Τους “παλιους” ; Αν και δεν το καταλαβαινω, δεχομαι αυτο που λες, οτι εδωσε το βημα, και ειμαι πολυ χαρουμενος και ευγνωμων για αυτο… και δε νομιζω να γινεται η κριτικη για τα οργανα και τις φωνες… εμενα μου αρεσαν ολοι ΜΟΥΣΙΚΑ (αυτο τονισα και στο 1ο μου ποστ)!
Κε Αλκιβιαδη, ο κ.Χριστιανοπουλος σιγοτραδουσουσε σε μερικα κομματια, ειχε 1 τραγουδιστρια και τραγουδουσαν τοσο ο κιθαριστας οσο και ο μπουζουξης. Και μπορω να πω πως δεν με χαλασε καθολου (γουστα ειναι αυτα)!
υ.γ.: ουτε και εγω ειμαι απο θεσσαλονικη 
Ορμωμενος και μονο απο “τη σκαλα του Μιλανου και το Νιαβεντι” στο προφιλ σου.
Ααα, τωρα καταλαβα…ναι, αν και νεος ηλικιακα…δυστυχως πενθουμε και για τα δυο…
Συμφωνώ Άλκη , μόνο σαν σαλονικιός σου λέω ότι ο κόσμος τον εκτιμάει σαν πνευματική προσωπικότητα που αγαπάει έμπρακτα την πόλη .τώρα το ότι είναι ιδιόρυθμος σαν χαρακτήρας άλλο καπέλο . και μένα δεν μου αρέσει να τον ακούω ,κρατάω όμως την αγάπη του για τον Τσιτσάνη και το μεράκι που δείχνει μα και τη θέληση να τον τιμάει .
Δεν έχω άποψη για τον χιστιανόπουλο ούτε ως άνθρωπο, ούτε ως ποιητή αλλά μήπως το κάνει επειδή σε ένα βαθμό, εκτός από τον τσιτσάνη, κρατάει στην επιφάνεια και τον εαυτό του;
Ερώτημα θέτω.
Ρε παιδια να σοβαρευτουμε λιγο .Ο ανθρωπος ειναι 80 φευγα. Εχει σοβαρα προβληματα υγειας. Θα μπορουσε να ειναι κρατικοδιαιτος και να αραζει στην περιθαλψη του καθε ψευτοκουλτουριαρικου φορεα η ιδρυματος.Δεν εχει δεχθει ποτε του τιποτε και δεν εχει υποχωρισει για τιποτα στη ζωη του.
Ο ανθρωπος ξεσηκωσε τα κιταπια του Τσιτσανη και προκαλεσε ολο αυτο το θορυβο γυρο απο το ονομα του, και ξυπνησε την “καλλιτεχνικη συνειδηση” ( και ναι το λεω με ειρωνεια) ολων αυτων που αρχισαν τα αφιερωματα και τις συναυλιες και τις δισκογραφιες και τι κονομες γυρω απο το ονομα του Τσιτσανη.Και το λεω γιατι κατι μεγαλοι καλλιτεχναρες μολις μυριστικαν την κατασταση αρχισαν τις μεγαλες λεζαντες. Εσεις τον Χριστιανοπουλο ειδατε?
Και τι αναγκη εχει να κρατηθει στη επιφανεια.Το εργο του και η αποδοχη του δεν κινειται μονο κατω απο τα σκαλακια του Τζωτζου.Ουτε σαν μουσικος προβαλεται ουτε σαν Ιεραποστολος του ρεμπετικου και της ιστοριας του οπως μερικοι ρεμπετοπατερες και ρεμπετοπαιδακια που το μονο που τους νοιαζει ειναι αν ξερουν τον ταδε η αν ειναι αναγνωρισιμοι η ακουσαν την πρωτη εκτελεση της τριτης διασκευής του “μπατσοι κλαστε μας τα @ρχιδι@” και φορτωσαν 40 κιλα μαγκια.
Ελεος πια εχω βαρεθει τον καθε τυχαιο που εγινε ρεμπετης απο τα cd του του κουναδη και κρινει τους παντες.
Φιλε απων αν και πανω-κατω συμφωνω με τις αποψεις σου, για ρεμπετοπατερες (αληθεια, εγω μονο εργατοπατερες ηξερα μεχρι τωρα…ωραιο παντως!) και ψευτομαγκες, δεν συμφωνω με τη σταση σου… Το υφος σου προδιδει μονο υποκειμενικοτητα και με αυτο τον τονο δεν θα βγουν και τα σωστα συμπερασματα που θετεις… Δεν το παιζω δασκαλος, εξυπνος, εμπειρος ή οτιδηποτε αλλο, ειναι σωστα τα περισσοτερα απο αυτα που γραφεις, αλλα με την ενταση χανονται πολλα…
Επαναλαμβανω, καλα κανεις και υπερασπιζεσαι καποια πραγματα, ακομα και πιο ενθερμα, αλλα δε νομιζω να χρειαζεται ενταση στη συζητηση που κανουμε…
Φιλικα,
Κωνσταντινος.
Ο Χριστινόπουλος αγαπά πολύ τον Τσιτσάνη και αυτό φαίνεται από τα βιβλία και από τη σύσταση της “Παρέας”, η οποία έχει στο ενεργητικό της σιωπηλό -όχι άγνωστο" κοινωνικό έργο και γενικά προβάλλει το έργο του Βλάχου.
Μαγκιά του κατ εμέ που διοργανώνει (;)/συμμετέχει σε μια εκδήλωση με καλούς μουσικούς των ρεμπέτικων στεκιών της θεσσαλονίκης. Θα ήταν πιο εύκολο για αυτόν και κερδοφόρο να “προλογίσει” μια “μεγαλοσυναυλία”, όπως π.χ. αυτή του Λυκαβηττού που έρχεται σε λίγες μέρες.
Το μόνο που λίγο με ενοχλεί είναι ότι ο ποιητής συνήθως κάνει 2ερες φωνές, χωρίς να είναι τονικά απόλυτα σωστός, κι έτσι “ρίχνει” λίγο το συνολικό αποτέλεσμα -αν έχει αυτό κάποια σημασία…
Αγαπητε guvs-Κωνσταντινε και παλι με σκλαβωνει ο τροπος σου. Συγνωμη αν μου βγηκε λιγη ενταση.Αν καταλαβες ομως και εσυ το θεμα απο Εκδήλωση στην 'Ανω Πόλη της Σαλονίκης για τον Βασίλη Τσιτσάνη …¨"Αξιολογηση των αγνων ο οχι προθεσεων του Ντινου Χριστιανοπουλου".
Αλλα οπως λες και συ
Το βουνό με το βουνό μόνο δε σμίγει… ελπιζω καπου να τα πουμε απο κοντα.
Ανταποδιδοντας τη φιλικοτητα
Γιαννης
Γιαννη,
Δεν ειναι αναγκαιο να μενουμε αποκλειστικα στο θεμα της συναυλιας. Θεωρω πολυ επικοδομητικη τη συζητηση που ακολουθησε, γιατι δειχνει πως ο κοσμος συνδεει τη μουσικη με την κοινωνια, δεν την βλεπει με παρωπιδες, και εκφραζει ανησυχιες, φοβους για το που παμε, ποιοι εκπροσωπουν τη μουσικη που μας αρεσει και (δικαιως κατ’εμε) κρινει. Οντως, το θεμα αλλαξε, αλλα ετσι αλλαζουν και παρα πολλα ποστ. Θα ηταν ανησυχητικο αν μεναμε αποκλειστικα στο τι λεει ενας τιτλος και στο τι “πρεπει” να λεμε. Ο καθενας προβαλλει την αποψη του…
Ελπιζω και εγω να τα πουμε μια μερα, να αναλυσουμε τα πραγματα ακομα περισσοτερο, μιας και ο υπολογιστης ειναι πολυ “ψυχρο” μεσον επικοινωνιας…
Μπορεί ναναι κι έτσι ... 'Ολα ξεκινούν απτο μυαλό και μας κρατούν στη ζωή …
Ακόμα και με προβλήματα υγείας , εάν έκλεινες τον άνθρωπο
σε κάποιο χώρο περίθαλψης πολυτελέστατο , θα πέθαινε …
Ζει γιατί σκέφτεται , δημιουργεί , συναναστρέφεται και απολαμβάνει
να λογίζεται “κάποιος”, ανάμεσα στους Σαλονικιούς πατριώτες του,
σεβαστός για το έργο του και αναγνωρίσιμος!
