"Ασπρο πουκάμισο φορώ..." δρόμος και ακόρντα

Καλησπέρα σε όλους. Παιδεύομαι εδώ και λίγες ημέρες με το συγκεκριμένο υπέροχο τραγούδι του Β. Τσιτσάνη και της Ε. Παπαγιανοπούλου. Το έχω βρεί σε μια εκτέλεση του Νταλάρα στο youtube, αλλά όσο και αν προσπάθησα δεν έβγαλα άκρη με το δρόμο του τραγουδιού. Έχω την εντύπωση ότι πατάει σε περισσότερους από ένα δρόμους ή κάνω λάθος; Θα εκτιμούσα τη βοήθεια σας. Ευχαριστώ!

Εγω ενα θα σου πω…Αλλαξε εκτελεση που ακους…Πολυ ομορφο κ δυσκολο τραγουδι…

Μάλλον σ’ αυτό αγαπητέ Γιάνν έχεις δίκιο…Καλά δεν συγκρίνω την εκτέλεση του Στέλιου με αυτή του Νταλάρα…Απλά είναι άλλο πράγμα ο απλός δωρικός τρόπος ερμηνείας του Στέλιου, αλλά εκεί λόγω παλαιότητας ηχογράφησης χάνω κάποια πατήματα…

μα η πρώτη εκτέλεση με τον καζαντζίδη (μπουζούκι σπόρος), όπως και αυτή της ίδιας χρονιάς (1956) που τραγουδάει ο κεχαγιάς με τον καπλάνη στο μπουζούκι έχουν εκδοθεί εξαιρετικά καθαρές!
το κομμάτι είναι σε ρε χιτζάζ, απλά ο τσιτσάνης το χειρίζεται με τρόπο που να πέφτει συνέχεια σε σολ αρμονικό μινόρε -ένα παιχνίδισμα ανάμεσα σε δυο δρόμους που μοιράζονται ακριβώς τις ίδιες νότες, το συνηθίζανε εκείνη την εποχή.

Δεν διαφωνώ για την καθαρότητα στις συγκεκριμένες εκτελέσεις. Το δικό μου αρχείο που είναι σε mp3 έχει τα κακά του χάλια (κακή κωδικοποίηση;)… Εν πάση περιπτώση… Aυτό το σολ μινόρε είναι που μπερδεύει τα πράγματα λοιπόν…Έτσί κι αλλιώς πρόκειται για πολύ δύσκολο κομμάτι και μάλλον θα μου φάει πολλές εργατοώρες μέχρι να το…πλησιάσω τουλάχιστον…Ευχαριστώ για τη βοήθεια!

Με όλο το συμπάθιο προς όλους σας, με μια πρόχειρη ματιά στο internet (μιας και εγώ δεν είμαι σχετικός, γνωρίζω μόλις τα απολύτως απαραίτητα) έπεσα πάνω σε αυτό το οποίο και παραθέτω.

Αργή εκτέλεση του κομματιού:

//youtu.be/La3n4mgam8w

Οι θέσεις (δακτυλοθεσίες) του κομματιού:

//youtu.be/9eenfgwJMr0

Η ανάλυση του κομματιού:

//youtu.be/7kDfn4frw1o

Ελπίζω να βοήθησα έστω και στο ελάχιστο και να μην σας μπέρδεψα περισσότερο. :slight_smile:

Υ.Γ. @admin team : εάν δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση αυτή μπορείτε να σβήσετε το post

Η αληθεια ειναι οτι το εχω τσεκαρει και εγω, αλλα αφου το ειχα βγαλει…Αν και βοηθαει, αλλη γλυκα εχει το αυτι και το συνεχες παιξιμο…

Κάτι σχετικό με αυτό το τραγούδι:
Στην εκτέλεση με το Καζαντζίδη μου αρέσει πάρα πολύ ο ήχος του μπουζουκιού. Έχω την εντύπωση ότι ο ήχος είναι αυτός που θα ονομάζαμε προπολεμικός ωστόσο η ηχογράφηση είναι μεταγενέστερη. Συμφωνείτε;

Θεωρω πως η συγκεκριμενη ηχογραφηση, μαζι με τον ηχο του Χιωτη της εποχης, ειναι ο αγαπημενος μου ηχος του οργανου. Συμφωνω απολυτα μαζι σου, αν και δεν θα το ταξινομουσα στα προπολεμικα, ειναι κυριως μεταπολεμικο, αυτο φαινεται π.χ. εξαιρετικα στον ηχο του μπουζουκιου του Τσιτσανη, προ και μετα πολεμου.

