Βοήθεια ρε μάγκες μου: Παρουσίαση ρεμπέτικου - Πολιτισμικές πληροφορίες

Γεια σας φίλοι του ρεμπέτικο.

Όπως κάποιοι από σας ίσως ήδη γνωρίζετε, είμαι από τη Βραζιλία και παίζω μπουζούκι και τζουρά εδώ.

Λοιπόν, την επόμενη Παρασκευή (24 του μηνός) θα κάνω μια παράσταση με ελληνικά τραγούδια (ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά) στο πανεπιστήμιο. Εξηγώ: από τις 20 μεχρι τις 24 Οκτωβρίου (δηλαδη όλη την επόμενη εβδομάδα) θα γίνει ένα ετήσιο συνέδριο του τμήματος γλωσσολογίας και λογοτεχνίας του πανεπιστημίου όπου είμαι φοιτητής αρχαίας φιλολογίας. Οι καθηγητές που διοργανώνουν τις εκδηλώσεις με προσκάλεσαν να «κλείσω» την εβδομάδα με μια παρασταση ελληνικής μουσικής. Εγώ βεβαίως το δέχτηκα προθύμως.

Καθώς φαντάζεστε όμως, στη Βραζιλία η Ελλάδα είναι ένα πολύ μακρινό και εξωτικό μέρος, για το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν ελάχιστα, και οι περισσότεροι το συνδέουν άμεσα με την κλασική αρχαιότητα… όσο για την ελληνική μουσική, και μάλιστα τα ρεμπέτικα τραγούδια, ουδείς ουδέν οίδε… Γι’αυτό και θέλω αυτή η παράσταση να γίνει με το σωστό τρόπο, δηλαδή, να μη περιοριστώ στο να παίξω κάποια εξωτικά και παράξενα τραγούδια για τους θεατές, αλλά και να τους προσφέρω κάποιες πολιτισμικές πληροφορίες, για την ιστορία του ρεμπέτικου, να τους πω για τη μικρασιατική καταστροφή, για τη σχέση της ελληνικής μουσικής του 20ού αιώνα με τα ιστορικά γεγονότα και να τους δώσω μια κάπως ζωντανή εικόνα του νεοελληνικού πνεύματος… θέλω να αναφέρω την ιδιοσυγκρασία του ρεμπετικου όσον αφορά τη σχέση του με τη μουσική της μεσης ανατολης και της δυσης, κλπ.

Όσο για την παρασταση, δεν είμαι επαγγελματίας μουσικός και δεν έχω αληθινό ρεμπετικο συγκρότημα… παίζω μπουζούκι και τζουρά και τραγουδάω, ενώ με συνοδεύει με την κιθάρα ένας θειος μου, αδερφος της μητερας μου. Το ρεπερτόριό μας αποτελείται από τα εξης τραγουδια:

Ρεμπέτικα:
ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ (Φραγκοσυριανη)*
ΝΟΣΤΙΜΟ ΜΙΚΡΟ ΤΡΕΛΛΟ ΜΟΥ (Βαμβακαρη)*
ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΥΡΑ ΦΡΥΔΙΑ (Βαβακαρη)*
ΒΑΔΙΖΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΙΛΩ (Παπαϊωαννου)*
ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ (Παπαϊωαννου - Βασιλειαδη)*
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ (Τσιτσανη)*
ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ (Καλδαρα)*
ΣΑΝ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ (Μπαγιαντερα)*
ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΦΕΡΤΕ ΒΟΤΑΝΑ (Τατασοπουλου - Ρουτσου)*
ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ (Περιστερη - Ματσα)*

Λαϊκά:
ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΣΑΚΑΙΝΑ (Ξαρχάκου)*
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ (Πλέσσα - Παπαδοπουλου)
ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΤΥΡΑΝΝΕ (Κυριαζη - Γαβαλα)

Θέλω να τους δώσω κάποιες βασικές πληροφορίες για τα τραγύδια αυτά… γι’αυτό σας ζητάω να μου πείτε, αν μπορείτε, βασικά πράγματα για τα κομμάτια που σημειώνω με αστερισκο (όπως χρόνος που πρωτοηχογραφήθηκε, ή και άλλα που τυχόν θεωρείτε σημαντικά).

