Επειδη μπερδεύομαι με αυτά…
Για τη χρονολόγηση ενος τραγουδιού δεν παίζει ρολο κυρίως το απ.μητρας;
Αν σε ενα τραγούδι είναι μικρότερο, δεν προηγειται αυτο των υπόλοιπων, των οποιων ο αντίστοιχος αριθμος είναι μεγαλύτερος;
Ακριβώς! Π.χ. γίνονται δύο ηχογραφήσεις, η Α και Β και φυσικά παίρνουν αριθμό μήτρας στον τρέχοντα κατάλογο (ας πούμε) ΑΗ-1233 και ΑΗ-1234. Η Α τυπώνεται αμέσως σε δίσκο και βγαίνει στην κυκλοφορία με αριθμό δίσκου (ας πούμε) Καψουροφον ΧΨ-1323. Η Β βγαίνει στην κυκλοφορία μετά από 75 χρόνια και παίρνει αριθμό δίσκου αυτό που της αντιστοιχεί στον τρέχοντα κατάλογο μετά από 75 (ας πούμε) Καψουροφον ΧΨ-9969, ενώ συνεχίζει να έχει αριθμό μήτρας ΑΗ-1234.
Συμπέρασμα:
Και ***ώ τις εταιρίες η Καψουροφον! Εβδομήντα πέντε χρόνια συνεχούς λειτουργίας!
Ευχαριστώ, Αρη.
Αρα τα “Τάληρα” προηγούνται απο τα “ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ”, “Ο ΚΑΨΟΥΡΗΣ”, “Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ”, “ΘΑ ΜΠΛΕΞΩ Μ’ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΑΙΣ”, λογικά, αφου ο αρ. μήτρας αυτών ειναι μεταγενέστερος.
Τα “Τάληρα” πρεπει να΄ναι το 1946 και τα αλλα το 1947.
Ετσι δεν ειναι;
Και άλλο ένα ερώτημα στους επαϊοντες: οι μήτρες έχουν χαραγμένο τον αριθμό τους από κατασκευής, ή ο αριθμός χαράζεται επί τόπου, κατά την ηχογράφηση; Με άλλα λόγια, μήτρες που έγιναν λάθη και δεν μπόρεσαν να εκδοθούν ως κομμάτια, σε αντίτυπα, καταλαμβάνουν τρέχοντα αριθμό μήτρας ή όχι;
Νίκο, αυτό που γνωρίζω είναι πως: αρθ. μήτρας παίρνει το τελικό ηχογράφημα, που είναι να πάει για την αναπαραγωγή…
Ενδιαφέρουσα η ερώτησή σου. Αν και με αυτά που γνωρίζουμε, πως πολλοί δεν λέγανε τα τραγούδια μια κι έξω θα είχαμε πάρα πολλά κενά στους αρθ. μήτρας !
Ειρήνη, και βέβαια ο αριθμός μήτρας δηλώνει την ημερομηνία/χρονολογία ηχογράφησης και ο αριθμός καταλόγου/κυκλοφορίας την έκδοσή του.
Σωστά λοιπόν, ο μικρότερος αριθμός μήτρας είναι πρώτος σε φωνοληψία.
Η παρατήρησή μου για το συγκεκριμένο τραγούδι, είναι πως είναι σαφώς μέσα στο 1947.
Και αυτό λόγω…στατιστικής.
Παρατήρησε τους 2 πίνακες που παραθέτω.
Α. ΑΝΑ ΑΡΘ. ΜΗΤΡΑΣ
Β. ΑΝΑ ΑΡΘ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
και κάνε μια μικρή στατιστική υπόθεση…
Με δεδομένα πως σε κάποια τραγούδια έχουμε δυνατά και πλήρη στοιχεία (π.χ. : ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ, ΚΑΨΟΥΡΗΣ, ΤΡΕΛΛΟΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΣ, ΦΥΣΑΕΙ Ο ΜΠΑΤΗΣ, ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ που κυκλοφόρησαν τέλος Μαϊου και Ιούνιο του 1947).
Mε το τελευταίο σε ηχογράφηση, OGA-1240 - ΟΛΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ή και το OGA-1217 - Ο ΚΑΨΟΥΡΗΣ, μπορείς με ασφάλεια να πεις πως δεν ηχογραφήθηκαν 6 μήνες νωρίτερα και άργησαν να κυκλοφορήσουν…
Και βεβαίως, με το ατράνταχτο δεδομένο τού τραγουδιού OGA-1199 - ΤΟ ΒΡΗΚΑ ΝΑΤΟ! (η απάντηση-συνέχεια στο ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ του Μητσάκη) μιας και ξέρουμε:
- Ο ΛΟΥΛΑΣ και το ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ είναι οι πρώτες ηχογραφήσεις τής ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ μετά τον πόλεμο.
