Δεν ξέρω αν το παρακάτω θέμα ταιριάζει απόλυτα με το φόρουμ,επειδή όμως αναφέρεται σε μια περίεργη περίοδο του λαϊκού μας τραγουδιού θεώρησα καλό να το ανεβάσω.Εννοείται ότι οι διαχειριστές έχουν τον τελευταίο λόγο.
3 «Μου αρέσει»
Ναι είναι μια περίοδος που σπουδαίοι συνθέτες “έγραψαν” τραγούδια με τέτοιο ύφος.
και το βιβλιο που σχολιαζει εκείνη (“Ινδοπρεπη”) περίοδο.
Δεν το διάβασα ακόμα το άρθρο όπου παραπέμπει η ανάρτηση, αλλά πάντως η Βούλα Πάλλα δεν τραγούδησε “ινδοπρεπή”.
Τραγούδησε ινδικά, χωρίς περιστροφές, αφού τα τραγούδια αυτά ήταν κατά δήλωση του τίτλου τους τα “Τραγούδια της Ναργκίς”, και χωρίς να αποπειραθεί, κατά το παράδειγμα πολλών και σημαντικών κατά τα άλλα, να τα ιδιοποιηθεί σαν “δικά της”.
Και όχι μόνο αυτό.
Παρά την μια κάποια δόση (καταγγελόμενης ως ανύπαρκτης πάντως) “φιλανθρωπίας” που εμφιλοχωρεί στο συγκεκριμένο τραγούδι, δεν χωράει η παραμικρή σύγκριση ανάμεσα στην “καρδιά πληγωμένη” των τόσων “συνθετών” της που την έχουν υπογράψει, και στην αιχμηρότητα της δικής της “Σκληρή Είναι η Ζωή μας”, που μετά από αυτήν προφανώς και θα είχε “αδικηθεί” η Βούλα Πάλλα.
Η σύγκριση ανάμεσα στην αυτολογοκρισία και στην άμεση κοινωνική καταγγελία είναι καταλυτική.
Αλλά ανέχεται η “αγορά” να γίνουν ο κανόνας λαϊκοί στίχοι σαν κι αυτούς:
Μπορεί με τέτοιους στίχους να “καταξιωθεί” λαϊκός καλλιτέχνης στις προδιαγραφές της δισκογραφίας και της ιδεολογίας που “πρέπει” να προωθηθεί;
Άλλοι σκύβουνε στο χώμα / κι άλλοι ούτε καν δεν λυγούνε / Άλλοι ψήνονται στον ήλιο / κι άλλοι γι’ αυτό τάχα απορούνε.
Δυστυχώς ενοχλεί όταν τα πράγματα λέγονται με το όνομά τους, και μάλιστα με τόση απλότητα, “σε γλώσσα που να την καταλαβαίνει κάθε εργάτης, κάθε τσοπάνης, κάθε πλύστρα” (Λένιν).
Μάλλον επόμενο λοιπόν το να “αδικηθεί” η Βούλα Πάλλα.
1 «Μου αρέσει»
2 «Μου αρέσει»