Και βέβαια, πολύ θα χαρώ να ακούσω συμβουλές, μια και δεν είμαι Ελληνας και έχω την ευθυνη να γνωστοποιησω την ελληνικη μουσικη εδω…

Σας ευχαριστώ

Theo

Ξέχασα και το ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΗΤΗ… παραδοσιακό… από που προέρχεται; Ποιες οι σημαντικοτερες ή γνωστοτερες διασκευες;

Αν καποιος θελει να με ακουσει να παιζω, ας μου δωσει το email του και θα στειλω ενα mp3 που φτιαξαμε στο σπιτι με το μικροφωνο του computer.

Για να δούμε:

  1. ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ Σύνθεση και λόγια του Μάρκου. Δίσκος με τον Μαρκο το 37 χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Το ξαναέφερε στο προσκήνιο ο Τσιτσάνης το 1961 όταν το έπαιξε με τραγουδιστή τον Μπιθικώτση. Έκτοτε θεωρείται κλασσικό χασάπικο.

  2. ΝΟΣΤΙΜΟ ΜΙΚΡΟ ΤΡΕΛΛΟ ΜΟΥ Προπολεμικό του Μάρκου. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες.

  3. ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΥΡΑ ΦΡΥΔΙΑ. Σύνθεση και λόγια του Μάρκου. Δίσκος με τον Μαρκο το 38. Το ξαναείπε ο Μπιθικώτσης με την Άτζελα Γκρέκα και μπουζούκι τον Καρανικόλα γύρω στο 1963.

  4. ΒΑΔΙΖΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΙΛΩ. Ξεκίνησε με τον τίτλο ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΕΛΙΕΜΑΙ ΠΙΑ, τραγουδισμένο από τον συνθέτη του (Παπαϊωαννου) και τον Κωνσταντινίδη. Δίσκος μάλλον του 1937 μπορεί και 38. Μετά ξεχάστηκε δισκογραφικά αλλά έμεινε επιτυχία στα πάλκα και ξαναηχογραφήθηκε (πότε?) από τον Ρεπάνη στον δίσκο 33στρ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ-ΜΠΑΓΙΑΝΤΕΡΑΣ-ΚΑΠΛΑΝΗΣ, αυτόν με το σταμνί απέξω. Στα τέλη της δεκαετίας του 60 το έκανε πάλι επιτυχία ο Μιχαλόπουλος (το είπε και σε δίσκο της “φοβερής” εταιρείας ΑΣΤΕΡΙΑΣ, κατόπιν DPI-Atheneum, αν θυμάμαι καλά) αλλά κι ο Απ. Νικολαίδης στην ΝΙΝΑ records.

  5. ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ Δίσκος απέσως μετά τον πόλεμο με τον Μοσχονά και τον Παπαϊωαννου

  6. ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ Οι στίχοι είναι του Αλέκου Γκούβερη, ερασιτέχνη κιθαρίστα από τη Λάρισα. Πρωτοβγήκε σε δίσκο με την Μπέλλου και τον Τσαουσάκη γύρω στο 1948 αλλά δεν ήτανε από τις μεγάλες επιτυχίες του Τσιτσάνη. Το 1956 το τραγούδησε η Νίνου με τον Τσιτσάνη σε συναυλία στην αίθουσα “Παρνασσός” μπροστά σε αμιγώς “αστικό” κοινό και έτσι το τραγούδι απογειώθηκε στην επιτυχία που είναι σήμερα. Η συναυλία αυτή ηχογραφήθηκε από την PHILIPS και κυκλοφόρησε την επόμενη χρονιά και στην Ελλάδα - ήταν το πρώτο LP.

  7. ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ Πρώτη έκδοση το 1947 με την Στέλλα Χασκήλ και μπουζούκι τον Καλδάρα.

  8. ΣΑΝ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ Προπολεμικό του Μπαγιαντέρα. Πολύ γνωστή και επιτυχημένη η επανεκτέλεση με τον Γαβαλά στις αρχές της δεκαετίας του 60

  9. ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΦΕΡΤΕ ΒΟΤΑΝΑ Δίσκος των αρχών της δεκαετίας του 50 με τραγουδιστή τον Τζουανάκο. Ίσως είναι και δικό του το τραγούδι. Σημασία έχει πως έγινε επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του 60 από τον Μιχαλόπουλο και (ανεξάρτητα) από τον Νικολαίδη (τελικά είχαν πολύ κοινό ρεπερτόριο αυτοί οι δυό…) και έκτοτε, δεν υπάρχει μαγαζί που να μην το παίζουνε.

