Η ίδια μελωδία είναι, απλά η “παραδοσιακή” εκτέλεση πατάει στην δεύτερη φωνή (αρμονικά) ενώ η διασκευή των Jakart πατάει στην πρώτη.
Ελπίζω κι εγώ, Περουβιανέ, να είναι όπως τα λές!
Καλά, δεν είπαμε ότι είναι από την εποχή των Ακριτών το τραγούδι. Σκοπός για δίστιχα είναι: εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι πολύ αρχαίο. Είναι όμως ντόπιο πηλιορείτικο.
Μπρε! Πράγματι έτσι είναι!
Στην παραδοσιακή άκουγα τη «δεύτερη» φωνή (την πιο ψηλή) σαν πρώτη, και την πρώτη σαν μια ενοχλητική προσθήκη. Στη διασκευή υπάρχει μόνο η «πρώτη», που φυσικά οδηγεί στην ίδια αρμονία (ή ούτε καν αυτό;), και μου ακούστηκε τελείως διαφορετική.
Τώρα που το ξεκαθάρισα, αλλάζω τελείως γνώμη. Ενδιαφέρουσα διασκευή!
1 «Μου αρέσει»
ένα ωραίο remix που έκανε ο Σταύρος Μουφλουζέλης στο πιο γνωστό τραγούδι του πατέρα του.
Προσωπικά μου άρεσε!
4 «Μου αρέσει»
Πραγματικά αξίζει! Είναι φοβερό να συνειδητοποιείς ότι το πιτσιρίκι της φωτογραφίας έγινε μουσικός και σκαλίζει τα τραγούδια του πατέρα του.
είναι αυτός ο γιός του?
Ρε αυτό είναι πανέξυπνο! Πραγματικά εμπνευσμένη η παρεμβολή της χαρακτηριστικής φρασούλας από το «Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο»!
2 «Μου αρέσει»
Όμως, ρε παιδί μου, τί «διδακτικό σύστημα» ήταν αυτό… Ο Μουφλουζέλης «διδάχτηκε» τους κανόνες, και τους έμαθε και απ’ έξω, «νεράκι»:
«Η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται, όταν η λήγουσα είναι μακρά!»
Πότε τον έμαθε το σύστημα, να αναγνωρίζει ότι
«Ααα, εδώ έχουμε μακρά λήγουσα, άρα βεβαίως, θα οξύνω την προπαραλήγουσα, δεν θα την περισπάσω!»;
Και πότε, στην ζωή πλέον, ο Μουφλουζέλης και ο κάθε Μουφλουζέλης του δημοτικού σχολείου χρειάστηκε, στην πράξη, κάποια γνώση σαν αυτή;
(συγνώμη για την ανάρτηση στο νήμα «για όποιον….», αλλά δεν άντεχα…)
1 «Μου αρέσει»
Συγνώμη αν πώ κοτσάνες γιατί είμαι του πραχτικού, και όχι του κλασσικού, και μονοτονιστής, αλλά η προπαραλήγουσα δεν οξύνεται πάντα; Για την παραλήγουσα δεν είναι που ισχύει το «μακρά προ μακράς οξύνεται» και «μακρά προ βραχείας περισπάται»;
ΔΕΝ ΕΧΩ ΙΔΕΑΝ!!!
Στο μεν δημοτικό αποστήθιζα φράσεις, ακριβώς όπως και ο Μουφλουζέλης, αυτό μας μάθαιναν να κάνουμε και τίποτε άλλο. Στο γυμνάσιο (πρακτικό κι εγώ) έγινα (στις τελευταίες τάξεις) δημοτικιστής και μονοτονιστής, οπότε και έπαψα να ασχολούμαι με τονισμούς, δασύνσεις κττ. Αυτό βέβαια μου κόστισε την εισαγωγή μου στο πολυτεχνείο, αφού στην έκθεση απέσπασα μίαν ωραία μονάδα (με άριστα το 10).
Ε βέβαια. Ο στίχος είναι συμφυρμός δύο διαφορετικών κανόνων. «η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται (τελεία)» και «όταν η λήγουσα είναι μακρά, η προπαραλήγουσα δεν τονίζεται».
2 «Μου αρέσει»
Άρα, ο Μουφλουζέλης πήρε κακό βαθμό, ή μήπως τον κακό βαθμό έπρεπε να τον έχει πάρει πρώτα ο δάσκαλος;
Αφού δεν έχει βγάλει το σχολείο λέμε ο άνθρωπος!
1 «Μου αρέσει»
Δεν το ΄βγαλε, δεν πήρε «απολυτήριο» Δημοτικού (υπήρχε; ), αλλά ολόκληρη την πρώτη και τη μισή δευτέρα τάξη, τις έβγαλε. Κατά δήλωσίν του μάλιστα, στην πρώτη αρίστευσε.
κύριοι συμφορουμίτες, δεν βλέπω κανέναν σας να απαντά στην ερώτηση του Μουφλουζέλη:
πες μου για να μάθω ποιο έχει γίνει
πρώτα η κότα ή το αυγό
3 «Μου αρέσει»
Έψαχνα να βρω τί άλλες μουσικές έχει φτιάξει, και βρήκα κάποιον με αυτό το όνομα που έγραφε στίχους πριν είκοσι χρόνια για την Στανίση και τον Πρόδρομο. Ξέρει κανείς κάτι παραπάνω;
Ήρωας, και το εννοώ, χωρίς ίχνος ειρωνείας.
1 «Μου αρέσει»
Αιώνια αναπάντητα ερωτήματα; Όχι πια!
Η επιστήμη το 'χει απαντήσει κι αυτό (το αβγό), αλλά η εξήγηση δε νομίζω ότι θα συγκινούσε ή θα ενδιέφερε ιδιαίτερα τον Μουφλουζέλη. Ακριβώς όπως χιλιάδες Έλληνες δεν τους απασχολεί αν ο Μουφλουζέλης ήξερε ότι ο κανόνας με την προπαραλήγουσα είναι λάθος, και το ‘γραψε επίτηδες ειρωνικά, ή δεν το ήξερε. Και γενικά δεν τους απασχολεί τι ακριβώς εννοεί σ’ αυτό το σημείο. Το άλλο βέβαια με το 1+1=2 και με τα εφτά φωνήεντα είναι σαφές. Αυτό δεν είναι, αλλά το τραγούδι παραμένει αγαπημένο σε βαθμό παροιμιώδη.
2 «Μου αρέσει»
Ε, όχι και τόσο…Η αλήθεια ήταν ότι ήθελα να σπουδάσω στη Γερμανία, όχι στην Ελλάδα.