Το τανκ Κώστα όπως έγραψα είναι ένα τριβείο ταινίας χεριού. Βοηθάει στην απομάκρηνση υλικού με ευκολία αλλά στο χέρι δεν είναι καθόλου σταθερό. Έχω ένα της Bosch το ποίο κάνει καλή δουλεία αλλά όταν μιλάμε για ισόπαχα μεγέθη αυτό να το ξεχάσουμε. Αν δεν το κρατάς πολύ γερά στα χέρια σου πάει και βόλτα. Εγώ του έχω φτιάξει μιά σταθερή βάση απλή κατασκευή και το δουλέυω σαν ταινία πάγκου μόνο έτσι για καλά αποτελέσματα και όχι για ισόπαχες λειάνσεις το τονίζω. Αυριο θα ανεβάσω μια φωτογραφία να το δείς.
Γιώργο ΄μη μπερδέυεσαι δεν κάνει για τη δουλειά που μου είπες. Περίμενε λίγο και θα δείς ποιό κάνει δουλειά…
Ως τανκ αυτό που γνωρίζω εγώ είναι το τριβείο σταθερής βάσης. Συγκεκριμένα η Bosch έχει ειδική βάση για τριβείο χειρός που το κάνει σταθερής βάσης. Όμως εάν θέλεις να κάνεις ξεχόνδρισμα μέχρι το επιθυμητό πάχος το καλύτερο εργαλείο είναι η πλάνια ή πλάνη σταθερής βάσης. Και πάλι η Bosch έχει ειδική βάση με την οποία προασαρμόζονται κάποια μοντέλα της ηλεκτροκίνητης πλάνης χειρός όπου καθορίζεις εσύ το τελικό επιθυμητό πάχος και είναι ένα καλό εργαλείο.
Πασχάλη, το τάνκ όπως εγώ το γνωρίζω και περιγράφω παραπάνω δουλεύει μια χαρά και είναι πολύ χρήσιμο. Εάν δεν είχα πάρει τόσα πράγματα θα τα είχα πάρει και αυτό. οσον αφορά για την απορόφηση σκόνης υπάρουν μοντέλα με αναρρόφηση που λειτουργούν μια χαρά. Επαναλαμβάνω πάντως πως για το ξεχόνδρισμα το καλύτερο είναι η πλάνια και το δικαιολογώ ως εξής: τι είναι καλύτερο να τρίβεις για να αφαιρέσεις πάχος από ένα ξύλο ή να κόβεις; Το συγκεκριμένο μηχάνημα της Bosch (πλάνη χειρός με ειδική βάση έχεις και ρυθμιστή επιθυμητου πάχους άρα είναι και πρακτικό. Πριν από ενάμμιση χρόνο το είχε αγοράσει φίλος μου καμιά τριακοσάρα (με επιφύλαξη) και τα δύο μέρη μαζί αλλά πωλούνται και ξεχωριστά. Για το μάνικο αναφέρω τα πάχη του έβενου μονάχα και όχι των άλλων ξύλων. Αυτές τις διαστάσεις μπορείς να τις μοιράσεις όπως θέλεις για να πετύχεις το πλάτος. Τις συγκεκριμένες κόντρες τις έχω χρησιμοποιησει σε λαούτο που έχει μεγαλύτερες τάσεις από τετράχορδο.
Και για όποιον ενδιαφέρεται τα μεγάλα μαγαζιά της οδού Αθηνάς έχουν τα πάντα και σαφώς καλύτερες τιμές από τα πολυκαταστήματα (Praktiker). Συν τις άλλοις οι άνθρωποι τα γνωρίζουν καλυτερα τα εργαλεία από τους υπαλλήλους των πολυκατάστημάτων και μπορούν να σε βοηθήσουν και να σε πληροφορήσουν.
