Βασίλης Τσιτσάνης: Το στιχουργικό του έργο

[spapistas (Σάκης Πάπιστας)]

ΤΟ ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (ΚΑΙ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ)

(Ανέκδοτη & πρωτογενής καταγραφή και κατάταξη της Εργογραφίας του Βασίλη Τσιτσάνη ως Στιχουργός)

Αντί προλόγου:

Έχει αρκετές φορές λεχθεί ότι κοινός τόπος όλων των μεγάλων είναι η αβίαστη και επιπόλαιη (πολλές φορές) αμφισβήτησή τους, η μη εύκολη αποδοχή τους και το χειρότερο, η άδικη (τις περισσότερες φορές) επίθεση εις βάρος τους. Είναι η κοινή τους μοίρα.
Από τον κανόνα αυτόν, δυστυχώς (αλλά και ατυχώς, κατά τη γνώμη μας), δεν ξέφυγε ούτε ο (ίσως) μεγαλύτερος λαϊκός μας δημιουργός Βασίλης Τσιτσάνης για το έργο του, κυρίως το στιχουργικό, καθώς και για την προσωπικότητά του.

Πιο συγκεκριμένα, είναι αλήθεια πως ο μεγάλος Τσιτσάνης, δέχτηκε κατά καιρούς τους περισσότερους και μεγαλύτερους επαίνους και ευτύχησε να ζήσει την μεγαλύτερη (ίσως) αναγνώριση και αποδοχή για το καλλιτεχνικό, μουσικολογικό και πολιτιστικό έργο του, από τον απλό λαό που το λάτρεψε και το λατρεύει, έως τους μεγαλύτερους θαυμαστές του από τον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών. Ίσως η μεγαλύτερη αποδοχή και αναγνώριση της ανωτερότητάς του να προέρχεται κυρίως από τους συναδέλφους του χώρου του, από τους περισσότερους λαϊκούς καλλιτέχνες, δημιουργούς (συνθέτες και στιχουργούς), ερμηνευτές και λαϊκούς μουσικούς.
Όμως, στον αντίποδα, ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι ο λαϊκός κορυφαίος δημιουργός που παράλληλα δέχτηκε και κάθε λογής επιθέσεις, απόψεις (κοινές έως ακραίες), κρίσεις, κουτσομπολιά και αμφισβητήσεις που αφορούν κυρίως την πατρότητα των στίχων ορισμένων από τα υπέροχα τραγούδια που έχουν εκδοθεί στο όνομά του. Οι κατακριτές του διάφοροι, τις περισσότερες φορές (κατά τη γνώμη μας) τελείως άστοχοι και άδικοι μαζί του, κινούμενοι άλλοτε στη σφαίρα της φαντασίας, της υπερβολής και ίσως εκτός πραγματικότητας και άλλοτε στα όρια της προκατάληψης και ακόμα (κατά καιρούς) της σκοπιμότητας, του συμφέροντος και της επαγγελματικής αντιζηλίας. Για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, δεν πρέπει να αποκλείουμε και την περίπτωση να έχουν γίνει και κάποιες αδικίες από μέρους του. Ίσως στην περίπτωση του στιχουργού Νίκου Ρούτσου (βλέπε τη σχετική βιογραφία του Ν.Ρ.), κι αυτό όμως πάντα με κάποια λογική επιφύλαξη.

• Οι κατακριτές και αμφισβητίες του στιχουργού (κυρίως) Βασίλη Τσιτσάνη προέρχονται από διάφορους χώρους. Δημοσιογράφοι, “ερευνητές” και “ρεμπετολόγοι” (κάποιοι συνήθως πολύξεροι, άλλοτε άσχετοι και αρκετές φορές δογματικοί), διάφοροι αντι-Τσιτσανικοί, έως λαϊκοί συνθέτες και στιχουργοί. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των δημοσιογράφων Λεωνίδα Αντωνόπουλου και Γιάννη Δημητριάδη, που έγραψαν μια σειρά κειμένων στο περιοδικό “STATUS MILLENNIUM” με τον γενικό τίτλο “Ελληνική Μουσική, ιστορίες μικρού μήκους με μεγάλη διάρκεια”. Το δημοσίευμά τους, στο ίδιο περιοδικό, “Βασίλης Τσιτσάνης, τα 100 τραγούδια που άλλαξαν την ιστορία” όχι μόνον αδικεί τον Τσιτσάνη παράφορα, αλλά δεν αντέχει σε καμιά σοβαρή κριτική. Επιεικώς είναι απαράδεκτο, μάλλον φανερώνει εξώφθαλμη σκοπιμότητα ή ασυγχώρητη επιπολαιότητα και αναμφίβολα προσβάλλει βάναυσα τη μνήμη του μεγάλου λαϊκού δημιουργού Τσιτσάνη. Ισχυρίζονται, μεταξύ άλλων ατοπημάτων, πως το έργο του στηριζότανε στις πλάτες και απολάμβανε την προστασία του κουμπάρου του Ν. Μουσχουντή, Αστυνομικού Διευθυντή της κατοχής στη Θεσσαλονίκη και ότι ο Τσιτσάνης έκλεβε τους στίχους των τραγουδιών του, εκμεταλλευόμενος τις περιστάσεις σαν

πονηρός βλάχος που ήταν!
Από τους γνωστότερους στιχουργούς, αμφισβητίες της στιχουργικής ικανότητας του Τσιτσάνη, διακρίνονται δύο σημαντικοί στιχουργοί και ποιητές, ο Κώστας Βίρβος (εφημερίδα “Το Βήμα”, στις 18-3-2001), που υπήρξε και στενός συνεργάτης του Τσιτσάνη σε αρκετά σπουδαία τραγούδια (που τα έκανε ύμνους ο Τσιτσάνης) και ο Λευτέρης Παπαδόπουλος (εφημερίδα “Τα Νέα”, στις 10-2-2001).

Ο Κ.Β. ενώ παραδέχεται πως το έργο του Β. Τσιτσάνη δεν μειώνεται καθόλου από το γεγονός ότι σε μερικά τραγούδια του ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε με άλλους στιχουργούς, όπως ο ίδιος, επιμένει όμως να μη θεωρεί τον στιχουργό Τσιτσάνη “πρώτης γραμμής”, με αποκλειστικό κριτήριο ακριβώς το γεγονός αυτό. Ότι δηλαδή, αφού σε αρκετά τραγούδια του οι στίχοι δεν είναι δικοί του, (άρα) δεν είναι και πρώτης κλάσεως στιχουργός! Περίεργο στ’ αλήθεια σκεπτικό. Κατάφορη αδικία σε βάρος του θρυλικού Τσίλα από μέρους του αξιολογότατου -κατά τ’ άλλα- Κ. Βίρβου, λες και ο Τσιτσάνης δεν έγραψε και δεν μας έδωσε δικά του (στίχοι – μουσική – εκτέλεση – ερμηνεία) εκατοντάδες ωραία τραγούδια και κάποιες αρκετές δεκάδες στιχουργικά του αριστουργήματα.

Ο άλλος γνωστός στιχουργός, ο Λ.Π., στο προαναφερθέν άρθρο του, ξαναφέρνει στο προσκήνιο τις διάφορες γνωστές ιστορίες για τη “Συννεφιασμένη Κυριακή” και τα “Καβουράκια”, για την πατρότητα των στίχων τους. Για το πρώτο τραγούδι, μνημονεύοντας τον στιχουργό Αλέκο Γκούβερη, αναφέρει πως έγραψε τους στίχους μετά από
…ήττα της ποδοσφαιρικής του ομάδας Α.Ε. Λάρισας, κλπ. Προφανώς ο συμπαθής Λευτέρης δεν ξέρει ότι ένα σχεδόν χρόνο προτού να γραμμοφωνηθεί το τραγούδι το 1948 (και βέβαια όταν ακόμα ήταν άγνωστη η μετέπειτα τύχη του και πολύ πριν γίνει ο γνωστός μας μύθος), ο Γκούβερης, για την συνεργασία του αυτή με τον Τσιτσάνη, υπέγραψε την εξής δήλωση-ντοκουμέντο:
“Ο κάτωθι υπογεγραμμένος Αλέκος Γκούβερης δηλώ ότι συνέβαλα στην αποπεράτωσιν των στίχων της “Συννεφιασμένης Κυριακής” του Βασίλη Τσιτσάνη δια της προσθήκης ενός και μόνο κουπλέ. Δια την ως άνω δευτερεύουσαν βοηθητική προσφορά μου θέλω λάβω το 20% των επί των στίχων δικαιωμάτων του. Εν Αθήνας τη 17/9/1947, ο δηλών Αλέκος Γκούβερης”.

• Η αποκάλυψη της ιστορικής αλήθειας , έστω με καθυστέρηση 57 ολόκληρων χρόνων, βάζει οριστικό τέλος στα μυθεύματα, τις ανακρίβειες και τα κουτσομπολιά για την πατρότητα των στίχων της θρυλικής “Συννεφιασμένης Κυριακής”, όπως προκύπτει από την πρόσφατη δημοσιεύση μέρους του Ιστορικού Αρχείου Βασίλη Τσιτσάνη, 20 χρόνια μετά το θάνατό του, στο περιοδικό “Ταχυδρόμος”, από τον ερευνητή και στενό φίλο του Τσιτσάνη Κώστα Χατζηδουλή-Ρακοσυλλέκτη, η οποία περιλαμβάνει εκτός άλλων ιστορικών στοιχείων και το παραπάνω συγκεκριμμένο χειρόγραφο έγγραφο-ντοκουμέντο.

• Να σημειωθούν εδώ τρία χαρακτηριστικά γεγονότα, που συνδέονται με το εν λόγω τραγούδι:
  Α) Αφού υπήρχε το ντουκουμέντο αυτό, είναι αρκετά αξιοπερίεργο (και κάπως ανεξήγητο) πως ο Τσιτσάνης άντεξε όλα αυτά τα χρόνια όλη αυτή τη σχετική λασπολογία, τις αμφισβητήσεις και τα μυθεύματα εις βάρος του. Πως και γιατί ανέχτηκε να γίνει το αρνητικό επίκεντρο μιας ιστορίας για την οποία χύθηκε τόσο πολύ μελάνη και έγιναν ατέλειωτες συζητήσεις και σχόλια, που -όπως αποδεικνύεται πια- δεν ανταποκρίνονταν καθόλου στην πραγματικότητα; Πολύς ντόρος για το τίποτα! Μπορούσε απλά να παρουσιάσει το ντουκουμέντο του και να βάλει τέλος σ’ όλη αυτή την ιστορία, μια και μιλάμε όχι για ένα απλό τραγουδάκι αλλά πιθανώς για το καλύτερό του, ίσως (κατά τη γνώμη πολλών) για τον εθνικό λαϊκό μας ύμνο και σίγουρα για το επί 50 και πλέον χρόνια μουσικό σήμα κατατεθέν της Columbia.
  Β) Πράγματι ο Γκούβερης εμφανίζεται στην αντίστοιχη καρτέλλα της ΑΕΠΙ ότι συμμετέχει σαν στιχουργός του εν λόγω τραγουδιού με ποσοστό 20% και
  Γ) Ο μεταγενέστερος ισχυρισμός του Γκούβερη ότι έγραψε τους στίχους το απόγευμα κάποιας Κυριακής που έχασε η ποδοσφαιρική του ομάδα, καταρρίπτεται από την ιστορία, αφού η Α.Ε. Λάρισας δημιουργήθηκε αρκετά χρόνια μετά τη συγγραφή του μουσικού κομματιού (όπως σωστά επισημαίνει ο Χατζηδουλής). Μέσα σ’ αυτό το κομφούζιο παρεμβαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας πως η “Συννεφιασμένη Κυριακή” έγινε τόσο μεγάλη όχι τόσο για τους στίχους της όσο για τη μουσική της σύνθεση, που βέβαια –κατά τη γνώμη μας- αδικεί το κομμάτι.

Ακόμα, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στο άρθρο του, μνημονεύει και την περίπτωση του στιχουργού Νίκου Ρούτσου, ο οποίος –μεταξύ άλλων τραγουδιών του Τσιτσάνη– διεκδίκησε δικαστικά (χωρίς να το πετύχει, πλην ενός τραγουδιού, αν οι πληροφορίες μου είναι σωστές) και τους στίχους της Συννεφιασμένης Κυριακής (που βέβαια γνώριζε πως δεν ήταν δικοί του, κι αυτό ασφαλώς δεν ήταν προς τιμή του πατέρα του παλιού παιδικού περιοδικού “Ταρζάν – Γκαούρ” και αξιόλογου στιχουργού). Για δε το δεύτερο τραγούδι, τα “Καβουράκια”, έγινε βέβαια αναφορά στη στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, παρόλο που είναι γνωστό πως τους αρχικούς στίχους της Γριάς ο Βλάχος δεν τους άρεσε, τους τροποποίησε αρκετά και αυτός είναι σίγουρα που τους έδωσε την τελική τους μορφή.

Επισημαίνουμε, τέλος, πως μέσα από τις κατά καιρούς κατακραυγές και αμφισβητήσεις εις βάρος του, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ούτε λίγο ή πολύ, παρουσιάζεται άλλοτε σαν αδίστακτος κλέφτης και εκμεταλλευτής φτωχών στιχουργών και άλλοτε ως ανάξια λόγου και διαβλητή προσωπικότητα. Μερικοί δε τον παρουσιάζουν ακόμα και σαν “στιχοπλόκο” που απλώς “χτένιζε” τα στιχάκια άλλων!

• Όλα αυτά (κατά την ταπεινή μας γνώμη και τα υπάρχοντα μέχρι στιγμής στοιχεία) τον αδικούν κατάφορα, διότι ο Τσιτσάνης:

1. Προφανώς, κατέβαλε την συμφωνηθείσα αμοιβή προς τους στιχουργούς από τους οποίους πήρε στίχους για κάποια τραγούδια του. Οι ίδιοι ή οι κληρονόμοι τους εξακολουθούν βέβαια και απολαμβάνουν τα πνευματικά και οικονομικά δικαιώματά τους.

2. Χάρισε ή παραχώρησε τα δικαιώματα δεκάδων τραγουδιών του (στίχους, σύνθεση ή και τα δύο), όπως είναι γνωστό, σε διάφορους συνεργάτες του, τραγουδιστές κυρίως, όπως ο Στράτος Παγιουμτζής, η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, ο Πρόδρομος Τσαουσάκης, η Σωτηρία Μπέλλου, η Μαρίκα Νίνου, κλπ. Λέγεται επίσης πως χάρισε και στίχους τραγουδιών του ακόμα και σε στιχουργούς (για παράδειγμα, το “Βράσε τη ρούμπα, τα σουΐγκ” προς τον Γιώργο Φωτίδα, για το οποίο ο Γ.Φ. εμφανίζεται στο δίσκο γραμμοφώνου και ίσως στην ΑΕΠΙ ως αποκλειστικός δημιουργός, ακόμα και ως συνθέτης, που βέβαια δεν ήταν).

3. Σφράγισε με το ευκολοδιάκριτο και χαρακτηριστικό του «Τσιτσανικό» ύφος δεκάδες τραγούδια που είναι περασμένα στο όνομα άλλων δημιουργών και είναι άγνωστο αν πρόκειται για αποκλειστικές του δημιουργίες ή συνδημιουργίες που καταχωρήθηκαν στο όνομα τρίτων (σε κάποιες, ο Β.Τ. εμφανίζεται στην ΑΕΠΙ σαν συνδημιουργός).

