είμαι εκπρόθεσμος κατά ένα χρόνο …
έτσι όπως το παίζει ο Αγάθωνας λα δεν είναι?
με τρίχορδο όντως είναι πιο βατό σε ρε, ενώ στην αυθεντική εκτέλεση του Κωστή ακούγεται όντως σαν ρε# :112:
τελικά ο καθείς όπως βολεύει ίσως είναι το καλύτερο :088:
στο τρίχορδο βολεύει το ρε αλλά και λα σαμπάχ μια χαρά παίζεται, ο αγάθωνας το παίζει με κιθάρα αν δεν κάνω λάθος οπότε ίσως τον βολεύει το λα, μπορεί να είναι και λόγο φωνής. το ρε# μπορεί να οφείλεται στην μεταφορά του τραγουδιού (ταχύτητα αναπαραγωγής)
δίκιο έχεις ρε συ… Από λά είναι. Εγω πρέπει να είχα μπερδευτει΄.
Όταν θέλουμε να τραγουδήσουμε χρησιμοποιούμε πάντα την τονική σύμφωνα με την έκταση της φωνής μας.
όταν όμως θέλουμε να το κάνουμε οργανικό χρησιμοποιούμε συνήθως τους τόνους που ανταποκρίνονται καλύτερα στο τρίχορδο. Δηλ. ρε, σολ, λα, και καμμιά φορά σι μπεμόλ.
Οι “ανοιχτές” δημιουργούν άλλη αίσθηση…
Τι παίζεται σε ΣΙ b Αλκιβιάδη; και τι ανοιχτές μπορείς να χρησημοοιήσεις εκεί; εννοείς σιb για να έχεις σαν τρίτη την ΡΕ ανοιχτή; ματζόρε κλίμακες; για δώσε παράδειγμα προς μελέτη
Δοκίμασε να παίξεις απο ΣΙ μπεμόλ το τραγούδι του Μάρκου " πολλά είδανε τα μάτια μου".
Είναι δρόμος " πειραιώτικος" (στη γλώσσα των μπουζουξήδων). Θα με θυμηθείς!
Αν δεν έχεις ασχοληθεί με αυτόν τον τόνο ενδεχομένως να δυσκολευτείς αλλά σου συνιστώ να επιμείνεις. Ο Μάρκος το χρησιμοποιούσε πολύ συχνά. Και λόγω φωνής αλλά και γιατί στο τρίχορδο “γέμιζε ο τόπος μπουζούκι” :088:
Έχω την εντύπωση πώς δεν έπαιζαν σε ΣΙb αλλά σε ΣΙ φυσικό.
αν στο συγκεκριμένο τραγούδι ο τόνος είναι ΣΙ φυσικό το πιθανώτερο είναι να κούρδισε ο Μάρκος μισό τόνο πάνω. Το λέω γιατί η “ανοιχτή” ακούγεται ιδιαίτερα διακριτά.
Ναι αλλά αυτό δεν έχει ανοιχτές χορδές που λέει ο αλκιβιάδης , η άτακτη πάντως ΣΙb είναι.
δύσκολη θέση όμως για χιτζασκιαρ/χιτζάζ δεν σ’αφήνει να το ‘στολίσεις’ πολύ εύκολα (σύνηθεια είναι όλα απο την άλλη)
Δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένο τραγούδι. Λέω ότι έπαιζαν γενικότερα σε τονικότητα ΣΙ, εκτός από ΡΕ, όπως Π.χ. το Μες στη χασάπικη αγορά του Μάρκου
Βέβαια υπάρχει και το πρόβλημα των στροφών του πικάπ. Έχω συναντήσει ίδια εκτέλεση τραγουδιού με διαφορά ημιτονίου.
το μεσ’ τη χασάπικη αγορά είναι μινόρε και το ΣΙ έχει ανοιχτή τη ΡΕ. Εχεις δίκιο.
Στα ματζόρια όμως το ΣΙ το χρησιμοποιούσαν μόνο όταν ταίριαζε με την έκταση της φωνής.
στον “πειραιώτικο” δρόμο το ΣΙ μπεμολ είναι σύνηθες. Επίσης και στον σεγκιάχ , όπως το τραγούδι του Μάρκου “να πεθάνεις με τα νάζια που μου κάνεις”.
Δεν ειμαι επαγγελματίας όπως εσείς, όμως θα επιβεβαιώσω τον Αλκιβιάδη: ΣΙ με ΡΕ ανοιχτή για μινόρε, ΣΙ μπεμόλ με ΡΕ ανοιχτή για ματζόρε. Πολύ καλό το αποτέλεσμα (στην πρώτη περίπτωση) και στο ‘‘σαμπάχ’’.