καλό θεμα ξεκίνησε ο Πάνος . 
σιγά σιγά θα βρεθούν πολλά ! (παλιά /νέα ζεϊμπέκικα).
Οι συλλαβές και κυρίως η μελωδία, καθορίζουν το ειδος ζεϊμπέκικου. π. χ
όχι πως δεν παίζονται και με άλλους τρόπους!
και ρούμπα άμα λαχει😊
μια και το έφερε η “κουβεντα”, απόψε στο Blou skay, με τον Κώστα Χαρδαβέλα
< 23:30 ΣΤΗΝ ΑΡΡΕΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ – Γιάννης Λεμπέσης>
Το ζήτημα παλιό/ νέο ζεϊμπέκικο έχει ενδιαφέρον.
Ακούστε το κομμάτι
ΓΛΕΝΤΑ ΜΗΝ ΑΡΓΟΠΟΡΕΙΣ
Του Τσιτσάνη.
Με την Χασκήλ το παίζουν παλιό
Με την Μπελλου νέο ( και με λίγα περισσότερα παιγμένα όγδοα στα καντίνα)
Και τα δύο με την υπογραφή του συνθέτη και “πρώτη εκτέλεση”
ΥΓ.
Το βίντεο τ φίλου Γιάννη Λεμπέση θα το δω μόλις προλάβω
Τώρα έκατσα να δω το βίντεο.
Μια χαρά τα λέει. Δεν αποκαλύπτει κανένα άγνωστο μυστικό, απλώς συνοψίζει 5-10 πράγματα για όποιον τα χρειάζεται. Τον βρίσκω πολύ σαφή στις εξηγήσεις του. Το ότι ο καθένας μπορεί σε κάποια σημεία να έχει ενστάσεις (το όνομα κάποιου ρυθμού, το αν μας αρέσει έτσι παιγμένος ή προτιμάμε αλλιώς) είναι απλώς απόψεις.
Μου κάνει εντύπωση που θεωρεί τόσο περίεργο τον «αργιλαμά», ενώ το απτάλικο το περνάει σαν να μην τρέχει τίποτα. Το απτάλικο κατά τη γνώμη μου είναι ο πιο μπερδεψιάρικος ρυθμός. Ιδίως σε αργά (που μάλλον είναι ζεϊμπέκικα με το τριάρι μπροστά), μπορεί κανείς να χαθεί τελείως. Στον «αργιλαμά», αν μη τι άλλο, σε πάει η μελωδία.
Δεν αναφέρει καθόλου το αντίστοιχο «νέο» ή «κοφτό» απτάλικο: «1, 2, 3 και ενάμισι τσιφτετέλι»!
Και μιας και ψάχναμε παραδείγματα: Ο Σακαφλιάς, αργό απτάλικο, στην νεότερη εκτέλεση του Μπιθικώτση έχει τις υποδιαιρέσεις του «κοφτού»/«νέου». Στην πρώτη εκτέλεση, μια έτσι μια αλλιώς.
Ε, και στο απτάλικο σε πάει. Αντιμετώπισες ποτέ δυσκολία να παίξεις ή να συνοδέψεις το Αντιλαλούν οι φυλακές;
Αν ορίσεις ότι η τριάδα μπαίνει μπροστά και δυνατά και πάψεις να μπερδεύεσαι με το ζεϊμπέκικο, είναι εύκολο γιατί όλα τα απτάλικα έχουν την ίδια δομή:
Κάθε φράση μπαίνει στην αρχή του μέτρου (άντε στην άρση του 1όπως συνηθίζεται) και τελειώνει ακριβώς στο τελευταίο μπάσο (το 8ο όγδοο), μετά σιγή ασυρμάτου και μια κιθάρα στο βάθος να παίζει τα δύο καντινάκια μόνη της! Το πολύ-πολύ να υπάρχει καμιά φράση για να κάνει μπάσιμο στο επόμενο μέτρο όπως πχ στους “Λαχανάδες”.
Από το αδέσποτο “Τα ούλα σου” μέχρι τον “Τρελλό” του Άκη Πάνου όλα τα απτάλικα έχουν το ίδιο μέτρημα, σε αντίθεση με τα ζεϊμπέκικα που η μελωδία μπορεί να ξεκινάει ή να τελειώνει σε διαφορετικά σημεία του μέτρου.
Αυτό με τον αργιλαμά δεν ξέρω κατά πόσο υπήρχε από παλιά ή κάποιος το έβαλε μεταγενέστερα και διαδόθηκε. Μέχρι να υπάρχει έγκυρη απάντηση τα λέω όλα καρσιλαμάδες, με την απαραίτητη διευκρίνηση πού είναι το τριάρι.
Όταν λέω παλιά, εννοώ την εποχή των ηχογραφήσεων. Έχουμε στοιχεία από τότε; Ή έστω που πρωτοεμφανίστηκε αυτός ο όρος;
Δεν νομίζω, την εποχή εκείνη θεωρώ ότι δεν είχε καθιερωθεί αυτή η διασύνδεση, αλλά δεν ξέρω και πότε πρωτοκαταγράφηκε.