Ας καταγράψουμε κάποια από αυτά τα τραγούδια:

· «ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ 'ΓΙΝΕΣ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ» (Μιχάλη Κακογιάννη – Μάνου Χατζηδάκι) (1955):

• Το τραγούδι χρησιμοποιεί τη μελωδία του Β. Τσιτσάνη “Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ (ΤΡΕΛΛΕ ΤΣΙΓΓΑΝΕ ΓΙΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΣ)”.
• Η 1η εκτέλεση (ερμηνεία στο φίλμ “ΣΤΕΛΛΑ”) είναι με την Μελίνα Μερκούρη (Ιούνιος 1955).
• ʼγνωστο αν τελικά το τραγούδι είναι αποκλειστική δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη, ή του Μάνου Χατζηδάκι, ή και των δύο. Λέγεται πως ουσιαστικός δημιουργός (ή έστω συν-συνθέτης) είναι ο Τσιτσάνης.
• Σαν συνδημιουργός (μάλλον συνστιχουργός) εμφανίζεται (στην ΑΕΠΙ;) επίσης και η ΙΩΑΝΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ. Στην ΑΕΠΙ πάντως, τα δικαιώματα του τραγουδιού, τα μοιράζονται Τσιτσάνης και Χατζηδάκις.

· «ΒΡΑΣΕ ΤΗ ΡΟΥΜΠΑ ΤΑ ΣΟΥΙΓΚ» (Γιώργου Φωτίδα) (1946):

• Στην ετικέτα του δίσκου των 78 στροφών (ίσως και στην ΑΕΠΙ) εμφανίζεται ως αποκλειστικός δημιουργός (όπως προαναφέραμε) ο στιχουργός Γ. Φωτίδας. Το τραγούδι όμως ως σύνθεση σίγουρα είναι του Τσιτσάνη και οι στίχοι πιθανώς να είναι του Φωτίδα ή και των δύο δημιουργών.

· «ΕΛΑ ΜΙΚΡΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1940):

• Κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά πιθανόν να είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ και οι στίχοι να είναι δημιουργία του Παγιουμτζή ή και των δύο.

· «ΘΑ ΠΑΙΖΩ Μ’ ΟΛΕΣ ΝΑ ΓΕΛΩ» (Ιωάννας Γεωργακοπούλου) (1947):

• Το τραγούδι είναι στο όνομα της Ιωάννας Γεωργακοπούλου, όμως είναι δημιουργία του Β. Τσιτσάνη και παραχωρημένο (για άγνωστους λόγους) σ΄αυτήν, όπως και αρκετά άλλα ακόμη.

· «ΘΕΛΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ» (Βισαίου - (Ιανουάριος 1950):

• Η ετικέτα του δίσκου 78 στροφών είναι δυσανάγνωστη και αναφέρει δύο άγνωστους δημιουργούς, μεταξύ των οποίων και το όνομα ΒΙΣΑΙΟΣ(;), προφανώς ως στιχουργού.
• Λόγω του έντονου “Τσιτσανικού” ύφους του τραγουδιού, στο οποίο συμμετέχει και ως ερμηνευτής και διευθυντής της λαϊκής ορχήστρας, ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ πιθανώς να είναι ο πραγματικός δημιουργός του.

· «ΛΑΡΙΣΙΝΗ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1940):

• Κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά μάλλον είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ και οι στίχοι να είναι δημιουργία του Στράτου ή συνδημιουργία των δύο.

· «ΜΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1947):

• Τραγούδι του Β. Τσιτσάνη χαρισμένο στον Στράτο Παγιουμτζή.
• Πιθανόν να πρόκειται για συνδημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη και του Στράτου Παγιουμτζή.

· «ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ» (Ιωάννας Γεωργακοπούλου):

• Το τραγούδι πιθανότατα είναι δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη και δωρισμένο στη Γεωργακοπούλου.

· «ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΔΩ ΦΙΓΟΥΡΑΤΖΗ» (Μπάμπη Βασιλειάδη ή Τσάντα) (1948):

• Ο δίσκος αναφέρει σαν δημιουργό τον ΜΠΑΜΠΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ, γνωστότατο στιχουργό, σίγουρα όμως η σύνθεση είναι κάποιου άλλου αφού ο ίδιος δεν ήταν συνθέτης (ούτε καν μουσικός).
• Παίζει μπουζούκι ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, συμμετέχει ως ερμηνευτής και δίνει ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό, “Τσιτσανικό” ύφος στο τραγούδι. Πιθανότατα να είναι δική του δημιουργία, τουλάχιστο ως σύνθεση.

· «Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ (ΤΡΕΛΛΕ ΤΣΙΓΓΑΝΕ ΓΙΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΣ)» (Ι. Γεωργακοπούλου) (1946):

• Η ετικέτα του δίσκου γραμμοφώνου αναφέρει ως δημιουργό (στίχοι – μουσική) την Ιωάννα Γεωργακοπούλου, είναι όμως δημιουργία 100% του Β. Τσιτσάνη.

· «ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1947):

• Εκπληκτικό κανταδόρικο, “Τσιτσανικού ύφους” τραγούδι, γι’ αυτό και αποδίδεται στον ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ, ως προς τη σύνθεση τουλάχιστον.
• Κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά μάλλον είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ, όπως προαναφέρθηκε, με στίχους του Στράτου ή και των δύο.

· «ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ» (Α. ΠΑΓΚΑΛΑΚΗ) (1938):

• Έντονου “Τσιτσανικού ύφους” τραγούδι, κυκλοφόρησε στο όνομα της Α. ΠΑΓΚΑΛΑΚΗ, συζύγου του στιχουργού ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΩΤΙΔΑ, αλλά μάλλον είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (παίζει και μπουζούκι, μαζί με τον Σπύρο Περιστέρη) και οι στίχοι μπορεί να είναι δημιουργία του Γ. Φωτίδα ή και των δύο.

· «ΠΟΙΟΣ ΚΑΫΜΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ» (Ι. Γεωργακοπούλου) (1947 – 48):

• Το τραγούδι είναι στο όνομα της Ιωάννας Γεωργακοπούλου, όμως είναι δημιουργία του Β. Τσιτσάνη (τουλάχιστον σαν σύνθεση) και παραχωρημένο (για άγνωστους λόγους) σ΄ αυτήν. - Ίσως οι στίχοι να είναι της Γεωργακοπούλου ή και των δύο.

· «ΠΡΟΞΕΝΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1938):

• Αναφέρεται ως τραγούδι του Στράτου Παγιουμτζή, αλλά είναι δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη.

· «ΣΑΝ ΕΓΓΛΕΖΑ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙΣ» (Ανδρομέδας Πετροπουλέα) (1940):

• Το τραγούδι κυκλοφόρησε στο όνομα της ΑΝΔΡΟΜΕΔΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΕΑ, συζύγου του στιχουργού ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΕΑ. Σίγουρα όμως είναι δημιουργία του Β. Τσιτσάνη.

· «ΣΕ ΦΙΛΙΕΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ» (Σωτηρίας Μπέλλου) (19/11/1948):

• Αποδίδεται στη Σ. Μπέλλου, αλλά μάλλον είναι δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη.
• Κατά μια άλλη εκδοχή, συνδημιουργοί είναι οι Σωτηρία Μπέλλου, Δημήτρης Σέμσης, Γιώργος Ροβερτάκης και Μπάμπης Βασιλειάδης-Τσάντας.

· «ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ» (Κοσμά Κοσμαδόπουλου) (1940):

• Το τραγούδι φέρεται ως σύνθεση του Κοσμά Κοσμαδόπουλου με στίχους του Β. Ταμβάκη (Μπάμπη Βασιλειάδη-Τσάντα), ωστόσο η φρασεολογία, η στιχουργική μορφή του και η ερμηνεύτρια (Νταίζη Σταυροπούλου) είναι στοιχεία καθαρώς “τσιτσανικά”. Πιθανότατα, ο Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, το χάρησε στον Κοσμαδόπουλο. Σε κάποιους στίχους πιθανόν να συνεργάστηκε κι ο Τσάντας.

· «ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΣΟΥ» (Μπάμπη Βασιλειάδη – Στράτου Παγιουμτζή) (1946):

• Έντονου «Τσιτσανικού» ύφους τραγούδι, κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά μάλλον είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ.

· «ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ» (Ιωάννας Γεωργακοπούλου) (Μάρτιος 1947):

• Στο όνομα της Ι. Γεωργακοπούλου, όμως το τραγούδι (όπως και άλλα 15 περίπου) είναι σαν σύνθεση (τουλάχιστον) του Β. Τσιτσάνη (πιθανώς οι στίχοι να είναι της Ι. Γεωργακοπούλου, ή και των δύο).

· «ΣΤΡΩΣΕ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ (ΠΗΡΑ ΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΚΙ ΕΡΧΟΜΑΙ)» (Ε. Παπαγιαννοπούλου – Β. Τσιτσάνη) (1952):

• Οι αρχικοί στίχοι είναι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, όμως ο Τσιτσάνης τους έκανε ριζικότατες αλλαγές και ουσιαστικά κράτησε μόνο την επωδό “ʼσε με μέσα για να 'ρθω και στρώσε μου να κοιμηθώ”.

· «ΤΑ ΣΩΦΕΡΑΚΙΑ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1939):

• Αναφέρεται ως τραγούδι του Στράτου Παγιουμτζή, αλλά είναι δημιουργία του Βασίλη Τσιτσάνη. Ίσως οι στίχοι να είναι του Στράτου ή και των δύο.

· «ΤΗΝ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΖΩΗ» (Μαρίκας Νίνου) (1951):

• Εκπληκτικό ερωτικό τραγούδι του Β. Τσιτσάνη (στίχοι – μουσική).
• Χαρισμένο από τον Τσιτσάνη στη Νίνου εν ζωή.

· «ΤΟ ΖΑΡΙ» (Στράτου Παγιουμτζή) (1946):

• Έντονου «Τσιτσανικού» ύφους τραγούδι, κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά μάλλον είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ. Οι στίχοι μπορεί να είναι του ενός ή και των δύο.

· «ΤΟ ΣΥΡΕ ΚΙ ΕΛΑ ΑΡΧΙΣΑ» (Στράτου – Ζωής Παγιουμτζή) (1940 ή 1947;):

• Έντονου «Τσιτσανικού» ύφους τραγούδι, κυκλοφόρησε στο όνομα του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ και της γυναίκας του ΖΩΗΣ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ, αλλά πιθανόν να είναι σύνθεση του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ και οι στίχοι να είναι δημιουργία του ζεύγους Παγιουμτζή ή και των τριών.

· «ΤΟ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ (ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΑ)» (Π. Τούντα – Β. Τσιτσάνη) (1939):

• Στην αντίστοιχη καρτέλλα της ΑΕΠΙ εμφανίζεται σαν στιχουργός ο Παναγιώτης Τούντας, όμως είναι πιθανό οι στίχοι να είναι του Τσιτσάνη και να έχουν παραχωρηθεί (για άγνωστους λόγους) στον Τούντα.

· «ΜΕΣ’ ΤΟΝ ΟΝΤΑ ΕΝΟΣ ΠΑΣΣΑ» (Μίνωα Μάτσα – Σπύρου Περιστέρη) (1946):

• Ιδιαίτερα έντονου «Τσιτσανικού» ύφους, τόσο στη στιχουργική όσο και στη σύνθεση και εκτέλεση των ερμηνευτών (Μ. Βαμβακάρης – Πρ. Τσαουσάκης – Β. Τσιτσάνης).
• Είναι έκδηλο πως ο Τσιτσάνης είναι τουλάχιστο συνδημιουργός (αν όχι αποκλειστικός δημιουργός) του τραγουδιού.

· Η λίστα αυτή σίγουρα θα εμπλουτιστεί μόλις θα έχουμε περισσότερα στοιχεία.

4. Υπήρξε τουλάχιστο συνδημιουργός σε δύο πολύ μεγάλα και σπουδαία ρεμπέτικα τραγούδια, στο “Κάποια μάνα αναστενάζει” του Μπάμπη Μπακάλη – Β. Τσιτσάνη και στο “Μάγκας βγήκε για σεριάνι” του Απόστολου Καλδάρα. Και οι δύο αυτοί (αξιολογότατοι κατά τ’ άλλα) λαϊκοί δημιουργοί, έσυραν κατά καιρούς τα “εξ’ αμάξης” στον Τσιτσάνη, ενώ πολύ καλά γνώριζαν πως χωρίς τη δική του καθοριστική συμβολή κανείς δεν ξέρει την τύχη που θα είχαν τα συγκεκριμένα τους τραγούδια. Ο Τσιτσάνης με τη σειρά του, τους “φιλοδώρησε” με αρκετά κοσμητικά επίθετα και καυστικά σχόλια, επειδή τους θεωρούσε (και κατά πολλούς δεν είχε άδικο) ως τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για την κατάντια του λαϊκού τραγουδιού της δεκαετίας του ’60, που είναι γνωστό ότι στιγματίστηκε από την αμαρτωλή “Ινδοκρατία”, μια και αυτοί οι δυό δημιουργοί ήταν πρωτεργάτες της.

5. Έγραψε ο ίδιος τους στίχους εκατοντάδων υπέροχων τραγουδιών του, αποδεικνύοντας περίτρανα πως εκτός από εκπληκτικός λαϊκός συνθέτης και εκτελεστής (δεν είναι τυχαίο που έπαιξε μπουζούκι και διεύθυνε στις μεγαλύτερες δισκογραφικές επιτυχίες άλλων συναδέλφων του), υπήρξε επίσης ένας από τους μεγαλύτερους και πιο ευαίσθητους λαϊκούς ποιητές και στιχουργούς.

• Η λίστα των τραγουδιών του που ακολουθεί πιστεύουμε πως δικαιώνει κατά κάποιο τρόπο τον λαϊκό δημιουργό-στιχουργό Βασίλη Τσιτσάνη.