  10. ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ Δίσκος του 46 με τον Χατζηχρήστο, τον Μάρκο και τον Σταμούλη, τον επονομαζόμενο και Μπιρ-Αλλάχ. Μπουζούκι παίζει ο Καπλάνης (αναγράφεται ρητώς στην ετικέτα του δίσκου) ο οποίος μάλλον είναι και ο περισσότερο δημιουργός του κομματιού. Με την λέξη “περισσότερο” εννοώ ότι η μελωδία αυτή ήταν διαδεδομένη από πολύ παλαιότερα μέσω του “σμυρνέικου μινόρε” και όλων των παραλλαγών του. Μια πολύ εμπεριστατωμένη ανάλυση για την πορεία στον χρόνο του “σμυρνέικου μινόρε” έχει κάνει ο Κουνάδης με τον Παπαϊωάννου και θα την βρεις στο “Εις ανάμησιν στιγμμών ελκυστικών…”, στον 2ο τόμο νομίζω.

  11. ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΗΤΗ Δεν έχει συνθέτη, είναι τραγούδι της προφορικής παράδοσης. Πιο παλιά εκτέλεση από των Α. Κωστή (=Κ. Μπέζο) το 1931 στην Αθήνα για λογαριασμό του κοινού των ΗΠΑ όπου και κυκλοφόρησε ο δίσκος. Έκτοτε γνώρισε άπειρες εκτελέσεις…

Ουφ, σαν να έγραφα εξετάσεις ήτανε!

Πήρες όμως καλό βαθμό μεγάλε!
Δεν σε αμέλησα Φραγκίσκε μας για το “Ξημέρωσε Ξημέρωσε”, αλλά προς το παρόν δεν έχω τρόπο να στο στείλω! Πότε σκοπεύεις να πατήσεις τη μαμά πατρίδα να σου φτιάξω cdάκι?

Φιλε vryopoliti, ωραια περιπτωση ακουγεται και συνφωνω οτι το προγραμμα σου πρεπει να εχει πανω-κατω την αφροκρεμα του ρεμπετικου-λαϊκου ρεπερτοριου. Υποθετοντας οτι η παρασταση θα εχει χαρακτηρα “σεμιναριου” θα μπορουσες να κινηθεις επισης αναλογα και με τους ρυθμους. Τι εννοω?
Επειδη τυγχανει να ειμαι και γω στο εξωτερικο, συνηθιζουμαι και μεις εδω να κανουμε τετοιες προσπαθειες. Με το περασμα του χρονου καταλαβαμε οτι ειναι καπως ανωφελο να τους τραγουδαμε και να απαιτουμε απ αυτους να μας καταλαβαινουν και να χειροκροτουν γι αυτα που τους λεμε. Επομενως τον παραγοντα στιχο τον αφησαμε εξω!
2 ειναι αυτα που εντυπωσιαζουν πιο πολυ: οι ομορφες μελωδιες και οι αγνωστοι γι αυτους ρυθμοι. Και ετσι πλακωνομαστε στα οργανικα, στα σολα κοινως, καθε ειδους…Απταλικα, Χασαποσερβικα, Χασαπιες, Καλαματιανους, Τσιφτετελια, Ρουμπες μεχρι και Τσαμικα τους παιζουμε ε και καπου καπου πεταμε και κανα Ελα αποψε στου Θωμα (εντυπωσιαζει!..δοκιμασμενο).
Βλεπω οτι εσυ δεν εχεις βαλει ουτε ενα. Αν το εκανες ηθελημενα καλως…αλλα αν οφειλεται σε ελειψη υλικου …στειλε μου ενα mail και εγω θα σου στειλω καποια δειγματα…αν μου το επιτρεψει η τεχνολογια βεβαια!
Μιλω απο προσωπικη εμπειρια,
Χαρης

Geia sas paideia,
eimai neos sto forum
1°) ti prepi na kano, na grafto ?
2°) Pos mporo na diavaso ellinika grammata me to
komputer pour ta grafi ola latinika (einai ena Mac Os X);
An mporei kanis na me voithissi ;

Olivier, apo Gallia

Vre Olivier… mhpws hsouna sto programma 8YESPA tou panepisthmiou A8hnwn to 2001? An nai, gnwrizomaste proswpika re file…

Theo

Αγαπητέ φίλε Φραγκίσκε… σ’ευχαριστώ πολύ για το μήνυμά σου! Να 'σαι πάντα καλά.

