλτε μήνυμα εδώ ή στο paradoxologos@gmx.net
Η ανταπόκριση και η κοινοποίηση, θα βοηθήσει την παραγωγή του τέταρτου ψηφιακού δίσκου της σειράς, που ακολουθεί σε λίγους μήνες!
3 «Μου αρέσει»
Την πληροφορία την διαβάζω στο λήμμα για τον Απόστολο Νικολαϊδη στη wiki (που η αξιοπιστία των λημμάτων εκεί είναι αμφιλεγόμενη). Ο Φ. Τρούσσας, σε άρθρο του στη Lifo, αναφέρει περί παράνομης κυκλοφορίας του δίσκου «Όταν καπνίζει ο λουλάς» τότε.
Με την ευκαιρία, κυκλοφόρησε πρόσφατα λεύκωμα σχετικά με τον Απόστολο Νκολαϊδη με επιμέλεια από την κόρη του, Μαρία Νικολαϊδου, με τίτλο «Απόστολος Νικολαϊδης» και υπότιτλο «Ενας γνήσιος λαϊκός τραγουδιστής που δεν λογοκρίθηκε ποτέ».
(Οι προσωπικές μου αναμνήσεις αναφέρθηκαν με παιγνιώδη διάθεση, βέβαια)
1967-1974
Γεια σας
καλημέρα,
Έχετε διαβάσει αυτό το βιβλίο;
2 «Μου αρέσει»
Γνωστότατο το αστείο, όπου πελάτης ζητά από τον φαρμακοποιό “γάλα Βόλου”, εννοώντας γάλα Μαγνησίας,(το ελαφρύ καθαρτικό).
1 «Μου αρέσει»
Εννοείς στο σημείο που ακούγεται κασέτα σε φαστ φόργουαεντ; Έλεγε κάτι λογοκριθέν;
Ο επίμαχος στίχος: Καθώς διηγόταν την ζωή του [σε κουφούς], θαρρούσα δεν θ΄ αντέξω. [Το δικαστήριο λειτουργούσε μέσα εκεί, μα η δικαιοσύνη ήταν απ΄ έξω.]
Τους είχα σημειωμένους στο εξώφυλλο της κασέτας, αλλά τώρα έχουμε το ίντερνετ:
3 «Μου αρέσει»