Το ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ ηχογραφείται στις 12 Ιουνίου 1946 -και στις 19 Ιουνίου το ηχογραφεί και η Ιωάννα Γεωργακοπούλου, που έχει κάνει και τον ΠΑΣΑΤΕΜΠΟ (AO-2698/OGA-1148) σαν πρώτη ηχογράφηση για την H.M.V. - Σίγουρα, θα άφησε ο Μητσάκης να περάσει κανα εξάμηνο απ’ το “Κομπολογάκι” του μέχρι να γράψει τη συνέχειά του!
- Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφόρησαν μέσα σε ένα εξάμηνο -από όλες τις εταιρίες- πάνω από 250 τραγούδια !!! Δεν θα τα σήκωνε η αγορά… (Θα έπρεπε να ηχογραφούν 8,5 τραγούδια τη μέρα, τις 5 μέρες που λειτουργούσε το στούντιο! Δεν αποκλείεται βεβαίως και αυτή η υπερπαραγωγή…).
Πολύ πιθανά, λοιπόν, από τη μήτρα OGA-1200 και έπειτα να έχουμε μπει πια ξεκάθαρα στο 1947.
– Που βασικά δεν αλλάζει και τίποτα για μένα αν ένα τραγούδι είναι του 1946 ή του 1947 !!! Αυτά τα σημειώνω μόνο για μια μικρή στατιστική… –
Παρατηρήστε τον πίνακα με την σειρά των φωνοληψιών. Έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον τα γκρουπάκια που πηγαίνανε εκείνη τη μέρα στο στούντιο!..
Ελπίζω, παρά την πολυλογία μου, να έγινα κατανοητή !
[b]ΑΝΑ ΑΡΙΘΜΟ ΜΗΤΡΑΣ
[/b]
[b]
ΑΝΑ ΑΡΙΘΜΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ/ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
[/b]
ΥΓ:
Πού είσαι Φραγκίσκο; Είδες τι μαθήτρια έβγαλες; Χεχεεεε… Εγκρίνεις ;
Απ΄ό,τι έχω καταλάβει (;)και από τους “Φωνογραφητζήδες” του Μανιάτη…
Η χρονολόγηση ενός τραγουδιού γίνεται με βάση τον αριθμό μήτρας, ο οποίος χαράσσεται στο χώρο μεταξύ των αυλακώσεων και της ετικέτας κατά την ηχογράφηση.
Από τους αριθμούς μήτρας αλλά και από τους καταλόγους των εταιριών μπορούμε να βρούμε χωρίς λάθη το έτος κυκλοφορίας ενός τραγουδιού.
Έτσι στην Hmv τα τραγούδια με αρ. μήτρας από 1105 έως 1212, περίπου, ηχογραφήθηκαν το ΄46.
Π.χ. Oga 1182 «Το παλιό μου μπουζουκάκι»
Oga 1191 «Ζητιάνος»
Oga 1194 “Το μινόρε του Τσιτσάνη»
Oga 1206 “Τα τάληρα” κλπ. , όλα αυτά το ΄46.
ενώ: Oga 1214 “Ο Ψαράς»
Oga 1227 «Με μια τσαχπίνα μπλέχτηκα»
Οga 1238 «Αχάριστη»
Oga 1291 «Το Λαχείο» κλπ. το ΄47.
Με αριθμό μήτρας από Oga 1311 ηχογραφούνται το ΄48.
Εμμμ;;; Αυτό δεν επισήμανα σαφώς;
Δηλαδή, 107 τραγούδια ηχογράφησε ΜΟΝΟ η H.M.V από τον Ιούνιο ώς τον Δεκέμβρη του 1946 !!!
Για βάλε και Columbia, Odeon, Parlophone…
Πωπω… Υπερπαραγωγή !
Διαφωνώ, αλλά πάσο…
Είπα τη δική μου (και όχι μόνο) σκέψη.
