Φώτη μία μέσα μία έξω σε πάει:019::019::019:
Οχι ακριβώς απλά πειράζει το ‘‘καπάκι’’:112::112::112::112::112::112::112:
Ρε συ Γιωργάκη, εγώ που καθόμουν; Έφυγα νωρίς - ένεκα αι συνθύκαι ρε γ α μ ώ τ ο - ή ο κράσος φταίει και με ξεχάσατε; Θα σας είχα εκδικηθεί (σεμνάααα) αλλά ας όψεται το 38άρι πυρετού που χτυπάει δυό μέρες τώρα ο γιός μου. Αυτός ντε που ήταν μαζί μου και τον τρελάνατε με τα παιξίματά σας. (Παρεμπιπτόντως, μου ζήτησε να του μάθω να χορεύει ζεϊμπέκικο. Πως το κάνουν αυτό τώρα; Εγώ βέβαια του είπα πως αυτόν το χορό τον χορεύει η ψυχή κλπ.)
Έχω μιάμιση ώρα ηχητικά ντοκουμέντα από τη μάζωξη και σκάω που δεν ξέρω και δεν μπορώ να τ’ ανεβάσω. Σήμερα είναι καλύτερα κι ελπίζω αύριο να σηκωθεί από το κρεβάτι, και …να σας εκδικηθώ σύντομα.:092:
Ρε παιδιά, το επόμενο να είναι… ΔΕΥΤΕΡΑ για να έρθω κι εγώ.:090:
Ναι βρε Voulpan δίπλα σου καθότανε κιόλας μαζί με τον γιο του! Σας θυμόμαστε Νικίτα…ας όψεται το χειροφίλημα!
Εγώ δεν γνωρίστηκα με τον Νικήτα αλλά και με τον συμφορουμίτη που έπαιζε κιθάρα/μπαγλαμά και καθότανε δίπλα στον admin…
Μήπως υπάρχει και κάνα βιντεάκι με τον ΣΚΟΡΔΙΛΗ;
Δήλαδή τον nikosn ή αλλιώς ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ η αφεντιά μου.Και χωρίς διάθεση για κολακίες ο τρόπος που έπαιζες ΜΠΑΜΠΗ λαική κιθάρα ήταν εξαίρετος.
Θα γίνει και αυτό…αλλά πρέπει να βρω χρόνο γιατί θέλει ώρες να τα ανεβάσω στο youtube.
Να 'σαι καλά βρε Νίκο, είδες, παίζοντας δεν προλάβαμε ούτε να συστηθούμε…
Κι επειδή αναφέρθηκε ο Σκορδίλης, θα ήθελα να καταθέσω μια εμπειρία.
Μια Κυριακή μεσημέρι είμαστε με παρέα στο Ειδικόν, στον ΚυρΑποστόλη στη Δραπετσώνα, πριν 2 χρόνια περίπου.
Παίζω μπουζούκι, κι ο Σπύρος ο “Κουζουλός” κιθάρα. Κάποια στιγμή, ξεκινάμε τις Παρτίδες, ψιλοπρώτη εκτέλεση.
Ένας τύπος καθότανε σε ένα τραπέζι πιο δίπλα, σηκώνεται και λέει στον κιθαρίστα, ενώ παίζαμε, “φίλε να πάρω λίγο την κιθάρα” και του τη “βουτάει” από τα χέρια. Εγώ συνεχίζω να παίζω και περιμένω να δω τι θα ακούσω.
Ο τυπάς ξεκινά ένα walking bass, το οποίο το εμπλουτίζει με τζαζέ συγχορδίες, κόντεψε να μου φύγει το μπουζούκι, έσταζε swing:088:. Μετά μου ζήτησε το μπουζούκι και πήρα την κιθάρα, τραγούδησε το “κρασοπίνω” με τρομερό συναίσθημα…:109:
Προχτές στο Πέραμα κατάλαβα ότι ο Κος που με (μας) είχε αφήσει μλκς ήταν ο Σκορδίλης :110:!
Και μας ξανατρέλανε για άλλη μια φορά…
Ας όψεται και ο Βαρλάς με τα τσίπουρά του.
Πρέπει βέβαια να σας πώ ότι το ερχόμενο πρωί ξύπνησα στις 6 και ήμουν μια χαρά.
