Ψαχνω τους στιχους αυτου του τραγουδιου.
Ειναι του Νταραλα, του Λουκα, εννοειτε!
Ειναι παλιο ισως προπολεμικο και οχι πολυ γνωστο.
Αν κανεις το ξερει…
«Νικολέτα»
Στίχοι: Νίκου Παλαμήδη (Πάλδη) , μουσική: Λουκά Νταράλα.
Τραγούδι όχι προπολεμικό, του ΄47.
«Νικολέτα, Νικολέτα,
σου το λέω νέτα σκέτα
είσαι η κοπέλα μου,
η μεγάλη τρέλα μου
και στο σπίτι σου θα΄ρθώ,
για να σε στεφανωθώ.
Τόσα χρόνια η Αθήνα
φτώχεια, κατοχή και πείνα
τώρα πια ξαστέρωσε
τ΄όνειρό μας φτέρωσε.
Και με δίχως μα και μα
θα το πούμε στη μαμά.
Νικολέτα, Νικολέτα,
ετοιμάσου για κουφέτα
άλλαξε η κατάσταση
έχουμε Ανάσταση.
Κι από σήμερα κι εμπρός
νύφη εσύ κι εγώ γαμπρός.
1 «Μου αρέσει»
Καλησπέρα και από εμένα. Θα ήθελα να ρωτήσω, μιας και αναφέρθηκε, μήπως κανείς θα μπορούσε να παραθέσει μια ενδεικτική δισκογραφία του Λουκά Νταράλα.
Αναμένω γνώστες επί του ζητήματος…
Μήπως υπάρχει το τραγούδι με τη μελωδία?
Ευχαριστώ
καλώς όρισες!
μου κάνει εντύπωση που δεν υπάρχει ούτε στο youtube, ούτε καν στο sealabs. μήπως δεν ηχογραφήθηκε λόγω αναφοράς στην κατοχή, ή μήπως έχει άλλο τίτλο;
1 «Μου αρέσει»
Για αν το ξέρουν δύο (ένας που ρώτησε, στην παλιά συζήτηση, και μία η @elenh που απάντησε με τους στίχους), θα κυκλοφόρησε, και υποθέτω ότι θα υπάρχει και σε βινύλιο ή σιντί. Εκτός αν η Ελένη βρήκε τους στίχους σε βιβλίο… Το γιατί δεν υπάρχει στο ΥΤ είναι όντως περίεργο. (Γκουγκλάροντας ένα απόσπασμα 4-5 στίχων το μόνο που βγαίνει, ουσιαστικά, είναι η παρούσα συζήτηση!)
Πάντως υπάρχει μία τάση τους τελευταίους μήνες να εξαφανίζονται από το ΥΤ ανεβάσματα από επίσημη δισκογραφία Ελλήνων καλλιτεχνών. Δεν ξέρω αν αυτή η τάση μπορεί να πιάνει τόσο παλιά τραγούδια, αλλά ίσως παίζει κάτι με την εταιρεία που το επανεξέδωσε…
2 «Μου αρέσει»
Αυτό θα είχε νόημα, αν τα της Κατοχής φέρνονταν σε συσχέτιση με τα του εμφυλίου, που ξεκίνησε απ’ την Κατοχή. Απ΄ τη στιγμή όμως, που οι στίχοι περιλαμβάνουν τις φράσεις «Τώρα πιά ξαστέρωσε» ή «Έχουμε ανάσταση», νομίζω πως δεν τίθεται θέμα αποφυγής ηχογράφησης.
κι εγώ το σκέφτηκα, αλλά και μόνο η αναφορά της κατοχής και της πείνας θα ήταν αρκετή για τους γερμανοτσολιάδες και τους μαυραγορίτες του εμφυλιακού κράτους.