Φίλε Χάρη… ναι, σε καταλαβαίνω όταν λες για τα στοιχεία που πιο πολύ προσελκύουν τους ξένους στο ρεμπέτικο… συμβαίνει όμως να μη γνωρίζω τσάμικα που να παίζονται στο μπουζούκι, και εξάλλου, αυτοί οι ρυθμοί που ανέφερες (καλαματιανό, τσάμικο, κλπ,) χρειάζονται κρουστά… όπως ειπα, δεν έχουμε συγκρότημα… πολύ θα ήθελα να είχαμε και κρουστά, να παίζαμε και αλλους ρυθμους… σιγά ομως… αρχισαμε να παιζουμε μαζι εγω και ο θειος μου φετος τον Ιανουαριο… εγω γνωριζω θεωρητικα τους ρυθμους και τις κλημακες του ρεμπετικου, ο θειος μου ομως εχει μεγαλη εμπειρια παιζοντας κιθαρα (ακουστικη και ηλεκτρικη) και μπασο σε συγκροτηματα διαφορων στυλ (βραζιλιανικα, ροκ, μπλους, κλπ), ομως ποτε δεν εχει μελετησει θεωρια της μουσικης και η πρωτη του επαφη με την ελληνικη μουσικη εγινε φετος, αφου αρχισαμε να παιζουμε (στην αρχη μονο για πλακα, και τωρα πιο σοβαρα), και αυτο κανει τη δουλεια μας πιο δυσκολη, μιας και πρεπει να τον «προσανατολισω» μεσα σε εναν εντελως καινουργιο μουσικο κοσμο.

Παρεμπιπτωντως, που μενεις Χαρη;

Ας σημειωθει εδω οτι δεν ειμαι Ελληνας, και οταν το λεω αυτο εννοω οτι δεν ειμαι ουτε γεννημενος στην Ελλαδα και ουτε εχω ελληνικη καταγωγη.

Σκοπος μου στο μελλον ειναι να βγαλουμε και αλλα τραγουδια με αλλους ρυθμους (καλαματιανα, απταλικα, καμηλιερικα), αλλα οπως εχω πει παραπανω, χρειαζομαστε επειγοντως καποιον που παιζει κρουστα.

τα λεμε

Theo

Ειμαι στην Ιταλια φιλε vryopoliti για σπουδες…
Το πανεπιστημιο μας καλεσε αρκετες φορες να παρουσιασουμε μια γευση ελληνικης μουσικης, οχι φυσικα μονο ρεμπετικα, και μπορω να πω πως ειναι μια ωραια εμπειρια να χειροκροτησαι απο καποιους οι οποιοι δεν εχουν ξανακουσει στο παρελθον αυτο που επαιξες.
Οσων αφορα τους ρυθμους που σου προτεινα…μη στεκεσαι τοσο πολυ …ητανε ενα παραδειγμα. Αυτο που στην ουσια ηθελα να σου πω, ειναι οτι θα μπορουσες, παντα στα πλαισια του Ρεμπετικου, να παιξεις για παραδειγμα κανενα τσιφτετελι (τη Μπουρνουβαλια ή το Χαρικλακι για παραδειγμα που ειναι και ευκολα), ή κατι ποιο γρηγορο (κανα ποτ- πουρι χασαποσερβικο…) παντα σε ποιοτικη βαση ομως. Προσεξε, εγω απλα προτεινω, το προγραμμα σου ειναι υπεροχο…προς θεου, μην με περασεις για τον εξυμνακια που θελει να σε “φωτισει”…Καθε αλλο…
Σου ευχομαι καλες προβες και να παρεις το πιο θερμο βραζιλιανικο χειροκροτημα…
Να σου πω …για να ρθω στο καρναβαλι …να δω κανα κουνημα …θα μου κοστισει ενα καρο λεφτα ε?
:))))
Χαρης

Μικρό συμπλήρωμα στο απόλυτα διαφωτιστικό μήνυμα του Φραγκίσκου.
Το “Μάγισσες φέρτε βότανα” είναι του Γιάννη Τατασόπουλου.