Α. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΠΟΛΕΜΙΚΑ ΤΟΥ Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗ (Στίχοι & Μουσική) (1936 – 1940)

1. ΑΓΑΠΩ ΜΙΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ (1938)
2. ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΤΙ ΖΗΛΕΥΩ (Αύγ. 1938)
3. ΑΠΟΨΕ ΝΑ ΜΗ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ (1938)
4. ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ (Αύγ. 1938)
5. ΑΦΟΥ Μ’ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΓΥΡΝΩ (1940)
6. ΒΑΣΙΛΩ (Αύγ. 1938)
7. ΓΙ’ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (1/7/1940)
8. ΓΙΑ ΜΙΑ ΞΑΝΘΟΥΛΑ (1/10/1940)
9. ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΞΕΝΥΧΤΩ (Νοέμ. 1937)
10. ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ (Αύγ. 1938)
11. ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕ ΨΥΧΗ (ΟΛΑ ΤΑ’ΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ) (1937)
12. ΖΩΪΤΣΑ ΜΟΥ ΜΙΚΡΗ (1/10/1940)
13. Η ΜΑΡΙΩ (1938)
14. Η ΞΕΝΗΤΕΙΑ (1938)
15. Η ΣΚΛΗΡΟΚΑΡΔΗ (25/4/1940)
16. ΘΑ 'ΡΘΩ ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΒΡΑΔΥΑ (Ιαν. 1938)
17. ΘΑ ΒΡΩ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ (1938)
18. ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΩ ΘΑΝΑΤΟ (1940)
19. ΘΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ (Οκτ. 1938) [1]
20. ΚΑΜΑΡΙΕΡΑ (Φεβρ. 1940)
21. ΚΑΠΟΤΕ ΖΗΛΕΨΑ (Ιαν. 1939)
22. ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΗΣ ΑΡΑΠΙΑΣ (ΑΡΑΠΙΑ) (Νοέμ. 1939)
23. ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΕΓΩ ΠΟΥ ΤΑ 'ΜΠΛΕΞΑ (1938)
24. ΜΑΝΤΙΛΙ ΧΡΥΣΟΚΕΝΤΗΜΕΝΟ (Οκτ. 1936)
25. ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΝΟ ΜΟΥ 'ΒΑΛΕΣ (Δεκ. 1938)
26. ΜΙΑ ΒΙΛΑ ΕΓΩ ΘΑ ΣΟΥ 'ΧΤΙΖΑ (Νοέμ. 1939)
27. ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕ-ΚΑΡΛΟ (1937)
28. ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ (17/3/1938) [2]
29. ΜΙΚΡΗ ΜΙΚΡΗ Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑ (25/4/1940)
30. ΜΠΑΤΗΡΗΣ (27/10/1940)
31. ΜΠΟΕΜΙΣΣΑ (La Boheme) (1938)
32. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΩΣ ΜΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ (1938)
33. ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΓΥΡΝΩ ΜΕΣ’ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (1937)
34. ΝΤΑΙΖΗ (4/7/1939)
35. ΞΕΛΟΓΙΑΣΤΡΑ (1937)
36. Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ) (Αύγ. 1938) [2]
37. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠ’ ΤΗ ΖΗΛΕΙΑ ΤΟΥ (Σεπτ. 1940) [3]
38. Ο ΣΑΡΚΑΦΛΙΑΣ (ΣΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΣΤΑ ΔΥΟ ΣΤΕΝΑ) (1939)
39. Ο ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ (1939)
40. Ο,ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΩ, ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΧΝΩ (27/10/1940)
41. ΟΙ ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ (1938)
42. ΟΙ ΦΙΛΕΝΑΔΕΣ (1/3/1940)
43. ΠΑΝΕ ΤΑ ΠΑΛΙΑ (1938)
44. ΠΙΚΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΜΟΥ (Οκτ. 1936)
45. ΠΡΟΞΕΝΕΥΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗ (1938)
46. Σ’ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΥΣΤΥΧΗΣ (Ιαν. 1938)
47. ΣΕ ΖΗΛΕΥΩ ΣΕ ΠΟΝΩ (1/7/1940)
48. ΣΕ ΦΙΝΟ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙ (ΠΑΡΑΓΟΥΑΗ) (4/7/1939)
49. ΣΤΑ ΤΑΒΕΡΝΕΙΑ ΘΑ ΓΥΡΝΩ (1938)
50. ΣΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΤΩΝ (Αύγ. 1938)
51. ΣΤΟΥ ΑΛΕΥΡΑ ΤΗ ΜΑΝΤΡΑ (Φεβρ. 1940)
52. Τ’ ΑΔΙΚΟ Ο ΘΕΟΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙ (Σεπτ. 1940)
53. ΤΑ ΒΕΛΟΥΔΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (1938) [2]
54. ΤΑ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΑΔΙΚΑ (1940)
55. ΤΑ ΧΑΝΩ ΣΑΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ (Νοέμ. 1937) [4]
56. ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ (16/4/1940)
57. ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ ΕΧΑΣΕΣ (Οκτ. 1938) [2]
58. ΤΗΣ ΜΠΑΜΠΕΣΣΑΣ ΤΟ ΓΛΥΚΟ ΦΙΛΙ (Οκτ. 1940)
59. ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟ ΣΟΥ ΤΟ ΜΑΛΛΙ (Μάϊος 1939) [2]
60. ΤΟ ΠΑΣΣΑΛΙΜΑΝΙ (1938)
61. ΤΟ ΤΡΕΛΟΚΟΡΙΤΣΟ (1938)
62. ΤΣΙΓΓΑΝΑ ΜΟΥ ΓΛΥΚΕΙΑ (1938)
63. ΤΩΡΑ ΓΥΡΝΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ (1939) [2]
64. ΦΑΝΤΑΖΕΣ ΣΑΝ ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ (1939)
65. ΦΙΝΑ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΜΕ (1/7/1940)
66. ΧΑΡΕΜΙΑ ΜΕ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ (ΠΑΛΑΤΙΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΛΙΣΤΑ) (1/7/1940)

Σημειώσεις:

[1] Διεκδικήτρια της πατρότητας των στίχων (ή πιθανή συνστιχουργός) είναι η ʼννα Παγανά-Ρούκουνα και πιθανός επίσης συνδημιουργός ο Στράτος Παγιουμτζής.
[2] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Στράτος Παγιουμτζής.
[3] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Θεοχ. Σπυρόπουλος.
[4] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων είναι ο Ν. Λούπας.

Β. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΑ ΤΟΥ Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗ (Στίχοι & Μουσική) (1946 – 1955)

1. ΑΘΗΝΑΙΪΣΣΑ (ΕΙΣΑΙ ΦΙΝΑ ΚΑΙ Μ’ ΑΡΕΣΕΙΣ) (1946)
2. ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ - ΔΕΙΛΙΝΑ (ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ’ΧΟΥΝ ΠΛΑΝΕΨΕΙ) (Μάϊος 1948)
3. ΑΝ Σ’ ΑΦΗΣΕΙ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ; (1946)
4. ΑΠ’ ΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ (1948)
5. ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΛΟΥΡΗ ΩΣ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ (Νοέμ. 1950)
6. ΑΡΑΜΠΕΛΛΑ (1947 – 48)
7. ΑΡΑΠΙΚΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ (1949 ή 1947;)
8. ΑΡΑΠΙΝΕΣ (ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ) (1946 – 47)
9. ΑΡΓΟΣΒΥΝΕΙΣ ΜΟΝΗ (Ο ΕΡΩΤΑΣ) (Αύγ. 1947)
10. ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ (1954) [1]
11. ΑΧΑΡΙΣΤΗ (1947)
12. ΒΑΡΕΙΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΡΑ (1951 ή 1950;)
13. ΒΑΡΚΑ ΓΙΑΛΟ (1946)
14. ΒΓΑΛΕ ΤΗ ΜΑΣΚΑ ΣΟΥ (1949 – 50)
15. ΒΙΡΑ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΠΑΙΔΙΑ (1949)
16. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΪΚΙ ΜΟΥ ΑΪ-ΝΙΚΟΛΑ (Μάϊος 1950)
17. ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ Π’ ΑΓΑΠΩ (1949)
18. ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕΣ ΠΡΩΪ (4/6/1948)
19. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙΣ ΜΑΚΡΥΑ (19;
20. ΓΛΕΝΤΑ ΜΕ ΦΩΣ ΜΟΥ, ΓΛΕΝΤΑ ΜΕ (1947)
21. ΓΛΕΝΤΑ ΜΗΝ ΑΡΓΟΠΟΡΕΙΣ (1946 – 47)
22. ΓΛΥΚΟΧΑΡΑΖΟΥΝ ΤΑ ΒΟΥΝΑ (1952)
23. ΓΥΡΝΑ ΜΟΝΟΣ ΜΕΣ’ ΤΗ ΝΥΧΤΑ (1950)
24. ΔΙΩΞΕ ΜΕ ΜΑΝΑ, ΔΙΩΞΕ ΜΕ (1953)
25. ΔΥΟ ΧΟΡΑ ΑΛΕΓΚΡΑ (ΤΑ ΩΡΑΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ) (Ιούν. 1948)
26. ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΗ (1951)
27. ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΟΗΣ (ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΤΡΕΛΑΙΝΕΙΣ) (1953) [1]
28. ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ (1950) [1]
29. ΕΣΥ ΤΑ ΦΤΑΙΣ (19;
30. ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ (1949)
31. Η ΑΜΑΡΤΩΛΗ (6/12/1947)
32. Η ΑΧΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ (1952)
33. Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΣΣΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΛΗΤΗ) (1955)
34. Η ΔΡΟΣΟΥΛΑ (ΣΤΟΥ ΣΙΔΕΡΗ ΤΟΝ ΤΕΚΕ) (15/6/1946)
35. Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ (5/11/1948) [3]
36. Η ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΦΙΛΕΝΑΔΑ (1950)
37. Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΥΣΗ (1950)
38. Η ΜΑΡΙΤΣΑ ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ (1949 ή 1947;)
39. Η ΠΑΡΑΔΟΠΙΣΤΗ (1951)
40. Η ΣΕΡΑΧ (Σεπτ. 1951)
41. Η ΤΥΧΗ ΜΕ ΚΑΤΑΤΡΕΞΕ (1949;)
42. Η ΦΩΤΙΑ (1950)
43. ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ, ΘΑ 'ΡΘΗΣ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ (1948)
44. ΘΑ ΠΑΙΖΩ Μ’ ΟΛΕΣ ΝΑ ΓΕΛΩ (1947)
45. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΟΥ (1955 – 56)
46. ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΛΥΠΗΜΕΝΗ (1951)
47. ΚΑΝΕ ΛΙΓΑΚΙ ΥΠΟΜΟΝΗ (11/11/1948)
48. ΚΑΝΕ ΛΙΓΟ ΤΟ ΚΟΡΟΪΔΟ (Νοέμβ. 1950)
49. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΙΑ (1947 – 48)
50. ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (1952)
51. ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ (19; [10]
52. ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΘΑ … ΚΑΘΕΣΑΙ (Οκτ. 1948) [9]
53. ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ Σ’ ΑΝΑΖΗΤΩ (Δεκ. 1950)
54. ΚΛΑΜΜΕΝΗ ΗΡΘΕΣ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ (7/1/1949)
55. ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΗΣ ΒΑΓΔΑΤΗΣ (1950 ή 1946;)
56. ΜΑΓΚΑΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ (1952) [3]
57. ΜΑΓΚΙΩΡΑ (1949)
58. ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙΣ (9/11/1946)
59. ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΚΙ ΑΡΑΧΝΑ (1953 ή 1949;) [5]
60. ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΗ ΤΡΑΒΙΕΣΑΙ (Αύγ. 1946)
61. ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ (Νοέμβ. 1950) [8]
62. ΜΕΣ’ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΑΚΙΑ) (1951 ή 1950;)
63. ΜΕΣ’ ΤΟ ΚΕΛΛΙ ΜΟΥ ΞΑΓΡΥΠΝΟΣ (1952)
64. ΜΗ ΜΟΥ ΞΑΝΑΦΥΓΕΙΣ ΠΙΑ (1950)
65. ΜΟΡΤΙΣΣΑ (1949)
66. ΜΠΑΞΕ - ΤΣΙΦΛΙΚΙ (ΧΑΤΖΗ-ΜΠΑΞΕ) (15/6/1946)
67. ΜΠΡΑΒΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΜΟΥ (1951)
68. ΜΠΡΟΣ ΣΤΟ ΡΗΜΑΓΜΕΝΟ ΣΠΙΤΙ (Οκτ. 1947)
69. ΝΤΡΟΠΙΑΣΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ (1951)
70. Ο ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΑΣ [1]
71. Ο ΖΗΤΙΑΝΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ (1947) [11]
72. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ [1]
73. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΦΥΛΑΕΙ (19; [1]
74. Ο ΜΑΧΑΛΟΜΑΓΚΑΣ (7/11/1949)
75. Ο ΜΗΝΑΣ ΕΧΕΙ ΕΝΝΙΑ (δεκαετίας ’50)
76. Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ (1951;) [1]
77. Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΕΧΕΙ ΜΑΥΡΙΣΕΙ (1952)
78. Ο ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ (1948)
79. Ο ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΣ (1948 ή 1949;)
80. Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ (1946)
81. Ο ΤΣΟΛΙΑΣ (ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ) (15/1/1957)
82. Ο ΧΑΡΟΣ ΕΣΤΗΣΕ ΧΟΡΟ (ΤΑ ΝΗΣΙΑ) (1953 – 54)
83. Ο ΧΡΗΣΤΟΣ (ΚΑΤΣΕ Ν’ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΜΙΑ ΠΕΝΝΙΑ) (1946)
84. ΟΙ ΦΑΜΠΡΙΚΕΣ (1950)
85. ΟΜΟΡΦΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ (1950)
86. ΟΣΑ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ (1949)
87. ΟΤΑΝ ΠΙΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΤΑΒΕΡΝΑ (Δεκ. 1947)
88. ΟΤΑΝ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΣΕ ΠΗΓΑΙΝΩ (1948)
89. ΟΤΑΝ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΑ ΠΕΡΙΞ (15/6/1946)
90. Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ (19;
91. ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ (1950)
92. ΠΑΙΞΕ ΧΡΗΣΤΟ ΤΟ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ (1949)
93. ΠΑΙΞΤΕ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΑ, ΠΑΙΞΤΕ ΒΙΟΛΙΑ (1949)
94. ΠΑΛΙΩΣΕ ΤΟ ΣΑΚΚΑΚΙ ΜΟΥ (24/5/1948)
95. ΠΕΦΤΕΙΣ ΣΕ ΛΑΘΗ (11/11/1948)
96. ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ (6/10/1947)
97. ΠΛΗΓΩΣΕ ΜΕ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ (1950;)
98. ΠΟΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΡΑΪΣΕΙ (1951) [6]
99. ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΒΡΕΙΣ ΣΤΡΩΜΕΝΑ (1949)
100. ΠΩ! ΠΩ! ΠΩ! ΜΑΡΙΑ (1948 – 49)
101. Σ’ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΕΡΑ (ΜΗ ΞΑΝΑΠΕΡΝΑΣ ΜΗ ΞΑΝΑΡΩΤΑΣ) (13/9/1948)
102. ΣΑΝ ΑΠΟΚΛΗΡΟΣ ΓΥΡΙΖΩ (30/11/1950)
103. ΣΕ ΠΑΛΑΤΙΑ ΣΕ ΤΣΑΝΤΙΡΙΑ (19;
104. ΣΕ ΠΗΡΑΝ ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ (Αύγ. 1948) [9]
105. ΣΕ ΣΑΛΟΝΙΑ ΜΠΗΚΕΣ ΤΩΡΑ (1952) [1]
106. ΣΕ ΦΙΛΙΕΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ (19/11/1948)
107. ΣΕΡΣΕ ΛΑ ΦΑΜ (1948) [3]
108. ΣΚΕΨΟΥ ΤΗ ΔΟΛΙΑ ΜΑΝΑ ΣΟΥ (19;
109. ΣΚΛΑΒΑ ΤΟΥ ΠΑΣΣΑ (1947)
110. ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΧΩ ΠΛΗΓΩΘΕΙ (1952)
111. ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ (9/11/1946)
112. ΤΑ ΛΕΡΩΜΕΝΑ Τ’ ΑΠΛΥΤΑ (19;
113. ΤΑ ΜΑΝΤΑΛΑ (19;
114. ΤΑ ΝΑΥΑΓΙΑ (1950 – 51)
115. ΤΑ ΝΕΙΑΤΑ ΤΑ ΜΠΕΡΜΠΑΝΤΙΚΑ (19;
116. ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (Απρ. 1947)
117. ΤΗΝ ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΙΔΑ (1950)
118. ΤΗΝ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΜΟΥ ΖΩΗ (1951)
119. ΤΙ ΜΠΕΛΛΑΣ ΤΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟ ΦΥΛΟ (Νοέμ. 1953)
120. ΤΙ ΣΕ ΜΕΛΛΕΙ ΕΣΕΝΑ ΚΙ ΑΝ ΓΥΡΝΩ (Ιούλ. 1946)
121. ΤΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΙ ΤΩΡΑ (1954) [2]
122. ΤΙ ΤΗ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ ΤΣΙΓΓΑΝΑ (1950)
123. ΤΙ ΤΟ 'ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΠΛΕΞΩ (1947)
124. ΤΟ ΒΙΤΡΙΟΛΙ (1949)
125. ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ (ΕΧΩ ΝΑ ΛΑΒΩ ΓΡΑΜΜΑ ΣΟΥ) (22/12/1948)
126. ΤΟ ΘΥΜΑ (1951)
127. ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΣΙΦΤΕ-ΤΕΛΙ (7/1/1949)
128. ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ (1950)
129. ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ (Φεβρ. 1950)
130. ΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ (1952) [4]
131. ΤΟ ΞΕΦΑΝΤΩΜΑ (ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΕΡΜΠΑΝΤΕΨΟΥΜΕ) (1948)
132. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΗΣ (1950)
133. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΦΙΛΟ (ΚΑΛΕ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ) (Δεκ. 1947)
134. ΤΟ ΠΙΚΡΑΜΕΝΟ ΑΓΟΡΙ (11/8/1948)
135. ΤΟ ΧΑΡΑΚΙΡΙ (19;
136. ΤΡΕΙΣ ΘΑ’ΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΣΟΥ (1947)
137. ΤΡΕΛΛΗ ΓΑΛΑΝΟΜΑΤΑ (1953)
138. ΤΡΕΛΛΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΦΑΝΩΣΕΙΣ (1949 ή 1950;)
139. ΤΡΕΞΕ ΜΑΓΚΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ (1949) [3]
140. ΤΡΙΚΑΛΙΝΗ ΠΑΛΙΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ (1950)
141. ΤΣΙΓΓΑΝΕ ΣΠΑΣΕ ΤΟ ΒΙΟΛΙ (Ιαν. 1950)
142. ΤΥΧΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΣ (1951) [6]
143. ΦΕΛΛΑΧΕΣ ΓΛΥΚΕΣ (1954;)
144. ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ (1952) [1]
145. ΦΤΩΧΕ ΔΙΑΒΑΤΗ (1952) [1]
146. ΦΤΩΧΟΠΑΙΔΟ ΜΕ ΓΝΩΡΙΣΕΣ (1949)
147. ΧΗΡΑ – ΖΩΝΤΟΧΗΡΑ (1947)
148. ΧΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΚΑΣΤΡΑ (1949 ή 1947;)
149. ΧΩΡΙΣΑΜΕ ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ (1949)
150. ΩΣ ΠΟΤΕ Ο ΜΑΓΚΑΣ ΣΟΥ (1952)
151. ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ (Σεπτ. 1947) [7]

Σημειώσεις:

[1] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Γεράσιμος Τσάκαλος.
[2] Οι αρχικοί στίχοι είναι του Γεράσιμου Τσάκαλου, όμως ο Τσιτσάνης τους έκανε ριζικότατες αλλαγές και δεν δίστασε να χαρακτηρίσει (σε προσωπικές του σημειώσεις) απαράδεκτη την πρώτη μορφή τους.
[3] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Νίκος Ρούτσος.
[4] Διεκδικήτρια της πατρότητας των στίχων (ή πιθανή συνστιχουργός) είναι η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ή Γριά.
[5] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Νίκος Μάθεσης ή Τρελλάκιας.
[6] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Χρήστος Κολοκοτρώνης.
[7] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Μπάμπης Μπακάλης.
[8] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Αλέξανδρος Αγγελόπουλος.
[9] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Γιάννης Κυριαζής.
[10] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Γιώργος Τρίμης.
[11] Σαν δημιουργός στο δίσκο των 78 στροφών εμφανίζεται ο Β. Τσιτσάνης, όμως το τραγούδι αυτό μπορεί να μην είναι δικό του. Υπάρχει η εκδοχή –που ίσως να είναι αληθινή– ότι το τραγούδι (τουλάχιστο σαν μελωδία) είναι πολύ παλιό μικρασιάτικο και αδέσποτο.

Γ. ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΟΥ Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗ (Στίχοι & Μουσική) (1956 – 1984)

1. ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΠΟΝΩ (1965)
2. ΑΛΑ ΤΟΥΡΚΑ ΧΟΡΕΨΕ ΜΟΥ (1956)
3. ΑΝ ΠΕΘΑΝΩ (1968)
4. ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΠΑΡΑΠΟΝΙΑΡΗ (1967)
5. ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΙΛΗ ΣΟΥ ΤΑ ΓΡΑΜΜΕΝΑ (1969)
6. ΑΠ’ ΤΟΝ ΚΑΫΜΟ ΞΕΧΕΙΛΗΣΑ (5/3/1966)
7. ΑΠΟΒΡΑΔΟ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ (19;
8. ΑΠΟΨΕ ΣΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΞΑΝΑ (19;
9. ΑΠΟΨΕ ΣΤΙΣ ΑΚΡΟΓΙΑΛΙΕΣ (1968)
10. ΑΣΤΡΑΠΗ - ΒΡΟΧΗ – ΧΑΛΑΖΙ (1963)
11. ΑΣΤΡΟΦΕΓΓΙΑ (1975)
12. ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΧΑΝΟΜΑΙ (1978)
13. ΑΦΟΥ ΔΕΝ Μ’ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ (1963)
14. ΒΑΛΤΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΥΡΙΖΕΙ (23/1/1958)
15. ΒΡΗΚΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ (1964)
16. ΓΙΑ ΚΟΙΤΑ ΚΟΣΜΕ (1958;)
17. ΔΕ ΡΩΤΩ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ (1966)
18. ΔΕΙΡΕ ΜΕ ΚΑΙ ΜΑΛΩΣΕ ΜΕ (19;
19. ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ (1964)
20. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ Η ΖΩΗ (1968)
21. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΝΗΤΕΥΤΕΙΣ (4/2/1964) [4]
22. ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΕΦΤΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ (1978)
23. ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ (1962)
24. ΔΕΝ ΡΩΤΩ ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ (1966)
25. ΔΕΝ Σ’ ΑΚΟΥΣΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ (1962)
26. ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΗ ΦΛΕΒΑ (1978)
27. ΔΙΠΛΗ ΖΩΗ (1962)
28. ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΠΙΣΤΕΨΑ (1962)
29. ΕΒΙΒΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ (2/8/1958) [3]
30. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΜΠΕΓΛΕΡΙ ΣΟΥ (1956)
31. ΕΛΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ (19;
32. ΕΛΑ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΜΕ ΜΑΖΙ (1963)
33. ΕΛΑ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΙΣ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ (1978)
34. ΕΝΑ ΜΗΝΑ Σ’ ΕΧΑΣΑ (ΝΤΟΚΤΩΡ – ΝΤΟΚΤΩΡ) (Δεκαετίας '60)
35. ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ (1972)
36. ΕΣΥ ΤΑ ΦΤΑΙΣ (19;
37. Η ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ (1966)
38. Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΟΤΑΝ ΦΥΓΕΙ (1967)
39. Η ΞΕΜΥΑΛΙΣΤΡΑ (1965)
40. Η ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΜΟΥ (1960) [6]
41. Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ (7/6/1960)
42. ΗΤΑΝ ΤΡΕΛΛΑ ΜΕΓΑΛΗ (1965)
43. ΘΕΛΩ ΜΑΓΚΑ ΚΑΙ ΣΑΤΡΑΠΗ (6/8/1960) [1]
44. ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ (11/3/1961)
45. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΞΑΚΟΥΣΜΕΝΗ (1961)
46. ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ (3/6/1958)
47. ΚΑΛΥΤΕΡΑ Σ’ ΕΝΑ ΚΕΛΙ (19;
48. ΚΑΝΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΥΠΟΜΟΝΗ (1961)
49. ΚΑΤΑΔΙΚΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ (7/2/1956)
50. ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ ΚΟΡΜΙ (5/11/1957)
51. ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΕΙΣ (1970)
52. ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΑ (1963)
53. ΚΛΑΨΕ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ (1962)
54. ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ (1967)
55. ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΑΣ (1978)
56. Μ’ ΕΒΑΛΕΣ ΣΤΟΝ ΜΑΥΡΟΠΙΝΑΚΑ (18/8/1956)
57. Μ’ ΕΦΑΓΕΣ, Μ’ ΕΦΑΓΕΣ (1963)
58. Μ’ ΕΧΟΥΝ ΓΕΛΑΣΕΙ ΔΥΟ ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ (1961)
59. ΜΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΕΣΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ (1964)
60. ΜΑΜΠΟ ΜΕ ΤΡΕΛΛΕΣ ΠΕΝΝΙΕΣ (19;
61. ΜΑΥΡΙΣΕ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ (3/6/1958)
62. ΜΑΥΡΟΜΑΤΑ-ΜΑΥΡΟΜΑΤΑ (1961)
63. ΜΑΥΡΟΜΑΤΑ (ΠΕΡΑΙΑΣ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑΤΟ) (1975)
64. ΜΕ ΔΙΚΟΠΟ ΜΑΧΑΙΡΙ (ΣΤΟ ΙΔΙΟ (30/10/1956)
65. ΜΕ ΚΑΛΕΣΑΝ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ (1983)
66. ΜΕ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΕΚΕΙΝΗ (Νοέμ. 1983)
67. ΜΕ ΠΑΡΕΣΥΡΕ ΤΟ ΡΕΜΑ (1968)
68. ΜΕΘΥΣΜΕΝΟΣ ΘΑ ‘ΡΘΩ ΑΠΟΨΕ (19;
69. ΜΕΙΝΕ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ (1962)
70. ΜΕΣ’ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΠΟΥ ΓΥΡΝΑΣ (1969)
71. ΜΕΣ’ ΣΤΟΥ ΜΑΡΙΝΟΥ (1957)
72. ΜΗ ΜΟΥ ΤΗ ΣΠΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ (1978)
73. ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΓΚΙΤΙΣΣΕΣ (1978)
74. ΜΠΛΟΚΟΣ (ΒΓΗΚΑΝΕ ΝΩΡΙΣ Τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ) (1978)
75. ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ (1965)
76. Ο ΓΛΕΝΤΖΕΣ (1975)
77. Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΚΛΑΙΕΙ (1962)
78. Ο ΚΟΥΜΠΑΡΟΣ Ο ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ (1963)
79. Ο ΜΑΓΚΑΣ ΚΑΝΕΙ ΔΥΟ ΔΟΥΛΕΙΕΣ (1971)
80. Ο ΜΠΕΣΑΛΗΣ (1969)
81. Ο ΤΑΚΑΤΖΙΚΑΣ (1975)
82. Ο ΤΣΟΛΙΑΣ (ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ) (15/1/1957) [1]
83. Ο ΦΛΩΡΟΣ (11/7/1957) [2]
84. ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΧΩ ΠΑΙΞΕΙ (1969)
85. ΟΛΑ ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ (ΑΡΑΠΙΚΟ ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ) (1957)
86. ΟΜΟΡΦΟΠΑΛΛΙΚΑΡΟ ΜΟΥ (19;
87. ΟΣΟ ΜΕ ΜΑΛΩΝΕΙΣ (1962)
88. ΟΤΑΝ ΘΑ ΣΜΙΞΕΙΣ (1968)
89. ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ (όχι του Καλδάρα με τον Καζαντζίδη) (Στέλιος Σουγιουλτζής - Γκίκα Βούλα) (19;
90. ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ ΒΟΡΙΑ (1/2/1958) [5]
91. ΠΑΡΗΓΟΡΑ ΜΕ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ ΜΟΥ (1967)
92. ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ (1965)
93. ΠΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕ ΤΟΝ ΚΑΫΜΟ ΣΟΥ (1972)
94. ΠΟΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Σ’ ΕΦΕΡΕ ΚΟΝΤΑ (1966)
95. ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ) (4/2/1964)96. ΠΟΝΑΩ ΚΑΙ Μ’ ΑΡΕΣΕΙ (1966)
96. ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΑΠΟΨΕ (14/5/1957)
97. ΠΟΥ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΜΟΥ (1975)
98. ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ (1978)
99. ΠΡΙΓΚΗΠΟΜΑΣΤΟΥΡΗΔΕΣ (1978) (Σύνθεση του 1944)
100. ΠΩ, ΠΩ ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΠΑΘΑΜΕ (1979)
101. ΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ (1965)
102. Σ’ ΑΛΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΒΑΔΙΣΩ (19;
103. Σ’ ΑΝΟΙΓΩ ΠΟΡΤΕΣ ΚΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ (1969)
104. ΣΑΤΡΑΠΙΣΣΑ ΜΕ ΛΕΝΕ (1961)
105. ΣΕ ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ ΑΡΓΙΛΕ ΜΟΥ (1983)
106. ΣΤΗΝ ΑΠΑΝΩ ΣΚΑΛΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (1971)
107. ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΛΕΝΤΙΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ (1960) [1]
108. ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ, ΚΑΤΑΣΤΡΑΜΜΕΝΟΣ (1958;)
109. ΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ (ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΘΑ ΣΑΛΠΑΡΕΙ) (1959)
110. ΤΑ ΞΕΝΑ ΧΕΡΙΑ (1962)
111. ΤΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΑ ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ (1978)
112. ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΖΑΡΙΑ (1978)
113. ΤΗΣ ΤΑΒΕΡΝΑΣ ΤΟ ΡΟΛΟΪ (1961)
114. ΤΟ 'ΞΕΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙΣ (14/3/1963)
115. ΤΟ ΒΑΠΟΡΙ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΕΡΣΙΑ (1977)
116. ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟ ΑΝΩΝΥΜΟ (5/1/1960)
117. ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΜΑΝΤΗΛΙ (27/6/1957)
118. ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΖΗΛΕΥΕΙ (1962)
119. ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΡΙΖΙΚΟ (1959)
120. ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ (1967)
121. ΤΟ ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (1970)
122. ΤΣΑΡΚΙΤΣΑ (1978)
123. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΦΛΟΓΑ (1963)
124. ΦΑΡΜΑΚΩΜΕΝΑ ΧΕΙΛΗ (1966)
125. ΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ (1958)
126. ΨΙΛΗ ΒΡΟΧΗ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (1968)

Σημειώσεις:

[1] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων είναι ο Ν. Λούπας.
[2] Διεκδικήτρια της πατρότητας των στίχων (ή πιθανή συνστιχουργός) είναι η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
[3] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Ν. Τουρκάκης.
[4] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνδημιουργός) είναι ο Οδυσσέας Μοσχονάς.
[5] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Δημ. Γκούτης.
[6] Διεκδικητής της πατρότητας των στίχων (ή πιθανός συνστιχουργός) είναι ο Νίκος Μουρκάκος.

Δ. ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΧΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (17 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ!) ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟ (2001)

1. Η ΡΑΡΑΟΥ
2. ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΘΑ ΚΛΑΨΕΙΣ
3. ΑΧ, ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ!
4. ΑΠΟΨΕ ΜΕΣ’ ΣΤΗ ΣΙΓΑΛΙΑ
5. ΑΧ, ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ
6. ΠΙΚΡΟ ΠΟΤΗΡΙ
7. ΓΙΑΛΟ – ΓΙΑΛΟ
8. ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ
9. Η ΓΡΑΒΑΤΑ
10. ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ
11. ΜΕΣ’ ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ
12. Η ΛΑΔΙΑ

(CD «Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ: Β. ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ – ΧΡ. ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ», LEGEND, 2001. Πολύ καλή δουλειά του Νικολόπουλου, με υπέροχες ερμηνείες των Λιδάκη, Γαλάνη, Αλεξίου, Μητσιά, Σπυροπούλου και Ηλία Μακρή. Προσωπικά το συνιστούμε ανεπιφύλακτα).

