Μόλις πέθανε ο Αναστάσιος στα 1915 την επιχείρηση την ανέλαβε ο 22χρονος Epi ο οποίος την μετονόμασε House of Stathopoulo,συνεχίζοντας την γραμμή παραγωγής του πατέρα του.Το παρακάτω Λαούτο το οποίο περιμένω εξ Αμερικής είναι House of Stathopoulo (1921).
Περισσότερες λεπτομέρειες μόλις φτάσει.
1 «Μου αρέσει»
Ρίξτε μια ματιά στην φωτογραφία που ανέβασα και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.
Το λαούτο του Γιάννη, και της φωτογραφίας μου (το 1915-16 στο Σικάγο),
φαίνεται να είχαν τον ίδιο πατέρα… 
1 «Μου αρέσει»
Τάσο, έτσι φαίνεται.
Η φιγούρες τους μοιάζουν εντελώς ίδιες. Νομίζω πως βλέπω όμως μιά διαφορά στο μοντέλο του ηχείου, στο μέρος μεταξύ τρύπας και μπράτσου. Ίσως να χρησιμοποιούσαν και περισσότερα από ένα, διαφορετικά καλούπια. Διαφορά υπάρχει επίσης και στην κεφαλή.
Γιάννη, καλορίζικο !
Με το καλό να φτάσει. Όπως βλέπω, θάχεις πολύ δουλειά μετά για να το συνεφέρεις…
Και θάχουμε και αρκετά γιά να μελετήσουμε !
Άντε, με το καλό και με ένα του Μούρτζινου…
Ευχαριστώ!
Η κλειδιέρα στην φώτο του Τάσου διαφέρει.Εϊναι αυτή που χρησιμοποιούσε ο Αναστάσιος.Η ίδια με το σχέδιο που έχω βρει.
Νίκο νομίζω ότι σιγά σιγά θα σταματήσω τη συλλογή γιατί θα βγούμε στο δρόμο!
Επίσης το λαούτο το Αναστάσιου έχει κάπως πιο τριγωνικό σχήμα.Πρόσφατα (2007)πουλήθηκε από οικο δημοπρασιών στο εξωτερικό ένα του 1907 σε τιμή (απ΄ότι μου είπαν)πάνω από 10000 $
Φυσικά !!!
Αυτές (και περισσότερες!) είναι οι τιμές των συλλεκτικών οργάνων.
Βεβαίως, κάποτε παρουσιάζονται και ευκαιρίες…
Αυτό είναι ένα άλλο λαούτο Α. Σταθόπουλου του 1909, δηλ. της προ House of Stathopoulo εποχής, οπότε είναι πιθανο να είναι από το χέρι του ίδιου του Αναστάσιου…:090:
Μετά από μεγάλη ταλαιπωρία στο τελωνείο επιτέλους έφτασε.
35 δουγιες πιθανότατα βραζιλιάνικος παλίσσανδρος, φοβερή λεπτομέρεια στην κατασκευή.
Μήκος χορδής 72 ,μήκος σκάφους 46,πλάτος 34 ,βάθος 17.Το καπάκι έχει την χαρακτηριστική καμπύλη των λαούτων της εποχής του.
Αν και η ετικέτα γράφει house of stathopoulo,η πυρογραφία στο καπάκι είναι A.Stathopoulo.
Επειδή μου τελείωσαν τα συνημμένα το απόγευμα θα ανεβάσω φώτο στη σελίδα μου στο φόρουμ
Aυτο με την πυρογραφια στην σκαλιστη τρυπα ειναι θεμα λιγο.Πιθανον το εβαζε ο Γυιος προς τιμην του Πατερα του ,γιατι εχω δει αλλα δυο μπουζουκια μετα το 15 με την ιδια τρυπα αλλα κανενα του Αναστασιου .
Σταύρο σε αυτό που γράφεις έχεις δίκιο.Έβαζαν το όνομα του πατέρα και μετά το θανατό του.
Το λαούτο έχει υποστεί μια κακἠ επισκευή στον καράβολα ,αλλά μαζεύεται.Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν είχε μπερντέδες αλλά τάστα.
(Ανέβασα Φώτο)
Τι κομμάταρος είναι αυτό? ΜΠΡΑΒΟ! Καλορίζικο και καλόπαιχτο!:090::):090:
Κι απο μένα φίλε καλορίζικο το όργανο, πολύ καλό φαίνεται για τα χρόνια του
Γιάννη, καλορίζικο το όργανο! Μετά την επισκευή που θα κάνεις θα μπορείς να παίξεις με αυτό;
Ευχαριστώ
Οι ζημιές που έχει δεν είναι πολύ σοβαρές .Νομίζω ότι θα γίνει απόλυτα χρηστικό.:088:
Δυό τρία ακόμη στοιχεία που προέκυψαν μετά από προσεκτικότερη μελέτη που κάναμε μαζί με φίλους καταξιωμένους οργανοποιούς.Το καπάκι έχει πάχος 2,6 εκτός απ΄την περιοχή γύρω και πίσω από το καβαλάρη όπου έιναι 2,00 ενώ ακριβώς μπροστά απ αυτόν πέφτει στο 1,8.
Αναφορικά με το μαντολίνο το πάνω μέρος του καπακιού είναι 2,6 ενώ το κάτω (απ΄την τσάκιση και κάτω η οποία σημειωτέον έχει γίνει χωρίς κάψιμο) ανεβαίνει στα 3 χιλ.
Τόσο η ποιότητα κατασκευής όσο και οι πρώτες ύλες μου δίνουν την εντύπωση πως δεν πρόκειται για τυχαία πάχη.