Λοιπόν μετά απο μερικές μέρες διάλειμμα είπα να συνεχίσω με το μπουζούκι και απο τις κουβέντες που είχαμε κάνει είχα αναφέρει ότι το σημείο κόλλησης του μάνικου είχε ξεφύγει προς το μεγαλύτερο. Έτσι με μια μικρή πλάνη χειρός κατέβασα Δούγες και τάκο ο οποίος αποκαλύφθηκε όπως βλέπετε και θα καλυφθεί όπως είπαμε με την κολλάντζα τη μικρή και έτσι αυτη τη στιγμη έχουμε πλάτος 4,2 και ύψος 2.
Η ερώτηση που μου γενάται τώρα είναι η εξης. Αν έχουμε ύψος μανικου 2 και βάση κολήματος στον τάκο 2 βάζοντας το καπάκι 0,2 0,3 δεν θα έρθουμε πιο πάνω και άρα σκαλοπάτι για την ταστιερα;
Μήπως η βάση στον τάκο πρέπει να είναι αυτά τα χιλιοστά τα 0,2 η 0,3 λιγότερο για να έρθει φλάτ όταν μπεί το καπάκι; Προβληματίζομαι δεν ξέρω ας το εξηγήσουμε.
Πασχάλης
υπολογισε οτι η ταστιερα απο το καπακι θα ειναι περιπου μισο πόντο πανω (το μερος που κουμπωνει και εξεχει πανω στο καπακι ) σε εκεινο το σημειο δε εχεις ολοκληρο το μανικι αλλα μονο την ταστιερα απο εκει και μετα λογικα θα πρεπει να παιξεις και να υπολογισεις το πλατος του καπακιου.
Το μάνικο πρέπει στο σημείο επαφής με το σκάφος να είναι πρόσωπο με το καπάκι ούτως ώστε όταν μπει η ταστιέρα να ξεκινάει πάνω από το καπάκι. Επειδή δίνουμε κλίση προς τα πίσω στο μάνικο και θέλουμε να ερθει πρόσωπο με το καπάκι η νοητή ευθεία από το μανικο προς τον καβαλάρη αφήνει κενό πάνω στο καπάκι που συνήθως καλύπτεται με ένα κομμάτι σαν σφήνα στο σχήμα της ταστιέρας κολλήμένο πάνω στο καπάκι, ούτως ώστε να είναι ευθεία η ταστιέρα. Ενοείται ότι ότι όλα αυτά που λέμε γίνονται αφού τριφτεί το καπάκι και μειωθεί το αρχικό του πάχος. Η κλίση στο μάνικο δίνεται όπως αναφέραμε και παραπάνω με το ροκάνι και τρίψιμο με πήχη. Το ελάχιστο πάχος του μανικου πρέπει να είναι το ύψος του τάκου + το πάχος του καπακιού.
ΥΓ
Σίγουρα μπορεί κάποιος άλλος δουλεύει κάπως διαφορετικά, πάντως η βασική αρχή που λογικά ακολουθούν όλοι είναι ότι το μάνικο είναι σε ευθεία με το καπάκι. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω δεί κάτι άλλο.
Υπάρχει και μια άλλη τεχνική: ροκανίζεις το καπάκι στην ένωση δίνοντας την κλίση που θες. Άλλη τεχνική που δεν θα την πρότεινα είναι να πιέσεις την ταστιέρα να κολλήσει στο καπάκι καλύπτοντας έτσι αυτό το κενό.
Νά με και πάλι μετά απο αρκετές ημέρες απουσίας λόγω εργασιών και τρεξίματος. Το θέμα με την κατασκευή δεν προχώρησε αλλα ελπίζω αυτές τις ημέρες κάτι να κάνω με το μάνικο. Δημήτρη sakkalis τα διάβασα αυτά που μου γράφεις και αρχίζω να κάνω πρόγραμμα. Να ρωτήσω κάτι σχετικά με το χαρτί στο σκάφος είναι κάποιο ειδικό; και αν ναι το έχουν τα καταστήματα ειδών οργανοποιίας; και δεύτερο το μήκος χορδής τι ειναι καλύτερο 67, 68 κάτι άλλο; γιατι δεν γνωρίζω τι ρολο παιζει στο τελικο αποτελεσμα. Εκείνο το φίλο απο Θεσσαλονίκη έχασα πάλι τον Κώστα. Που είσαι ρε παλικάρι;
Τα λέμε Πασχάλης
Με ίδιο πάχος χορδής, όσο πιό μεγάλο μήκος - τόσο μεγαλύτερη ένταση χρειάζεται γιά να κουρδίσεις στόν ίδιο τόνο.