Για το εμφυλιακό κράτος και τους Γερμανοτσολιάδες, Νικόλα μου, το μόνο ενδιαφέρον ήταν να απομονωθούν και καταδειχθούν τα ανθελληνικά μιάσματα. Με στίχους όπως αυτοί, δεν στοιχειοθετούνται μιάσματα…
1 «Μου αρέσει»
Λοιπόν, στο περιοδικό «Λαϊκό τραγούδι» [τεύχος 14 / Μάρτιος 2006] είχαν δημοσιευτεί 4 ανέκδοτα τραγούδια του Λουκά Νταράλα
[εκτός από το «Νικολέττα» το οποίο όπως ομολογεί ο ίδιος ο στιχουργός, Νίκος Παλαμήδης ή Πάλδης, το έγραψε για τη γυναίκα του – τα άλλα 3 είναι: «Τα μαντάτα», «Δεν τη θέλω τη ζωή» και «Με προδώσανε»].
Και στα 4, είναι ο ίδιος στιχουργός, ο Παλαμήδης ή Πάλδης, αναφέρονται και οι στίχοι τους και τη μουσική έγραψε ο Νταράλας, το 1948.
Και ναι, δεν έγιναν περαιτέρω γνωστά γιατί - όπως λέει ο στιχουργός τους - ο Νταράλας [μαζί με μια τραγουδίστρια Σουζάνα και την αδελφή της] τα έπαιζε σε μια ταβέρνα, στην οδό Λέκκα 23, στο βάθος της στοάς Σιμόπουλου, όπου τότε υπήρχε κήπος και η ταβέρνα αυτή έκλεισε τον επόμενο χειμώνα.
Το «Νικολέττα» γρατζουνώντας την κιθάρα είναι χασαποσέρβικο, τώρα που το ξαναβλέπω - δημοσιεύονται φυσικά και οι παρτιτούρες και των 4, όπως το / τα είχε συγκρατήσει στη μνήμη του ο στιχουργός τους , τουλάχιστον - του οποίου ένα γράμμα [με όλες αυτές τις πληροφορίες] δημοσίευσε το τεύχος αυτό.
Αν κάποιος ενδιαφέρεται και δεν έχει το τεύχος, μπορώ να σκανάρω την παρτιτούρα και να την ανεβάσουμε εδώ.
3 «Μου αρέσει»
Μετά απο αυτή τη διευκρίνιση, έκανα μια επέμβαση στον τίτλο προσθέτοντας «ακυκλοφόρητο τραγούδι».
3 «Μου αρέσει»
Αδισκογράφητο (*), για την ακρίβεια, ακυκλοφόρητο όχι.
Θέλω να πω ότι δεν είναι ένα τραγούδι που ξεχάστηκε σε κάποιο συρτάρι.
Κοντά ένα χρόνο το έπαιζε στο πάλκο ο Νταράλας,
40 χρόνια μετανάστης στη Βενεζουέλα και στη συνέχεια στην Ελλάδα το τραγουδούσε ο ίδιος ο στιχουργός του – σύμφωνα με τα λεγόμενά του.
(*) Για να φτάσει να ανέβει η παρτιτούρα, λογικά γράφτηκε σε κάποια κασέτα ή δισκέτα.
Αδισκογράφητο /ανέκδοτο, λοιπόν, προς το παρόν.
Εντάξει, στην αρχή είπα να προσθέσω απλώς “ανέκδοτο”, μετά λέω δεν είναι πολύ σαφής η λέξη μόνη της, καλύτερα ακυκλοφόρητο, μετά έβαλα και “τραγούδι”, που αν το είχα σκεφτεί από την αρχή θα συμπλήρωνε σαφέστατα το “ανέκδοτο” χωρίς παρανοήσεις…
Πάντως επίσημη, τυπική, νομικά κατοχυρωμένη κυκλοφορία δεν είχε.
Σωστά το διευκρινίζεις Ελένη, αλλά νομίζω ότι δεν αξίζει τον κόπο να ξαναδιορθωθεί (έτσι κι αλλιώς, όποιον τον ενδιαφέρει θα διαβάσει και τη διευκρίνιση!).