Telika, vrika ena tropo va vallo ellinika grammata stin
othoni tou komputermou, ochi
olla ta grammata, alla archeta gia na boro na diavasso.
Distychos, agapite vrioplyti, den pistevo na’mai autos o
Olivier pou gnorisses. Akoma k’ian perassa sto
panepistimio to 2001. Itan gia na synantisso tin kyria
Thomadaki, en skesi me to theatro? Gia tin ora, thelo
na katalavaino pos litourgei afto to “Rebetiko Forum”.
An mporei kanis na me voithissi ;
Olivier

Loipon, Olivier…den einai tipota
Add a Message: kai meis diabazoume
Tous ellinikous xaraktires prepei na tous pros8eseis stin tastiera sou apo to Control Panel
Twra an den mporeis na diabazeis orismenous xaraktires…den eimai sigouros gia na sou dwsw mia apantisi …alla nomizw oti edw to Forum douleuei me mia sigkekrimeni grammatoseira …s auto as se enimerwsei kapoios allos…den 3erw!
Twra stin aristeri stili epe3igei oti 8es …ri3e mia matia…

S’evcharisto, Hari, tha volefto opos mporo, me ta
latinika otan
grafo kai me ta arosta ellinika otan diavazo. Mou
fainetai oti afti
i diskolia einai xhoris lysi ; provlima gia evropaiki kai
kosmiki
anakoinosi…Telos Panton, akougetai to rebetiko se
olo to
kosmo, ma den echo idea possa atoma echoun epafi
me ti
rebetiki koultoura. Isos na to matho sto diko sas forum ?

Olivier

Salut Olivier
Tu connais le site d’un grec de Lyon? en anglais http://www.dechiotification.org

Le gars ne se prend vraiment pas au sιrieux, il y avait un forum mellant anglais, fanηais et grec mais le serveur a dιconnι et toutes les discussions sont perdues ΰ jamais…
Le webmaster doit sϋrement dιprimer…

A ciao bonsoir

Mia erotish:
Xerei kaneis an ta 4 teleytaia stixoi tou Bambakari Steliou sto tragoudi ‘Τα μάρμαρα της πόλης’ einai ontos apo to Stelio?
To tragoudi exei 12 stixoi: ta 8 prota einai sigoura apo dhmotika tragoudia Mikras Asias kai Nhsiotika, m’endiaferoun tora ta ypoloipa:

Άσε με να καζαντίσω

και θα δεις τη γνώμη μου

Στα μετάξια θα σε ντύσω

πετροχελιδόνι μου

Salut Christos, oui, je connais ce site, je crois meme que je
connais Antoine (Antonis) qui est francais et qui joue du
bouzouki, que j’ai un peu perdu de vue depuis un an ou deux.
Je suis en train de faire une sorte d’enquete sur les sites
rebetiques, mon e-mail est
o.goetz@wanadoo.fr, si tu me con
tactes j’aimerais bien t’interviewer tu me parlerais de ta pratique
du rebetiko sur le net. Ciao.

Antonis?O teketzis? J’ai toujours pense qu’il etait grec… Telos panton to site tou einai kalo kai exei plaka!

En fait j’ai une demarche assez particuliere. Je suis en train de faire une (en)quete personnelle sur les traces de mon grand-pere, refugie d’Asie Mineure venu en Grece en 1923. Je me plonge donc depuis ces quatre dernieres annees de plus en plus dans l’histoire du premier tiers du 20eme siecle. Et je m’interesse egalement a la culture micrasiate, et plus particulierement a la musique…
Par une serie de rencontres musicales et en particulier l’annee derniere lors d’un concert ou j’ai eu une sorte de coup de foudre pour les chansons du cafe aman (avec le concert de l’Εργαστήριο ανατολικής μουσικής avec Χάρης Σιμεονίδης et la chanteuse turque Dilek Koc a l’occasion des 80 ans de la catastrophe de Smyrne a Heraklion en Crete), je me suis interesse a ce monde si particulier.
Et par la suite je me suis penche sur les thematiques voisines: la musique byzantine, ottomane puis sur le rebetiko…

Deja, mon premier constat a ete de voir a quel point le rebetiko est meconnu (pour le grand public) en Grece meme. On sent tout de suite que les legislations de Metaxa ont bien fonctionne: la censure, les interdictions de jouer de facon orientalisante, la prohibition pour le Nargile ont contribue a renforcer ce trou de memoire…
Et je remarque de facon generale que tout ce qui touche aux affaires d’Asie Mineure sont assez tabous: on ne parle vraiment de la catastrophe que depuis ces dernieres annees. Les jeunes gens de ma generation (nes au debut des annees 80) se tournent de plus en plus vers ce passe et tentent de comprendre ce qui a bien pu se passer.

Le rebetiko pour continuer a ce propos, reprend des themes qui aujourd’hui encore nous touchent:

L’exil(qui me touche en particulier en tant que grec de l’etranger), le malaise social, le chomage, ce qui l’accompagne: drogue, alcoolisme, mais aussi l’amour (theme commun a toutes les epoques, dans toutes les cultures).

Le rebetiko touche par sa sincerite, son franc parler, sa tonalite parfois acide et critique envers les gouvernements, la police. Il s’agit d’un courant d’une etonnante modernite. C’est une musique qui, je pense, est tres liee a l’industrialisation de nos societes.

Je ne pratique pas la musique, je l’ecoute, je la ressent, je cherche a la comprendre.

L’esthetisme particulier de cette musique (surtout quand on entend pour la premiere fois Markos Bambakarhs) peut paraitre deroutant pour un non initie.
Et quelqu’un qui ne comprend pas le grec aura je pense plus de difficultes a entrer dans le “mood”… C’est un style dans lequel la parole est centrale, elle est porteuse de l’opinion du peuple, de son humeur et de son envie de vivre malgre toutes les offences…

Ps: Desole mais les accents creent des messages bizarres donc j’ai du les supprimer!

Προς Christo
καλο θα ειναι η σηζητηση να γινεται στα
Ελληνικα εαν γινεται για τον λογο να καταλαβαινου
με ολοι περι τινος προκειται διοτι στην ερωτηση
του Ολιβιερ περι του ρεμπετικου ΕΑΝ καταλαβα καλα λεω και παλι ΕΑΝ τον προτρεπεις να παει
σε μια σελιδα η οποια μονο το ρεμπετικο δεν
βοηθαει εαν παλι κανω λαθος ξητω χιλια συγνωμη.
Αυτη η σελιδα εκφραζει την πιο ηλιθια γνωμη που εχω διαβαση στο να χωριζει τους φιλους του ρεμπετκου σε τριχορδους και σε τετραχορδους
με αποτελεσμα να γκρεμιζει αυτο που εχτισαν οι προτωμαστορες του ρεμπετικου συμπεριλαμβανομενου και του ανεπαναληπτου Μανωλη ΧΙΩΤΗ.
Οποιος αγαπαη πραγματικα το ρεμπετικο δεν τον ενοχλει το τετραχορδο.
Και ακομα εαν σημερα αποφασηζαν οι τετραχορδοι να φυγουν απο το στρατοπεδο του ρεμπετικου
ε λοιπον θα εμεναν τρις και ο κουκος.
Για να επιζησει λοιπον το ρεμπετικο πρεπει
οχι μονο να ειμαστε ολοι ενωμενοι τριχορδοι και τετραχορδοι αλλα να βωηθαμε καινουργιους ανθρωπους να μπαινουν στον χορο μας γιατι αλοιως θα μας καταπνιξουν οι διαφοροι κατακρεουργοι της λαικορεμπετικης μουσικης.
ευχαριστω και παλι συγνωμη εαν καταλαβα λαθος αφου απο Γαλλικα γιοκ!!
Βασιλης

Agapite Vasili, echis dikio sto vathos. Alla o filos mou o
Antonis (pou kani ti selida antichiotiki) milaei me
houmour.
Afto den simenei oti den pistevi oti grafi. Simeni oti san
xenos
(Gallos) pou anakaliptei tin olokliri koultoura tou
rebetikou, mia
faneri diafora fanizetai metaxi to “prin” ke to “meta”, sti
messi
pour horizei to prin ke to meta, dini onoma tou Chioti.
Einai o
tropos tou na katalabi. Xeroume oloi posso yperouchos
einai o
protos Hiotis. Xeroume episis oti to archontorembetiko
exei
ftochissi ti rembetiki koultoura (milissovtas romantika
gia
romantismo kai ochi manggika gia manggika themata.
To Hcho
tou trichordo, tou outiou, tou tzoura, tou mpaglama
exfrazei to
ypokosmo, to hcho tou tetrachordo opos to paizi o
Chiotis
ekfrazei tu diaskedasi ton kosmikon kentron.Tora,
ne me
sunhoris gia ta ellinika. Ta grafo opos mporo. Geia !

Pros ChristosCher Christos, tout ce que tu me dis
sur ton
histoire m’interesse au plus haut point. Je voudrais bien
t’interviewer par ecrit ou oralement. Je ne veux pas
encombrer
le forum de messages en francais mais je suis plus a
l’aise dans
cette langue. Aussi, ce serait bien que tu m’envoies un
e-mail a
mon adresse privee que j’ai communique dans le
dernier
message. O.