Ε. ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (ΑΓΡΑΜΜΟΦΩΝΗΤΑ) (Στίχοι & Μουσική)

Από το περιοδικό «ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ», Νο.5 και 6 και το προσωπικό μας αρχείο, δανειζόμαστε τα στοιχεία κάποιων ΑΝΕΚΔΟΤΩΝ τραγουδιών (στίχοι – μουσική) του ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ.

1. ΕΛΑΒΑ ΔΙΠΛΩΜΑ ΜΠΕΚΡΗ (Ζεϊμπ.)

2. ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (Αργή χαμπανέρα)

3. ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΗ (Ζεϊμπ.)

4. ΑΙΩΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ (ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΑΠΙΛΑΣ)

5. Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ (Γραμμένο το 1957)

6. ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Η ΔΙΑΦΟΡΑ (1951)

7. ΤΟ ΧΟΛΛΙΓΟΥΝΤ (Κατοχικό)

8. ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΑ ΚΑΓΚΕΛΛΑ (ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΧΑΡΑΜΑΤΑ) (Ζεϊμπέκικο, στίχοι και μουσική στις αρχές του 1949, προορισμένο για να το πει ο Πρ. Τσαουσάκης. Δεν γραμμοφωνήθηκε όμως λόγω
   φόβων κοψίματός του από την επιτροπή λογοκρισίας του υφυπουργείου Τύπου και Πληροφοριών! Τέλος 1963 ή αρχές του ’64 εγκρίνεται για να το ερμηνεύσει ο Καζαντζίδης, αλλά και πάλι χωρίς αποτέλεσμα λόγω αποχώρησης του Στέλιου από την Columbia!!).

9. Η ΩΡΑ ΕΣΗΜΑΝΕ (Γράφτηκε και μελοποιήθηκε ως ζεϊμπέκικο στα τέλη του 1959, για την Κύπρο).

10. ΑΓΝΩΣΤΕ ΔΙΑΒΑΤΗ (Ζεϊμπέκικο, με συγκλονιστικούς στίχους. Οι στίχοι γράφτηκαν το Πάσχα του 1947 και μελοποιήθηκαν το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Απορρίφθηκε όμως από την επιτροπή λογοκρισίας ως πολιτικό τραγούδι. Τον Οκτώβριο, με αλλαγμένους στίχους και τίτλο «Μπρος στο ρημαγμένο σπίτι», γραμμοφωνείται τελικά και κυκλοφορεί ερμηνευμένο από τον Πρόδρομο Τσαουσάκη).

11. ΜΑΘΕ ΒΡΕ ΚΟΣΜΕ (Γρήγορο ζεϊμπέκικο. Στίχοι γραμμένοι τον Μάρτιο του 1980, «καρφωμένοι» τον Σεπτέμβριο του 1982 σε παλαιότερη μελωδία του 1955, που φαίνεται πως δεν ικανοποιούσαν τον δημιουργό οι αρχικοί της στίχοι).

12. ΚΑΠΟΙΟ ΒΡΑΔΑΚΙ Μ’ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΓΑΜΕ (Κατά τον Τσιτσάνη χασάπικο. Κατά την άποψη της γυναίκας του Ζωής, ήτανε ταγκό! Τραγούδι της Κατοχής. Γράφτηκε και μελοποιήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη για κάποιον Κώστα Σιργιάνη, τυπογράφο, διανοούμενο και πολύ μορφωμένο, που ο Τσιτσάνης θαύμαζε και τον θεωρούσε σαν πνευματικό του πατέρα. Μουσική ξεχασμένη -με τα χρόνια- από τον δημιουργό της).

13. ΑΙΩΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΜΕ ΝΕΚΡΙΚΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ (Επαναστατικό εμβατήριο, χορωδιακό, του 1944).

14. ΤΑ ΜΑΛΑΜΑΤΑ
    (Από τα ωραιότερα τραγούδια του Τσιτσάνη, κατά εξομολόγησή του στον Κώστα Χατζηδουλή. Συρτό του 1940, προγραμματισμένο να γραμμοφωνηθεί τα Χριστούγεννα του ίδιου έτους με ερμηνευτή τον Στελλάκη Περπινιάδη. Ήρθε όμως ο Πόλεμος τον Οκτώβριο και τους σταμάτησε).

15. Η ΣΟΥΠΙΑ (Διασκευασμένοι στίχοι του Χρήστου Τσιτσάνη από τον αδελφό του Βασίλη, το 1939, προγραμματισμένο να γραμμοφωνηθεί το 1946 με τη Νταίζη Σταυροπούλου. Πρέπει να έγινε πολύ αργότερα δίσκος, δεν έχουμε όμως ακόμα άλλα στοιχεία).

16. ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΗΣ ΤΡΕΛΛΗΣ ΝΟΤΙΑΣ (Οριεντάλ του 1943, σε στίχους του Λάμπρου Πορφύρα, ελαφρά διασκευασμένους από τον Τσιτσάνη και προορισμένο να γραμμοφωνηθεί μετά τον Πόλεμο με τη φωνή του Πέτρου Επιτροπάκη).

                                            * Από το Ιστορικό Αρχείο Βασίλη Τσιτσάνη. Καταγραφή και πρόσφατη (το 2004) δημοσίευση στον Τύπο από τον ερευνητή και φίλο του Τσιτσάνη Κώστα Χατζηδουλή, για τα 20 χρόνια από το θάνατο του αξεπέραστου και μοναδικού Τσίλα. 
    

ΣΤ. ΑΜΕΛΟΠΟΙΗΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (Ανέκδοτοι Στίχοι)

1. ΓΕΛΑ ΠΑΛΙΑΤΣΟ [Γράφτηκε τον Φλεβάρη του 1956, λίγες μέρες μετά το θάνατο της μητέρας του (Τσιτσάνη) Βικτωρίας ή Βίτω].
2. Η ΜΑΡΛΙΝ ΑΠ’ ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ [Στίχοι –ίσως– του 1973. Το 1988 μελοποιήθηκε από τον Σταμάτη Κραουνάκη ως καλαματιανό, αλλά δεν ηχογραφήθηκε ακόμα].
3. Η ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΤΕΡΙΝΙΩ (ΓΡΕΒΕΝΙΩΤΙΣΣΑ) [Γράφτηκε στις αρχές Μαρτίου 1940, στο Τάγμα Τηλεγραφητών, για μια φιλενάδα ενός ασυρματιστή του Τάγματος, φίλου του Τσιτσάνη].
4. ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ Ή ΝΑ ΜΗ ΖΕΙ [Γράφτηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, το 1969].
5. Η ΑΠΑΧΙΣΣΑ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ [Γράφτηκε στη Θεσσαλονίκη το 1945, εμπνευσμένο από την ηθοποιό Ζωζώ Νταλμάς, για την οποία ο Τσιτσάνης έγραψε και τη Ντερμπεντέρισσα το 1943].
6. ΚΑΙ ΜΕΣ’ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΘΑ Σ’ ΑΓΑΠΩ ΣΑΝ ΠΡΩΤΑ (ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ) [Γράφτηκε το 1958].

• Από το Ιστορικό Αρχείο Βασίλη Τσιτσάνη. Καταγραφή και πρόσφατη (το 2004) δημοσίευση στον Τύπο από τον ερευνητή και φίλο του Τσιτσάνη Κώστα Χατζηδουλή, για τα 20 χρόνια από το θάνατο του αξεπέραστου και μοναδικού Τσίλα.

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ:

1. Δεν αποκλείουμε καθόλου την πιθανότητα να έχουμε σε ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω τραγούδια κάποιο λάθος (λόγω μη σωστής πληροφόρησης). (Αυτό ισχύει πάντα, sorry για την επανάληψη, είναι αυτονόητο).

2. Οι ημερομηνίες και χρονολογίες αναφέρονται στο χρόνο κυκλοφορίας των τραγουδιών της 1ης εκτέλεσης.

3. Είναι γνωστό πως στις περισσότερες (εκτός εξαιρέσεων) ετικέτες των δίσκων 78 στροφών (γραμμοφώνου) δεν αναφέρεται (κακώς, κάκιστα!) ο Στιχουργός του τραγουδιού. Οι λόγοι διάφοροι και λίγο ως πολύ γνωστοί. (Το έχω πει πολλές φορές).

4. Ασφαλώς και δεν μπορούμε να αποδείξουμε με αδιάσειστα ντοκουμέντα πως όλα τα παραπάνω τραγούδια του Τσιτσάνη έχουν τον ίδιο τον συνθέτη και στιχουργό. Δεν γνωρίζουμε να υπάρχει και κανείς άλλος.

5. Αν και προσωπικά δεν συμφωνούμε με πολλά από τα στοιχεία της ΑΕΠΙ, εκεί στα κιτάπια της, φαίνεται πως είναι στιχουργός ο Τσιτσάνης. Και βέβαια (για να προλάβουμε πιθανές αντιδράσεις από μερικούς), δηλώνουμε πως είμαστε από αυτούς που αμφισβητούνε τα –όποια– κιτάπια της (για διάφορους λόγους, και πιστεύουμε δεν είμαστε οι μόνοι). Παρόλα αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι να δεχτούμε πως δεν παύει να είναι η ΑΕΠΙ μια
   πηγή!

6. Αν κάποιος, για κάποιο τραγούδι, έχει πληροφορίες πως ο στιχουργός είναι κάποιος άλλος και όχι ο Τσιτσάνης, ας μας πληροφορήσει κι εμάς. Ειλικρινά θα χαρούμε ιδιαίτερα πολύ, για να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη στον πραγματικό δημιουργό-στιχουργό του συγκεκριμένου τραγουδιού.

7. Η παραπάνω λίστα των περίπου 400 τραγουδιών-στιχουργημάτων του αλησμόνητου Βασίλη Τσιτσάνη που κατεγράψαμε, τονίζουμε και πάλι πως δεν είναι πλήρης και αποτελεί μέρος μόνον του συνολικού στιχουργικού του έργου.

8. Όποιος γνωρίζει κάποια άλλα τραγούδια του δημιουργού-στιχουργού Β.Τ., εκτός των παραπάνω καταγραφηθέντων, παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μας, να μας δώσει στοιχεία που κατέχει, για να συμπληρώσουμε στη συνέχεια τις παραπάνω λίστες.

9. Την παρούσα (έστω όχι πλήρη) στιχουργική εργογραφία του ανεπανάληπτου Β. Τσιτσάνη την καταγράψαμε από το προσωπικό μας αρχείο και την καταθέτουμε στο Forum για τους φίλους του Ρεμπέτικου Τραγουδιού ως ελάχιστο φόρο τιμής προς τον ανεπανάληπτο ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΪΚΟ ΜΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ, ίσως τον μέγιστο όλων των δημιουργών της Λαϊκής μας Μουσικής.

• Πιστεύουμε πως, στο τέλος του παρόντος άρθρου, θα είχε ενδιαφέρον να δοθεί και μια λίστα με κάποια από τα τραγούδια του Β. Τσιτσάνη που οι στίχοι τους ανήκουν σε άλλους στιχουργούς και όχι στον ίδιο, ή που διεκδικούνται (ή συνδιεκδικούνται) από άλλους.

• Η λίστα που ακολουθεί είναι επίσης ανέκδοτη και επιχειρείται μια πρωτογενής καταγραφή και κατάταξη της Εργογραφίας του Βασίλη Τσιτσάνη ως Συνθέτης, με στίχους άλλων (πιθανών διεκδικητών ή πραγματικών) στιχουργών.

ΜΕΡΙΚΗ ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ ΣΕ ΣΤΙΧΟΥΣ ΑΛΛΩΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ

(Με ισχύουσες τις παρατηρήσεις που δώσαμε πιο πάνω για τους πιθανούς συν-στιχουργούς ή συν-δημιουργούς)

1. Στίχοι Στράτου Παγιουμτζή ή Τεμπέλη:

2. ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΛΗΑ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (1946)

3. ΕΛΑ ΜΙΚΡΟ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (1940)

4. ΚΑΛΑΜΠΑΚΙΩΤΙΣΣΑ (ΣΤΗ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ ΜΙΑ ΒΡΑΔΥΑ) (Στρ. Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (Δεκ.1938)

5. ΛΑΡΙΣΙΝΗ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (1940)

6. ΜΕΣ’ ΤΗΝ ΠΟΛΛΗ ΣΚΟΤΟΥΡΑ ΜΟΥ (ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ Τ’ ΑΡΑΠΙΚΑ) (Στράτος Παγιουμτζής) (Οκτ. 1938)

7. ΜΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΘΑ ΣΒΗΣΕΙ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (1947)

8. ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (1947)

9. ΤΑ ΣΩΦΕΡΑΚΙΑ (Στράτος Παγιουμτζής) (1939)

10. ΤΟ ΖΑΡΙ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (1946)

11. ΤΟ ΣΥΡΕ ΚΙ ΕΛΑ ΑΡΧΙΣΑ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (Μαΐος 1940)

12. ΘΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (Οκτ. 1938)

13. ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (17/3/1938)

14. Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΤΣΙΤΣΑΝΗ (ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΓΟΥΣΤΑΡΩ) (Στράτος – Τσιτσάνης) (Αύγ. 1938)

15. ΤΑ ΒΕΛΟΥΔΕΝΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ (Στράτος Παγιουμτζής) (1938)

16. ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ ΕΧΑΣΕΣ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (Οκτ. 1938)

17. ΤΟ ΚΑΤΣΑΡΟ ΣΟΥ ΤΟ ΜΑΛΛΙ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (Μάϊος 1939)

18. ΤΩΡΑ ΓΥΡΝΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (1939)

19. Στίχοι Κώστα Μάνεση:

20. ΑΠΟΨΕ ΜΕΣ’ ΤΟ ΚΑΠΗΛΕΙΟ (Πρόδρομος Τσαουσάκης - Μαρίκα Νίνου (Δεκ. 1949)

21. ΑΡΑΜΠΑΣ ΠΕΡΝΑ (Η ΣΑΤΡΑΠΙΣΣΑ) (Στ. Κερομύτης – Σ. Μπέλλου – Στ. Περπινιάδης) (Νοέμ. 1948)

22. ΘΑ ΜΠΛΑΙΞΩ Μ’ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΑΙΣ (Στράτος Παγιουμτζής – Β. Τσιτσάνης) (1947)

23. ΝΥΧΤΑ ΧΩΡΙΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑ (Μαίρη Λίντα) (19;

24. ΠΑΛΗΟΚΟΡΙΤΣΟ ΜΕ ΠΗΡΕΣ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ (Στέλιος Καζαντζίδης) (19/3/1957)

25. Στίχοι Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου (Γριά):

26. ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ (Στέλλα Χασκίλ – Τάκης Μπίνης – Αθανάσιος Ευγενικός) (1949)

27. ΑΣΠΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ ΦΟΡΩ (ΜΑΥΡΙΣΕ ΠΙΑ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ) (Στέλιος Καζαντζίδης) (1/12/1956)