Τα μπουζούκια (άν δεν κάνω λάθος) παλιά φτειαχνόντουσαν με 69-70 cm μήκος χορδής.
Σιγά σιγά (τα τρίχορδα λέμε τώρα) φτάσανε τα 68 cm (πιθανά γιά να έχουν λιγώτερες τάσεις να αντιμετωπίσουν ? ? ?).
Στά τετράχορδα (ίσως επειδή έσπαγαν οι ΦΑ ? ? ?) πήγανε μέχρι τα 67 cm.
Φιλικά, Γιώργος
Το ρώτησα αυτό Γιώργο γιατί στο αρθρο του περιοδικού www.klika.gr που αναφέρει για το σκάφος και το μπράτσο μας βγάζει μήκος 68 μετράω τρία μπουζουκάκια φίλων και γνωστών και βρίσκω 67 γι΄αυτό και η απορία μου όχι ότι κάνουν λάθος οι ανθρωποι πιθανώς κάπου το βασίζουν. Τέλος πάντων συνεχίζω με 67.
Να σου πω κάτι άλλο τι γνωμη έχεις για μπράτσο με κόντρες δρυς που θα εναλλάσεται με Νιαγκόν το οποίο είναι και καλής πυκνότητας και πολυ ανθεκτικό σε υγρασία αφου χρησιμοποιήται με μεγάλη επιτυχία σε εξωτερικά κουφώματα μάλιστα διάβασα και μια αναφορά με ιδιότητες ξύλων και αναφέρεται και σε αυτό http://www.buildings.gr/greek/eksoplismos/oikologika_ilika/xylo.htm
Έχω φτιάξει αρκετά 68άρια τετράχορδα και δεν είχα ποτέ πρόβλημα με την Φα
Δηλαδή Κωστα η διαφορά ετσι πληροφοριακά που εντοπίζεται ανάμεσα σε αυτά τα μήκη στα οργανα αυτά; Υπάρχουν διαφορες ουσιαστικές ή οχι.
Τί πάχος χορδών βάζεις για ΦΑ στα όργανά σου Κώστα ? ? ?
Χρησιμοποιείς κάποιο απο τα “στάνταρ” σετ της αγοράς ? ? ?
Φιλικά, Γιώργος.
παιδια γνωμη μου οτι τα φτιαχνουν ποιο μικρα τα μανικα για το φόβο να μην σκευρώσουν (αν δε κανω λάθος)
Όσο πιο κοντό το μάνικο τόσο μικρότερες οι τάσεις. Τα μήκη όπως λες και εσύ παίζουν από 67 έως και 70 εκ. Αυτό που καθορίζει όμως τα μήκη είναι κατα κύριο λογο οι χορδές που κυκλοφορούν στο εμπόριο (το πάχος αυτών). Για τα συνηθισμένα πάχη χορδών οι διστάσεις αυτές που λέμε στο μάνικο λειτουργούν καλά. Όπως καταλαβαίνεις οι τάσεις στο τετράχορδο είναι μεγαλύτερες από το τρίχορδο αλλά δεν πιστεύω ότι είναι αποτρεπικές για τα παραπάνω μήκη. Εμείς κατασκευάσαμε λαούτο με κλίμακα 72 εκ. πιο χοντρές χορδές από το μπουζούκι και σαφώς μεγαλύτερες τάσεις από τετάχορδο. Πάντως τα σχήματα, οι κλίμακες των οργάνων και εν γένει τα υλικά που χρησιμοποιούν προέκυψαν από την εμπειρία του κάθε μάστορα και ο καθένας έχει καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα μέσα από τις δοκιμές που έκανε. Έχω ένα όργανο σπίτι κατασκευής Αρμάου πολύ καλό που η κλίμακα του είναι 62 εκ. Άλλοι το λένε τζουρά άλλοι μισομπούζουκο. Εμένα το ηχόχρωμα του μου αρέσει ασχέτως ονόματος και η ποιότητα του δείχνει να είναι καλή παρακολουθώντας το στην εξαετία που διανύει. Τελικά όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Άβυσσος η ψυχή του οργανοποιού.
