Γνωρίζει κάποιος αν υπάρχει συγκεντρωμένη κάπου ολόκληρη η δισκογραφία του Βασίλη Τσιτσάνη ή έστω όσο ποιό ολοκληρωμένη γίνεται?:241:
“Βασίλης Τσιτσάνης - Απαντα”, επιμέλεια: Θεόφιλος Αναστασίου, εκδόσεις “Λαϊκό τραγούδι”.
Δες το κι εδώ: http://www.laikotragoudi.gr/books.html
Ευχαριστώ Άρη!!!
Ενα ακομα βιβλιο μικρο και ενδιαφερον βεβαια ειναι “το ρεμπετικο και η Θεσσαλονίκη” του Ντινου Χριστιανοπουλου οπου αναφερεται με χρονολογικες περιοδους στη δισκογραφια Τσιτσανη 1938-1946 οπου ο συνθετης εζησε στην πολη.
Να διευκρινήσω πως το βιβλίο του Αναστασίου πρέπει να αναζητηθεί ακριβώς όπως το δίνει ο Άρης, γιατί υπάρχει και το “Παιδάκι με ψυχή και ζηλεμένο” του ίδιου συγγραφέα που είναι έκδοση Δήμου Τρικκαίων (με τη γνωστή φωτογραφία του Τσιτσάνη μπροστά στο ουζερί του, στο εξώφυλλο).
Βασίλης Τσιτσάνης “Ο ατελείωτος[SIZE=3][SIZE=5]”
Συγγραφέας: Διονύσης Μανιάτης
Εκδόσεις Πιτσιλός
Πληρέστατη δισκογραφία, για μένα από τα καλύτερα γύρω από τον Τσιτσάνη.
Καλή χρονιά σε όλους!!!
[/SIZE][/SIZE]
Σύμφωνα με μία από τις τελευταίες έρευνες, του Δ. Μανιάτη, ο Τσιτσάνης έγραψε 881 τραγούδια:112:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=165106&ct=34
ριξτε μια ματιά κι εδώ
Καλησπέρα,
Θα ήθελα να ρωτήσω την άποψή σας σχετικά με τις συνθέσεις του Β.Τσιτσάνη την περίοδο 1946 - 1950. Συγκεκριμένα, κατά πόσο πιστεύετε ότι ο Τσιτσάνης συνέλαβε στιχουργικά τον παλμό της εποχής, σε μια εκ των τραγικοτέρων στιγμών της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας (Εμφύλιος Πόλεμος, αριστεροί και κεντρώοι αντιστασιακοί εξόριστοι και φυλακισμένοι); Δηλαδή, κατά πόσο τα τραγούδια που έγραψε εξ ολοκλήρου ο ίδιος, ή μελοποίησε με στίχους άλλων, αναφέρονται, στην τραγωδία της εποχής; Ξερετε αν “έκοψε” κανένα η λογοκρισία ή αν προέβη στις… “απαιτούμενες” αλλαγές (όπως συνέβη, παραδείγματος χάριν, με το “Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι” του Α. Καλδάρα). Αναφέροντας ενδεικτικά: το τραγούδι “Ακρογιαλιές δειλινά” (1947), αφορά, κατά τη γνώμη μου, την περίοδο άμεσα. Φράσεις όπως “τον ήλιο που έχει χαθεί στα σκοτάδια να βρει”, ή η ερώτηση: “μπορεί ακόμα μπορεί να έχει πια τρελαθεί και τότε ποιος θα ρωτήσει να μάθει ποτέ το γιατί;” (παρατηρήστε τη χρήση του μπορεί, που δημιουργεί διατύπωση υπόθεσης σε συνδυασμό με τον προηγούμενο στίχο, “μπορεί να το 'χουν πλανέψει ακρογιαλιές δειλινά…” κ.λπ.). Είναι σαν να προσπαθεί να μεταδώσει κάτι σχετικό με την περίοδο.
Βέβαια, πάντα ένα τραγούδι που έχει “κακή” διάθεση, ερμηνεύεται αλλιώς σε μια τραγική εποχή όπου οι μισοί είναι στα σίδερα και τα βουνά και οι άλλοι στον κάμπο και την ελευθερία. Κάτω από αυτό το πρίσμα όλα ερμηνεύονται διαφορετικά. Το ερώτημά μου είναι: κατά πόσο πιστεύετε πως ο Τσιτσάνης εξέφρασε την εποχή επιτηδευμένα και όχι ασυνείδητα;
Περιμένω τις απόψεις σας.