Σκέψου , το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και σε μας, που είμαστε πιο νέοι …
Και οι ηλικιωμένοι, με τις χιλιοειπωμένες ιστορίες, που εκνευρίζουν
τους νεότερους πολλές φορές, αυτό κάνουν, γαντζώνονται στο παρόν …
Η ψυχιατρική βέβαια το ονομάζει αλλιώς, εγώ, δίψα για ζωή …
φίλε “απών”,
όταν λες κιτάπια τι εννοείς;
Αν εννοείς τα βιβλία που γράφτηκαν για τον Τσιτσάνη, θα σου πω ότι έχουν γράψει πολλοί συγγραφείς και όχι μόνο ο Χριστιανόπουλος. Κάποια στοιχεία καινούργια, λόγω προσωπικής γνωριμίας του με τον Τσιτσάνη, σίγουρα θα ήρθαν στο φως. Αν κρίνω από την ανθολογία (τελευταίο του βιβλίο) νομίζω, ότι δεν προστέθηκε κανένα καινούργιο στοιχείο στην ήδη υπάρχουσα γνώση. Ξεχώρισε 187 γνωστά πια και σωσμένα τραγούδια του Τσιτσάνη (τα υπόλοιπα τ’ αποκάλεσε σαβούρες!!!) και έγραψε γι’ αυτά πράγματα που μας ήταν ήδη γνωστά…
Δεν θέλω να σταθώ στη άποψή του για την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, που ως γνωστόν την απεκάλεσε “μέτρια στιχουργό” και “κουμάσι”!!! η οποία μάλιστα υπήρξε κατά γενική παραδοχή η στιχουργική κολώνα του Τσιτσάνη…
Θα σταθώ όμως σε μια επίμονη απορία μου, όταν σε μια συνέτευξή του μας αποκάλυψε, ότι τον Τσιτσάνη, δεν τον είδε ποτέ να παίζει σε μαγαζί!!! Πως είναι δυνατόν ένας φανατικός λάτρης του Τσιτσάνη – όταν μάλιστα η ηλικία του τον ευνοεί-- να μην πάει ποτέ να τον ακούσει την 10ετία του '50 με Νίνου, Μπέλλου και τη δεκαετία του '60 με Παπαιωάννου στο Χάραμα ή τη 10ετία του ‘70 μαζί με Μπέλλου;; Περίεργο δεν φαίνεται;; Ούτε μία φορά;;
Φίλε “Απών”, ο Τσιτσάνης είναι ίσως ο μοναδικός λαικός συνθέτης που απ’ το 1937 μέχρι που πέθανε ήταν μόνιμα στο προσκήνιο και αποδεκτός (ποτέ ξεχασμένος) από το λαό. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την προσπάθεια του Χριστιανόπουλου, ήταν έτσι κι αλλιώς τα τραγούδια του μέσα στα μαγαζιά.
από το ‘80 στα ρεμπετάδικα της Αθήνας μέχρι και σήμερα τα ρεπερτόριά μας στηρίζονται στα τραγούδια του. Οι δε εκδηλώσεις–συναυλίες προς τιμή του είναι άπειρες.
Καταννοώ ότι εκτιμάς και αγαπάς τον Χριστιανόπουλο, όμως έχω την αίσθηση ότι κάπου το θέμα τραβιέται απ’ τα μαλλιά…
Άμα ανατρέξει κανείς σε τοποθετήσεις του Χριστιανόπουλου, όχι για τον Τσιτσάνη ,μα για διάφορα άλλα πράγματα που αφορούν στην τέχνη γενικότερα ,αλλά και στην ευρύτερη κοινωνική ζωή της πόλης του ,θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα ότι τον ενδιαφέρει η πρόκληση ,η πρόκληση για την πρόκληση δηλαδή. Για το αφιέρωμά του στον Τσιτσάνη , το πρόσφατο εννοώ δε γνωρίζω ,παλαιοτέρα είχε κάνει ομως κάτι παρόμοιο για την τηλεόραση.
Τα καραγκιοζιλικια των…πολιτικών δεν είναι καινούρια απλά αυτοί είναι σε άλλη διάσταση (χωρο-χρόνο) ,η μουσική γι αυτούς απλά είναι …θόρυβος που μαζεύει κόσμο, άρα ευκαιρία για παρουσίασή τους
Αν αυτοί που γράψανε μουσική ιστορία με αγάπη και συναίσθημα ήταν όπως οι προαναφερόμενοι θα ημασταν στα βουνά και θα ουρλιάζαμε για να εκτονωθούμε.
Φιλε μου σε καταλαβαινω, αλλα εχω μια μικρη ενσταση… Ηταν και πολιτικοι που δεν αδραξαν την ευκαιρια και απλα εκφωνηθηκαν οτι παρευρισκονται… Καραγκιοζιλικια κανουν αυτοι που χρειαζεται να κανουν (και ισως να σπαγαμε και τις πετρες)…
Κε Καπουλα αυτο που λετε δεν το ξερω, και δε νομιζω οτι ηταν τοσο προκλητικος φετος, αν και δεν ξερω απο αλλες χρονιες… Ισως καποια πραγματα να γινονται πλεον και λογω ηλικιας…Για το αν θεωρει πως ειναι μονοπωλιο η κατι τετοιο ομως, πλαναται γιατι ειδικα τα τελευταια χρονια εχουν γινει πολλες και καλες μελετες γυρω απο το ρεμπετικο τραγουδι(και δη τον Τσιτσανη)…
Φίλε guvs για την συγκεκριμένη εκδήλωση ,είπα ότι δεν γνωρίζω .Γνωρίζω όμως αρκετά για το πώς έχει εκφραστεί για πρόσωπα και πράγματα .Δεν είναι βέβαια κακό να μη σου αρέσει ο Πικιώνης πχ η η Παπαγιανοπούλου, αλλά οι χαρακτηρισμοί που έχει κάνει είναι απαξιωτικοί …Ε να μικρό δείγμα έδωσε ο Αλκης ο Μαύρος .Μάλιστα ένας ʽʼεγκριτοςʼʼ κριτικός ,με αφορμή κάποιους τέτοιους χαρακτηρισμούς του, τον αποκάλεσε ……το χριστιανόπουλο…
Γιάννη …εβαλες φωτιά στα τόπια …(Γιά τον φίλο μου τον Βρύζα ηταν αυτό)
Ναι, αλλα αυτη τη στιγμη μονο απο αυτη την πλευρα γινεται μια προσπαθεια “διασωσης” του λαϊκου τραγουδιου…και αυτο δειχνει “μετανοια”, κατανοηση των καιρων και σιγουρα για μενα θαρρος να πεις πως εκανες λαθος και το διορθωνεις (οσο γινεται αυτο)…Τελοσπαντων, ειναι μεγαλη κουβεντα για την Αριστερα και το ρεμπετικο που βεβαιως ειμαι προθυμος να συμμετασχω, απλα αλλο ειναι το ποστ, και ειμαι σιγουρος οτι αυτο το θεμα θα το μονοπωλησει και θα αλλαξει και την ουσια του (παντως μπορει καλλιστα να ανοιξει ενα νεο).
Κε Καπουλα, μαλλον δεν εγινα αντιληπτος γιατι συμφωνησα μαζι σας (ουσιαστικα δεν αμφεβαλα για αυτα που ειπατε) και ανεφερα οτι στην σηγκεκριμενη συναυλια δεν το “παρατραβηξε”… Σε ολα τα αλλα που λετε συμφωνω.
… Συμφωνώ με τον κ. Μαύρο για την “φωνή” και το “αυτοπρόβλητο” του κ. Χριστανόπαιδου … Για τον οποίον, βέβαια, αρκεί απλή ανάγνωση των στίχων του για να αντιληφθεί κανείς, Δημήτρη Ν., πόσο “μεγάλος ποιητής” είναι (εν σχέσει πάντα προς ό,τι θεωρείται) …
Έχει δικιο κι ο Μπάμπης Καπούλας για το “υφάκι/στυλάκι” του εν λόγω “κυρίου” … Όσοι έχουν διαβάσει π.χ. Γιώργο Ιωάννου ή Ηλία Πετρόπουλο ή Ν.-Α. Ασλάνογλου ή Β. Βασιλικό θα θυμουνται μερικά πράγματα για τον δυνάστη αυτόν της “πνευματικής” Θεσσαλονίκης … Θου Κύριε.
Πριν λίγο γύρισα από το Χατζή Μπαχτσέ, όπου ρώτησα τους φίλους μου μουσικούς
Γιώργο και Παναγιώτη Ξανθόπουλο, που έπαιξαν στην εκδήλωση και μου είπαν,
πως πέραν της εμφάνισης του κ.Γκιουλέκα, ο οποίος και αποδοκιμάστηκε, όλα τα
“προγραμματισμένα” κύλισαν ομαλά και το αφιέρωμα είχε επιτυχία …
Φυσικά δεν έθιξα το θέμα του κ.Χριστιανόπουλου, διότι δεν αφορά αυτή καθαυτή την εκδήλωση, παρά μόνο σαν ένα από τα πρόσωπα που συμμετείχαν σαυτή …
Νομίζω πως συζητήσαμε κι άλλη φορά για το “αμφιλεγόμενο” πρόσωπο του ποιητή
και άκρη δεν βγάλαμε, ο καθένας με την γνώμη του …
'Οπως λοιπόν εκφράστηκε ο ίδιος απαξιωτικά για την Ε.Παπαγιαννοπούλου και για
κάποιους ενδεχομένως που δεν δύναμαι να γνωρίζω, έτσι κρίνεται κι ο ίδιος από άλλους
για την δουλειά του και την εν γένει προσωπικότητα του …
Και γενικότερα στη ζωή, σε άλλους αρέσουμε και σε άλλους δεν αρέσουμε, “όλοι” μας !
Απολυτο δικιο δινω στην Πελαγια…Οπως ειπα και πιο πανω, οποιος εκτιθεται (με την καλη εννοια) κρινεται…ειτε θετικα ειτε αρνητικα…Τελοσπαντων, ελπιζω να περασες ομορφα Πελαγια στους Ξανθοπουλους…Καλο βραδυ.