στα σύγχρονα κλειδιά, η τυπική απόσταση αξόνων είναι 35mm. Δύσκολα θα βρεις άλλο μέγεθος, με αρκετό ψάξιμο (και από τιμές, αυτά που είχα βρει κάποτε ξεκινάνε απο ~150€).
Αν θες μπορώ να σου στείλω (δεν ξέρω πότε θα φτάσουν βέβαια) διάφορα παλιά κλειδιά να δεις μήπως μπορείς να αντικαταστήσεις άξονες, γρανάζια κτλ. Πρέπει όμως να μπορούν να διαλυθούν αυτά που έχεις, ο άξονας της χορδής θα βγεί εάν βγαίνει ο άξονας με το “κουμπί”. Αυτοί οι τελευταίοι όμως πιάνονται με πολλούς τρόπους, ο πιο απλός είναι με κάποιου είδους “γάντζο” που είναι ανοιχτός από τη μια μεριά και βγαίνει. Αν είναι “κλειστός” στην περίμετρο δεν βγαίνει εύκολα και υπάρχει περίπτωση ζημιάς στην υποδοχή και κίνδυνος να αχρηστευθεί όλη η “πλάκα” της βάσης.
Αν θες βάλε καμιά φωτογραφία.
Κατά τη γνώμη μου πάντως αξίζει να κάνεις μια προσπάθεια να κρατήσεις τα παλιά.
Οι παραλλαγές δεν είναι θέμα. Καθεμία αντιστοιχεί σ’ ένα δεδομένο όργανο με κανονικό ηχείο, π.χ. τζουμπούς-ούτι (αυτό είναι το στάνταρ), τζουμπούς-σάζι κλπ. Οπότε, ανάλογα με ποιου οργάνου μοιάζει το μπράτσο, υπάρχουν ανάλογες χορδές (μπράτσο σαν ουτιού - χορδές για τζουμπούς-ούτι, κλπ.).
Το θέμα είναι ότι με τη βίδα χάνεσαι στη μετάφραση ούτως ή άλλως, και αφού βρεις χορδές: το συνολικό ύψος του κουρδίσματος μπορεί να έχει μεγάλη απόκλιση, αρκετές νότες, ανάλογα με την κλίση του μπράτσου, και είναι σκέτο χάος το να ταιριάξεις τη σωστή κλίση με το σωστό ύψος.
τι να σε πώ, δεν ξέρω. Το συγκεκριμένο όργανο ήταν τρίχορδο με διπλές χορδές, αλλά αντίθετα με τα Cumbus saz που βλέπω εδώ (sazbush)
δεν είχε μεγαλύτερη (74 εκ.) κλίμακα από την standard του εξάχορδου με έξι μονές, του αντίστοιχου με το ούτι (54-56 εκ.) - αλλά μικρότερη, 52,5 εκ.
Όλη η συζήτηση γινόταν με mail. Εγώ προσπάθησα να βρω έναν συνδυασμό χορδών σύμφωνα με τα επιθυμητά κουρδίσματα (σύμφωνα με την φίλη) και ομολογώ οτι βρέθηκα σε αδιέξοδο - τουλάχιστον για τις “συνήθεις” χορδές και διατομες που έχω υπόψη μου - ώστε να προτείνω κάτι.
Έχεις δίκιο, είναι περίπλοκο. Αλλά με λίγη υπομονή βρίσκεται η άκρη. Με τη βίδα είναι που εγώ σήκωσα τα χέρια. Τα πράγματα είναι τελείως στον αέρα, δεν μπορείς να πεις «στη στάνταρ κλίση θα κουρδίσω τάδε τόνο» γιατί δεν υπάρχει στάνταρ κλίση, υπάρχει απλώς ένα συνεχές εύρος δυνατών κλίσεων χωρίς οδηγό να τις ξεχωρίζει!
Χωρίς τάστα (το δικό μου είναι «ούτι») και με κινητό καβαλάρη, τα πράγματα δε γίνονται πιο συγκεκριμένα.
Αυτό που διακρίνω πάντως είναι η διαφορετική φιλοσοφία στο πιάσιμο του άξονα, οπότε δεν ξέρω αν μπορώ να ανταλλάξω εξαρτήματα. Και επίσης αξίζει να αναπαλαιώσω τα παλιά ή να κάνω επιτόπου την αλλαγή και τέλος;
έχασα επεισόδια, χτες δεν είχα ιντερνετ…
Μάνο σου έστειλα μήνυμα για την αντικατάσταση των αξόνων, αν θες δες το.
Τα νέα κλειδιά που πήρες (Der Jung ?) για κλασσική τα βλέπω, αν οι άξονες είναι πλαστικοί δεν κάνουν για μεταλλικές χορδές, επίσης βλέπω ότι είναι διαμέτρου 10mm και όχι 6mm, αν κάνεις φαρδειές τρύπες δεν θα μπορέσεις να βάλεις κλειδιά ακουστικής (6mm)
Καλησπέρα σε όλους. Προσπαθώ να μοντάρω την κιθάρα. Ομόρφυνε κάπως, έκατσαν και τα κλειδιά καλά (τελικά έβαλα αυτά που είχα πάρει με νέες τρύπες κλείνοντας τις παλιές), αλλά έχω θέμα με το μπράτσο μάλλον ή στην καλύτερη με τους καβαλάρηδες. Έβαλα τις δυο ΜΙ χορδές αλλά πολύ τρίξιμο. Βρίσκουν οι χορδές στα τάστα, ειδικά η ΜΙ καντίνι. Σας ανεβάζω και δυο τρεις φώτο…
Από τις φωτογραφίες φαίνεται ότι τα ταστα είναι ανισα σε όλο το μήκος τους. Φαντάζομαι ότι δεν θα έχουν και το κατάλληλο ύψος. Επίσης τα χαντάκια στον ζυγό φαίνονται υπερβολικά βαθειά. Τρίζουν οι χορδές και όταν τις παίζεις ανοιχτες? Εγώ για τέτοια δουλειά θα την πήγαινα πάντως σε μάστορα. Πάντως άμα την τελειώσεις θα είναι ωραία κιθαρίτσα! Καλή συνέχεια
Κι εγώ φαντάζομαι ότι θα χρειαστούν αλλαγή τάστα να ισιώσει και η ταστιέρα. Ανοιχτές δεν τρίζουν, όχι. Αύριο θα αλλάξω αν προλάβω τα κόκκαλα και βλέπουμε πάλι…
καλημέρα!
Αφού δεν τρίζει με ανοιχτές, προφανώς ακουμπάει η χορδή (οι χορδές) σε κάποιο τάστο (τάστα) παρακάτω. Δοκίμασε να χαλαρώσεις τη βίδα στην ένωση (πρέπει όμως να έχεις όλες τις χορδές επάνω και κάπως κουρδισμένες να έχουν τάση), χαλαρώνοντας θα αλλάξει η γωνία και θα σηκωθούν οι χορδές - μέχρι να μην ακούς τασταρίσματα. Αν θα σηκωθούν λίγο και η κιθάρα παίζεται όλα καλά. Αν είναι πολύ ψηλά και δεν μπορείς να παίξεις, τότε για να παιχτεί πρέπει να χαμηλώσει πάλι και μάλλον θα θέλει τοπικές επεμβάσεις, πρέπει να εντοπιστούν τα τάστα στα οποία ακουμπάνε οι χορδές.
Και πάλι θεωρητικά, η απόσταση χορδής - τάστου (action) στο πρώτο τάστο είναι … όσο λιγότερο γίνεται χωρίς να ταστάρει (δοκίμασε αρχικά ~ 0,7 mm στη σολ) και στο 12ο στο μεν καντίνι ~ 2,0 mm και στην μπάσα ~ 2,5-3,0 mm. Αυτές οι αποστάσεις δεν είναι απόλυτες αλλά ας πούμε “μέσοι όροι” για ακουστική, άλλοι θέλουν χαμηλότερα τις χορδές - αλλά και πολλοί λαϊκοί με βαρύ χέρι (εδώ στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον) θέλουν τις χορδές ακόμα ψηλότερα στο 12ο, μπορεί να σε παίρνει και ψηλότερα δηλαδή, εξαρτάται κι από την κιθάρα κάθε φορά. Όσο πιο ψηλά παίζεις (στα πρώτα τάστα) τόσο πιο άνετη είναι με χαμηλό action στο πρώτο τάστο. Δυστυχώς δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να το μετρήσεις, αν κατέβεις περισσότερο από ότι χρειάζεται (σκάψεις βαθύ κανάλι στο κόκκαλο του ζυγού) πρέπει να ξαναγεμίσεις και να ξανασκάψεις, οπότε εκεί πήγαινέ το συντηρητικά. Κανονικά θέλει και ειδικές λίμες για το κόκκαλο, εναλλακτικά μπορείς να χρησιμοποιήσεις βελόνες για καθαρισμό μπεκ υγραερίου
Αν θες (και για μελλοντική χρήση,) πήγαινε σε ένα μαγαζί που πουλάει είδη σχεδίου και πάρε έναν χάρακα μεταλλικό (“ρίγα”), τον πιό ίσιο που θα βρεις (σύγκρινέ τους μεταξύ τους, να ακουμπάνε αντικρυστά στο σόκορο και να μην περνάει φώς - ή τελος πάντων όσο λιγότερο- από την χαραμάδα)
Βάλε την ρίγα πάνω στα τάστα, και πάλι με φως από πίσω δες τι γίνεται. Ιδανικά, πρέπει να ακουμπάει στο πρώτο και στο τελευταίο και σταδιακά στη μέση να απομακρύνεται από τις κορυφές (7ο - 8ο τάστο να είναι λίγο χαμηλότερα ~ 0,3 mm - οσο μια κόλλα χαρτί). Αυτό είναι το λεγόμενο relief (βέλος κάμψης) επειδή οι παλλόμενες χορδές σχηματίζουν άτρακτο και στη μέση της ταστιέρας χρειάζεται μεγαλύτερη απόσταση.
Αν η ρίγα “τραμπαλίζει”, σημαίνει ότι κάποιο μεσαίο τάστο (ή τάστα) είναι ψηλότερα και εφόσον το εντοπίσεις είναι ο πρώτος σου ύποπτος για χαμήλωμα.
Μπορείς και χωρίς χάρακα να δεις το relief, μόνο με την χορδή, πίεσέ την στο πρώτο (βάλε ένα καποτάστο ή κάτι τέτοιο) και στο τελευταίο διάστημα πάτα την με το δάχτυλο και δες τι γίνεται στο ενδιάμεσο. Αλλά μόνο με τη χορδή δεν μπορείς να δεις αν κάποιο είναι ψηλότερο, θέλει “ρίγα” να τραμπαλίζει. Σε βάσανα μπλέχτηκες, αλλά είναι ωραία βάσανα.
Καλησπέρα. Δηλαδή λές πως αυτή η βίδα του καλοριφέρ που έχει εκεί, λειτουργεί σαν βέργα; Δεν πρέπει να είναι βιδωμένη τέρμα για να μην έχει τζόγο; Και όταν λες να ξαναγεμίσω τον ζυγό, πώς εννοείς; Με σόδα και κόλλα στιγμής;
Η βέργα ΔΕΝ ρυθμίζει την γωνία αλλά το βέλος κάμψης (relief). Η αυξομείωση του action είναι “παράπλευρο αποτέλεσμα” και δεν γίνεται με σωστό τρόπο.
Η βίδα (τέτοιου ή άλλου τύπου)* είναι που ρυθμίζει την γωνία της ένωσης και το άμεσα ορατό αποτέλεσμα είναι να αυξομειώνεται το action, σωστά αυτή τη φορά. Όχι, ΔΕΝ χρειάζεται να είναι τέρμα βιδωμένη. Η δουλειά της δεν είναι να στερεώνει το μπράτσο, αλλά :
να κρατάει το μπράτσο στον άξονα συμμετρίας, να μη φεύγει αριστερά - δεξιά (βεβαίως και με τη βοήθεια του μόρσου), και κυρίως
να αυξομειώνει την απόσταση στις διαμορφώσεις του αρσενικού / θηλυκού μόρσου της ένωσης (μοχλός), ρυθμίζοντας έτσι τη γωνία και το action, θεωρητικά ακόμα κι όταν παίζεις. Γι αυτό έγινε διάσημος ο Stauffer.
σωστά, ενημερωμένο σε βρίσκω, έτοιμος είσαι
(*) υπάρχουν πολλοί τρόποι και η δυνατότητα ρύθμισης είναι αντικείμενο συνεχούς διερεύνησης. Εδώ ένωση “Howe - Orme” ~ 1890
Καλησπέρα σε όλους. Έτοιμη η κιθάρα. Ήρθε το μπράτσο στη θέση του τελικά… Μια χαρά δούλεψε η βίδα του. Περιμένω ένα φίλο κιθαρίστα να τη δει. Θα σας στείλω βίντεο με τον ήχο της…
που έχει εκεί, λειτουργεί σαν βέργα; Δεν πρέπει να είναι βιδωμένη τέρμα για να μην έχει τζόγο; Και όταν λες να ξαναγεμίσω τον ζυγό, πώς εννοείς; Με σόδα και κόλλα στιγμής;
