ποσο ευκολα την πατησα μαζι σου
μια μαχαιρια που δεν μπορει να γιανει
σε αλλες πολεις φιγουραρουν οι ζωες μας
σ` αλλες βιτρινες , ανταμωνουνε την πλανη …
ποτέ πλησιασμα δεν προκειται να γινει ,
ουτε ναγγιξει ο ενας μας , τον αλλο εισαι για μενα μπιμπελο , ακριβε μου , που μουρθε τωρα στη ζωη μου για ρεγάλο …
γελω λοιπον μαυτη τη δολια μου καταντια και περιμενω τι ακομα θα μου φερει αυτη η μοιρα , που συνηθως με πληρωνει μ ενα μπαχτσισι δανεικο , απ` αλλο χερι …:106:
οι δυο μας λατρεμενε θα κανουμε το αχτυπητο διδυμο 2 σε 1 ( εγω το μαλακτικο ) …:089:(ΜΠΟ-ΜΕΚ)!!!
Δεν ξερω αν θα μπορεσω να αποτελεσω επαξια το διδυμο σου. Θα δειξει η πορεια. θα το παλεψω ομως…
…α…δεν θέλω τέτοιες τάσεις μετριοφροσύνης…ως αναγνώστης να σου πω ότι ανεβάζεις τον πήχη στην Πελαγία…και για κάτι τέτοια ζει κι εκείνη!:090:
(Πελαγία μου, αν πέφτω όξω, διόρθωσέ με!)
αλμα πηδω επι κοντω
με πιο ψηλα τον πηχη
τι αλλο πιο ανωτερο
αραγε θα μου τυχει ?
μια ζωη στη δουλεψη
τα τελευταια χρονια
σατυριζα τα “χαλια” μας
κι εισεπραττα “γαλονια” …
σαν μπηκα εδω στο φορουμ μας
σατυριζα και παλι
μα μ` επιασε φρενιτιδα
και τετοια παραζαλη …
που αντι να παω καπου αλλου
να γινω χρυσοθηρας
στρογγυλοκαθησα εδω
κι εγινα “βαθμοθηρας” …
ομως , ολα παρερχονται
και φευγουν σαν τα χιονια
αλλοι μας διαδεχονται
με μηνες και με χρονια …
απλα μεσα μου ευγνωμονω
ετουτη τη σελιδα
που μου βγαλε τα σωψυχα
“κρυμμενη νυχτεριδα” …
και πεταξα πολυ ψηλα
και βγηκα απ τα σκοταδια μία καρδια μ αισθηματα
γεματη κι οχι αδεια …
ξαφνου στο παλκο πηδησε
ο φιλος kosmatarif
τα δεδομενα αλλαξε
μαζι και την ταριφ` …
μας εδωσε απλοχερα
ποιηματα της καρδιας του
ενθυμια της πενας του
μα και της αρχοντιας του …
δε κανουμε διαγωνισμο
σε τουτη την σελιδα
κι οποιος επιχειρησει αυτο
τον εφαγε “η ακριδα” …
ουτ` ειμαστε “μικροψυχοι”
η ζηλεια να μας ζωσει
να βαλαντωσει τις καρδιες
και να τις εξοντωσει …
εδω ειμαστε ολοι μας , που λες
μια ομορφη παρεα
και οσο θα `μαστε καλά ,
θα βγαινουν “τα ωραια” …
γι αυτο σας λεω φιλοι μου
ολοι μαζι “μπορουν”
στο μαγαζι του Γιωργη μας
“χιλιοι καλοι χωρουν” …:088:
θες να μιλησουμε για ξεχασμενα χαδια ?
για κεινα τα ατελειωτα νυχτερια
οταν τα χειλια μου σου μαθαιναν τον ερωτα
και ντρεπονταν μαζι σου και τ` αστερια …
θες να μιλησουμε για χαδια ανομολογητα
σε μερη που δεν τα χε ανακαλυψει κανενας αλλος πιο μπροστα απομενανε
στο σωμα σου σημαδια να αφησει …
θες να μιλησουμε για μακροβουτια αξεχαστα
που `κανα μεσα στο γυμνο κορμι σου
και σεργιανουσα στα τρελα ακρογιαλια σου
και δεν εχορταινα με την αναπνοη σου …
θες ? αλλο τι θες λαχταρα μου , με πληγωσες
και τιποτα δε θελω να θυμαμαι
μοναχα καποια βραδια , στο ποτηρι μου
σε πνιγω , σε μισω , μα σε … φοβαμαι …:039:
Από συντονιστή: Τα μηνύματα του χρήστη kosmatarif μεταφέρθηκαν εδώ.
