Τα 2 πρώτα μέτρα της εισαγωγής.
Το μήνυμα είναι συνέχεια αυτής της κουβέντας.
να υποθεσω ότι το 9/4 είναι για να μη μπλεξουμε με 32α ετσι; :241:
9/8α δεν είναι “κανονικα” ; Ζειμπεκικο δεν είναι;
Δεν εχω μαθει κατι λάθος ε; :230:
Κανονικά είναι 9σημος, τώρα αν θα είναι 9/4 ή 9/8 είναι στην διάθεση του γράφοντος την παρτιτούρα.
Όπως σωστά υπέθεσες Γιώργο, έγραψα σε 9/4 για την αποφυγή μικρών αξιών που ίσως μπερδεύει περισσότερο κάποιους.
Ξέχασα να πω, ότι είναι γραμμένο σε τονικότητα ΡΕ για την αποφυγή δύσκολου οπλισμού και επομένως, η αλλοιωμένη νότα που συζητάμε είναι η σιb.
Ωραία γραφή Δημήτρη Ν. Βέβαια, αυτή δεν παύει να είναι μόνο η πρώτη εισαγωγή, καθώς στις άλλες -ενδιάμεσα των στροφών- ακούγονται άλλα… Τα ξαναείπαμε και στην ομάδα! Μπράβο και για τη μετατροπία σε Re από Do#, αφού ακούγονται καθαρά οι ανοιχτές χορδές στα μπουζούκια. Αυτά.
Υ.Γ.: Είχαμε πει πως πρόκειται για “πράσινη” του Κηρομύτη. Και τι έγινε; Αυτό δεν θα πει βέβαια, ότι πρέπει κι εμείς να παίζουμε ότι φάλτσο ακούμε… Αυτό συμβαίνει και σε αρκετές άλλες ηχογραφήσεις.
Βεβαίως δεν χρειάζεται να αντιγράφουμε πιστά και τα φάλτσα, στην προσπάθεια για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο σεβασμό στην πρώτη εκτέλεση. Αλλά το να «πιάσουμε» κάποια έλξη και από εκεί, να ανοίξουμε ολόκληρη ιστορία αν η μελωδία περνάει σε χουσεϊνί ή όχι, και αυτό είναι λάθος. Η πολλή θεωρία τρώει τον αφέντη. Συμφωνούμε όλοι, νομίζω, πως το καλύτερο θα ήταν να ρωτήσουμε τον Κερομύτη, αλλά αυτός σίγουρα θα μας έλεγε «Ράστι είναι το κομμάτι» και τέρμα. Για λαϊκούς μουσικούς μιλάμε, όχι για τον Τανμπουρί Τζεμίλ Μπέη.
Εγω τον ακούω καρσιλαμα πάντως. Τώρα στα υπόλοιπα θα συμφωνήσω με τον Νίκο έχει πιάσει την ουσία. Για τα " λάθη " που αναφέρονται παραπάνω δε θα συμφωνήσω αν ακούσει κανείς με προσοχή και τη μελωδική γραμμή της κιθάρας. Τέλος μη ξεχναμαι οτι ο Κερομύτης ηταν και μάστορας στα " ντουζενια " και νομίζω οτι τέτοιο κούρντισμα έχει στην πρώτη εκτέλεση
καμηλιέρικο θα έλεγα. τί ντουζένι ακούς; γιατί μου φαίνεται πως παίζει ανοιχτές ρε-λα-ρε, πολύ ωραία πάνω στο ρυθμό. όσο για τα λάθη, θα συμφωνήσω με τον μήτσο και τον νίκο. ειδικά στην αρχή-αρχή των κομματιών, γινόντουσαν λαθάκια -όπως του μάρκου στο “πρέπει να ξέρεις μηχανή”. δεν χρειάζεται να τα αντιγράφουμε, αλλά ούτε και να διορθώνουμε τους δασκάλους! άνθρωποι ήτανε και παίζανε, με την πίεση κιόλας μην σπαταλήσουνε τις ακριβές μήτρες των δίσκων…
φιλικά, νίκος
Ρε-σολ-Ρε με τη μελωδια παιγμένη στη σολ, το λεγομενο " ισιο " ντουζένι
το ίσιο ρε-σολ-ρε χρησιμοποιείται για τονικότητα σολ (ματζόρε συνήθως). το συγκεκριμένο κομμάτι παίζεται πολύ ωραία στο ντουζένι ραστ (ρε-σολ-ντο), που όμως βγάζει τονικότητα ντο (ματζόρε συνήθως). εφ’ όσον το κομμάτι είναι παιγμένο σε ρε, ή θα είναι σε κούρδισμα ιταλικό ρε-λα-ρε ή σε ραστ μι-λα-ρε (μπουργάνα). η διαφορά είναι όμως πολύ μικρή στο άκουσμα και οι ανοιχτές του ισοκράτη ίδιες.
ομολογώ πως δεν κατάφερα να βγάλω τον ήχο της ηχογράφησης με ρε-σολ-ρε όπως λες, ούτε να διακρίνω κάπου σολ ανοιχτή. σε ποιό σημείο το διέκρινες;