Ρε παιδιά κοντεύουμε να σκοτωθούμε εδώ πέρα με τη φίλη μου.
Τι ρυθμός και τι δρόμος είναι το διαβολοκόριτσο του Ασίκη;
Ρυθμός: Τσιφτετέλι, σχετικά γρήγορο (πιο γρήγορο από την εκφορά των στίχων). Είναι κάργα στους αντιχρονισμούς, πολύ μπερδεψιάρικο. Σε πετάει έξω, αλλά δεν έχει πουθενά λάθος!! Άκου αυτή την επανεκτέλεση, που τονίζει πιο έντονα το ρυθμό (στο ορίτζιναλ τον αφήνουν να υπονοείται), και μάλλον θα σε βοηθήσει.
Δρόμος: Σαμπάχ. Η ξαφνική κατεβασιά που κάνει στον 4ο στίχο, στο σι (παίρνοντας ως τονική το Ρε)* λέγεται Μπεστενιγκιάρ. Αν τελείωνε εδώ το κομμάτι θα ήταν δρόμος Μπεστενιγκιάρ, αλλά αφού γυρίζει στην κανονική τονική είναι Σαμπάχ. (Ακριβέστερα: θα ήταν μακάμ Μπεστενιγκιάρ, όχι δρόμος.)
*Στην ορίτζιναλ ηχογράφηση αλλά και στην επανεκτέλεση που παραπέμπω είναι όλα ένα τόνο κάτω: τονική Ντο, κάνει μια κατεβασιά στο Λα, επανέρχεται στο Ντο και κλείνει εκεί. Άρα Ντο Σαμπάχ.
Υ.Γ. Συγκλονιστικό κομμάτι…
Βρε Περικλή τι τα μπερδεύεις τα παιδιά με αντιχρονισμούς, μπερδεψιάρικα κόλπα, πετάματα έξω και άλλα πολλά; τσιφτετελάρα είναι το τραγούδι αντάμ παπαντάμ και τίποτ’ άλλο. Ε, δεν είναι και “όσο βαρούν ντα σίδερα” (που φυσικά δεν χορεύεται, ούτε τσιφτετέλι) αλλά κάθε τσιφτετελού που ξέρει που παν τα τέσσερα δεν θα είχε πρόβλημα να το χορέψει. Το τεσσάρι κρατιέται ακλόνητο, όπως και εσύ παρατηρείς και ο ρυθμός υπονοείται αλλά δεν κρύβεται ούτε αλλοιώνεται.
υ.γ. Συγκλονιστικό πάντως, συμφωνώ!
Δηλαδή εσύ Νίκο το βρήκες εύκολο; (Στο να το ακούσεις)
Ωραία λοιπόν, να διορθώσω:
Με πετάει έξω!!
Ναι βρε Περικλή, ούτε στο πρώτο μέτρο δεν με μπέρδεψε. Να υποθέσω ότι το είχα ήδη ακούσει; ότι είμαι μπασμένος στο στιλ του Ασίκη από άλλα τραγούδια; Πολύ πιθανά και τα δύο.
Ομολογώ όμως πώς στο θέμα του δρόμου, τα περί μπεστενιγιάρ στον 4ο στίχο δεν τα τσεκάρισα, γιαυτό και δεν τα σχολίασα.
Παιδιά ευχαριστούμε πολύ, αν και καθυστερημένα.
Θα του δώσουμε άλλη μια προσπάθεια γιατί είναι εξαιρετικό άσμα.