Ναι νομίζω ότι αυτό είναι πιο σωστό, τώρα που το ξανασκέφτομαι. Δεν είναι αξιοπερίεργο να ακούμε τέτοιο ήχο στο μπουζούκι σε ηχογράφηση με το Καζαντζίδη;

Oχι, γιατι ειναι κυριως τραγουδι του Τσιτσανη. Ακομα τοτε δεν ηταν ο τραγουδιστης αρχων ολων, αλλα ο συνθετης, οποτε ακουμε και αυτο το αποτελεσμα (οπως και στο πεθαινω για το δικιο μου ή το κοκκινο μαντηλι που ειναι αντιστοιχα). Επιπλεον και στις συνεργασιες του Χιωτη με τον Καζαντζιδη ο ηχος ειναι παρομοιος!

Παραδειγματα : https://www.youtube.com/watch?v=4U-loPv58R0 , https://www.youtube.com/watch?v=tFvBs3FIijs , https://www.youtube.com/watch?v=zhUK9BxMi6A .

Ενδεικτικα εβαλα βιντεο με αυτο που θεωρω ως μπουζουκι του '50 με κυριους παιχτες τον Τσιτανη, τον Χιωτη, τον Μητσακη, και ολους οσους ξεχναω…

Αρχικά συμφωνώ στο να αλλάξεις εκτέλεση.
Θα ήθελα να πω αρχικά αν και οι περισσότεροι ισως το ξέρετε, ότι η εισαγωγή του τραγουδιού ΔΕΝ ειναι του Τσιτσάνη αλλά του Σπορου. Το υπόλοιπο τραγούδι ειναι του Τσιτσάνη (χωρίς να θέλω να μειώσω σε καμια περίπτωση το ύψος του Τσιτσάνη).
Πάμε τώρα στους δρόμους. Σίγουρα υπάρχουν πολλα τραγούδια τα οποία είναι συνδυασμός δρόμων.
Νομίζω το Ασπρο πουκαμισο είναι ένα απο αυτα. Πήρα το μπουζούκι για να το δω λιγο, εχω την εντυπωση οτι ειναι συνδυασμός ρε χιτζάζ μαζι με σολ μινόρε. Οποιος διαφωνεί να τοποθετηθεί

Απο αφηγηση του Σπορου το ξερουμε αυτο, δε νομιζω να υπαρχει αλλο ντοκουμεντο, οχι οτι με απασχολει και ιδιαιτερα.
Στο προκειμενο, δεν ειναι απαραιτητο να συνδυαστουν οι δρομοι. Ειναι κλασσικο χιτζαζ. Ο δρομος εχει μεσα το πενταχορδο του μινορε της 4ης του, και συμπεριφερεται 100% σαν χιτζαζ. Δεν μπαινει αλλος δρομος μεσα. Αντιστοιχη κουβεντα ειχε ανοιξει και για το Πλουσιοπαιδιο του Χιωτη καποτε, που ειναι κλασσικο μινορε και εχει το τετραχορδο του χιτζαζ μεσα, χωρις βεβαιως να μπαινει αλλος δρομος μεσα.
Θεωρω αρκετα απλο δομικα το τραγουδι (οσον αφορα τους δρομους) και μαλιστα εχει ολα τα κλασσικα φαινομενα του χιτζαζ και του Τσιτσανη (π.χ. Στρώσε μου να κοιμηθω κλπ.)

Οταν ακουω χιτζαζ το πρωτο τραγούδι που μου ερχεται στο μυαλό ειναι το Νυχτωσε χωρίς φεγγάρι. Οπότε κάθε χιτζαζ τραγούδι το συγκρίνω με εκεινο. Στην προκειμένη περίπτωση νομιζω οτι δρομικά, το νυχτωσε χωρις φεγγαρι διαφερει απο το ασπρο πουκαμισο. Αλλα δεν επιμένω γιατι δεν ειμαι και 100%. Οσον αφορα την εισαγωγή, ναι το ξέρουμε από αφήγηση του σπόρου. ΑΠο που αλλου να το ξέρουμε;; Απο τον Τσιτσάνη; Δεν νομιζω ο Σπόρος να έχει πει ψέμα.

Έχει δίκιο ο φίλος guvs. Το τραγούδι είναι ρε χιτζάζ που επιμένει αρκετά στο σολ μινόρε όπως ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει στο “πλουσιοπαιδο” του Χιώτη. Μετά απο 2,5 χρόνια μιλά η πείρα:019:…(τρομάρα μου…)

Δεν εχει διαφορα ο δρομος με το Νυχτωσε χωρις φεγγαρι. Καραμπινατα χιτζαζ και τα δυο θα ελεγα

Συμφωνοι ειναι καραμπινάτα χιτζάζ και τα 2. ΤΟ νύχτωσε χωρίς φεγγάρι είναι ΜΟΝΟ Χιτζάζ. Το αλλο νομίζω δεν είναι μονο χιτζάζ. Δανείζεται και από τον Μινόρε

Μα ο δρομος χιτζαζ περναει αναγκαστικα απο τον μινορε. Οπως και ενα μινορε εχει μεσα του στοιχεια του χιτζαζ.
π.χ. Ρε χιτζαζ εχει το Σολ-Λα-Σιb-Ντο-Ρε , που ειναι ιδιο με το Σολ μινορε.
Γιατι στο συγκεκριμενο τραγουδι να περναει απο χιτζαζ σε μινορε και οχι σε ενα αλλο?
Μην μπερδευσαι για το αν στεκεται παραπανω στη φραση που θεωρεις οτι σε παει σε μινορε. Αν το εκανε, θα σου αλλοιωνε την ΦΑ σε φυσικη απο # και θα σε οδηγουσε και σε αντιστοιχα ακορντα, οπως δηλαδη συμπεριφερεται το Μινορε (το Σολ στην προκειμενη).
Ενα ωραιο παραδειγμα που αναλυσαμε σε παραπανω συζητηση ειναι το Πλουσιοπαιδο του Χιωτη, ακουσε το, αν θες διαβασε και την κουβεντα που ειχε προκυψει και εδω ειμαστε να ξαναδιαφωνησουμε.

Υ.Γ: Δεν εχω φετιχ με τους δρομους, ουτε με το αν ειναι κατι παραπανω. Συνηθως κανουμε ομως το λαθος να θεωρουμε οτι μπαινει σε εναν αλλο δρομο ενα τραγουδι, μονο και μονο επειδη ακουμε παραπανω τις φρασεις που μας τον φερνουν στο νου.

Διάβασα την κουβέντα με το πλουσιόπαιδο. Ενταξει ισως εχεις δίκιο οπως τα λες, και να ειναι χιτζαζ αποκλειστικό (μια διορθωση μονο αν μου επιτρεπεις- ο χιτζάζ ειναι δρόμος των Ματζόρε) (εμενα το μινορε που ειχα πει μου το εφερνε στο μυαλό οι συγχορδίες εκει που λεει: Μαυρα ειν τα ματια π’αγαπω. Αλλα ενταξει παω πασο)

Ματζορε ειναι βεβαιως (δε νομιζω να ισχυριστηκα ποτε το αντιθετο)! Αλλα, αν τον βαλεις κατω και τον απλωσεις, θα δεις οτι το πενταχορδο Σολ Λα Σιb Ντο Ρε, οπως προανεφερα υπαρχει και στο Σολ μινορε. Αυτο δεν αλλαζει τον δρομο ουτε τον μετατρεπει.

Ρε χιτζαζ: ρε μιb φα# σολ λα σιb ντο ρε
Σολ μινορε: σολ λα σιb ντο ρε μιb φα σολ

Τα σημεια ειναι ιδια και εκει μπλεκει. Αν γινοταν μινορε, θα εβαζε και ακορντα για να το στηριξει. Το ακριβως αναποδο γινεται στο Πλουσιοπαιδο.