Ο Δροσίνης έχει γράψει ένα ποίημα την “Μαυροθαλασσίτισσα”. Δεν ξέρω σε ποια συλλογή ανήκει και πότε γράφτηκε. Μαυροθαλασσίτισσα
Σ’ αυτές τις μαυροθάλασσες
στα δυο σου μαύρα μάτια
πόσα καράβια χάλασες
και τα ‘κανες κομμάτια.
Αχ, μαυροθαλασσίτισσα
μαυροθαλασσομάτα
τα μάτια σου αποζήτησα
κι εγώ που ανάθεμά τα.
Με γέλασαν τα χάδια τους
μ’ όλη την πονηριά μου
κι έριξα στα σκοτάδια τους
βαρκούλα την καρδιά μου.
Κι αν μου την πνίξουν άδικα
κανείς δε θα το μάθει
με τ’ άλλα τα ψαράδικα
πως πια βαρκούλα εχάθει.
Πως μες στις μαυροθάλασσες
στα δυο σου μαύρα μάτια
και την καρδιά μου χάλασες
την έκανες κομμάτια.
Ο Πάνος Πετσάς ηχογραφεί το 1953 το τραγούδι “Μαυροθαλασσίτισσα” με τον Τζουανάκο και τον Τατασόπουλο.
ΥΓ Δεν το ανακάλυψα εγώ αλλά αναφέρεται σε άρθρο της Κατιούσα για τον Δροσίνη. Μου φάνηκε σχετικά παράξενο το να επηρεαστεί τόσο πολύ ένας λαϊκός στιχουργός όπως ο Πετσάς από έναν ποιητή όπως ο Δροσίνης.
“η πασίγνωστη «Μυγδαλιά» (ο Κώστας Βάρναλης το κατατάσσει σ’ αυτά που «κυκλοφορούνε στο στόμα του λαού…μα αυτοί που τους τραγουδάν [τους στίχους] είδηση δεν έχουνε ποιανού είναι»)”
Επίσης γράφει ότι ο συνθέτης ήταν ο Γεώργιος Κωστής κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Η ιστορία της “Αμυγδαλιάς”, όπως την διηγήθηκε ο ίδιος ο ο Δροσίνης και γιατί ο συνθέτης παραμένει άγνωστος.
Γιατί; Μην κοιτάς το όνομα (Δροσίνης), κοίτα το κείμενο. Εντελώς λαϊκός στίχος - το γκούγκλαρα αρκετά για να πειστώ ότι όντως είναι του Δροσίνη, τόση εντύπωση μου έκανε.
Το ποίημα του Δροσίνη έχει κάποια χαρακτηριστικά:
Θάλασσες ματιών, καράβια που χαλάνε, σκοτάδια, βαρκούλες.
Τα ίδια χαρακτηριστικά υπάρχουν εδώ, σε ένα ταγκό του 1944 σε στίχους Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου και μουσική Μ. Σουγιούλ με τη διαφορά ότι τα μάτια είναι γαλανά.
“Χαλασμένα καράβια” κλπ δεν νομίζω ότι είναι κάτι το διαδεδομένο (δεν μου 'ρχεται κάτι αυτή την ώρα της νυχτός) και ίσως να έχουμε επίδραση του ίδιου ποιήματος του Δροσίνη και στο ταγκό αυτό.
Εκείνα τα χρόνια τα λεγόμενα περιοδικά ποικίλης ύλης ευρείας κυκλοφορίας πρέπει να έβαζαν και ποιήματα καθιερωμένων ποιητών.