καλώς όρισες Δημήτρη…προσωπικα σε τέτοιου είδους κουβέντες,το παραπονο βγαίνει και τίποτε παραπάνω…καμιά φορά τα παίρνω κιόλας όταν γουστάρω πολύ μουσικές και αφήνομαι να χαθώ με τα τραγούδια και τις μελωδίες που αγαπάω(συνήθως όταν προσβάλλονται άλλοι και όχι η αφεντιά μου…)προσωπικά δε γνωρίζω και πολλα για την τότε εποχή,τη ζωή των ανθρώπων πουπροτιμώ να λέω…διάλεξα για παρέα…και όχι θαυμάζω,ή κάτι άλλο.γι αυτό μπήκα εδώ,να μάθω για εκείνους που …μου κάνουνε την καλύτερη παρέα…πολλά χρόνια τώρα.όχι για να ωραιοποιήσω ή να απομυθοποιήσω κανέναν,απλά για να είμαι πιο κοντά σε όλα αυτά τα τραγούδια,σε αυτού του είδους τη μουσική,που μου γεμίζει τη καρδιά και το νου με μελωμένο μεράκι και φέρνει στο πρόσωπο αυτό το εντε΄λώς ηλίθιο χαμόγελο!που δε φεύγει με τίποτα!δεν μιζεριάζει κανείς μην ανησυχείς!απλά θέλει λίγο ψάξιμο παραπάνω όπως πολύ σωστά είπες Δημήτρη…καλό βράδυ σε όλους
Χμμμμ…. Τελικά, την μεγαλύτερη εντύπωση από τη σύντομη ανάγνωση του θέματος αυτού, μου έκανε τούτο:
Τί να πεις, μετά απ’ αυτό….
Και βεβαίως, η συμπαθέστατη Μάρθα δεν πήρε την απάντηση που ήθελε, αμφιβάλλω μάλιστα αν κάποιος κατάλαβε ότι αντί για το σωστό Κώδικας, κατά λάθος έγραψε Κωδικός….