ο ενας “τα ενιψε” κι ο αλλος “τα ετριψε”
και οι ρυτιδες κι οι συσπασεις εις τις φατσες
γινανε ενα , μασκες , γκριματσες
και το παλευουνε να ξεδιαλυνουν
την αληθεια απο το ψεμμα …
κι εκει μακρια πυροτεχνηματα , οι ιαχες , τα ζήτω !
τι να ζητώ η κουρελιαρα αραγε
μου ξεφτυλισαν την τιμη ,
και τωρα δες , τυμβωρυχούν ,
τωρα που εγω κι εσενανε πλεον σε απορριπτω …
αχ , ενα χαμογελο , χρυσοσκονης πασπαλισμα
και πισω , στις φτωχες τις λαικες , “κροταλισμα”
ποσο θα παει φετος ενα μαρουλάκι ?
που εσυ δε θα μπορεις για να το φας
γιατι `σαι γέρος , χωρις δοντια , για γιουχαρισμα …:106:
σημερα που γιορταζω
θελω να το γλεντησω
να σπασω δυο ποτηρια
να πιω και να μεθυσω …
τους ωμους να λικνιζω
σα μια μαιναδα πρωτη
και το κορμι να λιωνει
στον “κοκαινοποτη” …
μισοκλειστα τα ματια
μοιραζουν υποσχεσεις
και τα υγρα τα χειλη
ψελιζουνε τις λεξεις …
μου πηρε την καρδια μου
τα νιατα τα λεφτα μου
γι αυτο και γω φουμαρω
κοκαινη …:088:
Χρόνια πολλά(με δεκατρεις μήνες ο καθένας…) ρέ κούκλα :063:!!! Το τραγούδι για την Πελαγία :
Εχθές εγώ ποσπέρηζα Εχθές εγώ ποσπεέρηζα
με έναν φιλαράκο με έναν φιλαρααάκο
και του ζητούσα να χαρείς και του ζητούσα ναα χαρειίς
τα χρόνια σου γεμάτα τα χρόνια σου γεμάαατα …
σε κάθε χρόνο δεκατρείς
οι μήνες να είναι πάντα
και του ήπα : Χάρε να χαρείς
το σκότον μες τον Ἁδη
την φίλι μου να μιν την δείς
μες την δικίσου βάρκα .
Και μου ήπε τοτε στο αυτί:
Δεν γήνετε για παντα ,
μα να το ξέρεις πος μπορείς
να κάνεις ματσαράγκα
τις ημέρες που μου δόσεις σύ
της πέρνω από εσένα
και δείνω τις μεστής μικρής
μα μιν πείς τα σε κανένα
και κανε μόκο την μπουρού
μιν μάθει η Περσεφόνη
ἡ κουτσομπόλα γιαβουγκλού
του μάστορα Πλούτονα .COLOR=red[/COLOR]
Και λέγω :Χάρε να Χαρείς
Τις σκιές και τις ψυχές σου
Τί θέλεις για ρουκφέτι μου :
Μπαξίσι η κοκαινη ;
Μια τύφλα(5) δράμια τουμπεκί
μα να’ναι μυροδάτο ,
το μαύρο παντα προτυμώ
στο μαύρο μου σκοτάδι
γιατί το αλέβρι το λευκώ(κοκαινη)
σφαντάει εδώ στον Ἁδη .
Εντάξη αδέλφι κόλατω
παλάμη με παλάμη
με μπέσα θα στο ξηγηθώ
σαν έλθεις να με πάρεις.
Τραγουδιέτε πολύ γκιουρούτικο με πολλά μπεμόλια σαν το :
Τον Χάρο τον αντάμοσαν
πεντε έξη χασικλήδες
να τον ρωτήσουν πος περνούν
στον Ἁδη οι μερακλήδες …
…τρια στιχάκια κίνησαν…ταξίδι για να κάνουν…
…στης Πελαγίας την αυλή…σήμερα παρελαύνουν…
…το πρώτο απ’την Ανατολή…έφτασε πάνω σε χαλί…
…είχε τουρμπάνι στα μαλλιά και φλόγα μέσα στην ματιά…
…το δεύτερο από βόρεια…έφτασε παγωμένο…
…κραυγές των Βίκινγκ έφερνε…άγριο…αντριωμένο…
…το τρίτο σαν να ψεύδιζε…το “θ” το τραβούσε…
…μα είχε καρδιά σπανιόλικη…δράση αναζητούσε…
…μεσ’την αυλή της Pelagy…πουλούσαν αγριάδα…
…ώσπου εκείνη πρόβαλε…ν’απλώσει την μπουγάδα…
…μ’αδιαφορία κοίταξε…προς την μεριά των στίχων…
…εκείνοι ξαφνιαστήκανε…ήταν πολύ “των τύπων”…
…“να μου κρατάτε το σχοινί”…τους είπε με αυστηρότις…
…κι αυτοί ευθύς υπάκουσαν…την “Αυτού Μεγαλειότης”…
…κι αφού στην μπουγάδα βοήθησαν…τους είπε να καθήσουν…
…χαμένα λίγο τά’χανε…και θέλαν να την βρίσουν…
…κάτι επήγαν για να πουν…τους έκλεισε το στόμα…
…“καλό είναι το τσίπουρο…φάτε και κάτι ακόμα”…
…“ακούστε τώρα άρχοντες”…τους είπε με σοφία…
…το πόσο μάγκες είσαστε…θα τό’βρει η ιστορία!..
…αφήστε το αντριλίκι σας…έξω από την αυλή μου…
…σήμερα γλέντι θα γενεί…γιατί έχω την γιορτή μου…
…αυτοί αμέσως φίλησαν…την οικοδέσποινά τους…
…και στίχους της εγράψανε…μέσα από την καρδιά τους…
…“να λάμπεις από ομορφιά”…ω Μεγαλειωτάτη…
… είπε εκείνος ο βόρειος…και της έκλεισε το μάτι…:089:
…“γεμάτη από αρώματα…να είναι η ζωή σου…
…η Ανατολή υποκλίνεται…στο γέλιο…στην ψυχή σου…”:109:
…“Σπανιόλικο ναν’το πάθος σου…σε ότι κι αν σχεδιάζεις…
…και όλου του κόσμου τις χαρές…στο σπίτι σου να βάζεις”…:246:
…και ύστερα ρεμπέτικα…τους έβαλε τραγούδια…
…του Μάρκου οι διπλοπενιές…τους κάναν αγγελούδια…
…απ’την αυλή της Pelagy… φύγαν αγκαλιασμένοι…
…στιχάκια αφιέρωναν…σ’όλη την οικουμένη…
Χρόνια Πολλά Πελαγία μου!!!..μόνο χαρές στον δρόμο σου!:088:
Χρόνια πολλά Πελαγία! Όλα να σου έρχονται όπως τα θέλεις!
Πελαγία χρόνια πολλά και ό,τι επιθυμείς!
Η παρουσία σου μας τιμά όλους!
ΠΕΛΑΓΙΑ μου πολύχρονη,και καλόχρονη. ¨Οτι ζητήσεις να σου δωθεί.
Χρονια πολλααααααα! να 'σαι παντα καλα, με τετοια χρυση καρδια!!! Να εχεις υγεια, αγαπη και ευτυχια και ο,τι αλλο ποθεις! :063:
θρησκευτικα ειχα μηδεν
κι απο μυαλο εξισου
παρ΄ολ΄αυτα καταλαβα
πως εχεις τη γιορτη σου
και ηρθα να σου ευχηθω
να εισαι ευτυχισμενη
και η καρδια σου παντοτε
να ειναι ερωτευμενη
Υγεια να χεις και λεφτα
να τα σκορπας σε γλεντια
και οχι να προστιθωνται
σε τραπεζας τεφτερια
καλες καρδιες στο διαβα σου
να συναντας μοναχα
κι ολοι να λεν την τυχη της
ας ητανε για να΄χα
Χρονια πολλα σου ευχομαι
και παντοτε εμπνευσμενα
κι οσα σου εγραψαν πιο πριν
ευχη κι απο εμενα
Εισαι καλη χρυση καρδια
γραφεις καλα στιχακια
μα ομως δε βλεπω το κουτι
με τα σοκολατακια(κερασμα) :019:
Θα πεις “δωρο δε μου’κανες
δε μου γραψες τραγουδι
δεν εκανες την κινηση
εστω για ενα λουλουδι”
Θα πω “ασε το κερασμα
και δωρο δε σου κανω”
μετραει το οτι σε σκεφτηκα
και με το παραπανω:019:(τσιγκουνης κ ετσι…)
Χαρη εχε που’μαστε μακρυα
σκορπιοι μες την Ελλαδα
ειδαλλως με το μπαγλαμα
θα’ρχομουν για κανταδα!!!:019:
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Αγαπημενη μου Πελαγια! Σου ευχομαι 100 και παραπανω ευτυχισμενα χρονια!
Χρόνια πολλά και καλά…:088:
Χρονια πολλα, Πολυχρονη:043:
Πελαγία μας κι από μένα τα καλύτερα (ό,τι ποθείς να πάθεις !!!)