Μι ουσάκ ταξίμι

Το ουσακ 5χ υπάρχει και λέγεται χουσεϊνί οπότε μην κολλάς στην 5τη βαθμίδα. Υπάρχει μια τάση στο κιουρντί καταληκτικά να χαμηλώνει η 5τη βαθμίδα σε λαϊκό ρεπερτόριο αλλά όχι παντού.
Γενικά στο μακάμ,το κιουρντί ψηλά τείνει να εξηγείται με δομές και ονομασίες που ήδη υπάρχουν στο ουσάκ δηλαδή συχνά λέμε πως “κάνει” νεβά, μουχαγιέρ κλπ κλπ.
Για μένα το ουσάκ και το κιουρντί προκύπτουν ως δεύτερες βαθμίδες δομών που υπάρχουν κάτω απο τη βάση τους.
Δηλαδή :
Μι ουσάκ σκέψου ρε Ραστ απο κάτω
Μι Κιουρντί σκέψου ρε Μπουσελίκ(Νιχαβέντ) απο κάτω
Αν παίζεις και πλήκτρα, σκέψου ματζόρε το πρώτο, μινόρε το δεύτερο

Με άλλα λόγια: ως συμπεριφορές συχνά μπορείς να τις “αποδείξεις” μελωδικά με αυτό τον τρόπο. Αν παίζεις Ουσάκ θα δέίξεις το ραστ απο κάτω το και αντίστοιχα αν παίζεις κιουρντί θα δείξεις το μπουσελίκ απο κάτω.
απο κει και πέρα, η δεύτερες τους βαθμίδες είναι ελαστικές. Το ουσάκ γράφεται ψηλά αλλά έλκεται απο τη βάση του καταληκτικά.Το κιουρντί αντίθετα γράφεται χαμηλά αλλα έλκεται προς τα πάνω σε ανωδικές μελωδικές πορείες.

2 «Μου αρέσει»

το θέμα είναι ότι στο ρεμπέτικο ρεπερτόριο δεν είναι τόσο σαφείς οι διαφορές αυτές. τα τραγούδια συνήθως κινούνται γενικά στον τρόπο του ρε, συνδυάζοντας 4/5χορδα και χαμηλή/ψηλή δεύτερη βαθμίδα κατά βούληση. χρήσιμο είναι να ξέρουμε τον ορισμό, αλλά να είμαστε έτοιμοι να αναγνωρίσουμε και πιο ελεύθερες συμπεριφορές.

2 «Μου αρέσει»

Στα μακάμ υπάρχουν περισσότεροι κανόνες σίγουρα. Βοηθάει και το μέγεθος των κομματιών μερικές φορές να αναπτύξεις ενα μακάμ. Αν το κομμάτι ειναι μικρο σε διάρκεια δυσκολευει λιγο να τα χωρέσεις όλα.

Γι αυτό το σκέφτομαι πιο πολύ με πιθανότητες. Λέω αν ακούσω το Χ η το Υ έχω πιθανότητες να είναι ο τάδε δρόμος, μετά αν ακούσω και ένα Ζ ο συνδυασμός Χ+Υ+Z μπορεί να μου αλλάξουν γνώμη.

Τα χουσεινί και μουχαγιέρ δεν τα διαχωρίζουμε στους δρόμους από το ουσάκ. Φαντάζομαι οτι το κιουρντι διαχωρίστηκε λόγω της επίμονα χαμηλωμένης 2ης?

1 «Μου αρέσει»

Δεν είμαι σίγουρος οτι καταλαβαίνω .Λέμε πως υπάρχουν κομμάτια που δεν ξέρουμε αν κάνουν κιουρντί η ουσάκ; Κάποιο παράδειγμα;

Τα 2 διαχωρίζονται γιατί είναι διαφορετικές δομές με άλλα διαστήματα που αποδίδουν 2 διαφορετικούς συναισθηματικούς κόσμους.
Πάντως δεν χρειάζεται το πλήρες εύρος δυνατοτήτων κάποιου τρόπου για να τον αποδείξεις.Υπάρχουν τραγουδάκια που πατάνε μόλις σε ένα τετράχορδο και μια χαρά καταλαβαίνουμε που ανήκουν.

1 «Μου αρέσει»

Δε λέμε ακριβώς αυτό. Λέμε απλά ότι όσον αφορά τους δρόμους μάλλον τσουβαλιάζονται ολα τα κομμάτια στο “ουσάκ” (σαν γενικό τροπο του Ρε) λογω της συχνής εναλλαγής χαμηλή/ψηλή δεύτερης βαθμίδας και ισως λογω της μικρής εκτασης των κομματιών.

Ισως στο κιουρντι που εχει δικό του δρομο δεν ειναι τοσο εμφανές.

Στο χουσεινί για παραδειγμα που στα μακάμ εχει δικά του χαρακτηριστικά, αλλά δεν εχει αμεση αντιστοιχία στους δρομους θα επεφτε πάλι στην κατηγορία “ουσακ”. Για παραδειγμα το “Σπαστα φως μου”, νομίζω οτι ειναι χουσεινι αν θυμαμαι καλά, αλλά σε δρομους οι πιο πολλοί θα το λέγανε ουσάκ.

2 «Μου αρέσει»