Γεια σας! Χαιρετώ το (πιθανώς ιστορικότερο;) φόρουμ της επικράτειας! Με λένε Διονύση Μ. και στην περίπτωσή μου ισχύει το “κάλλιο αργά παρά ποτέ”: Το ρεμπέτικο μού ασκεί μια έλξη από τα φοιτητικά μου (δεκαετία '80…) κι ενώ παίζω κιθάρα και πιάνο ( να ‘ν’ καλά το αυτάκι), το τρίχορδο αποφάσισα να το πιάσω μόλις πριν ένα χρόνο, γιατί … δεν υπήρχε κάποιος στην παρέα να παίζει και όλα για την παρέα γίνονται Βλέπω ότι εδώ υπάρχει πολύς κόσμος με γνώσεις και μεράκι, καθώς και μια ποιότητα στην επικοινωνία και αυτό αποτελεί χαρά και κίνητρο - κυρίως στους περίεργους καιρούς που ζούμε. Εδώ είμαστε!