Τραγούδια του Παγιουμτζή

Για το “Ζάρι”: Δεδομένου ότι η ετικέτα του δίσκου γράφει ρητώς “Μπουζούκι: Γ. Μητσάκης” και δεδομένου επίσης ότι εκείνη την εποχή ο Μητσάκης έφτιαχνε αργά χασάπικα (και το “Ζάρι” είναι τέτοιο), εγώ αυθαιρέτως το αποδίδω στον Μητσάκη, μολονότι η ετικέτα γράφει για συνθέτη τον Στράτο

Τόσος καπνός χωρίς ίχνος φωτιάς δεν μπορεί να βγεί. Το καθόλου είναι σπάνιο για να λέγεται έτσι εύκολα. Νομίζω ότι η άποψη πως ο Παγιουμτζής δεν έχει “συνθέσει” κανένα τραγούδει στηρίζεται στην ιδέα πως όποιος δεν “ξέρει μουσική” είναι και αδύνατο να “γράψει” τραγούδι. Μια τέτοια άποψη είναι φορμαλιστική. Όποιος ξέρει να τραγουδάει ωραία καθόλου δεν υστερεί στην ικανότητα σύνθεσης από έναν που παίζει ωραία ένα όργανο. Οπωσδήποτε ο ερμηνευτής μπορεί να ακούσει ένα αδιάφορο σκοπό και να το βελτιώσει σε σημείο που να του αξίζει ο τίτλος του συνθέτη. Ο Ορφέας Περίδης (νομίζω), έλεγε σε μία συνέντευξη πως τα περισσότερα τραγούδια του βγήκαν από σφυρίγματα του περιπάτου.

Δεν μπορω παρα να συμφωνησω με το Φρανκ για το Μητσακη. Ισως απο υποχρεωση να το εδωσε και ας μου επιτρεπει να αυθαιρετησω ισως απο απλη συναλλαγη ή αναγκη …
Κεινη τη χρονια (1946) ο ΣΤΡΑΤΟΣ ειπε τα : “Κομπολογακι”, “Λουλά”, “Το οργανακι”,
“Ψαρα”, “Και συ δεν εχεις μπεσα” και ισως κανα δυο αλλα του ΜΗΤΣΑΚΗ και μετα παπαλα. Μαλλον ο Μητσακης εβγαλε την υποχρεωση με το “Ζαρι” … ολα αυτα βεβαια ειναι σεναρια και υποθεσεις …
Ο Μητσακης ομως εκανε τη δουλεια του, μετα τον πολεμο δεδομενης της επιτυχιας που ειχε ο “Λουλας” και το “Κομπολογακι” στα παλκακια της Κατοχης τα απογειωσε με το Στρατο, του εδωσε λιγα ακομα τραγουδια ο Μητσακης ακουστηκε και μετα συνεχισε με Χασκηλ, Γεωργακοπουλου, Στελλακη, Μπελλου και ολους τους αλλους τραγουδιστες της εποχης σημειωτεον οτι και ο Τσαουσακης ειπε λιγα τραγουδια του και ο Μοσχονας νομιζω κανενα και αυτο μαλλον γιατι τους ειχαν “καπαρωσει” ο Τσιτσανης και ο Παπαιωαννου αντιστοιχα.
Επισης κατι που μου εκανε ανεκαθεν εντυπωση
ειναι γιατι μετα το '47-'48 ο Στρατος χανεται απο τις μεγαλες ηχογραφησεις αν και ειπε τη διετια '46-'47 τεραστια τραγουδια οπως τα παραπανω, τα 10-15 μεταπολεμικα του Τσιτσανη μεταξυ των οποιων τα “Χατζη-Μπαξες”,
“Δροσουλα”, “Περιξ”, “Κατσε ν’ακουσεις μια πεννια” αλλα και το “Βραχο” και το “Σεργιανη” του Καλδαρα που εγιναν κλασσικες επιτυχιες και άλλα, άλλων συνθετων !!
Επισης δεν μπορω να μη δεχτω τη μαρτυρια του Κωστα Φερρη που καλο ειναι να μας “τροφοδοτει” συχνα με αυτες τις πολυτιμες πληροφοριες !! Και γιατι οχι να γραψει κι ενα σχετικο βιβλιο !!
Επισης συμφωνω οτι οι κοντρες σ’αυτους τους τονους δεν αρεσουν σε κανενα ουτε προσθετουν κατι μαλλον αφαιρουν απο τα παρατιθεμενα σχολια !!

Έχεις απόλυτο δίκιο Κώστα, και όπως κι εγώ σου εξήγησα αισθάνομαι ιδιαίτερα άβολα με τις κόντρες… Δεν θέλω να επεκταθώ.

Για την ιστορία, σχετικά με το ΖΑΡΙ, παίζουν δύο μπουζούκια (Β. Τσιτσάνης - Γ. Μητσάκης), και κιθάρα, υπό την διεύθυνση του Σαλονικιού.
Τώρα, δεν αποκλείεται καθόλου η πιθανότητα το τραγούδι να έχει πραγματικό συνθέτη έναν από τους δύο εκτελεστές (Τσιτσάνη - Μητσάκη).
Επομένως, ακούγεται πιθανό το σενάριο του Γιώργου περί Μητσάκη-Στράτου, αλλά νομίζω ότι δεν αποκλείεται ο “δράστης” να είναι ο Τσιτσάνης.

Σ.Π.

Γεια χαρά παιδιά.
Δεν μπορώ να έχω άποψη εμπεριστατωμένη όπως πολλοί από εσάς. Δεν είμαι συλλέκτης μελετητής ή κάτι άλλο. Μου γεννάται όμως η εντύπωση ότι δημιουργός δεν ήταν ο Στράτος. Συνδημιουργός όμως πρέπει να ήταν. Πιστεύω πως ένας τραγουδιστής μπορεί να προσφέρει πολλά σε ένα τραγούδι, να το πλουτίσει σε γυρίσματα να παίξει με πρώτες και δεύτερες φωνές αλλά και να αλλάξει ακόμα και τους στίχους (όπως όλοι γνωρίζουμε οι ηχογραφήσεις γινόντουσαν μια και έξω χωρίς πολλές πρόβες). Με αυτό τον τρόπο σίγουρα μπορεί να ήταν και συνδημιουργός. Για να στηρίξω τα λεγόμενα μου σας προτρέπω να ακούσετε την ερασιτεχνική ζωντανή ηχογράφηση του Στράτου με τον Μάρκο (νομίζω στο μαγαζί του Βρανά). Τα τραγούδια ‘‘ο πόνος του πρεζάκια’‘΄και ΄΄τον χαρο τον αντάμωσαν’’ προφανώς δεν έχουν καμία σχέση με τις πρώτες εκτελέσεις. Ο Στράτος κάνει μια εκπληκτική ερμηνεία και τους δίνει άλλη διάσταση.

Συμφωνώ Γιώργο… τον έχω σε βινύλιο!

τί έγινε ρε παιδιά; Έφαγε λογοκρισία ο Χάρυ, ή έπεσε αυτολογοκρισία;!

Σπουδαίος δίσκος…