Αγορά λαϊκής-ρεμπέτικης κιθάρας

Καλησπέρα σε όλους και προκαταβολικά ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία!

Μετά από πολλά χρόνια που έχω ταλαιπωρηθεί με την πρώτη κιθάρα που αγόρασα και ήταν χείριστης ποιότητας σκέφτομαι επιτέλους να προχωρήσω στην αγορά ενός σοβαρού οργάνου.

Προσανατολίζομαι προς κάποια ελληνική κατασκευή κυρίως του ότι απ’ ότι έχω διαβάσει σχεδόν παντού, οι αμερικάνικες κιθάρες μαζικής παραγωγής -και ανεξάρτητα από την ποιότητα της καθεμιάς- έχουν αρκετά διαφορετικό ήχο από αυτόν που θαυμάζουμε στις ρεμπέτικες ηχογραφήσεις.

Λόγω της απειρίας μου στην αξιολόγηση οργάνων όμως νιώθω λίγο πελαγωμένος για το ποια λύση να προκρίνω. Το μεγάλο μου πρόβλημα δεν είναι η τιμή αλλά το να νιώθω σίγουρος ότι το όργανο που θα αγοράσω «να αξίζει τα λεφτά του», όσα και αν είναι αυτά -με κάποιο όριο προφανώς στο οποίο θα αναφερθώ παρακάτω.

Για παράδειγμα είναι καλύτερη μια αναπαλαιωμένη κιθάρα ή μια καινούρια; Τι πρέπει να προσέξω, ποιο χαρακτηριστικό καθορίζει τα χρόνια που θα αντέξει το όργανο και ποιο χαρακτηριστικό καθορίζει την ποιότητα του ήχου, αν υποθέσουμε ότι δεν μπορώ να δοκιμάσω όλες τις υποψήφιες;

Ακόμα και να μπορούσα να τις δοκιμάσω όλες -δυστυχώς δεν υπάρχει τόσος χρόνος- όπως προανέφερα δεν υπάρχει η κατάλληλη εμπειρία για να γίνει η σωστή αξιολόγηση. Παλαιότερα έκανα μαθήματα με τον Σπύρο Γκούμα που είχε μια αναπαλαιωμένη και με το που έπαιξα δύο συγχορδίες ένιωσα το όργανο να με «κλωτσάει» από την ένταση και τον φοβερό του ηχόχρωμα. Αυτή είναι και η μοναδική μου εμπειρία με πραγματικά καλή κιθάρα.

Τι θα με συμβουλεύατε να κάνω; Θα προτιμούσα την αγορά κάποιας μεταχειρισμένης (αν είσαι τυχερός μπορεί να βρεις διαμαντάκια) όμως ακόμα και να προκύψει κάποια ευκαιρία δεν θα την αναγνωρίσω για να την εκμεταλλευτώ. Έχετε κάποια πρόταση ως προς κατασκευαστές, εμπόρους καινούριων ή/και μεταχειρισμένων οργάνων ή γενικότερα οποιαδήποτε συμβουλή;

ΥΓ. Το μπάτζετ μπορεί να φτάσει περί τα 800 ευρώ με μια σχετική άνεση, μέχρι και 1000 αν πρόκειται για κάποια εξαιρετική περίπτωση. Το (καθαρά ερασιτεχνικό) ρεπερτόριο είναι ρεμπέτικα αλλά και λαϊκά, κυρίως ως συνοδεία και ελάχιστα σολιστικά, ακόμα τουλάχιστον.

Ευχαριστώ πολύ και πάλι!

5 «Μου αρέσει»

Καλώς όρισες!
Σωστά προσανατολίζεσαι προς την αγορά λαϊκής κιθάρας και όχι αμερικάνικου τύπου ακουστικής. Ευτυχώς υπάρχουν αρκετοί σύγχρονοι κατασκευαστές που ασχολούνται με αυτό το είδος. Ο Σπύρος Γκούμας είναι εξαιρετικός δάσκαλος και σίγουρα θα μπορούσε να σε κατατοπίσει σχετικά.
Αν με την βοήθεια του παλιού σου δασκάλου βρεις μια σωστά αναπαλαιωμένη κιθάρα τότε το μπάτζετ είναι μια χαρά. Αν οι ελληνικές είναι ακριβές, μπορείς να ψάξεις γερμανικό κιθαρόνι ή ρουμάνικη μεγάλου μεγέθους.
Αν πας σε καινούριο όργανο, το μπάτζετ είναι οριακό γιατί η κιθάρα έχει αυξημένο κόστος κατασκευής. Κάτω από το χιλιάρικο ή κάπου εκεί θα βρεις ίσως στον Πέτρο Ζαράνη (χωρίς να μπορώ να ξέρω ακριβώς το κόστος), ίσως να έχουν κανένα όργανο ο Ηλίας Μπόικος ή ο Παύλος Νιαούρης. Αν ανέβεις ελάχιστα προτείνω να κοιτάξεις τις κιθάρες του Πέτρου Μουστάκα.
Αυτά από Αθήνα, σίγουρα υπάρχουν και άλλες προτάσεις που θα προτείνουν και άλλα μέλη. Στην Θεσσαλονίκη και αλλού υπάρχουν και άλλοι κατασκευαστές, κάποιους τους είδαμε και στο Φεστιβάλ Λαϊκής Κιθάρας τον Μάη.

5 «Μου αρέσει»

Πολυ καλες λαικες κιθαρες και στα τρικκαλα στη θεσσαλια απο 700 ευρω. Θεοφανης αθανασιου ο κατασκευαστης.

Καλώς σας βρήκα και ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
Πρώτα απ’ όλα δική μου παράλειψη που δεν ανέφερα τοποθεσία, πράγματι μένω στην Αθήνα οπότε όποια πληροφορία ζητάω είναι για εκεί. Δυστυχώς πάνε αρκετά χρόνια από όταν έκανα τα μαθήματα με τον κύριο Γκούμα και δεν έχω κρατήσει επαφή, υποθέτουμε λοιπόν ότι είμαι μόνος μου.
Θα ελέγξω τις προτάσεις που μου έκανες και θα επανέλθω, σε ευχαριστώ και πάλι για τον χρόνο σου!

1 «Μου αρέσει»

Γιάννη καλησπέρα.
Όταν παίρνεις ένα όργανο δεν το παντρεύεσαι για μια ζωή σώνει και καλά.

Προσπάθησε όμως πρώτα να ζυγίσεις τις ανάγκες σου.
Αν παίζεις αποκλειστικά ρεμπέτικο πριν το 40 (προπολεμικό) θα σου πρότεινα τύπου 8ράκι κιθάρα.
Αν παίζεις αποκλειστικά μεταπολεμικό, τύπου λαϊκής κιθάρας, δλδ πιο μεγάλο σώμα.
Αν παίζεις και Θανάση και Ζαμπέτα και καμιά ρούμπα αλλά και κανένα ροκάκι, πάρε μια Parlor.

Οι παλιές κιθάρες είναι πιο προβληματικά όργανα σε κάθε περίπτωση και τις αντιμετωπίζουμε με πιο πολύ φόβο και σεβασμό (οι περισσότεροι δλδ) ενώ μια καινούργια κιθάρα, ε, δεν την φοβόμαστε τόσο…
Δλδ καμιά φορά λέω, όταν παίζω με παλιά κιθάρα, ρε γαμώτο, λες το κλειδί να σπάσει ξερωγώ κτλ κτλ ενώ με μια καινούργια είσαι άφοβος.

Αλλά με την καινούργια πιο δύσκολα θα πετύχεις αυτό το ρομαντικό, την μυρωδιά του παλιού ξύλου, την πείρα της ζωής που λέμε, τις κρυφές δονήσεις…

όλα είναι θέμα τι μύθο θες να ζήσεις, πως θες να την προσεγγίσεις την φάση.

Καμιά φορά το να έρθει ο ειδικός και να σου “διαλέξει” όργανο ή να σε επηρρεάσει, ή να σου φορτώσει την πείρα του και να σου αποστειρώσει το ένστικτο, μπορεί να μην είναι καλό.

Αν είσαι της λογικής, αγόρασε με βάση την λογική.
Αν είσαι της καρδιάς, δώσε βάση εκεί.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ό,τι και να πάρεις, να μην χάσεις τη χαρά του να παίζεις.
Εγώ έχω πολλές κιθάρες και έχουν περάσει κι άλλες από τα χέρια μου (καλά, άλλοι έχουν τις 10πλάσιες χαχαχαχα, you can never have to many guitars που λέει και μια μπλούζα μου) και καμιά φορά βλέπω κανένα πιτσιρικά που παίζει σε μια Harley Benton ρεμπέτικα και έχει συσσωρευμένη τόση όρεξη, έχει ρίξει τόσο μελέτη και παίζει τόσο όμορφα που λέω, αυτό είναι το νόημα, όχι το όργανο.

αγωνιστικούς χαιρετισμούς

10 «Μου αρέσει»

αν ποτέ γίνει καμιά κατηγορία θεμάτων “πώς να αγοράσω νέο όργανο” ή κάτι τέτοιο, η ανάρτηση του Μπάμπη πρέπει να μπει στην αρχή με χρυσά γράμματα.

9 «Μου αρέσει»