Για την ονοματολογία, το 'χουμε συζητήσει επανειλημμένως. Το πρόβλημα δεν είναι τόσο αν το 2322 το έλεγαν αργιλαμά από «τότε» ή από «τότε», ή αν το κάθε 3222 είναι απτάλικο. Είναι ότι μη έχοντας καθαρά ονόματα για τους ρυθμούς δανειζόμαστε ονόματα χορών, τη στιγμή που η αντιστοιχία δεν είναι απόλυτη.
Οπότε καλύτερα ας μείνουμε στους ίδιους τους ρυθμούς και στο βίντεο του Λεμπέση.
αφιέρωμα /βιογραφικό του Γιάννη Λεμπέση και πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία .
μόνος του με το μπουζούκι του (τρεις ροζέτες),
τα λέει κανονικά!
https://blueskytv.gr/2021/10/στην-αρενα-της-ζωής-16-10-21-γιάννης-λεμπέση/
Καλησπέρα στη παρέα βγήκε καινούργιο βιντεάκι με το Γιάννη Λεμπέση ΜΕΑΝΙΑ -Γιαννης Λεμπέσης-αναλυση-δρόμος ΡΕ Νιαβεντ - μεανι ΛΑ Σαμπαχ - YouTube
προτεινω οσοι ενδιαφερονται, να διαβασουν αυτο το βιβλιο. λυνει βασικες αποριες οσον αφορα την ελληνικη μουσικη και βαζει το μυαλο μας σε μια βασικη ταξη ετσι ωστε μετα να παμε παρακατω, διοτι ενω στην πραξη παιζουμε ολοι μια χαρα, στη θεωρια το ραδιο αρβυλα κραταει ακομα…
Το μεγιάν είναι ο τρίτος οίκος (μέρος) στις οθωμανικές συνθέσεις, όπου εκφράζεται μια ένταση με κίνηση σε ψηλή περιοχή και συνδυασμούς μακάμ. Ο Τούντας και ο Δραγάτσης έχουν γράψει κομμάτια σε αυτή την φόρμα.
Το βιβλίο του Σταθακόπουλου δεν το έχω υπ’όψιν, θα το ψάξω όμως.
Είναι του γνωστού Δημήτρη που είναι μέλος?
@gibson355 θα μπορούσες να μας πεις περιληπτικά το περιεχόμενο?
Στηρίζεται σε ιστορικά ντοκουμέντα πιο πολύ η μιλάει για δρόμους, κλιμακες, μακαμ κ.τ.λ. ?
Εδώ μπορεί κανείς να δει τα περιεχόμενα και να πάρει μια ιδέα:
Ευχαριστώ Ανθιμε, άρα το βιβλίο είναι κυρίως ιστορικό. Μου θυμίζει από τα περιεχόμενα το βιβλίο "από το Βυζάντιο στον Μάρκο Βαμβακάρη " που είναι εξίσου ωραίο!
Με βάση τα περιεχόμενα, δε μου φαίνεται να είναι το είδος βιβλίου όπου θα ανέτρεχα για ζητήματα ελληνικής μουσικής που θέλω να κατανοήσω.
Σειρά «Ισλαμικός και Οθωμανικός Πολιτισμός», τόμος «Μουσική - βιβλίο 1», όπου εξετάζεται η μουσική αυτή από την άποψη των αλληλεπιδράσεών της με την ελληνική. Όχι, για ελληνική μουσική θα αναζητούσα κάτι που να έχει αυτήν ως κέντρο και αφετηρία.
Κατά τα άλλα φαίνεται σοβαρότατο.
αλλο ενα παλιό τραγούδι σε ρυθμό “νεο ζεϊμπέκικο”.
μη δίνεται σημασία που ο Καρίπης επιμένει με “μονή πρώτη”!
η μελωδία και οι συλλαβές “ζητούν” το “νέο ζειμπέκικο”.
και αλλο ενα παλιό τραγουδι στο ρυθμό του
"νεο ζεϊμπέκικο *(αυτο που παιζουν στα μπουζουκζίδικα δηλαδή)
καλο θα ηταν να συγκεντρωθούν μερικά τετοια και κυρίως να βρουμε την ονομασια του.
" Νεο ζεϊμπέκικο " δεν λεει κατι. κυριως να ψάξουμε σε ηχογραφήσεις Αμερικής, πριν τον Τσιτσάνη. το πως το λέγανε σαν ρυθμό, εχει σημασία.
Αλλιώς θα καταχωρηθεί στον Τσιτσάνη…
αυτο ειναι σε ογδοα και οχι τεταρτα κυριε σπυρο. τα τεταρτα ειναι πιο αργα… αλλο η διαμοιραση και αλλο η ταχυτητα…