Ωστε τελικά υπήρχε και τσίπουρο…αρκετοί αναριωτόντουσαν.Απ’ ότι λεει ο Voulpan ήταν και καλής ποιότητας. Μπράβο!
O κύριος που είχε φέρει το κόκκινο κρασί δε θυμάμαι πως λεγόταν στο φόρουμ.
Την επόμενη φορά δεσμεύομαι να φέρω κι εγώ τσίπουρο ή κρασί…α, και όργανο…
:127:
(και φορτισμένες μπαταρίες)
Ρε μάγκες, όταν μαζεύεται η παρέα σε μαγαζί, τα ποτά που θα πιει είναι το …αναπόφευκτο. Πολύ σπάνια πια θα πας σε μαγαζί με εξαιρετικά ποτά. Κι αν έχει ποτά, θα του λείπει κάτι άλλο. Π.χ. είχαμε βρει μια μπακαλοταβέρνα στο Π. Φάληρο με πολύ καλό κρασί, αλλά τα όργανα μετά τις 10 το βράδυ απαγορεύονταν γιατί ενοχλούσαν την πολυκατοικία από πάνω!
Το μαγαζί στο Πέραμα είχε ποτά κοντά στο μέσο όρο, ίσως και λίγο παραπάνω. Καθόλου άσχημα, γιατί τα μάτια μας (και τα στομάχια μας) έχουν δει πολλά.
Θεωρώ πια ουτοπία (ή τέλος πάντων εξαίρεση) ένα μαγαζί με καλό φαΐ, καλό κρασί, καλό σέρβις, καλό περιβάλλον. Αντίθετα, όλα αυτά μπορούν να βρεθούν σε έναν ιδιωτικό χώρο. Γι’ αυτό και οι καλύτερες μαζώξεις γίνονται σε σπίτια φίλων.
Υπάρχουν βέβαια και οι ενδιάμεσες περιπτώσεις, που όμως απαιτούν οργανωμένη δουλειά:
Βρίσκεις το χώρο (αυτή είναι και οι μεγαλύτερη δυσκολία) που πρέπει να έχει τραπέζια και καρέκλες. Κουβαλάς τα φαγητά σου, τα ποτά σου και τα ποτήρια σου (δυο δωδεκάδες ποτήρια κρασιού κοστίζουν σχεδόν όσο και τα πλαστικά!) και… όλα καλά. Μόλις καλοκαιριάσει (δηλαδή από το Μάρτη κι ύστερα) ο παραπάνω τρόπος μάζωξης γίνεται πιο εφικτός, καθώς βολεύουν και οι εξωτερικοί (ακόμα και δημόσιοι) χώροι. Εγώ π.χ. διαθέτω μεγάλο κήπο, χωρίς γείτονες που ενοχλούνται, σε εξοχικό έξω απ’ την Ερέτρια, με μεγάλη σχάρα, μεγάλη αγριελιά, ασφαλή χώρο παιχνιδιού για παιδιά (σκάφος, αυτοκίνητο κλπ., σαν διαφήμιση υποψήφιου γαμπρού μοιάζει:)). Κοντύτερα ή μακρύτερα από την Αθήνα κι άλλοι φίλου του Φόρουμ διαθέτουν ανάλογους χώρους. Μην κολλάτε. Ο συνδυασμός μπουζουκομαχίας-απόδρασης από την Αθήνα είναι εκπληκτικός. Πολλοί μου λένε: “Δε βαριέσαι τις αποστάσεις;” και ξεχνούν την άλλη διάσταση της ζωής μας: το Χρόνο. Η Ερέτρια μού πέφτει συχνά γρηγορότερα από το σπίτι του Ισαάκ στη Γλυφάδα. Αμα μάλιστα πλακώσει το καλοκαιράκι και φορτώσουν τα παραλιακά μπαράκια… άστα να πάνε.
μπραβο ρε παιδια ωραιο το φτιαξατε το σκηνικο :110:κριμα που δεν μπορεσα να ερθω και γω να γνωριστουμε.ελπιζω να ειμαι πιο τυχερος την επομενη φορα.καντε το γρηγορα!πειτε μου κα ποια κομματια ριχνετε μπας και τα βγαλω να συνοδευσω και γω γιατι εχω μπλεξει με κατι πιο καινουργια σε ενα ταβερνακι που παω καμια φορα για χαβαλε.