28. ΓΕΝΤΙ-ΚΟΥΛΕ (ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΧΑΘΗΚΑ) (ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΝΑ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙΣ)
    (Πρόδρομος Τσαουσάκης – Μαρίκα Νίνου) (1950)

29. ΓΚΙΟΥΛ ΜΠΑΧΑΡ (Στέλλα Χασκίλ – Χορωδία) (1950)

30. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΛΑΝΙΑ (ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ) (Μαρίκα Νίνου – Β. Τσιτσάνης – Πρ. Τσαουσάκης) (1951)

31. Η ΖΗΜΙΑ (Μαρίκα Νίνου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1951)

32. ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΖΙ, ΣΤΗ ΜΠΑΡΜΠΑΡΙΑ (ΑΝΑΘΕΜΑΣΕ ΘΑΛΑΣΣΑ) (Νίνου – Τσιτσάνης – Χορωδία) (1952)

33. ΣΤΡΩΣΕ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ (ΠΗΡΑ ΤΗ ΣΤΡΑΤΑ ΚΙ ΕΡΧΟΜΑΙ) (Πρ. Τσαουσάκης – Ρ. Ντάλλια (1952)

34. Τ’ ΑΝΤΡΑΚΙΑ (Στέλιος Καζαντζίδης) (19/3/1957)

35. ΤΑ ΚΑΒΟΥΡΑΚΙΑ (Τάκης Μπίνης – Σωτηρία Μπέλλου – Γιάννης Τατασόπουλος (1952 ή 1950;)

36. ΤΟ ΠΑΛΗΟΣΠΙΤΟ (ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟΣΠΙΤΟ) (Στράτος Παγιουμτζής – Στέλλα Χασκίλ) (1950)

37. ΦΤΩΧΕΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΕΣ (ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ) (Στέλλα Χασκίλ – Βασίλης Τσιτσάνης – Αθανάσιος Γιαννόπουλος) (1952)

38. ΤΟ ΝΤΙΒΑΝΙ (ʼννα Χρυσάφη – Βασίλης Τσιτσάνης) (1952)

39. Ο ΦΛΩΡΟΣ (Γρηγόρης Μπιθικώτσης – Γιώτα Λύδια – Β. Τσιτσάνης) (11/7/1957)

40. Στίχοι Νίκου Μάθεση (Τρελλάκιας):

41. Ο ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ (Οδυσσέας Μοσχονάς) (Ιούν. 1950)

42. ΣΕ ΔΙΩΞΑΝ ΑΠ’ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΙΑ (Πρόδρομος Τσαουσάκης – Ρένα Στάμου) (1950 – 51)

43. ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΚΙ ΑΡΑΧΝΑ (Πρόδρομος Τσαουσάκης) (1953)

44. Στίχοι Νίκου Ρούτσου:

45. ΑΠΟΨΕ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΜ (Σωτηρία Μπέλλου – Τάκης Μπίνης – Βασίλης Τσιτσάνης) (1950)

46. ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΠΑΙΔΟ (Σούλα Καλφοπούλου – Μάρκος Βαμβακάρης – Βασίλης Τσιτσάνης) (6/11/1948)

47. Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ (Σωτηρία Μπέλλου – Β. Τσιτσάνης) (5/11/1948)

48. ΜΑΓΚΑΣ ΤΟΥ ΓΛΥΚΟΥ ΝΕΡΟΥ (Σ. Καλφοπούλου – Μ. Βαμβακάρης – Β. Τσιτσάνης) (1952)

49. ΣΕΡΣΕ ΛΑ ΦΑΜ (Ελένη Λαμπίρη – Βασίλης Τσιτσάνης) (1948)

50. ΤΡΕΞΕ ΜΑΓΚΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ (ΝΤΕΡΜΠΕΝΤΕΡΙΣΣΑ) (Βαμβακάρης – Χασκίλ – Τσιτσάνης) (1949)

51. Στίχοι Μπάμπη Βασιλειάδη (Τσάντας):

52. ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ (Νταίζη Σταυροπούλου) (1940)

53. ΕΙΣΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ ΚΑΙ ΩΡΑΙΑ (ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΣΣΑ) (Απ. Χατζηχρήστος) (1939)

54. ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΑΚΙ ΣΟΥ (Στράτος Παγιουμτζής) (1946)

55. ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΔΩ ΦΙΓΟΥΡΑΤΖΗ (Γεωργακοπούλου – Τσιτσάνης – Στ. Χρυσίνης) (1948)

56. Στίχοι Γιώργου Μητσάκη:

57. Ο ΝΙΚΟΛΑΣ Ο ΨΑΡΑΣ (Πρ. Τσαουσάκης – Μ. Νίνου – Β. Τσιτσάνης) (1949)

58. ΠΑΛΙ ΘΑ ΣΜΙΞΟΥΜΕ (Μ. Νίνου – Β. Τσιτσάνης – Γ. Μητσάκης) (1949)

59. Στίχοι Ιωάννας Γεωργακοπούλου:

60. ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΠΑΡΑΔΕΧΟΜΑΙ (Ιωάννα Γεωργακοπούλου – Στελλάκης Περπινιάδης) (19;

61. ΠΟΙΟΣ ΚΑΫΜΟΣ ΤΟΝ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ (Πρόδρομος Τσαουσάκης – Ι. Γεωργακοπούλου) (1947 – 48)

62. ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ (Ιωάννα Γεωργακοπούλου – Στελλάκης Περπινιάδης) (Μάρτ. 1947)

63. ΘΑ ΠΑΙΖΩ Μ’ ΟΛΕΣ ΝΑ ΓΕΛΩ (Ιωάννα Γεωργακοπούλου – Στελλάκης Περπινιάδης) (1947)

64. Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ (ΤΡΕΛΛΕ ΤΣΙΓΓΑΝΕ ΓΙΑ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΣ) (Ιωάννα Γεωργακοπούλου – Στελλάκης Περπινιάδης) (1946)

65. Στίχοι Χρήστου Κολοκοτρώνη:

66. ΠΟΣΟ ΗΘΕΛΑ ΡΕ ΦΙΛΕ (ΒΟΛΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ) (Ελένη Λαμπίρη – Β. Τσιτσάνης) (1951)

67. ΣΤΕΡΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΣΗ (Σωτηρία Μπέλλου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1952)

68. ΠΟΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΡΑΪΣΕΙ (Σ. Μπέλλου – Τάκης Μπίνης) (1951)

69. ΤΥΧΗ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΥΝΗΓΑΣ (Σωτηρία Μπέλλου) (1951)

70. Στίχοι Κώστα Βίρβου:

71. ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΝΩ (Μαρίκα Νίνου – Τάκης Μπίνης) (1952)

72. ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΑΝΘΡΩΠΟ (Β. Τσιτσάνης - Καίτη Γκρέϋ) (1958;)

73. ΓΙΑΛΑ – ΣΠΑΣΤΑ (ʼννα Χρυσάφη – Β. Τσιτσάνης) (19;

74. ΖΑΪΡΑ (Μαρίκα Νίνου – Βασίλης Τσιτσάνης – Χορωδία) (1954)

75. Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ’ ΕΓΩ (Δήμητρα Γαλάνη) (1975)

76. ΘΑ ΚΑΝΩ ΝΤΟΥ ΒΡΕ ΠΟΝΗΡΗ (ΚΑΘΑΡΗΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΣΟΥ) (Μπίνης – Νίνου – Τσιτσάνης) (1952)

77. ΜΟΥ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΟΥ (Βίκυ Μοσχολιού) (1975)

78. ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ (Δήμητρα Γαλάνη) (1975)

79. ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ (ʼννα Χρυσάφη – Β. Τσιτσάνης) (19;

80. ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΗ ΖΩΗ (Σωτηρία Μπέλλου) (1952)

81. ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΣ (Δήμητρα Γαλάνη) (1975)

82. ΤΗΣ ΓΕΡΑΚΙΝΑΣ ΓΙΟΣ (Βασίλης Τσιτσάνης – Λιζέτα Νικολάου) (1975)

83. ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ (Βίκυ Μοσχολιού) (1975)

84. ΤΟ ΦΙΛΝΤΙΣΙ ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ ΜΟΥ (Βίκυ Μοσχολιού) (1975)

85. Στίχοι Δημήτρη Περδικόπουλου:

86. ΜΕ ΘΑΜΠΩΝΟΥΝ ΟΙ ΜΑΤΙΕΣ ΣΟΥ (Δημήτριος Περδικόπουλος) (1937)

87. ΜΕ ΣΠΑΝΙΟΛΙΚΕΣ ΧΑΒΑΓΙΕΣ (ΜΕ ΛΙΚΕΡ ΚΑΙ ΜΕ ΣΑΜΠΑΝΙΑ) (Περδικόπουλος – Τσιτσάνης) (1937)

88. Σ’ ΕΝΑ ΤΕΚΕ ΣΚΑΡΩΣΑΝΕ (Γεωργία Μηττάκη) (Ιαν.- Φεβρ.1936)

89. Στίχοι Γιώργου Φωτίδα:

90. ΒΡΑΣΕ ΤΗ ΡΟΥΜΠΑ ΤΑ ΣΟΥΙΓΚ (Βαμβακάρης – Τσιτσάνης – Τσαουσάκης) (1946)

91. ΠΛΑΚΙΩΤΙΣΣΑ (Στράτος Παγιουμτζής) (1938)

92. Στίχοι Δημητρίου Γκούτη:

93. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ (Στέλιος Καζαντζίδης) (5/11/1957)

94. ΠΑΡΕ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΜΟΥ ΒΟΡΙΑ (Στέλιος Καζαντζίδης) (1/2/1958)

95. ΠΕΘΑΙΝΩ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΗΟ ΜΟΥ (Στέλιος Καζαντζίδης) (5/11/1957)

96. ΡΙΞΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΠΕΝΙΑ (Σταύρος Καμπάνης) (1959)

97. ΤΑ ΒΑΓΟΝΙΑ (Σταύρος Καμπάνης) (1959)

98. ΤΑ ΚΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ (Καίτη Γκρέϋ) (1959)

99. Στίχοι Γεράσιμου Τσάκαλου:

100. ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ (Σωτηρία Μπέλλου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1954)

101. ΒΡΕ ΜΑΓΚΑ ΣΠΑΣΕ (Πρόδρομος Τσαουσάκης – Μαρία Γρίλλη) (19;

102. ΕΙΜΑΙ ΚΟΚΚΟΡΑΣ ΚΕΦΑΤΟΣ (Ο ΚΟΚΚΟΡΑΣ) (Τ. Μπίνης – Φώτης Πολυμέρης – Ε. Λαμπίρη (1952)

103. ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ ΦΙΝΟ (Μαίρη Λίντα - Αθανάσιος Ευγενικός) (19;

104. Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ (Β. Τσιτσάνης – Μαρίκα Νίνου – Νίκος Καλλέργης) (19;

105. ΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΣΟΥ (Φώτης Πολυμέρης – Ελένη Λαμπίρη – Τότης Στεφανίδης) (1952 ή 1954;)

106. ΦΤΩΧΟ ΚΟΡΜΙ (Μαίρη Λίντα – Βασίλης Τσιτσάνης) (1952)

107. ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΟΗΣ (ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΤΡΕΛΑΙΝΕΙΣ) (Σ. Μπέλλου) (1953)

108. ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ (Μ. Νίνου – Β. Τσιτσάνης – Χορωδία) (1950)

109. Ο ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΑΣ (19;

110. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ (19;

111. Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΕ ΦΥΛΑΕΙ (Σταύρος Τζουανάκος) (19;

112. ΣΕ ΣΑΛΟΝΙΑ ΜΠΗΚΕΣ ΤΩΡΑ (Σωτηρία Μπέλλου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1952)

113. ΤΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΤΙ ΑΥΡΙΟ, ΤΙ ΤΩΡΑ (Μαρίκα Νίνου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1954)

114. ΦΙΛΟΤΙΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ (Σ. Μπέλλου – Τάκης Μπίνης – Β. Τσιτσάνης) (1952)

115. ΦΤΩΧΕ ΔΙΑΒΑΤΗ (Σωτηρία Μπέλλου – Βασίλης Τσιτσάνης) (1952)

116. Ο ΝΤΟΥΝΙΑΣ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΕΙ (Πρόδρομος Τσαουσάκης – Ανθούλα Διάνα) (1951;)

117. Στίχοι Ν. Λούπα:

118. ΤΡΙΚΑΛΙΝΗ ΤΣΑΧΠΙΝΑ (ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΑΛΑΜΑ ΚΑΙ ΖΗΛΕΥΤΟ) (Στελλάκης Περπινιάδης - Παναγιώτης Χρυσίνης) (1937)

119. ΤΑ ΧΑΝΩ ΣΑΝ ΣΕ ΒΛΕΠΩ (Στελλάκης Περπινιάδης) (Νοέμ. 1937)

120. ΘΕΛΩ ΜΑΓΚΑ ΚΑΙ ΣΑΤΡΑΠΗ (Σωτηρία Μπέλλου) (6/8/1960)

121. Ο ΤΣΟΛΙΑΣ (ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΤΣΟΛΙΑ ΜΟΥ) (ʼννα Χρυσάφη – Γεωργία Τζόϋ – Χορωδία) (15/1/1957)

122. ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΛΕΝΤΙΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ (1960)

123. Στίχοι Γιάννη Κυριαζή (Καμπούρης):

124. ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΘΑ … ΚΑΘΕΣΑΙ (Σ. Μπέλλου – Β. Τσιτσάνης) (Οκτ. 1948)

125. ΣΕ ΠΗΡΑΝ ΑΠ’ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ (Μπέλλου – Τσαουσάκης – Τσιτσάνης) (Αύγ. 1948)

126. Στίχοι Μπάμπη Μπακάλη (Τρικαλινός):

127. ΚΑΠΟΙΑ ΜΑΝΑ ΑΝΑΣΤΕΝΑΖΕΙ (Λίτσα Χάρμα - Τόλης Χάρμας) (Σεπτ. 1947)

128. ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΖΩΗ (Πρ. Τσαουσάκης – Ι. Γεωργακοπούλου) (Σεπτ. 1947)

129. Στίχοι διάφορων άλλων Στιχουργών:

130. ΣΑΝ ΕΓΓΛΕΖΑ ΝΑ ΦΕΡΘΕΙΣ [Γιώργου Πετροπουλέα-Πολιανίτη] (Παγιουμτζής – Τσιτσάνης) (1940)

131. ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ [Αλέκου Γκούβερη] (Πρ. Τσαουσάκης – Σ. Μπέλλου) (1948)

132. ΤΟ ΦΙΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ (ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΥΛΑ) [Π. Τούντα] (Στράτος – Στελλάκης) (1939)

133. ΘΕΛΩ ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ [Βισαίου] (Τσαουσάκης – Γεωργακοπούλου – Τσιτσάνης) (Ιαν. 1950)

134. Η ΦΑΡΙΝΤΑ [Δημήτριου Ευσταθίου] (1951;)

135. ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΟΥ ΠΟΙΟ ΘΑ 'ΝΑΙ [Ευστ. Τσαγκλή] (Πάνου Πόλυ - Βασίλης Τσιτσάνης) (1961 - 62)

136. ΤΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ [Αλέξανδρου Τόσκα] (Αντώνης Ρεπάνης - Καίτη Γκρέϋ) (1963)

137. Η ΡΕΖΕΡΒΑ [Φώτη Μιχαλάτου] (Στέλιος Καζαντζίδης) (27/6/1957)

138. ΘΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ [ʼννας Παγανά-Ρούκουνα – Στράτου Παγιουμτζή] (Στράτος Παγιουμτζής - Στελλάκης Περπινιάδης) (Οκτ. 1938)

139. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠ’ ΤΗ ΖΗΛΕΙΑ ΤΟΥ [Θεόχ. Σπυρόπουλου]
     (Στράτος Παγιουμτζής – Στέλιος Κερομύτης – Βασίλης Τσιτσάνης) (Σεπτ. 1940)

140. ΜΕ ΠΗΡΕ ΤΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ [Αλέξανδρου Αγγελόπουλου] (Σ. Μπέλλου) (Νοέμβ. 1950)

141. ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ [Γιώργου Τρίμη] (Στέλλα Χασκίλ (19;

142. ΕΒΙΒΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ [Ν. Τουρκάκη] (Γρ. Μπιθικώτσης – Τσιτσάνης – Πίτσα Νέγρι) (2/8/1958)

143. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΝΗΤΕΥΤΕΙΣ [Οδυσσέα Μοσχονά] (4/2/1964)

144. Η ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΜΟΥ [Νίκου Μουρκάτου] (1960)

Σάκης Πάπιστας

[system]

Ελπιζω κ.Σακη για πρωτη φορα να απαντησεις σε αυτο που σε ρωταω και οχι να με αποφυγεις οπως συνηθιζεις και σε αλλα φορυμ
Πρωτον να ξεκαθαρισουμε για μενα ο κορυφαιος ολων των λαικων με τεραστια διαφορα ειναι ο ΜΑΡΚΟΣ.
ΕΡΩΤΗΣΗ:Γιατι εισαι 100% σιγουρος πως λενε ψεμματα ο Παπαδοπουλος ο Βιρβος;Πως εισαι τοσο σιγουρος δεν καταλαβαινω;υποβαθμιζεις και υποτιμας αυτους τους δυο θρυλικους ανθρωπους για να ανεβασεις τον τσιτσανη;
2)Ισως και μερικα τραγουδια να ειναι στιχοι του βλαχου αλλα γιατι και εδω βγαζεις συμπερασματα χωρις στοιχεια;ειναι καθαρα προσωπικη σου αποψη και ισως να ειναι και η αληθεια αλλα δεν μπορεις να λες αυτο ειναι 100%τσιτσανης ενω ειναι σε ονομα αλλου καλιτεχνη(μιλαω για το πρωτο μερος που γραφεις)Αυθαιρετα συμπερασματα για δευτερη φορα παλι για να τον ανεβασουμε ψηλοτερα.Ενω σε αλλες περιπτωσεις αν θυμασαι ελεγες οι μηχανες παρατατες ειναι του ματσα το αλλο του κοφυνιωτη δηλαδη απο οποιον αλλο εκτος απο Μαρκο για αρκετα τραγουδια που δεν τα αμφισβητησε κανεις.Ενω για τον τσιτσανη αυθαιρετα συμπερασματα!!δικαιοσυνη΄σου λενε μετα…

ΚΑΘΑΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:Γενικα ο Βασιλης Τσιτσανης εχει πολυ μεγαλο εργο και πολυ μεγαλη προσφορα αλλα και αυτος και το εργο του ειναι φανερα πολυ υπερτιμημενα.Το μεγαλυτερο αρνητικο του ειναι πως εβγαλε την μαγκια απο το ρεμπετικο με τους στιχους και το εβαλε στα σαλονια…Επισης γραφετε για υποτιθεμενους αντι-τσιτσανιακους και τους επιτιθεσται με εμμεσο τροπο…Ποτε δεν ειδα ομως να επιτιθεσται στους απειρους διασημους και μη αντι-Μαρκικους.Ολοι μου φενεται πως προσπαθητε να πεισετε πρωτα τους εαυτους σας και μετα τους υπολοιπους πως ο τσιτσανης ηταν ο μεγιστος με συνεχης ‘ερευνες’ ‘μαρτυριες’ και προσπαθωντας να μειωσεται το εργο αλλον καλλιτεχνων.Με αυτες και μονο τις κινησεις ολων των τσιτσανιακων αποδεικνυεται καθημερινα πως δεν ηταν αυτος η κορυφη.Ο Μαρκος ηταν η κορυφη ,ο ηλιος των ηλιων η κορυφη των κορυφων και παντα θα ειναι οσες ανακριβειες και αμφισβητησεις γραφονται γι αυτον.

ΜΑΡΚΟΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ!!! (1905-+00)

[Aris]

“Αντι-Τσιτσανικοί” και “αντι-Μαρκικοί” δεν έχουν θέση σ’ αυτό το ρεμπέτικο Forum.
Οσο για τις διαφορές με το Σάκη σε άλλα forum, να πας εκεί να τις λύσεις.
ΑΝ

[system]

Η μαγκια εχει και το τιμημα της. Για να εισαι μαγκας πρεπει να κυκλοφορεις με καμα και πιστολι και να χεις και καρδια να τα κουσουμαρεις.
Τωρα θα μου πεις ο Παλαιοκωστας ή ο καθε μπραβος της νυχτας ή ο τυχων Γεωργιανός ή Αλβανος ειναι μαγκας ;; Δε νομιζω !!
Αρα ο ΒΑΜΒ. θα πρεπει να μπει στη μηχανη του χρονου. Καλο ταξιδι !!

[system]

Δεν πολυκαταλαβαίνω τη παρέμβαση του Σάκη (αν είναι αναλυτικότατος) και σίγουρα δεν καταλαβαίνω τι πάει να πει ο υπογράφων ως “περίεργος”.
Δεν πειράζει.

Πάμε στον Μάρκο και σ’ αυτό που θα ονόμαζε κανείς ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ χωρίς να αποδίδεται κάποια ηγετική ή ιδρυτική ιδιότητα στον ίδιο τον Βαμβακάρη.

Είναι κάτι σαν μια διαχρονική μουσική συμμορία τα μέλη της οποίας έχουν κάποια κοινά στοιχεία.

>> Σ’ αυτή τη σχολή δεν μπαίνεις με αίτηση. Πρέπει να γράψεις τραγούδια που να ανατρέπουν όλα τα ως εκείνη τη στιγμή μουσικά και στιχουργικά δεδομένα. Πρέπει να ενοχλήσεις, να χαστουκίσεις, να εκπλήξεις. Να τους κάνεις να σαστίσουν. Απαγορεύεται ΔΙΑ ΡΟΠΑΛΟΥ να χαϊδέψεις. Δικαιούσαι να κλάψεις αλλά μετά πρέπει να φτύσεις χάμω και να ανάψεις τσιγάρο. Και αυτό το πετυχαίνεις αν έχεις την ντομπροσύνη, την μαγκιά και το αφηγηματικό νταηλίκι του διαβολάκου που τα είδε όλα στην κόλαση και ήρθε προσωρινά να μας τα πει και να ξαναγυρίσει στη θέση του.

>> Του Μάρκου (και των άλλων συμμοριτών) η μαγκιά, πέρασε στα τραγούδια τους. Και μέσα απ’ αυτά τα τραγούδια, η μαγκιά τους ζει ως σήμερα. Και φοβίζει. Τόσο καταλυτική ήταν η προσωπική σφραγίδα τους, το αθάνατο στοιχείο της μουσικής, που γρήγορα απογοητεύεται αυτός που ψάχνει να εγείρει θέμα πατρότητας μουσικής ή στιχουργικής.

>> Σ’ αυτή τη σχολή δεν γίνεσαι δεκτός αν έχεις κάνει έστς ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ φάουλ στη ζωή σου. Ακόμα και πρόεδρός της να είσαι, αν κάνεις το φάουλ, έφυγες σούμπιτος χωρίς κανείς να σου κάνει τικ-τικ στον ώμο.

>> Οι της σχολής του Μάρκου ζήσανε όλη τους τη ζωή σαν θηρία. Ακόμα και όταν κάποιοι εξ αυτών - κατά το κοινώς λεγόμενο - “πιάσανε την καλή”, την χλευάζανε και την κοροϊδεύανε αυτήν την “καλή”. Σκορπάγανε και ΔΙΝΑΝΕ αντί να μαζεύουν και να ΠΑΙΡΝΟΥΝ. Αυτό το περνάγανε και στα τραγουδάκια τους. Και αυτό το καταλαβαίνει ο κόσμος.

Συνεννοηθήκαμε;

ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ: Μπάτης, Δελιάς, Κυρομήτης, Παγιουμτζής, Μπαγιαντέρας, Παπαγιαννοπούλου, Παπαϊωάννου, Τσάντας, Ζαμπέτας, Ακης Πάνου και Νικόλας Ασημος. Αν ξεχνάω κάνα δυο αλάνια ας με συγχωρήσουν από εκεί που είναι.

[Aris]

Διαφωνώ πλήρως τον όρο “Σχολή Μάρκου” στην προαναφερθείσα λογική.
Αν το δούμε σαν ρεμπέτικο, θα πρέπει να μιλήσουμε για “Πειραιώτικη Σχολή” κι όχι “Σχολή Μάρκου”. Γιατί π.χ. ο Μπάτης δεν μπορεί να μπει σε κανενός τη “Σχολή”.
Αν μιλήσουμε για μουσική επιρροή, τότε ναι, μπορούμε να μιλήσουμε για “Σχολή Μάρκου”, αλλά πρέπει να προσέξουμε πολύ στο ποιοι “εντάσσονται” σ’ αυτή τη “Σχολή”.
Τι δουλειά έχουν π.χ. ο Τσάντας και η Παπαγιαννοπούλου;
Κι επειδή η “αγιοποίηση” κάποιων ανθρώπων μου τη δίνει ιδιαίτερα στα νεύρα: Τι μαλακία είναι πάλι αυτή με το Ζαμπέτα; Σαν μουσική επιρροή δέχομαι δυο-τρία τραγούδια. Αντε και το μπουζουκικό του συναίσθημα (που όμως εκφράζεται τελείως διαφορετικά).
Ομως σαν “στάση ζωής”, τι δουλειά έχει ο ΜΑΓΚΑΣ Μπαγιαντέρας με τον ψευτόμαγκα που στην πρώτη στραβή έγινε “τακίμι” των μπάτσων και της εξουσίας; Τι δουλειά έχει το γαϊδουράκι του Μάρκου με τη mercedes του κοντού;
Πόσο μαλάκας πρέπει να ‘ναι ένας άνθρωπος, ώστε για να καλύψει τη δειλία του και τη φιλοτομαριά του, να φτάσει σε σημείο να πει: “Πήγε ο μαλάκας και σκοτώθηκε για τα πιστεύω του. Αντί να βάλει μια υπογραφή και να καθαρίσει…”.
Και δε βρέθηκε κανείς να του πει:
"Ο Γιάννης ο Κυριαζής (έτσι για να πάρουμε κάποιον απ’ το ίδιο σινάφι) που δεν έκανε πίσω ούτε βήμα απ’ τα πιστεύω του, που έχασε τη σπάνια ευκαιρία να κάνει μια μεγαλειώδη καριέρα (αφού αυτό έδειχναν τα προσόντα του), που παρά τα βάσανά του έξησε ως στην τελευταία του στιγμή σαν παλικάρι, κι αυτός μαλάκας ήταν";
Μπορεί ο Ζαμπέτας να ήταν “ψυχούλα”. Να είχε αρκετά χαρίσματα. Αλλά όπως και συ ΚΚ λες παραπάνω “Σ’ αυτή τη σχολή δεν γίνεσαι δεκτός αν έχεις κάνει έστω ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ φάουλ στη ζωή σου…”. Κι ο Ζαμπέτας δεν είχε απλώς κάνει …φάουλ, αλλά …πέναλτι.
ΑΝ

[system]

Επειδή τυχαίνει να ξέρω τι κουμάσι είσαι Αρη, ήξερα πως θα κοκκινίσεις με τον Μπαγιαντέρα, την Παπαγιαννοπούλου και τον Ζαμπέτα. Αλλά αυτά δεν με πτοούν.

Στα περί… δηλώσεων και Μερτσέντες δεν θέλω να παρασυρθώ και να πω πολλά, γιατί πολλά είναι και τα ράμματα που έχω για κάτι ΓΑΪΔΟΥΡΙΑ που απλά και μόνο “δεν υπέγραψαν”. Ναι, όσοι δεν υπέγραψαν ήταν οι μεγάλοι άγνωστοι ήρωες ενός χαμένου πολέμου. Αλλά υπάρχουν κι εκείνοι οι δεκάδες χιλιάδες που πολέμησαν, σκίστηκαν στα δυό, κατά λάθος επέζησαν και όταν τους είπαν δώστε τα παλιοντούφεκα στον Σκόμπυ, είπαν να σώσουν μάνα, αδέλφια και παιδιά με μια τζίφρα. Οι περισσότεροι δε εξ αυτών μετά από μερικά εξάμηνα διακοπές στα νησιά.

Λες και αυτό είναι όλο κι όλο το στοιχείο που καθορίζει έναν άνθρωπο.
Τι καταπληκτικό (για να μην πω μαλακισμένο) επιχείρημα ήταν πάλι αυτό;

Οχι φίλε μου. Αυτό στοιχείο το συμψηφίζω μεν, αλλά δεν θα με καθοδηγήσει όταν βγάζω το λογαριασμό για έναν άνθρωπο. Δεν μιλάω για τον Μπαγιαντέρα. Μιλάω για εκείνη τη μερίδα του πληθυσμού που έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε στο βουνό και στην πόλη, αλλά για το Κόμμα μέτρησε ΜΙΑ πράξη ΕΝΟΣ λεπτού για να τον παραδώσει πολιτικά άστεγο, σπιλωμένο και τελικά έρμαιο στα χέρια του ασφαλίτη της γειτονιάς. Η πίεση από τις οικογένειες για να υπογράψουν ήταν φοβερή. Τους λέγανε “Εσύ κάνε ό,τι θες με το τομάρι σου και με το κόμμα, εμείς τι θα κάνουμε; Πως θα ταΐσω τα παιδιά που έσπειρες ρε δειλέ;” Εχεις ιδέα τι απέγιναν όλοι αυτοί; Γι αυτούς τι έχουμε να πούμε; Καλά να πάθουν; Ασε ρε Αρη… Κάνε μου τη χάρη.

Βέβαια, το θέμα ήταν (νομίζω) ήταν η Τέχνη. Κάνω λάθος;

[system]

Ο Τσάντας ήταν αδερφός της Δέσποινας Παπαδοπούλου, της γυναίκας του δικτάτορα. Η ταυτότητα του ονόματος είναι… συμπτωματική. Κι όταν ο Γεώργιος Παπαδόπουλος πήρε το διαζύγιο… δι’ αναγκαστικού νόμου (Ελλάς το μεγαλείο σου!) ο Μπάμπης έσκασε από το κακό του. Κυριολεκτικά. Δηλαδή πέθανε. Τώρα τι τα λέω αυτά;

Θέλω να πω πως η “μαγκιά” δεν κρίνεται από την κομματική ή πολιτική ταυτότητα, αλλά από την γνήσια “εθνική” στάση ζωής. Και σίγουρα η πολιτική “σταση” του Ζαμπέτα δε μετράει, γιατί από τη δικιά του οπτική η στάση της ζωής του ήταν “εθνική”, δηλαδή ρωμέϊκη. Ενώ αντίθετα, η στάση του “αντιστασιακού” Μίκη Θεοδωράκη, ήταν ΧΩΡΙΣ ΜΠΕΣΑ.

Θέλω να πω πως ο Ζαμπέτας ήταν ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΑΓΚΑΣ, κι αυτό φαίνεται καθαρά στο βιβλίο της Ιωάννας (νάσαι καλά, Ιωάννα μας).

[Aris]

Η θέση μου ήταν ξεκάθαρη. Δεν έκανα καμιά “κριτική” σ’ αυτούς που υπέγραψαν. Αλλωστε δεν ξέρω αν είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Εγώ είπα ότι είναι ξεφτίλα να χλευάζεις αυτούς που δεν υπέγραψαν. Οπως ξεφτίλα είναι η τελευταία παράγραφος του ΚΚ. Ασε που δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να “κοκκινίζω” με τον Μπαγιαντέρα.
Τώρα για το ποιος είναι “πολύ μάγκας”, αφήστε να 'χουμε ο καθένας τις απόψεις του.
ΑΝ

[system]

Αμάν, βρε ʼρη, πιάνεσαι με το παραμικρό.

Αλλά τι ήταν αυτή η ξαφνική αναβίωση του θέματος των υπογραφών; Το θέμα νομίζω έχει λυθεί από καιρό, και πολύ πέρα από την πρόταση πούχε κάνει εν μέσω εμφυλίου ο Ρένος Αποστολίδης. Νομίζω πως ο Κώστας το τοποθετεί άψογα, χωρίς να θίγει τους ηρωϊκούς και σκληρούς ιδεολόγους, ούτε τους τρομοκρατημένους και αδύναμους ανθρώπους που υπέγραψαν, αλλά υπογραμμίζοντας τις αντιφάσεις που βρίσκεις ένθεν και ένθεν. Όσο γιά το Κόμμα, πάει καιρός που έβαλε (ατύπως) νερό στο κρασί του, και μόνο έτσι προσεταιρίστηκε τους “δηλωσίες” γιά να τη χωθεί στον Ανένδοτο του Γεωργίου Παπανδρέου και τα μετα-Ιουλιανά.

Όσο γιά τον “μάγκα”, δεν είναι θέμα απόψεων, αλλά ορισμός ακέραιος:

ΜΑΓΚΑΣ: Ο μετέχων στην “μαγκία”, που είναι το συνάφι των περιθωριακών, και που η συμπεριφορά του καθορίζεται από τον άγραφο νόμο της “μπέσας”.

Η ουσία είναι μία: Δεν μπορούμε να κρίνομε με πολιτικά (ταξικά) κριτήρια, μιά κοινωνική ομάδα που διακρίνεται γιά την αντικοινωνικότητά της.

Τώρα, αν με το 1922, οι πρώην αστοί ή μικροαστοί της Μικρασίας βρέθηκαν στην έσχατη ένδεια και συναδελφώθηκαν με τη Μαγκία των λιμανιών, κι αν τήρησαν τη μπέσα ή όχι, αυτό είναι μία άλλη-ολόκληρη ιστορία.

[Aris]

Α… δε θα συνεννοηθούμε!
Η κουβέντα για τις υπογραφές ξεκίνησε απ’ τον ΚΚ. Εγώ είπα ότι:
Πρέπει να είναι κανείς πολύ μαλάκας για να χλευάζει κάποιον που πέθανε για τα πιστεύω του. Αυτό.
Τώρα, γιατί ο ΚΚ έβαλε το ζήτημα των “υπογραφών”, κάτι που έχει ξεκαθαρίσει απ’ τη δεκαετία το ‘60 (αν δεν κάνω λάθος), αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Κι ο Ζαμπέτας ΔΕΝ ήταν μάγκας. Προσπαθούσε να παίξει το ρόλο του Μπάτη μεταπολεμικά. Τον έχω ακούσει να το λέει κι ο ίδιος.
Εχει όμως τεράστια διαφορά. Αλλο είναι να παίζεις το ρόλο του Μπάτη κι άλλο να είσαι ο Μπάτης. Πόσο μάλλον όταν όταν δεν καταφέρνεις να φτιάξεις ένα αντίτυπο, αλλά ένα κακέκτυπο.
Και να μην ακούτε αυτά που δηλώνουν οι παλιοί στις τηλεοράσεις. Πίσω απ’ τις κάμερες λένε άλλα, πιο σοβαρά.
Τέλος πάντων. Πάω “πάσο” το θέμα. Με σας τους δυο (ΚΦ και ΚΚ) προτιμάω τα πω από κοντά.
ΑΝ

[system]

OK. To σωστό να λέγεται. Δεν αξίζει να ανοίγουμε όλα τα θέματα ταυτόχρονα και (υποτίθεται πως) είμαστε οι πρώτοι που πρέπει να το αποφεύγουμε. Προφανώς “πάσο” κι από εμένα. Θα τα πούμε από κοντά.

Πάντως ΑΛΛΟΥ το πήγαινα και χάθηκε η ουσία με τα περί δηλώσεων. Χωρίς να αναφέρω ούτε μια φορά τη λέξη “Τσιτσάνης”, γι αυτόν έγραψα.

[yiorgosv]

Παντως αυτο που βλεπω οτι διαρκως ψαχνουμε και σε πλαισια θαλεγα θεωρητικα
επι το πλειστον, να δουμε το χωρο μιας αγαπημενης μας ασχολιας οπως αυτης
για το ρεμπετικο και ολα τα συμπαρομαρτουντα με αυτο, με μια ταση αυθεντιας και μονης
αληθειας και αυτο ειναι ενα σημειο που εμενα με βρισκει αντιθετο.
Πρωτον οι πληροφοριες που εχουμε ειτε γραπτες
ειτε προφορικες δεν ειναι πιστευω αρκετες να μας ορισουν κριτες ή “μετρητες”
σε ποσοστιαια βαση της μαγκιας ή αυθεντικοτητας ή ρεμπετοσυνης ή ξερω γω πληροτητας
του καθένα πρωταγωνιστη αυτης της ιστοριας.
Και λεω ιστοριας γιατι καλως ή κακως (καλως βεβαια) αυτοι εγραψαν την ιστορια
κι εμεις την βρηκαμε και προσπαθουμε να την κρατησουμε ζωντανη γιατι στο μπαχαλο αυτο που ζουμε σημερα -και παλιοτερα- αυτη η ιστορια που αποτελειται απο καλες και κακες στιγμες, απο πολλα φωτεινα αλλα και αρκετα σκοτεινα σημεια,
μας επαναφερει στους τροπους αυτους ζωης που δεν θελουμε να χαθουν και
μεσα μας νοιωθουμε οτι εκει ανηκουμε και οχι στα
παγκοσμοποιημενα τετραγωνακια της φαντασιας καποιου τρελλαμενου Αμερικανου.
Μην ψαχνουμε το τελειο σε ανθρωπινες συμπεριφορες και διαδρομες παρολο που μπορει να το βρουμε σε ενα-δυο ατομα …και ας μη μιζεριαζουμε με υπολογιστικες ριψεις ευθυνων και συνολικης απορριψης (βλ. ΖΑΜΠΕΤΑ, ΤΣΑΝΤΑ)
Κατηγοριες μπορουν να βρεθουν για τον οποιοδηποτε ας μη βγαλουμε αλλα απλυτα στη φορα…
Στεκομαι σε φρασεις που γουσταρησα πιο πανω :
“Οι της σχολης του ΜΑΡΚΟΥ ζησανε ολη τους τη ζωη σα θηρια. Ακομα κι οταν καποιοι εξ αυτων-κατα το κοινως λεγομενο- πιασανε την καλη, την χλευαζανε και την κοροϊδευανε αυτη την καλη.
Σκορπαγανε και ΔΙΝΑΝΕ αντι να μαζευουν και να ΠΑΙΡΝΟΥΝ.
Αυτο το περναγανε και στα τραγουδακια τους. Και αυτο το καταλαβαινει ο κοσμος”. (ΚΚ)

[yiorgosv]

Επισης :
“Η ουσια ειναι μια. Δεν μπορουμε να κρινουμε με πολιτικα (ταξικα) κριτηρια ,
μια κοινωνικη ομαδα που διακρινεται (αγωνιζεται θαλεγα εγω) για την αντικοινωνικοτητα της”. (ΦΕΡΡΗΣ)
(περι ΖΑΜΠΕΤΑ) “Προσπαθουσε να παιξει το ρολο του ΜΠΑΤΗ μεταπολεμικά. Τον εχω ακουσει να το λεει και ο ιδιος. Εχει ομως τεραστια διαφορα. Αλλο να
παιζεις το ρολο του ΜΠΑΤΗ κι αλλο να εισαι ο ΜΠΑΤΗΣ”. (ΑΡΗΣ)
Προσωπικα πιστευω οτι ο ΖΑΜΠΕΤΑΣ και βεβαια ηταν μαγκας, δασκαλο δε ειχε απο οτι εχει πει και ο ιδιος το ΣΤΡΑΤΟ. Αυτα περι ΜΠΑΤΗ δεν ταξερα.
Συμπτωματικα χθες καπου διαβαζα -παρμενα απο τη βιογραφια του φανταζομαι- το μεταιχμιο της καρριερας του το 1962 οπου ολοι οι παλιοι τον ειχαν εως τοτε σαν ενα μπουζουκακι και τους ακολουθουσε πιστα σε ολα τα μαγαζια εκεινης της εποχης, οτι σε καποια φαση ειπε : ΖΑΜΠΕΤΑ παρ’το απανω σου γιατι θα σε φανε τα θηρια, θα πεινασεις,
οποτε ξεκιναει τοτε τα γνωστα νουμερα και η καρριερα του πηρε τη γνωστη πορεια.
Θα μου πειτε καλως ή κακως ;;
Ο λυχνος υπο το μοδιον δεν κρυβεται…

[system]

Πάσο κι εγώ, φυσικά.
Με μιά μικρή παρατήρηση. Τον Ζαμπέτα τον γνώρισα προσωπικά, από το 65 και εντεύθεν, και βεβαιώνω πως όσα αναφέρονται στο βιβλίο της Ιωάννας είναι πέρα γιά πέρα αληθινά. ʼλλωστε, δεν προσπάθησε να μιμηθεί τον Μπάτη, ΗΤΑΝ φίλος και μαθητής της τέτράδας που έμεινε τριάδα που έγινε ντουέτο και ξέμεινε ο Στράτος… Ώσπου πέθανε κι αυτός, στο μαγαζί που δούλευε κι ο Ζαμπέτας, στο Νιού Γιόρκι.

[spapistas (Σάκης Πάπιστας)]

1. Προς τον κ. “ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ” (για πρώτη και τελευταία φορά):

• Οι δυό μας δεν θυμάμαι παλληκάρι μου να είχαμε ποτέ καμμιά επικοινωνία ή διαφωνία και ούτε καν γνωριζόμαστε. (Αλήθεια ποιός είστε, δεν έχετε όνομα;). Επομένως δεν έχουμε και ούτε πρόκειται να έχουμε κανενός είδους διαφωνία.
• Εδώ, σ’ αυτό το φόρουμ, μας ενδιαφέρουν ΟΛΟΙ οι δημιουργοί και οι συντελεστές (φυσικά και οι ερμηνευτές), ανεξάρτητα από την προσωπική προτίμηση του καθενός μας (περί ορέξεος κολοκυθόπιτα!).
• Επειδή είσαι κραυγαλέα δογματικός, επιθετικός και προκλητικός (με γειά σου και χαρά σου), δεν θέλησα (και ούτε θέλω) να “δικαιολογήσω” οτιδήποτε δεν σου καλοκάθεται! Τελεία και παύλα.-
• Αν παρακολούθησες και παλαιότερα posting θα είδες πως προσωπικά δεν κάνω διαχωρισμούς, χωρίς αυτό να σημαίνει πως -όπως όλοι μας- δεν έχω προσωπικές προτιμήσεις. Είναι όμως μόνο για μένα και σίγουρα δεν ενδιαφέρουν τους άλλους.
• Σε προτρέπω να ξαναδιαβάσεις το παραπάνω άρθρο μου με προσοχή, για να διαπιστώσεις πως τις όποιες πληροφορίες μου τις τεκμηριώνω (όπου είναι δυνατόν) με συγκεκριμένες αναφορές και πηγές.

Το ίδιο ευελπιστώ να ισχύει και για όσα άλλα postings (εδώ ή αλλού, αδιακρίτως) έχω βγάλει κατά καιρούς στον αέρα.

2. Για όλους τους υπόλοιπους φίλους συνφορουμιστές, που έχετε συμμετοχή παραπάνω:
   Ρε μάγκες, φαίνεται πως έχασα “επισόδεια”. Συμπαθάτε με, αλλά δεν κατάλαβα “γρι” στις αναφορές που κάνατε! Που δηλαδή κολλάνε όλα τα προηγούμενα που αναφέρετε με το topic περί του στιχουργικού έργου του Β.Τ.
   Καμμιά βοήθεια από κάποιο χριστιανό για να “ξεστραβωθώ”;;;

Σ.Π.

[Aris]

Σε τηλεοπτική εκπομπή ο Ζαμπέτας, δικαιολογώντας το χαβαλέ που δημιουργούσε στα κέντρα αλλά και στη δισκογραφία, έλεγε:
“Μες στο τραγούδι υπάρχει και η απαραίτητη πλάκα. Η πλάκα! Παλιά υπήρχε ο Μπάτης γι’ αυτή τη δουλειά…”

Σάκη, πουθενά δεν κόλλαγε γι’ αυτό και κόψαμε (αναβάλλαμε) την κουβέντα.
ΑΝ

[arxodas]

Παιδια να πω κι εγω κατι… Προσωπικα μου αρεσουν και ο Τσιτσανης και ο Βαμβακαρης… αλλα η μεγαλη μου αγαπη ειναι ο Μητσακης… ηταν ο ποιο ερωτιαρης… και τωρα κατι τελευταιο… εχω ακουσει για τον Τσιτσανη οτι ειχε παρει στιχους απο μια παλια στιχουργο την Ευτυχια Παπαγιαννοπουλου, για ενα κομματι ψωμι… δεν σημαινει οτι επειδη ειναι θρυλλος ολα αυτα ξεχνιουντε μετα θανατον (και βεβαια δεν το εκανε μονο αυτος)

Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια από τις σπουδαιότερες στιχουργούς, η οποία χάρη στο τρομακτικό ταλέντο της τροφοδότησε το ελληνικό λαϊκό τραγούδι με μεγάλο αριθμό εξαίρετων δημιουργιών, μερικές από τις οποίες θα παραμείνουν για πάντα άγνωστες, καθώς μόνο ένα μικρό μέρος αυτών που έγραψε είναι καταχωρημένο στο όνομά της. Η ίδια δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την αναγνώριση του έργου της και για την είσπραξη δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα, παρά την επιτυχία των τραγουδιών της, να πεθάνει φτωχή.
Γιατι τελικα στην Ελλαδα ολοι οι καλοι να εχουν κακο τελος? Που ειναι το ελληνικο φιλοτιμο? Ο σεβασμος για τον κοπο του αλλου? Απορια μεγαλη…

[totis]

@arxodas

Παιδια να πω κι εγω κατι… ?

Μετά απο πέντε χρόνια… άρχοντα…πές ότι θές.

[arxodas]

@totis

Μετά απο πέντε χρόνια… άρχοντα…πές ότι θές.

χαχαχα αμα σου πω οτι την ημερομηνια δεν την ειχα δει καθολου παρα τωρα που μου το ειπες εσυ τι θα πεις? χαχαχα… αστα να πανε :090: