Κι εδώ ο Μήτσος Παπασίκας παίζει το τρίχορδό του και τραγουδά
Στην όλη ανθολόγηση μπορεί να προστεθεί κι η αφήγηση της Αγγέλας Παπάζογλου (“Τα χαΐρια μας εδώ”) για τότε που τραγουδούσε στα ελλαδίτικα μαγαζιά αφότου ήρθε πρόσφυγας μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Δεν έχω στα χέρια μου το βιβλίο και η παρακάτω σημείωση που έχω κρατήσει από τις σελ. 123-124 δεν είναι ικανή να χρονολογήσει το περιγραφόμενο περιστατικό με τους “αδέσποτους” στίχους του Σακαφλιά. Η σχετική περικοπή έχει ως εξής:
“…Ήτανε και του Θεόφραστου ο γαμπρός, που μας έμπαινε συνέχεια στη μύτη. Όμηρο τόνε λέγανε. Μια μέρα πρόσβαλε το Δημητρό το σαντουριέρη. (Ανταναλήδες ήτανε μπαμπάς και γιός… Τι ’ναι αυτοί οι Ανταναλήδες; Ήτανε απ’ τ’ Άντανα βρε…) Και τους πρόσβαλε τους χριστιανούς και τους δυό. Και τι δεν τους είπε… Γιατί τους είπε να του παίξουνε, το παράγγειλε: «Στ’ Ανάπλι στο Ιτσί Καλέ», το «Σακαφλιά» δηλαδή… Πεντέξι τραγούδια τότε λέγανε μέσα για το Σακαφλιά. Ντόπια τραγούδια ήτανε. Εδώ τα μάθαμε… Και προσθέτανε οι δικοί μας κι άλλα στιχάκια και γινούντανε κανονικό τραγούδι και το παίζανε όποιος το ζητούσε. Έλεγε:
«Βαρέσανε το Σακαφλιά
πούχε γαλόνια στην καρδιά
στην Προύσσα ήταν ξακουστός
στη Μαινεμένη διαλεχτός.
Ήταν στο τάγμα τουμπεκί
στη μεραρχία τσιγαρλί
κι αν είσαι μάνα και πονείς
έλα στ’ Ανάπλι να με δεις…».
Λέει πολλά. Αν έχεις υπομονή και θες να στο πω, άλλη ώρα όμως… Τα παραγγέλνανε αυτά οι ντόπιοι, κοτσέρνανε κι οι δικοί μας ό,τι τους κατέβαινε στο μυαλό από πίσω, και ήτανε η καλύτερή τους. Μ’ αυτά ηχορεύανε. Αυτά θέλανε οι μάγκες. Ο κυρ-Δημητρός όμως, πούπαιζε τση Παναγίας τα μάτια, δεν τάχε μάθει ακόμα αυτά, και τούπαιξε τον «παστουρμά». Αχ Γιώργο μου… Τη γυναίκα του να του καβάλαες δεν θα ητσαντιζούτανε τόσο ο Όμηρος. Σα τρελλός ήκανε… Λύσσαξε. Λολάδα σου λέω… πώς δε μας σκότωσε εκειδά; Μαύρος ήτανε, και ζητούσε συνέχεια αιτίες να μας ρίχνει το φαρμάκι του, και του δίναμε εμείς τις ευκαιρίες με την αθώα μας τη ψυχή… Ο κυρ-Δημητρός τούπαιξε τον «παστουρμά» για να τον ευχαριστήσει, γιατί ’ναι πιο χορευταράδικο.
«Αυτά που παίζεις να πα’ να τα παίξεις στην Τουρκία…», τούπε πρώτα-πρώτα. Είπε κι άλλα. Εμείς δεν βγάλαμε μιλιά. Ηματζευτήκανε… Ματζευτήκανε όμως κι άλλα και φύγαμε…”
3 «Μου αρέσει»