Ας ‘‘κρατήσουμε’’ το Μπακάλικο για καμια επόμενη μικρή μάζωξη…νομίζω πως σε όλους θα ‘‘πηγαίνει’’…βέβαια μιλάω για Κυριακή μεσημέρι καθώς τα Σάββατα είναι ήδη ‘‘réservé’’ από άλλους μουσικούς.
ΤΙΝΑ μου με εκπλήσεις ευχάριστα,ενώ δεν ήξερες να φύγεις απ΄το ΠΕΡΑΜΑ εδώ σε βλέπω γκουρού των κουτουκιών όλης της Β ΠΕΙΡΑΙΑ.
Είναι γιατί η μόνη φορά που είχα ξαναβρεθεί Πέραμα ήταν στη ‘‘Στροφή’’ και εκεί οδηγούσε άλλος…έχω ένα θέμα με τους δρόμους…χάνομαι πανεύκολα! Ας είναι καλά ο Άρης με τις οδηγίες του και εσύ που μου έδειξες το δρόμο της επιστροφής!
Ευχαριστούμε τους οργανωτές της μάζωξης της Παρασκευής, ήταν πραγματικά πολύ ωραία.
Προτείνω να καθιερώσουμε μία συνάντηση το μήνα (ή… κάθε δύο μήνες…), Παρασκευή βράδυ ή (ακόμα καλλίτερα ) Κυριακή μεσημέρι.Έτσι θα γνωριστούμε μεταξύ μας (μια και είμαστε πολλοί αλλά …σκόρπιοι…) και θα γνωρίσουμε και τα μαγαζιά όπου μπορούν να παίξουν οι φίλοι μας και να απολαύσουμε οι υπόλοιποι μερακλήδες… :088:
Και η Στροφή έχει πολύ ωραία μεζεδάκια…
Φίλε sakis2, τα κομμάτια τα οποία ρίχνουμε, είναι τα εξής (με αλφαβητική σειρά):
‘’-Ό π ο ι ο ς π ρ ό λ α β ε τ ο ν Κ ύ ρ ι ο ν ε ί δ ε.‘’
Δεν υπάρχει πρόγραμμα.
Αυτό φτιάχνεται μόνο του, ως εξής.
Ξεκινάς με 2-3 τσίπουρα γρήγορα και απανωτά, μετά περνάς στο κυρίως ποτό, συνεχίζεις με το κυρίως ποτό, ενώ στα ενδιάμεσα πίνεις κάτι για να μην στεγνώσει το λαρύγγι σου, απο το τραγούδι.
Το πρόγραμμα φτιάχτηκε.
Επίσης, να σου υπενθυμίσω, ότι αν παίζει και ο Giorgos-86, τότε μην κάνεις όνειρα να ακουστείς. Μονο ο Γιώργος θα ακούγεται.
(Υ.Γ.1 Γιώργο χθές ήμασταν απαράδεκτοι. 130 χρόνια πρόβες θέλουμε. Επίσης θα κάνω βούκινο στο forum, οτι χθές 28-1, είχες τα γενέθλιά σου και δεν μας έβγαλες ΌΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟλους έξω να μας κεράσεις.)
(Υ.Γ.2 Aris, χθές πήγα στον Βαρλά, και πάνω που λέγαμε να πιούμε κανα κρασάκι και κανονίζαμε πότε θα πάμε στη Βιτάλη (ο Παν. Βαρλ., πήγε αλλά θα ξαναπάει), και πάνω που έχω πιάσει ένα μπουζουκάκι να το δοκιμάσω, να κάνω γούστα…ανοίγει η πόρτα και μπαίνει ο Τατασσόπουλος.
- Εμ, τώρα βρήκες να ΄ρθεις του λέω?.
-Για παίξε μου λέει να σε ακούσω.
Πάνε και τα κρασιά, πανε και τα μπουζούκια, διότι έπαιξε αυτός.
Εγώ έφυγα, με τη μούρη κάτω, και θέλω να κόψω και τα δυό μου τα χέρια. Είναι παντελώς άχρηστα. )
Παναγιώτη αντί να κόψεις τα χέρια σου, δεν μελετάς τα χέρια του Τατασόπουλου από ορθοπεδικής πλευράς, να μας πεις το μυστικό !:78: