Ποια επιείκεια ρε?Πλάκα μας κάνεις?Εσύ έγραψες.Πάντα τέτοια!
γάτα ή αγριόγατα ,
γατούλα ή γατάκι
εγώ δεν είμαι ποιητής
ούτε και κουταβάκι
είμαι σκύλαρος σωστός
με αυτιά ουρά και μύτη
κιόταν γαυγίζω δεν στέκεται
μπρος μου ούτε σπουργίτι
σε διεισδύσεις στα μυαλά;
τον Φρόυντ δεν θα φτάσω
όμως σε εγχείριση καρδιάς;
Γιακούμπ θα ξεπεράσω
Συνεφιασμένη Κυριακή
και το κορίτσι λέει
ποιήμα σε πληκτρολόγιο;
άστο γιατί σε καίει
του ποιητή του ατάλαντου
κοιτάξτε την κατάντια
στην μπρίζα που τον βάλλανε
τα πλάνα της τα μάτια
Sorry!Καταλάθος.Παρακαλώ ας σβηστεί το σεμνα μου από τους διαχειρηστές και ας μπει ένα μπράβο.Εεεε κι εσεις τι τα βάζετε δίπλα δίπλα?
ποτε δε θα ξεχασω την ημερα που γεννηθηκες
ηταν δυο μερες πριν απ` τη γιορτη μου
ποτε δε θα ξεχασω οτι αναστηθηκες
οταν σε μεθυσα με το γλυκο φιλι μου …
και εκανα με μιας , αγαπημενε μου
μεγαλη ευχη απτης καρδας τα βαθη εκεινη η φωτογραφια να μεγαλωνε να σ εβλεπα κι εγω , αν θες λιγακι …
ειχα τοσο μερακι μεσ` τα σωθικα
ποθο για να σε δω , το λεω αληθεια
και εμπλεξα με ξορκια και με μαγγισες
να ψαχνω να σε βρω , στα παραμυθια …
τους γυρεψα να σπλαχνιστουν τον πονο μου
να γιγαντωσουνε και την φωτογραφια
και ζητησαν για να σε δω , ανταλλαγμα
να καψω τα γραφτα μου , απ` τα αρχεια …
πηρα αποφαση λοιπον , αγαπη μου
ενα γιαγκινι , τα κανα , για παρτη σου μα εκεινες οι κακουργες με ξεγελασαν και απ τη φωτια , μου δωσανε τη σταχτη σου …:106:
θελεις να φωτιζω τις νυχτιες σου ?
θελεις να αναβω τις φωτιες σου ?
πες μου ο,τι θελεις , το εννοω ,
αν χρειαστει θα πεσω απ`τον ουρανο …
θελεις να φιλω τα βλεφαρα σου ?
θελεις να διαβαζω τα ονειρα σου ?
πες μου ο,τι θελεις , θα το κανω
και με τ` αλλα τα αστερια θα τα βάνω …
θελεις να παλεψω τις αισθησεις ?
θελεις πανω μου να σεργιανισεις ?
πες μου κι ο,τι θες , αν δε το κανω
σου ορκιζομαι , να σβησω , να πεθανω …:230:
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:11 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 12:05 —
ΛΑΘΟΣ …
λαθος καραβι
κι η θαλασσα κι αυτη , μεγαλο λαθος
φουρτουνα η ζωη και πελαγος
μία φωτια , ενα παθος …
λαθος πανια διαλεξαμε
για να μας ταξιδεψουν
και τα σκοινια πολυ μικρα
τα ονειρα να πλεξουν …
λαθος τραγουδι , μουρμουρικο
κι αντιθετο το κυμα
παραπονιαρικος σεβντας
ειν` της καρδιας το κριμα …
λαθος μωρο μου κι η αγκυρα
το βαρος να σηκωσει
θελει κουραγιο η ζωη
το θαρρος ν` αρματωσει …
αν σου βασταν τα κοτσια σου
παρε με ναρμενισω να φυγω σ αλλες γειτονιες
να παω αλλου να ζησω …
παρε με σε παρακαλω
μεσα στη θαλασσα σου
και πνιξε με αν με βαρεθεις
μεσα στην αγκαλια σου …:039:
σου ορκιστηκα πως θα σε αγαπω
κι εσυ μου “εμπηξες” στα σωθικα το βλεμμα
γιατι το ηξερες οτι σε απατω
μα θελησες να παιξεις με το ψεμμα …
τι αλλο τωρα θελεις να σου πω?
να σου αραδιασω δυο φτηνες δικαιολογιες?
πως ταχα ενοιωθα μονη μου , γι` αυτο ,
βρηκα εναν αλλον , στις δικες σου απουσιες …
μη με κοιτας , τωρα εγω σ` εκλιπαρω
δεν το αντεχω αυτο το βλεμμα που καρφωνει
κι αναρωτιεμαι , με παραπονο βουβο
γιατι στη ζηση , ο,τι αρχιζει να τελειωνει ???:106:
καινουργια μοδα , αηδιες και τα ρεστα
ολα μου μοιαζουνε φτηνη σκηνοθεσια
η αν θελετε , μια προχειρη φιεστα
μια κακογουστη χρωματοπανδαισια …
καθησα μονη σε παγκακι να τα βλεπω
και συλλογιόμουνα πως καποιοι “ξηλωθήκαν”
σε μία ωρα , τα λεφτα αλλάξαν τσεπες
και μετα απο μιά ωρα , “ξεχαστήκαν” …
η νυφη θελει στολισμο στην εκκλησια
καινουργια νιατα και μαζι καινουργια ηθη
πανε και φυγαν τα παλια καλα μας χρονια
και η απλοτητα μαραζωσε στη λήθη …
τι ντεκορ , τι απαιτησεις που μας τρεχουν ?
μην αλλιως , δε θα γινοτανε η στεψη ?
καπως ετσι ομως ζουν οι επιχειρησεις
και παλευουν μεταξυ τους , ποια θ` αντεξει …
ματαιοδοξα μου νιατα , σας το λεω
το “ντεκορ” μετα αλλου σας περιμενει !!!
μια ευχη μονο φυλαξτε στις καρδιες σας
"αγαπη να χετε και ναστε στεριωμενοι " …:039:
Γεια σου μανταμ Πελαγια…βλεπω τα event του Σαββατοκυριακου σε επηρρεασαν…στιχουργικα:043:
το νου σας μαγκες ,
οι κινησεις σας μετρανε
παραταχθητε σιωπηλα
και μανι μανι
τους αντιπαλλους σας
να μην υποτιματε
γιατι κι ο διαβολος
ζηταει το λιβανι …
γελατε ολοι στη σκακιερα
οι μονομαχοι
και ο παλιος αλλα κι ο νεος
που `ναι ωραιος
μα στο φιναλε θα γελασει
πιο καλα
αυτος που λεμε οτι γελαει
“τελευταιος” …
δυο τρελοι κοντοζυγωνουν
τη βασιλισσα
σαν ορντιναντσες ,
της εκανουν τεμεναδες
μ` αυτη αγερωχη “εμμενει”
εις τις θεσεις της
και δεν πουλα τους πυργους της
σε μασκαραδες …
ο βασιλιας φουσκωνει
σαν γαλοπουλο
μη θελοντας ν` απαρνηθει
τα κεκτημενα
και παζαρευει ενα “θρονο”
με το τιποτα
αυτο που λεμε “περασμενα , ξεχασμενα” …
προσεξτε παιχτες!
“τις κινησεις και τα ματια σας”
μη μετανοιωσετε
γιατι , λαθος “αναγκη” ,
θα βγαλει σιγουρα
το λαθος αποτελεσμα
το λεω εγω
και ας μη ξερω απο σκακι …:089:
" ξυπνα ωρε τεμπελχανα
να φυγεις στη δουλεια σου
χτες παλι εξενυχτησες
βγηκες απ` τα νερα σου …
βαρεθηκα καθε πρωι
το δαχτυλο να βαζεις
και να με κλεινεις στο λεφτο
ροχαλητο να βγαζεις …
ξυπνα σου λεω , δε βαστω
σε λιγο θα χαλασω
ετσι για να σ` εκδικηθω
και να το διασκεδασω " …
κι αυτος στο πεμπτο χτυπημα
ανοιξε το να ματι μ απ` την θολουρα την πολλή
- βρεθηκε να παραπατει -
κι οι συγγενεις τον βγηκανε
κατω απ` το κρεβατι …:092:
συμπραξη εκανες θαρρω
με καποιον Βοεβόδα ,
μα αν με εξοντωσετε …
-κι αν ειντασακι να γενω- "κρυσταλλο" θαμαι ματια μου
απο την “Kosta Boda” …:092:
οσο για τις γοπιτσες σου
θα στις κρατω αναμμενες
μη λαχει στο τασακι σου
να παν` κι αυτες χαμενες …
γιατι οπως λεει φιλε μου
το ασμα της καρδιας σου
μπορει και να τις θυμηθεις
στα “μπατιριματα σου” …:089:
ποσο ευκολα την πατησα μαζι σου
μια μαχαιρια που δεν μπορει να γιανει
σε αλλες πολεις φιγουραρουν οι ζωες μας
σ` αλλες βιτρινες , ανταμωνουνε την πλανη …
ποτέ πλησιασμα δεν προκειται να γινει ,
ουτε ναγγιξει ο ενας μας , τον αλλο εισαι για μενα μπιμπελο , ακριβε μου , που μουρθε τωρα στη ζωη μου για ρεγάλο …
γελω λοιπον μαυτη τη δολια μου καταντια και περιμενω τι ακομα θα μου φερει αυτη η μοιρα , που συνηθως με πληρωνει μ ενα μπαχτσισι δανεικο , απ` αλλο χερι …:106:
οι δυο μας λατρεμενε θα κανουμε το αχτυπητο διδυμο 2 σε 1 ( εγω το μαλακτικο ) …:089:(ΜΠΟ-ΜΕΚ)!!!
Δεν ξερω αν θα μπορεσω να αποτελεσω επαξια το διδυμο σου. Θα δειξει η πορεια. θα το παλεψω ομως…
…α…δεν θέλω τέτοιες τάσεις μετριοφροσύνης…ως αναγνώστης να σου πω ότι ανεβάζεις τον πήχη στην Πελαγία…και για κάτι τέτοια ζει κι εκείνη!:090:
(Πελαγία μου, αν πέφτω όξω, διόρθωσέ με!)
αλμα πηδω επι κοντω
με πιο ψηλα τον πηχη
τι αλλο πιο ανωτερο
αραγε θα μου τυχει ?
μια ζωη στη δουλεψη
τα τελευταια χρονια
σατυριζα τα “χαλια” μας
κι εισεπραττα “γαλονια” …
σαν μπηκα εδω στο φορουμ μας
σατυριζα και παλι
μα μ` επιασε φρενιτιδα
και τετοια παραζαλη …
που αντι να παω καπου αλλου
να γινω χρυσοθηρας
στρογγυλοκαθησα εδω
κι εγινα “βαθμοθηρας” …
ομως , ολα παρερχονται
και φευγουν σαν τα χιονια
αλλοι μας διαδεχονται
με μηνες και με χρονια …
απλα μεσα μου ευγνωμονω
ετουτη τη σελιδα
που μου βγαλε τα σωψυχα
“κρυμμενη νυχτεριδα” …
και πεταξα πολυ ψηλα
και βγηκα απ τα σκοταδια μία καρδια μ αισθηματα
γεματη κι οχι αδεια …
ξαφνου στο παλκο πηδησε
ο φιλος kosmatarif
τα δεδομενα αλλαξε
μαζι και την ταριφ` …
μας εδωσε απλοχερα
ποιηματα της καρδιας του
ενθυμια της πενας του
μα και της αρχοντιας του …
δε κανουμε διαγωνισμο
σε τουτη την σελιδα
κι οποιος επιχειρησει αυτο
τον εφαγε “η ακριδα” …
ουτ` ειμαστε “μικροψυχοι”
η ζηλεια να μας ζωσει
να βαλαντωσει τις καρδιες
και να τις εξοντωσει …
εδω ειμαστε ολοι μας , που λες
μια ομορφη παρεα
και οσο θα `μαστε καλά ,
θα βγαινουν “τα ωραια” …
γι αυτο σας λεω φιλοι μου
ολοι μαζι “μπορουν”
στο μαγαζι του Γιωργη μας
“χιλιοι καλοι χωρουν” …:088:
θες να μιλησουμε για ξεχασμενα χαδια ?
για κεινα τα ατελειωτα νυχτερια
οταν τα χειλια μου σου μαθαιναν τον ερωτα
και ντρεπονταν μαζι σου και τ` αστερια …
θες να μιλησουμε για χαδια ανομολογητα
σε μερη που δεν τα χε ανακαλυψει κανενας αλλος πιο μπροστα απομενανε
στο σωμα σου σημαδια να αφησει …
θες να μιλησουμε για μακροβουτια αξεχαστα
που `κανα μεσα στο γυμνο κορμι σου
και σεργιανουσα στα τρελα ακρογιαλια σου
και δεν εχορταινα με την αναπνοη σου …
θες ? αλλο τι θες λαχταρα μου , με πληγωσες
και τιποτα δε θελω να θυμαμαι
μοναχα καποια βραδια , στο ποτηρι μου
σε πνιγω , σε μισω , μα σε … φοβαμαι …:039:
Από συντονιστή: Τα μηνύματα του χρήστη kosmatarif μεταφέρθηκαν εδώ.
ο ενας “τα ενιψε” κι ο αλλος “τα ετριψε”
και οι ρυτιδες κι οι συσπασεις εις τις φατσες
γινανε ενα , μασκες , γκριματσες
και το παλευουνε να ξεδιαλυνουν
την αληθεια απο το ψεμμα …
κι εκει μακρια πυροτεχνηματα , οι ιαχες , τα ζήτω !
τι να ζητώ η κουρελιαρα αραγε
μου ξεφτυλισαν την τιμη ,
και τωρα δες , τυμβωρυχούν ,
τωρα που εγω κι εσενανε πλεον σε απορριπτω …
αχ , ενα χαμογελο , χρυσοσκονης πασπαλισμα
και πισω , στις φτωχες τις λαικες , “κροταλισμα”
ποσο θα παει φετος ενα μαρουλάκι ?
που εσυ δε θα μπορεις για να το φας
γιατι `σαι γέρος , χωρις δοντια , για γιουχαρισμα …:106:
σημερα που γιορταζω
θελω να το γλεντησω
να σπασω δυο ποτηρια
να πιω και να μεθυσω …
τους ωμους να λικνιζω
σα μια μαιναδα πρωτη
και το κορμι να λιωνει
στον “κοκαινοποτη” …
μισοκλειστα τα ματια
μοιραζουν υποσχεσεις
και τα υγρα τα χειλη
ψελιζουνε τις λεξεις …
μου πηρε την καρδια μου
τα νιατα τα λεφτα μου
γι αυτο και γω φουμαρω
κοκαινη …:088:
Χρόνια πολλά(με δεκατρεις μήνες ο καθένας…) ρέ κούκλα :063:!!! Το τραγούδι για την Πελαγία :
Εχθές εγώ ποσπέρηζα Εχθές εγώ ποσπεέρηζα
με έναν φιλαράκο με έναν φιλαρααάκο
και του ζητούσα να χαρείς και του ζητούσα ναα χαρειίς
τα χρόνια σου γεμάτα τα χρόνια σου γεμάαατα …
σε κάθε χρόνο δεκατρείς
οι μήνες να είναι πάντα
και του ήπα : Χάρε να χαρείς
το σκότον μες τον Ἁδη
την φίλι μου να μιν την δείς
μες την δικίσου βάρκα .
Και μου ήπε τοτε στο αυτί:
Δεν γήνετε για παντα ,
μα να το ξέρεις πος μπορείς
να κάνεις ματσαράγκα
τις ημέρες που μου δόσεις σύ
της πέρνω από εσένα
και δείνω τις μεστής μικρής
μα μιν πείς τα σε κανένα
και κανε μόκο την μπουρού
μιν μάθει η Περσεφόνη
ἡ κουτσομπόλα γιαβουγκλού
του μάστορα Πλούτονα .COLOR=red[/COLOR]
Και λέγω :Χάρε να Χαρείς
Τις σκιές και τις ψυχές σου
Τί θέλεις για ρουκφέτι μου :
Μπαξίσι η κοκαινη ;
Μια τύφλα(5) δράμια τουμπεκί
μα να’ναι μυροδάτο ,
το μαύρο παντα προτυμώ
στο μαύρο μου σκοτάδι
γιατί το αλέβρι το λευκώ(κοκαινη)
σφαντάει εδώ στον Ἁδη .
Εντάξη αδέλφι κόλατω
παλάμη με παλάμη
με μπέσα θα στο ξηγηθώ
σαν έλθεις να με πάρεις.
Τραγουδιέτε πολύ γκιουρούτικο με πολλά μπεμόλια σαν το :
Τον Χάρο τον αντάμοσαν
πεντε έξη χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πος περνούν
στον Ἁδη οι μερακλήδες …