χείμαρρος ο μάστορας…
δεν κάνετε κι ένα πέρασμα από την ομάδα να τα πούμε για το άλλο θέμα;
Καταπληκτική δουλειά Πίκινε, μπράβο, το άρθρο είναι σαν ένας ωραίος περίπατος!
Εξαιρετικό άρθρο και καταπληκτικός ο Παναγιώτης, έτσι όπως στοχαστικά, προσεγγίζει τη τέχνη του. Ο άνθρωπος δεν είναι μόνο μάστορας, είναι πραγματικός καλλιτέχνης!
τελευταίο δημιούργημα (πέρα από δύο πετυχημένα μπουζούκια, με διαφορετική κατεύθυνση το καθένα), ένα τζουραδάκι με σκάφος από καρύδα, τεντωμένο δέρμα και μια ιδιοφυή πατέντα για fine tuning στα στριφτάρια! λόγω του δέρματος και της γενικότερης κατασκευής, το αποτέλεσμα σε κεντρίζει για εξερεύνηση του ήχου με διάφορους τρόπους.
Ακόμα και με δοξάρι ηταν εντυπωσιακο το τζουραδάκι …
Καφετζοπουλικός γίνεσαι δε γεννιέσαι…αλλά άπαξ και κολλήσεις…ΤΕΡΜΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ…
ξανά κάτοχος καφετζοπουλικού τρίχορδου…με μεγάλη χαρά, για το test drive είχα την τύχη να το παίξει για μένα που είμαι καινούριος και δεν τα κατέχω, μονο τ αγαπάω για την ώρα , η αυτού εξοχότης του τρίχορδου και πιθανόν τελευταίος των μεγάλων mr Κορακάκης him self. αφού το παίδεψε με γλύκα κι αντριλίκι 2 σε 1 όπως μόνο αυτός ξέρει…μου τό’δωσε και μου είπε…φίλε δε σε γνωρίζω αλλά είσαι πολύ τυχερός…δεν υπάρχουν ούτε θα ξαναβγούν τέτοια όργανα…Με γεια σου …
σύντομα φωτογραφίες…
άσχετο αλλά ίσως σας αρέσει.
Επιτρέψτε μου να σας παρουσιάσω και μια άλλη μου εικόνα, αυτή του συγγραφέα μικρών διηγημάτων, με τα οποία ασχολούμαι εδώ και κάτι μηνάκια, μπορείτε να τα δείτε δωρεάν εδώ…: paraxenesistories.wordpress.com/
θα χαρώ να ακούσω τις γνώμες σας.
Δημήτρης:088:
πέρασα από τον μάστορα μετά από καιρό, και πάλι στεναχωρέθηκα που δεν μπορώ να περνάω συχνότερα…
τελευταίο δημιούργημα, μια ιδιοφυούς κατασκευής κιθάρα με συμπαθητικές χορδές!
αυτή τη φορά όχι κατά μήκος της ταστιέρας, κάτω από τις κανονικές (όπως συνηθίζει) αλλά χιαστί μέσα στο ηχείο. με ευρηματικότατες λύσεις στον καβαλλάρη, στις αλλαγές χορδών, στις ενισχύσεις, και σε τόσες λεπτομέρειες που μόνο ο καφετζόπουλος θα μπορούσε να ασχοληθεί!
η κιθάρα είναι με χορδοστάτη, οπότε έχει τον χαρακτηριστικό ξερό ήχο με την ατάκα. στο συγκεκριμένο όμως όργανο, εμπλουτίζεται από τις συμπαθητικές, με αποτέλεσμα έναν γεμάτο και πλούσιο ήχο, σαν φυσικό βάθος. η ατάκα όμως είναι εκεί, ειδικά στα καντίνια είναι απολαυστική! εξαιρετικά ποιοτικός ήχος, με πολλά επίπεδα για εξερεύνηση και διαφορετικά στυλ παιξίματος.
να προσθέσω και τα πολύ ωραία μπουζούκια, το ένα με καπάκι καρυδιά (!), το άλλο με σπαστό καπάκι, και ένα ολόφρεσκο με πολύ ώριμο ήχο ακόμα και στις ψηλές. επίσης ένας τζουράς κουρδισμένος σε λα-μι-λα χαμηλά, ό,τι πρέπει για ντουζένια.
και όλα αυτά με την γνωστή ποιότητα κατασκευής και αισθητική, και το καθένα με μια ξεχωριστή καινούρια πατέντα!
συγγνώμη που ακούγομαι σαν διαφήμιση, αλλά αν πάτε θα καταλάβετε τον ενθουσιασμό μου. μέσα στην γενική απογοήτευση, ο μάστορας επιμένει να εξερευνεί και να φτιάχνει μοναδικά όργανα!
ελπίζω σύντομα να ανέβουν και φωτογραφίες στην αντίστοιχη δημόσια ομάδα.
Κρίμα που δεν είμουνα κι εγώ, να ακούω…
Να κι ένα βιντεάκι που ο Καφετζόπουλος παρουσιάζει το… ξεκίνημά του, όπως έκανε και στη συνέντευξη στον Πίκινο…
Όπερ και εγένετο.
Οχτροί και «φίλοι», σπεύσατε στη σχετική ομάδα.
ΥΓ Αν κανείς σας είναι μηχανικός, ας φέρει μαζί και το πτυχίο του…να το σκίσουμε!
ΥΓ1 Άξιος ο ιδιοκτήτης της! Γνώστης, καλό παιδί και ωραίος ερμηνευτής!
Νομιζω οτι θα χρειαστουμε ηχο για να καταλαβουμε τι συμβαινει. Για κανε τις συννενοησεις…
πήγα το μπουζούκι για τσεκάρισμα μετά την θερινή σεζόν (μια χαρά, δεν ήθελε τίποτα) και απόλαυσα την καλοκαιρινή παραγωγή του μάστορα. 3-4μπουζούκια για όλα τα γούστα (εκ των οποίων ένα με σκάφος λάφτας και ένα άλλο με καπάκι κερασιά, να δούμε πώς θα εξελιχθεί), ένας τζουράς και ένα ιδιαίτερο μπουζουκοειδές εξάχορδο όλο με μπουργάνες (όλο μια οκτάβα κάτω). το τελευταίο μου άρεσε πολύ σε σχέση με άλλα παρόμοια που είχε φτιάξει. ο ήχος δεν σταματούσε πουθενά, το ηχόχρωμα επιβλητικό και γεμάτο.
τώρα έχει στα σκαριά μια κιθάρα, θα περάσω οπωσδήποτε να την δώ.
ξαναπέρασα από το εργαστήριο γιατί έμαθα ότι έφτιαξε καινούρια κιθάρα. το αποτέλεσμα ήταν μια όμορφη φιλοσοφικοποιητική κουβέντα πάνω από ένα ζηλευτό όργανο.
καπάκι κέδρος και σκάφος κερασιά, με πατητό καβαλλάρη (χορδοστάτη). ήχος και αίσθηση με τα πλεονεκτήματα και των δύο τρόπων κατασκευής (πατητό/κολλητό), αλλά χωρίς τα μειονεκτήματά τους. μπράτσο ψωμωμένο, να το αγκαλιάζει γεμάτα το χέρι.
δυνατός και γεμάτος ήχος, στακάτος όσο πρέπει αλλά όχι ξερός. ποιότητα κατασκευής όπως πάντα άψογη, στιβαρή και προσεγμένη σε κάθε λεπτομέρεια. σολιστικό και συνοδευτικό όργανο για όλες τις περιστάσεις, μια από τις καλύτερες κιθάρες του μάστορα.
υγ: είναι ακόμα διαθέσιμα τα όργανα του καλοκαιριού, και ετοιμάζεται ένα μπουζούκι καρυδιά. όλα σε τιμές που αλλού παίρνεις “οικονομικές σειρές”…
Άκουσα την κιθάρα πολύ όμορφη! Μου άρεσε επίσης ένα μπουζούκι κλίμακας 65 και από ήχο και από την ιδιαίτερη αισθητική του!