Ιωάννα, μην ξεχνάμε πως ακριβώς την εποχή εκείνη υπήρχε μεγάλη πίεση, τόσο από την πλευρά της παραγωγής (συνθέτες με έτοιμα από χρόνια κομμάτια, δες και «Βασίλης Τσιτσάνης 1946» του Μ. Αθανασάκη, όσο και από την αγορά, αφού τελείωσε πλέον η μαύρη περίοδος της κατοχής. Και μην παραλείψουμε την πρεμούρα πολλών να περάσουν κάποια κομμάτια πριν την επανεισαγωγή της λογοκρισίας, που όλοι την περίμεναν.107 ηχογραφήσεις Hmv σε περ. 200 εργάσιμες μέρες σύν άλλες 200 – 350 ηχογραφήσεις για τους άλλους, έ, δεν είναι και ακατόρθωτο. Λιγότερα από τρία κομμάτια την ημέρα.
Για τις μήτρες, τώρα, πάρα πολλά κενά στους αριθμούς μήτρας δεν έχουμε, κάποια όμως ναι. Π.χ. ο αριθμός 1224 δεν υπάρχει . Μάλλον θα ήταν η δεύτερη ηχογράφηση της Μαρίνας Δεμιρτζή κλπ. που δεν τη βλέπω κυκλοφορημένη.
Πάντως, προσπαθούσαν σίγουρα να μην πετάνε μήτρες, κατά το δυνατόν, γιατί ήταν πανάκριβες και δυσαντικατάστατες, αφού έρχονταν με το βαπόρι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα «Η χήρα η αλανιάρα η ναζού, η παιχνιδιάρα»: Αν προσέξει κανείς, ακούει τη χαβάγια σε κάποιο σημείο να παίζει τέσσερις νότες της εισαγωγής της, κόβοντάς το αμέσως (μάλλον μετά από απεγνωσμένα νεύματα του τεχνικού), ενώ δεν έχει τελειώσει ακόμα το κουπλέ. Δεν πέταξαν τη μήτρα, ο δίσκος κυκλοφόρησε με το λάθος.
Ελένη, το πρόβλημα με τους αριθμούς μήτρας είναι ότι κάποιες ηχογραφήσεις μπορεί να περίμεναν μήνες πριν κυκλοφορήσουν, με αποτελέσματα τραγελαφικά τύπου Μανέτα (νομίζω), όπου ο δίσκος κυκλοφόρησε μεν αργότερα, αλλά η μήτρα είχε χτυπηθεί νωρίτερα.
Λοιπόν καταλήγω στα εξής …και περιμένω απόψεις, διορθώσεις, ό,τι προαιρείσθε!
Η χρονολόγηση ενός τραγουδιού δεν συμπίπτει πάντα με τη χρονολόγηση του δίσκου στον οποίο βρίσκεται.
Για τη χρονολόγηση του τραγουδιού κοιτάζουμε μόνο τον αριθμό μήτρας, που είναι η χρονολογία ηχογράφησής του.
Μάλιστα, ένα τραγούδι αν κυκλοφόρησε από δυο ή περισσότερες εταιρείες, διατήρησε τον ίδιο αριθμό μήτρας, αλλά θα έχει διαφορετικό αριθμό καταλόγου, διαφορετικό για κάθε εταιρεία.
Για τη χρονολόγηση του δίσκου μας ενδιαφέρει ο αριθμός καταλόγου , ο οποίος τυπώνεται στην ετικέτα του δίσκου.
Ο αριθμός καταλόγου προκύπτει από τα αρχεία των εταιρειών, της ΑΕΠΙ, από μαρτυρίες κλπ.
Συμπλήρωση: Τα στοιχεία που έβαλα στο προηγούμενο post για τις χρονολογίες των δίσκων προκύπτουν από τους καταλόγους των εταιρειών. Και απ’ ό,τι φαίνεται, υπάρχουν ενδείξεις για τη σχεδόν ακριβή χρονολόγηση των δίσκων
(πηγή: “Η εκ περάτων δισκογραφία…”, του Δ. Μανιάτη.)
Συνήθως υπάρχουν κατάλογοι και μπορούμε να χρονολογήσουμε το δίσκο με ακρίβεια.
Οι αριθμοί μήτρας δεν καταγράφονται, τουλάχιστον όχι πάντοτε.
Όταν τελείωνε η ηχογράφηση ενός τραγουδιού που θα έπρεπε να είναι χωρίς λάθη (τουλάχιστον όχι εμφανή) χάραζαν τον αριθμό μήτρας.
Από τον αρθ. μήτρας βρίσκουμε το χρόνο (ημερομηνία) ηχογράφησης.
Από τον αρθ. καταλόγου βρίσκουμε το χρόνο κυκλοφορίας/έκδοσης.