Η παρέμβαση του Τσιτσάνη στο μεταπολεμικό τραγούδι είναι καθοριστικότατη για την πορεία του είδους.Όσον αφορά τη στιχουργική του θα προσπαθήσει συνειδητά μετά τον πόλεμο να τη βελτιώσει και να την αναβαθμίσει.
Επί παραδείγματι οι στίχοι του τραγουδιού ‘‘Ακρογιαλιές - Δειλινά’’, που ανέφερες, προέρχονται από το ποίημα ‘‘Μπορεί’’ της ποιήτριας Ανθούλας Σταθοπούλου-Βαφοπούλου,συζύγου του γνωστού ποιητή Γιώργου Βαφόπουλου.
‘‘Μπορεί να με πλανέψουν κι άλλες ακρογιαλιές και δειλινά…’’ Έτσι ξεκινά το ποίημα, στο οποίο θα στηριχθεί ο Τσιτσάνης και θα δημιουργήσει ένα αριστούργημα.Σε διασκευή μιας στροφής από το ποίημα ‘’ Καρδιάς ερείπιας’’ της ίδιας ποιήτριας στηρίζεται και το υπέροχο ‘’ Απ’ τη μάνα μου διωγμένος’’.
Οι λόγιες αυτές επιρροές στη στιχουργική του Τσιτσάνη δείχνουν ότι ώριμος πλέον δεν αρκείται στην κατά βάσιν μποέμικη κι ανάλαφρη προπολεμική του θεματολογία,αλλά θέλει συνειδητά να δημουργήσει ένα τραγούδι κοινωνικό, όπου θα αποτυπωθεί η βαριά ατμόσφαιρα της εποχής,η απόγνωση των λαϊκών στρωμάτων,αλλά και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Βέβαια η προσπάθειά μας σώνει και καλά να ανιχνεύσουμε πολιτικά μηνύματα στο λαϊκό τραγούδι μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολές και ερμηνευτικές στρεβλώσεις, πάντως δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε τη χρήση της αλληγορίας από τους λαϊκούς δημιουργούς και την ύπαρξη πλαγίων αναφορών στους στίχους τους.
Στην περίπτωση του Τσιτσάνη είναι αρκετά τα τραγούδια,όπως ‘’ Κάνε υπομονή’’, ‘‘Για μια κόρη ξελογιάστρα’’,’‘Ως πότε πια τέτοια ζωή’’, στα οποία μπορεί κανείς να δει έμμεση αναφορά στην πολιτικοκοινωνική κατάσταση.
Και το σίγουρο είναι ότι και ο κόσμος σε αυτά τα τραγούδια έβλεπε κάτι παραπάνω από τον προφανή ερωτικό καημό. Συναισθήματα πολύ πιο ριζικά και ουσιαστικά,οφειλόμενα βέβαια στην εμφύλια σύρραξη, θα εκφρασθούν με τα τραγούδια του Τσιτσάνη αυτής της περιόδου.
Καλησπέρα,
Για να καταλάβουμε τον αντίκτυπο του Τσιτσάνη και “εντός των τειχών”, την παρηγοριά που πρόσφερε στους πολιτικούς κρατούμενους, παραθέτω το εξής απόσπασμα απο το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου “…καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς”:
"Είπαμε πολλά κείνη τη νύχτα, κατάφερε ο Μιχάλης και μας έκανε να ξεχάσουμε πως το πρωί θα τον ρίχνανε. Ήταν ατόφιος άνθρωπος, ζεστός, ίσως να 'ταν και τυχερός που σκοτώθηκε τότε, τι να πω… Τα ξημερώματα, λίγο πριν έρθουν να τον πάρουν, το ρίξαμε στο τραγούδι. Μπα, ούτε επαναστατικά ούτε αντάρτικα. Είπαμε ένα τραγούδι του Τσιτσάνη, νομίζω, 'κείνο που λέει
Μπορεί να το 'χουν πλανέψει
ακρογιαλιές δειλινά,
μα σκλαβωμένη για πάντα κρατούνε
τη δόλια καρδιά…
Κι ένα άλλο, γραμμένο απο 'να παλικάρι που το ρίξανε στο Γεντί Κουλέ, ένα βαλσάκι που έλεγε
Τ’ Απρίλη τη βραδιά που σε γνώρισα,
το δείλι είχε μπει μες την ψυχή μου,
μα εσύ, μικρό μου, ξάφνου έφυγες
και τώρα μένω μόνος στη ζωή…
Έτσι πέθανε ο Μιχάλης. Λες κι ήξερε ο Χάρος και διάλεγε τους καλύτερους."