ΥΓ
όσον αφορά τα χαρτιά που βάζουν εσωτερικά δεν το έχω ψάξει. Αν μπείς στο σαϊτ του καρελλά (www.karellas.gr) θα δείς ότι πουλάει πάντως.Φαντάζομαι πως θα έχει και ο Κωσταντέλος. Δεν νομίζω όμως να είναι κάτι πολύ ειδικό και αν ψάξεις σε καταστήματα με είδη χόμπυ πιστεύω πως θα βρείς κάτι αντίστοιχο ή και πιο ιδιαίτερο αν πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο. Έγω πάντως στο μπουζούκι μου έβαλα χαρτί βελουτέ αγορασμένο από το βιβλιοπωλείο. Στον μπαγλαμά που τώρα τελειώνω έβαλα το ίδιο υλικό αλλά μονάχα στις ενώσεις. Στο επόμενο όργανο μια λάφτα που δουλεύω (είμαι στην κατασκευή του καλουπιού) λέω να βάλω λεπτά φύλλα καπλαμά σε απόχρωση που θα κάνει αντίθεση μόνο στις ενώσεις.
Οι χορδές που χρησιμοποιώ είναι 11άρες ρε και 14άρες λα.
Δεν αντιμετωπίζω προβλήματα με σκευρώματα πια.
Αγοράζω 12άδες ανα κατηγορία χορδής από τον Κωνσταντέλο.
Μάλιστα κατανοητα όλα αυτά και πραγματι επιβεβαιώνεται αυτό περί διαφορετικών τεχνοτροποιών και οργανοποιών στάνταρ δεν υπάρχουν όπως είπαμε.
Κάτι άλλο ρε παιδιά τι ωραίο αυτό το ξεκίνημα στην Κλίκα για την κατασκευή του μπουζουκιού αλλά γιατί αλλάξαμε θέμα ενώ είχαμε μείνει στο μπράτσο;
Δική μου η ευθύνη φίλε peplos και εδώ οφείλω μια συγνώμη στην ομάδα σύνταξης του περιοδικού.
Δεν είχα τον χρόνο να γράψω τη συνέχεια του άρθρου λόγω υπερβολικού φόρτου εργασίας, αλλά υπόσχομαι να το συνεχίσω στο επόμενο τεύχος.
Φιλαράκι Κώστα θα μας αργήσει ρε σύ και την είχα καταβρεί με τη μελέτη του.
Άντε και προχωράμε σιγά σιγά μετά απο αρκετές μέρες παύση. Να και το μανικάκι που πρεσαρίστηκε με 7 φιλέτα απο Νιαγκόν και Δρύς. Θέλει λίγο πλανισματάκι ακόμη για να έρθει αλφαδιά σε πρώτη φάση. Αν αντέχει; θα το δούμε με τον καιρό. Χρώματα; και αρώματα μαζί. Έίναι όμορφος συνδιασμός και με κολπα ξανθού κόκινοκαφέ το Νιαγκόν. Το μήκος χοντροκοπιά είναι άκοπο αυτή τη στιγμή 60 εκ. Για 67άρι μπουζούκι αρκετό. Αν και έχω ακόμη δουλειά εδώ σκέφτομαι και το καπάκι το οποίο αντι για έλατο και αφού θέλω να χρησιμοποιήσω ξύλα που έχω και μαλιστα πάρα πολύ καιρό στο υπόγειο ποια ειναι η γνώμη σας για τρικολητό καπάκι και απο άροζο διαλεγμένο σουηδικό που είναι πευκοειδες και μάλιστα με όσο πιο πυκνά νερά μπορέσω να διαλέξω.
