Ήθελα να αναφερθώ σε ένα τραγούδι που με άγγιξε πολύ.
Το τραγούδι αυτό με άγγιξε κυρίως γιατί βρίσκομαι στην πιο μολυσμένη περιοχή των Βαλκανίων. Στο λεκανοπέδιο της Εορδαίας. Έχω δουλέψει κι εγώ στα αναθεματισμένα τα ορυχεία για ένα κομμάτι ψωμί. Με συγκίνησαν πολύ οι στοίχοι οι οποίοι εκφράζονται με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο όπως στα ρεμπέτικα(και παραδοσιακά πολλές φορές) τραγούδια. Μου θυμίζει αρκετά τα τραγούδια όπου μιλούν για τις δυσκολίες του επαγγέλματος. Για αυτό ήθελα να τους μοιραστώ τους στοίχους μαζί σας.
Οι στίχοι του είναι οι εξής:
Oh come all you young fellers so young and so fine
Seek not your fortune in a dark dreary mine
It’ll form as a habit and seep in your soul
Till the stream of your blood runs as black as the coal
Where it’s dark as a dungeon and damp as the dew
Where the danger is double and pleasures are few
Where the rain never falls the sun never shines
It’s a dark as a dungeon way down in the mine
Well it’s many a man that I’ve seen in my day
Who lived just to labor his whole life away
Like a fiend with his dope and a drunkard his wine
A man will have lust for the lure of the mine
Where it’s dark as a dungeon …
And pray when I’m dead and my ages shall roll
That my body would blacken and turn into coal
Then I’ll look from the door of my heavenly home and pity the miner digging my bones
Where it’s dark as a dungeon…