Το απόσπασμα παρατίθεται στις σ. 20-21.
Αν συνδυάσουμε το απόσπασμα αυτό με ένα άλλο των σ. 12 - 13 του ίδιου βιβλίου, μπορούμε να καταλάβουμε τον αντίκτυπο του ρεμπέτικου τραγουδιού σε μερίδα πολιτικών κρατούμενων.
Παραθέτω:
“Μια ζωή, ρε, οι κερχανατζήδες μας μπαφιάσανε, μας γανώνανε το μυαλό πώς ήταν ανήθικο να ακούμε μπουζούκι και γενικά ρεμπέτικα τραγούδια, και πολύ περισσότερο να τα τραγουδάμε, διότι ήταν, λέει, τραγούδια της παρακμής και της απαισιοδοξίας. Όλο αισιοδοξία, βλέπεις, ήταν η ζωή μας γενικά, κι έφταιγε η μουσική, να πούμε, που ξεστράτιζε τον επαναστάτη απ’ το σωστό δρόμο… Μας μπαφιάσανε στο καλαματιανό, στο αργεντίνικο τανγκό και στις γλυκανάλατες καντσονέτες. Όλο παράνομα και ζούλα, με χίλιες ενοχές, να ψιλοπιάσουμε κάνα Τσιτσάνη, κάνα Βαμβακάρη… Και πώς να ξεδώσεις, μωρ’ αδερφέ μου, με το “Ξένοιαστα παίζανε κρυφτούλι στις ανθισμένες κερασιές”, ή με το “Σαράντα παλλικάρια από τη Λεβαδιά”; Πώς να ξεδώσεις και πώς να πεθάνεις χωρίς μεράκι και χωρίς πάθος;”
Ο Μίσσιος μιλάει για το αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο του Κ.Κ.Ε. (την κομματική γραμμή), που απαγόρευε το άκουσμα του ρεμπέτικου τραγουδιού καθότι το θεωρούσε δημιούργημα “λούμπεν στοιχείων”. Ας μην ξεφύγουμε από το θέμα του Τσιτσάνη πάντως. Απλά έκανα μια επαγωγή, μέσω αφήγησης, για να δείξω την επιρροή που άσκησε το ρεμπέτικο στο θυμικό των αριστερών κρατουμένων.
Το ερώτημά μας παραμένει: κατά πόσο πιστεύετε πως ο Τσιτσάνης εξέφρασε την εποχή επιτηδευμένα και όχι ασυνείδητα;
ΥΓ Παναγιώτη σε ευχαριστώ για τις πληροφορίες σου σχετικά με το τραγούδι. Δεν προσπαθώ “σώνει και καλά” να ανιχνέυσω πολιτικοποιημένα μηνύματα στη στιχουργική του Τσιτσάνη. Απλώς, έθεσα το παραπάνω ερώτημα με σκοπό να προσεγγίσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο την στιχουργική του Τσιτσάνη εκείνης της περιόδου. Δεν θέλω να τοποθετήσω τον Τσιτσάνη υπέρ κάποιας “μεριάς”. Τον προσεγγίζω καθαρώς καλλιτεχνικά και όχι από πολιτική σκοπιά. Για να το θέσω αλλιώς, λειτουργώ κάτω από το πρίσμα “κατά πόσο η τέχνη αντιλαμβάνεται την εποχή που βιώνει”.
ΥΓ 2 Jim-com ως προς τι η υποδεικνυόμενη σεμνότητα;
Διάβασε (διαβάστε) και το “Βασίλης Τσιτσάνης - 1946” του Μανόλη Αθανασάκη (όποιος δεν το έχει διαβάσει), εκδόσεις “Λαϊκό Τραγούδι”, κάτι σχετικά έχει να πεί.
Κύριε Πολίτη, σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση.
Ας παραθέσω κι εγώ την βιβλιογραφία για τον Τσιτσάνη που έχω (αν γνωρίζει κάποιος κάτι παραπάνω ας συμπληρώσει):
[ul]
[li]ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΕΠΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ-Ντ. Χριστιανόπουλος (ΜΠΙΛΙΕΤΟ 2001)[/li][li]Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ (1932-1946)- Ντ. Χριστιανόπουλος (ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ 1994)[/li][li]ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ, ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ-Κ. ΧΑΤΖΗΔΟΥΛΗΣ (GRAMMA 2002)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ ΡΗΓΑ (ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ 2003)[/li][li]ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ-Ν. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ (ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ 2001)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ 1946-Μ. ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ (ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ 2006)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, Η ΖΩΗ ΜΟΥ_ΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ-Κ. ΧΑΤΖΗΔΟΥΛΗΣ (ΝΕΦΕΛΗ 1980)[/li][li]ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΙ ΤΡΙΚΑΛΑ- Ντ. Χριστιανόπουλος (ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΘΕΣΣΑΛΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ 1999)[/li][li]ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ-κείμενα Γ. ΤΑΜΒΑΚΑ (ΠΟΛΙΤ/ΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ 1994)[/li][li]ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΖΗΛΕΜΕΝΟ-Θ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ (ΠΟΛΙΤ/ΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΥ ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ 1995)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ Ο ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ-Δ. ΜΑΝΙΑΤΗΣ (ΠΙΤΣΙΛΟΣ 1994)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΑΠΑΝΤΑ-Θ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ (ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ 2004)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΝΟΣ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ-Σ. ΑΛΕΞΙΟΥ (ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ 1998)[/li][li]Ο ΞΑΚΟΥΣΤΟΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ-Σ. ΑΛΕΞΙΟΥ (ΚΟΧΛΙΑΣ 2003)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ΜΥΘΟΣ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΣ-κείμενα Ν. ΛΟΥΛΕ-ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ (ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΑΝΙΑΤΕΑΣ 1997)[/li][li]ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ (αφιέρωμα για τα 90 χρόνια απ’ την γέννησή του-λεύκωμα και cdz)-Κ. ΧΑΤΖΗΔΟΥΛΗΣ (FMRECORDS 2005)[/li][/ul]
Φυσικά, υπάρχουν και ειδικά κεφάλαια για τον Τσιτσάνη στα βιβλία του ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, του ΣΧΟΡΕΛΗ, του ΒΟΛΙΟΤΗ-ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗ κλπ. Ακόμα πλήθος άρθρων και δημοσιευμάτων σε εφημερίδες και περιοδικά που δεν είναι δυνατόν να παρατεθούν έστω και ως λίστα.
Δε θα ήταν καλή ιδέα να φτιάχναμε και μια λίστα βιβλιογραφίας, ώστε να μπορεί κάποιος να ανατρέχει, σχετικής με το ρεμπέτικο-λαϊκό τραγούδι;
Όλο και κάποιος θα έχει όρεξη για διάβασμα και θα ήταν εξυπηρετικό να ανατρέχει σε έναν καταλογο εκδόσεων με βιβλία ωστε να βρίσκει γρήγορα και εύκολα τι έχει κυκλοφορήσει για το θέμα που τον ενδιαφέρει…
Δίσκοι 78 στροφών
[b][FONT=inherit][FONT=inherit]Δισκογραφία του Βασίλη Τσιτσάνη (έως το 1960)
ΔΙΣΚΟΙ 78 ΣΤΡΟΦΩΝ
Από το βιβλίο του Δ. Μανιάτη «Β. Τσιτσάνης – ο ατελείωτος»
[/FONT][/b]Δίσκοι 45 στροφών
[b][FONT=inherit][FONT=inherit]Δισκογραφία του Βασίλη Τσιτσάνη
ΔΙΣΚΟΙ 45 ΣΤΡΟΦΩΝ
Από το βιβλίο του Σώτου Αλεξίου «Ο ξακουστός Τσιτσάνης»
[/FONT]
[/FONT][/b]Δίσκοι LP-CD
[b][FONT=inherit][FONT=inherit][FONT=inherit]Δισκογραφία του Βασίλη Τσιτσάνη (από το 1955 και μετά)
ΔΙΣΚΟΙ LP και CD
(κατά χρονολογική σειρά)
Από …………………………. «Ο ξακουστός Τσιτσάνης»
[/FONT][/FONT][/FONT][/b]Τραγούδια
[/FONT]http://www.tsitsanis.gr/[b][FONT=inherit][FONT=inherit][FONT=inherit][FONT=inherit][FONT=inherit]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/FONT]
[/b]
[FONT=inherit]
[/FONT]
[/FONT]