Εις μνήμην

Ο κυρ-Πέτρος κι η παρέα.

Πίνανʼ όλοι τους παρέα
Στου κυρ-Πέτρου την ταβέρνα
Το κρασί γλυκά κυλούσε
Και η νύχτα τους περνούσε

Ήταν τέτοια η παρέα
πουʼλεγες: Μη γίνει μέρα
το Θεό παρακαλούσες
μιά τον ήλιο ας κρατούσε

Στο μπουζούκι ήταν ο Μάρκος
Που τραγούδαγε με πάθος
Στο ταξίμι ο Τσιτσάνης
Το μυαλό σου για να χάνεις

Στα σεκόντα η Σωτηρία
Η μοναδική κυρία
Στην κιθάρα ήταν ο Χιώτης
Ο ρυθμός του η ανθρωπότης

Σαν επήρε να χαράζει
Ο κυρ-Πέτρος λογαριάζει
Την παρέα αυτή κοιτάζει
Και τα λόγια τούτα βγάζει

-Άλλο δεν θα περιμένω
το τραπέζι κερασμένο
τον ανήφορο θα πάμε
τη παρέα σας ζητάνε

να το ξέρετε πριν πάτε
τους εδώ μη λησμονάτε
πολλά μάτια θα δακρύσουν
και οι καρδιές τους θα ριγήσουν

Τα τραγούδια σας θα λένε
κι όλοι τους θα σιγοκλαίνε
θα κοιτούν ψηλά τʼ αστέρια
που θα ʽστράφτουνε τα τέλια

18 Ιανουαρίου 1984 έφυγε ο Βασίλης Τσιτσάνης
Ισαάκ.

(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην isaac 18 Ιανουάριος, 2005)

Και ο Κώστας Γιαννίδης …

  • Υπέροχο το ποίημα σου (υποθέτω πως είναι δικό σου) φίλε Ισαάκ. Μπράβο σου. Προτείνω στους μπουζουκομάστορες του φόρουμ να κάνει κάποιος τη μελοποίησή του.

  • Οι δυο μεγάλοι μας δημιουργοί, Τσιτσάνης και Γιαννίδης (Γιάννης Κωνσταντινίδης, το πραγματικό του όνομα), από διαφορετικό μουσικό μετερίζι ο καθένας τους, θα μείνουν για ΠΑΝΤΑ αξέχαστοι στην καρδιά του τρυφερού Ελληνικού Λαού και <u>αθάνατοι</u> στο Πάνθεο των Αθανάτων.

Σ.Π.