(που τις περισσότερες φορές οι χρονιές συμπίπτουν, η ημερομηνία αλλάζει…)
Όχι Ελένη… Λάθος μέγα!
Από τον αρθ. μήτρας OGA-1148 αρχίζουν οι ηχογραφήσεις του 1946 (όλα τα προηγούμενα νούμερα είναι προπολεμικά)
Τα πρώτα τραγούδια του 1946 είπαμε είναι -τα έχω αναλυτικότατα και παραπάνω-:
Ο ΛΟΥΛΑΣ και το ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ - οι πρώτες ηχογραφήσεις τής ΚΟΛΟΥΜΠΙΑ μετά τον πόλεμο (στις 12 Ιουνίου 1946).
και στην H.M.V :
Ο ΠΑΣΑΤΕΜΠΟΣ (OGA-1148)
ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ (OGA-1149)
ΚΟΜΠΟΛΟΓΑΚΙ (OGA-1160) στις 19 Ιουνίου 1946
Τώρα αν τελειώνουν οι ηχογραφήσεις του 1946 στο OGA 1212 (ή 1213 ή/και στο 1199) εγώ δεν τον γνωρίζω… Εσύ από πού το τεκμηριώνεις δεν κατάλαβα ακόμα !
Πού είναι τα στοιχεία ;
Εδώ, δεν τα έχει ούτε καν ο Μανιάτης που έκανε τον κατάλογο και “αυθαιρέτησε” σαφώς -και κατανοητό…
Έχεις σε κάθε τραγούδι ημερομηνία ηχογράφησης ;
Θα ήταν το πιο ατράνταχτο στοιχείο αν θα το έλεγες και σε μας.
Νίκο, όλα αυτά που λέμε, υποθέσεις είναι και καλοπροαίρετες προσεγγίσεις… Έχουμε στοιχεία- ντοκουμέντα; έχει καλώς ! Αλλιώς όλα είναι υπό το πρίσμα έλεγχου…
Όσο για την Δεμερτζή: παρατήρησα πως πράγματι δεν υπάρχει η ηχογράφηση με αρθ. μήτρας 1224 στην HMV. Που μπορεί να σημαίνει πολλά…
Μεταξύ των άλλων, πως είναι λανθασμένη η αναφορά του αρθ. 1223 για την Δεμερτζή (όλες της, οι άλλες ηχογραφήσεις, είναι 1939-1940. Μόνο ένα τραγούδι έχει για το 1947… Ίσως… Και τα τραγούδια της στην Κολούμπια, αυτά που δεν έχουν αρθ. μήτρας, είναι και πάλι του 1939-40).
Αλλά, και να μην είναι λάθος αυτός ο αριθμός, υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την μη κυκλοφορία του τραγουδιού.
α) Να της κάνανε τη φωνοληψία, αλλά να μην “χώρεσε” στην παραγωγή τής εποχής η κυκλοφορία. Να φτιάξανε τη μήτρα αλλά να μην τη στείλανε για αναπαραγωγή.
β) Να μην άρεσε στον Δ/ντη, που έλειπε και δεν είχε ελέγξει, και να μην προχώρησε το θέμα…
γ) Να το πήρανε για δίσκο στην Κολούμπια, που θα είχανε κανα μονό τραγούδι, και έτσι να άλλαξε τελευταία στιγμή αριθμό μήτρας σε CG-χχχχ (στην τελική επιμετάλλωση του υλικού)
δ) Να το άκουσε η Γεωργακοπούλου -που περίμενε να ηχογραφήσει- και να είπε στον Βέλλα: Εεεεππππ! αυτό το θέλω… Πάμε το απόγευμα στον Τσιτσάνη να μας το φτιάξει ( χεχεχε… εδώ αυτοσχεδίασα καταλλήλως! ).
και πολλά άλλα…
Όσο για τους χρόνους αναμονής από την ηχογράφηση στην κυκλοφορία, ας μην είμαστε υπερβολικοί!
Υπάρχουν κάποια (λίγα) παραδείγματα, βεβαίως… αλλά, ο κανόνας δεν ήταν αυτός.
Το είπες και μόνος πριν! Τρέχανε όλοι να προλάβουν !!!
Μα, αν δεν έχουμε όλοι μας κατανοητά και αποσαφηνισμένα αυτά τα δεδομένα, δεν έχουμε κοινή γλώσσα επικοινωνίας.
Γιαυτά μιλάμε…
Το είπαμε. Έτσι είναι.
Πού υπάρχουν αυτοί οι κατάλογοι; Κυκλοφορούν; Τους έχεις ;!;
Με ενδιαφέρει !
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ :
Η παρατήρησή μου στο όλο θέμα ήταν αλλού. Δεν θα την επαναλάβω. Δεν έχει νόημα.
Το εξαντλήσαμε το θέμα.
Κοίταξε πιο προσεκτικά τους δυο πίνακες που παράθεσα παραπάνω…
Ένα τραγούδι είναι το κλειδί!
Ιωάννα,
απ΄ό,τι βλεπω επιμενεις μονο στις χρονολογίες κυκλοφορίας των δισκων, επι της ουσίας μαλλον συμφωνεις με τους υπόλοιπους.
Εσυ σε ποια στοιχεια στηριζεσαι δεν πολυκατάλαβα…
π.χ.
Παρατήρησε τους 2 πίνακες που παραθέτω.
και κάνε μια μικρή στατιστική υπόθεση…
Πολύ πιθανά, λοιπόν, από τη μήτρα OGA-1200 και έπειτα να έχουμε μπει πια ξεκάθαρα στο 1947.
αρα υποθεσεις κανεις , ετσι δεν είναι;
Και η ηχογράφηση (στα Ταληρα ) πρέπει να είναι αρχές 1947, καθώς προηγούνται τα γνωστά : ΠΕΝΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ, Ο ΚΑΨΟΥΡΗΣ, Η ΑΧΑΡΙΣΤΗ, ΘΑ ΜΠΛΕΞΩ Μ’ ΑΛΛΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΑΙΣ.
[FONT=Trebuchet MS]Τα στοιχεια του τραγουδιού (Τα ταλαρα) και στο δίσκο επάνω και στο σιλαμπς και σύμφωνα με τα στοιχεία του Μανιάτη λένε έτος 1946…
Δανειστηκα το βιβλίο του Μανιατη και είδα πως αναφέρεται σε καταλόγους των εταιρειών, σε αυτους στηρίχτηκε, εσυ γιατι λες πως αυθαιρετεί o συγγραφεας δεν έχω καταλάβει!
[COLOR=#333333]Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφόρησαν μέσα σε ένα εξάμηνο -από όλες τις εταιρίες- πάνω από 250 τραγούδια !!! Δεν θα τα σήκωνε η αγορά… (Θα έπρεπε να ηχογραφούν 8,5 τραγούδια τη μέρα, τις 5 μέρες που λειτουργούσε το στούντιο! Δεν αποκλείεται βεβαίως και αυτή η υπερπαραγωγή…)
[FONT=Trebuchet MS]Εδω είναι που τα στοιχεια σε διαψεύδουν: μονο τα “ρεμπέτικα” και μονο οσα κυκλοφόρησαν στην Ελλάδα από το 1924-1960 είναι 7000 περίπου.
Στοιχεία που δινει ο Μανιάτης απο καταλόγους εταιρειών.[/FONT]
[FONT=Trebuchet MS]Τουλαχιστον εγώ δεν βλέπω κανένα λογο να συνεχιστει αυτή η συζήτηση αν γινεται με αυτό το πνεύμα!
[/FONT]
[/COLOR][/FONT]
Δεν κατάλαβα Ειρήνη καθόλου την παρέμβασή σου… και μάλιστα (για μιαν ακόμα φορά) με ένταση, υποδείξεις και νουθεσίες !
Αν έχεις το βιβλίο, τι μας ταλαιπωρείς κοπέλα μου, να ασχοληθούμε, να στραβωθούμε και…ξεστραβωθούμε ;
Αφού έχεις τεκμηριωμένη άποψη τι ρωτάς;
Διάβασε το βιβλίο και το sealabs θα τα καταλάβεις όλα !!!
Γιατί μάλλον, αυτά που σημείωσα εσύ τα θεωρείς ανόητα κατεβατά.
Μείνε με τη γνώμη σου λοιπόν, και σου υπόσχομαι πως δεν θα ξανασχοληθώ και δεν θα σε “ενοχλήσω” με τις “υποθέσεις” μου ποτέ ξανά…
Στο υπόσχομαι !
Καλημέρα σας !!!
ΥΓ για κάθε ενδεχόμενο :
(Για να μην κάνεις τη διαίρεση… αφού θα έχεις βέβαια αφαιρέσει και τα κατοχικά χρόνια…)
Τα 7000 τραγούδια τής περιόδου [FONT=Trebuchet MS][COLOR=#333333][FONT=Trebuchet MS]1924-1960, δεν μοιράζονται επακριβώς ανά 233,33 τραγούδια το χρόνο -πόσο μάλλον το εξάμηνο !!!-
[/FONT][/COLOR][/FONT]Και αν έχουμε βάλει στα τραγούδια και “ετικέτες” σύμφωνα με τα γούστα του ο καθένας μας… άντε να βρεις “στατιστικά” !!!
(για μιαν ακόμα φορά) με ένταση
Ένταση; Όχι εγω!
Τελος πάντων…
Το βιβλιο του Μανιατη το δανείστηκα επειδη καταμπερδεύτηκα με οσα είπες.
Τα στοιχεια που έβαλα δεν τα “βγάζω απο το μυαλό μου”, ο Μανιάτης τα λέει.
Ο χαρακτηρισμός των τραγουδιων σε “ρεμπέτικα” κλπ. ειναι από τα στατιστικά των εταιρειών.
Σε αυτα στηρίζεται οπως φαινεται…
Λοιπόν για να ξεμπερδεύουμε ως προς τις χρονολογήσεις και για να μην τσακωνόμαστε για ψιλου πίδημα-και είναι άδικο-, επειδή έχω το βιβλίο του Μανιάτη, θα περάσω στο exel όλους τους αριθμούς μήτρας με τις χρονολογίες τους, και θα έρθω εδώ να σας γράψω για την κάθε χρονολογία από που ξεκινάει ο αριθμός και που τελειώνει-για την Columbia πρως το παρών. Και παιδιά, μην μαλώνετε, μια παρέα είμαστε είναι κρίμα να χαλιώμαστε
Διευκρινιστικά:
Υπάρχουν οι κατάλογοι των εταιρειών με στοιχεία για την κυκλοφορία των τραγουδιών, βέβαια με ελλείψεις, αναμενόμενο είναι.
Όπως είναι φυσικό, εγώ δεν έχω πρόσβαση στους καταλόγους αυτούς για να δώσω συγκεκριμένα στοιχεία.
Οι ερευνητές, όπως ο Μανιάτης, σε αυτούς στηρίχτηκαν.
Μάλιστα ο Μανιάτης δίνει ενδεικτικά κάποια στοιχεία σχετικά συγκεκριμένα για την κάθε μια εταιρεία.
Επίσης: Τα στατιστικά στοιχεία των εταιρειών για την κυκλοφορία τραγουδιών στην Ελλάδα κατά τα έτη 1924-1960 είναι:
13.000 τραγούδια συνολικά, χωρισμένα κατά είδος, όπως χαρακτηρίζονταν (“ρεμπέτικα”, “χασικλήδικα”, “δημοτικά” κλπ.).
Πάντως προσωπικά πιστεύω ότι το βιβλίο του Μανιάτη δεν είναι και ότι καλύτερο ως προς το γράψιμο. Τι εννοώ μ’ αυτό?? εννοώ ότι: αν κάποιος θέλει να βρει ένα τραγούδι αλλά δεν ξέρει τον δίσκο ποιος είναι ή ακόμα και έναν τραγουδιστή δεν μπορεί να βγάλει άκρη. Εγώ θα προτιμούσα να το είχε γράψει ανά τραγουδιστές και συνθέτες όπως είχε κάνει ο Δραγουμάνος στο αρχείο ελληνικής δισκογραφίας (που παρεπιπτόντως έβγαλε καινούργιο βιβλίο). Δεν λέω είναι κάτι που δεν είχε ξαναβγει ποτέ, αλλά έχει πολλά μειονεκτήματα
Έχεις δικιο σ΄αυτο.
Βρηκα μια παλιότερη συζήτηση για το βιβλιο αυτο στο φορουμ: http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=17653
Φαίνονται οι λόγοι που δεν εχουν να κάνουν μαλλον με τον ιδιο το Μανιάτη.
Ειρήνη σίγουρα το να ψάχνουμε να βγάλουμε άκρη μ’ αυτά δεν πιστεύω ότι θα μας οδηγήσει πουθενά. Ο καθένας λέει κάποια γνώμη στην συζήτηση εκεί και είναι και διαφορετική. Δεν είναι όμως αυτό που μας καιεί. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι το βιβλίο επιδέχεται αρκετές βελτιώσεις και είναι δυσανάγνωστο (προσωπικά το 'χω χρησιμοποιήσει ελάχιστα).Δεν πιστεύω ότι δεν μπορούσε να το φτιάξει καλύτερο, πιστεύω δεν το θελε ο ίδιος για δικούς του λόγους