Δυστυχώς στην παρούσα περίοδο λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορώ να ασχοληθώ και πολύ με την επισκευή τους.Προτιμώ ήρεμος το καλοκαίρι οπότε θα προκύψουν και πολλά ακόμη στοιχεία.
Σημαντικές οι πληροφορίες για το λαούτο σου Γιάννη, καλορίζικο!
και είμαι βέβαιος ότι τώρα πια βρίσκεται σε καλά χέρια.
Έχω στο κεφάλι μου μία έντονη απορία, αν κρατάς το όργανο κοντά στον τάκο ανάσκελα στον αέρα, με την δεξιά σου παλάμη, και χτυπήσεις απαλά με ένα αριστερό σου δάχτυλο την ταστιέρα του οργάνου περίπου στο πρώτο του περντέ ,τι συχνότητα βγάζει?
και πόσο είναι το μήκος, μανικιού μαζί με το κεφαλάρι?
Αν δεν σε πειράζει θα ήθελα πολύ να μάθω. :085:
To καπάκι είναι εν μέρει ξεκολλημένο όπως και το κεφαλάρι,επομένως φαντάζομαι ότι δεν μπορούμε να έχουμε τη σωστή συχνότητα (ή κάνω λάθος;)
Αναφορικά με την απόσταση που γράφεις Τάσο ,θα το μετρήσω αύριο καθώς είναι στο εργαστήριο.
Τάσο, να ρωτήσω κάτι και γω ;
Με τον τρόπο που περιγράφεις, ποιά ακριβώς συχνότητα του οργάνου προσδιορίζεις ;
Εγώ, γιά να βρώ την κύρια συχνότητα ολόκληρου του σώματος του οργάνου, κάνω ακριβώς το αντίστροφο : Συγκρατώ με δείκτη και αντίχειρα περίπου στην περιοχή του πρώτου περντέ και χτυπάω στο κέντρο της ταστιέρας, η στο ανώτερο σημείο από το κεφαλάρι, διορθώνοντας τη στήρηξη, μέχρι να πετύχω να ακούγεται καθαρά μιά χαμηλή συχνότητα.
Το λέω αυτό, γιατί στον χαμηλότερο τρόπο δόνησης, το σημείο κρούσης που περιγράφεις βρίσκεται πάνω σε κόμβο. Πιθανόν με αυτό τον τρόπο που λες, να ακούς κάποια ψηλότερη συχνότητα και όχι τη βασική.
Πάντως, γιά να γίνουν όλα αυτά, πρέπει το όργανο να είναι σε πλήρη λειτουργικότητα. Οποιοδήποτε κόλλημα η προσθήκη βάρους, αλλάζει και το αποτέλεσμα.
Άρα, θα περιμένουμε μέχρι το καλοκαίρι…
Θα με κάνεις να το αρχίσω νωρίτερα.!!!
Απλά πιστεύω πως θέλει λίγο μελέτη και δεν ξέρω ακόμη αν θα ξεκολήσω το καπάκι ή όχι.
Δουλειά που πρέπει να είναι αρκετά δύσκολη αφού το εξωτερικό φιλέτο του είναι σαν της κιθάρας ,δηλαδη πιάνει και το σκάφος.
Άλλο ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι οτί η ταστιέρα (παλίσσανδρος)είναι με κλίση στις μπάσες χορδές.
Tάσο το καθαρό μήκος της ταστιέρας είναι 26 εκ.Το κεφαλάρι έχει έντονη κλίση και όλο μαζί είναι 38,5.Αξίζει να σημειωθεί ότι είχε κατι κολλημένο στο κεφαλάρι στην κορυφή,ίσως λεοντοκεφαλή.
Γιάννη σε ευχαριστώ για την πληροφορία, λιγάκι βιαστικά σε ρώτησα, δεν είχα φανταστεί τα ξεκολλήματα.
(πάντως μέχρι το καλοκαίρι αποκλείεται να αντέξεις μόνο στο να το κοιτάς) :089:
Νίκο συμφωνώ, έτσι με τον τρόπο σου ακούς την βασική συχνότητα του οργάνου.
Εγώ με το δικό μου τρόπο παρακολουθώ κάποια ψηλότερη συχνότητα που με ενδιαφέρει πολύ τα τελευταία 8 χρόνια, είναι η αρμονική της μικρής τρίτης από την βασική συχνότητα του καπακιού.
Είμαι αριστερόχειρας, και καλύτερο εξασκημένο αυτί έχω το δεξί, γιαυτο κρατώ έτσι το όργανο, αισθάνομαι καλύτερα τον ήχο και τις δονήσεις του (έτσι δουλεύω μόνο στα λαούτα).
Με αυτό τον τρόπο ακούω 3 συχνότητες, αυτή του σκάφους (κι ας έχει καπάκι περασμένο), την αρμονική της τρίτης μικρής της βασικής συχνότητας, και την βασική συχνότητα του καπακιού.
Φυσικά όποιοι έχουν πολύ εξασκημένα αυτιά ακούνε περισσότερες αρμονικές και πιο υψηλές (χαμηλές στα αυτιά μας) συχνότητες.
Στα παλιά και ιστορικά λαούτα, φυσιολογικό είναι να ακούγονται πιο έντονα οι αρμονικές σε σχέση με τα καινούρια, αλλά τι γίνεται όμως?
Αυτό που αναζητώ τελευταία είναι, κατά πόσο επηρεάζεται αυτή η σημαντική συχνότητα (για μένα τουλάχιστον) στο πέρασμα των χρόνων, γιατί υποψιάζομαι ότι μεταβάλλεται.
Ελπίζω να μην σας μπέρδεψα! :082:
Τάσος