Ελληνικό όπως λέμε ελληνική Φέτα δηλαδή?γκρικ μουζάκα?
Πυθαγόρειε μπήκες με φόρα στο φόρουμ αλλά μου φαίνεται μπερδεύεσαι λιγάκι.
Για το ταμπούρ συγκεκριμένα, ποιες βάσεις έχεις ότι είναι Ελληνικό όργανο?
επειδή βρίσκεται στο μουσείο του Ανωγειανάκη ένα ταμπούρ, και ότι άλλα όργανα έχει εκεί μέσα αυτό τι σημαίνει ότι είναι Ελληνικά? κατασκευή και προέλευση?
Άσε που το συγκεκριμένο ταμπούρ έχει μόνο καθαρά ημιτόνια ( πιθανών από τον άσχετο που το αναπαλαίωσε) που ο Φοιβάκος μας στην εγκυκλοπαίδεια του αυτό το όργανο το ονομάζει ταμπουρά!!
Και τον πραγματικό ταμπουρά που έχει στο μουσείο και στην εγκυκλοπαίδεια του το ονομάζει σάζι!!
Ο μεγάλος μας μουσικολόγος… που είχε γράψει στον Ριζοσπάστη για το ρεμπέτικο και το δημοτικό τραγούδι, επί χούντας είχε κονομήσει πολλά όργανα από κάποιους…
Και κλίνοντας, ο Πελοπόννησος είσαι σίγουρος ότι έπαιζε ταμπούρ, και όχι ταμπουρά?
Πάντως και να είναι έτσι πάλι δεν θεωρείται Ελληνικό όργανο το ταμπούρ επειδή το έπαιζε…
Καλοςήρθες στο φόρουμ.
Λοιπόν,ευχαριστώ πρώτα απ’όλα όλους όσους απάντησαν.
Όσο περίεργο και αν είναι έπιασα ενα κομάτι απο αυτά που είπε ο φίλος Πυθαγόρειος.Όχι όλα αλλά ένα μέρος από αυτά.Το πρόβλημα είναι οτι λόγο του ότι ήμουν αυτοδίδακτος και στη κιθάρα, ο,τι θεωρία ξέρω την έμαθα μέσω ιντερνετ και την ξέρω με αγγλικούς όρους,οπότε μου έπεσαν κοματάκι βαριοί οι Ελληνικοί.Θεού θέλοντος κατάφερα να βγάλω μια άκρη και σταματάω να το ψάχνω εδώ το θέμα μεχρι νεοτέρας,προκειμένου να μην τα μπερδέψω τελειός.
Και πάλι σας ευχαριστώ 
Ευτυχώς που υπάρχει και ο Bofilakis να μας προσγειώνει και να μας φρενάρει. Καλύτερη απάντηση νομίζω δεν μπορούσε να υπάρξει.
Η δική μου, τώρα, θερμή παράκληση προς όλους μας: μην ξαναρχίσουμε αυτές τις ατελείωτες συζητήσεις «όχι, εγώ το βρήκα πρώτος», -«όχι, εγώ!». Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να επαναλαμβάνω ότι κοινή είναι η μουσική παράδοση της αν. Μεσογείου και όλοι οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν εδώ, του αρχαίου ελληνικού και του βυζαντινού περιλαμβανομένων, έχουν συμβάλλει σε αυτήν. Για όλα τα άλλα υπάρχουν βιβλία, σχολές, θεωρίες και όποιος θέλει μπορεί να τα ψάξει. Να είμαστε όλοι καλά!
Νομίζω δικαιώνει την προσπάθεια μου ο φίλος και νομίζω ότι μπορώ να τον βοηθήσω και άλλο διότι
Ο φίλος multi_kulti με ξύπνησε θενξ
Πράγματι δρόμος(ο ρεμπετικος) και μακάμ δεν είναι το ίδιο. Στο μακαμ μας νοιάζουν οι νότες που στεκόμαστε και κάνουμε τις καταλήξεις, στον δρόμο αντί για αυτό θυμόμαστε τις συγχορδίες που ταιριάζουν στα τελειώματα και στην πορεία του δρόμου. Στην παραδοσιακή μουσική κανονικά δεν υπάρχουν συγχορδίες μόνο ισοκράτες όπως στην εκκλησία. Οι συγχορδίες είναι ευρωπαικής προέλευσης. Το ρεμπέτικο είναι μίγμα ευρώπης και ανατολής.
Καλό θα είναι να θυμόμαστε λοιπόν και τις συγχορδίες που ταιριάζουν σε ένα δρόμο. Χρησιμεύει απίστευτα στα κομμάτια και ειδικά στους κιθαρίστες που παίζουν μπασοκίθαρο. Δηλαδή θυμούνται σε ποιο δρόμο ανήκει το κομμάτι και ξέρουν αμέσως τις συγχορδίες που θα χρησιμοποιήσουν. Με λίγο ένστικτο και πείρα κάνουν τις αλλαγές σωστά χωρίς να θυμούνται κάθε κομμάτι αναλυτικά.
Αν και αυτό είναι πολύπλοκη ανάλυση τι να πω.
Τέλος οι δρόμοι.
ΥΓ. Με φρενάρατε για το ταμπούρ κρίμα που δεν μπορώ να απαντήσω στο φίλο που ευχαριστώ για το καλλωσόρισμα. Τουλάχιστον να πω τι λέει ο Χρύσανθος που μας έδωσε την σημερινή θεωρία των διαστημάτων, την νέα ελληνική παρασημαντική βυζαντινή γραφή και ένα πλήρες ιστορικό της μουσικής από την εποχή πριν τον κατακλυσμό και τον Ορφέα !! μέχρι τις μέρες του; Τα έχετε πει αυτά Νίκο;
Λέει ο χρύσανθος εκεί που αναλύει τα μουσικά διαστήματα στο “Μέγα Θεωρητικό της Ελληνικής Μουσικής” (1832):
“Από τα μελωδικά όργανα εκείνο το οποίον φαίνεται ευκολώτερον εις δίδαξιν και το οποίον ευρίσκεται σαφέστερον δια την γνώρισιν των τόνων, ημιτονίων και απλώς όλων των διαστημάτων είναι η Πανδουρίς’ ονομάζεται δε και Πανδούρα και φανδούρος. Καθ ημάς δε Ταμπούρα ή Ταμπούρ…”
Σε αυτό το όργανο λοιπόν δόθηκε η σημερινή βυζαντινή θεωρία των διαστημάτων και ο χρύσανθος είναι σημείο αναφοράς για όλους ακόμα και για αυτούς που διαφοροποιούν τα διαστήματα που δίνει.
Για τον Πέτρο δεν ξέρουμε μόνο από τον Χρύσανθο. Είχε σχέση με τους Τούρκους έτσι και αλλιώς ήταν δάσκαλος μεγάλος στην εποχή του στην Πόλη και έρχονταν και από την Περσία για να γίνουν μαθητές του. Έχει ωραίες ιστορίες με τον Πέτρο και τους Τούρκους αν ψάξετε.
“…όχι άλλο κάρβουνοοοο!!!”
Δημήτρη, μπράβο για την όρεξή σου. Μόνο που εδώ δεν είμαστε Ωδείο να διδάσκουμε οργανολογία, θεωρία των μακάμ ή ό τι άλλο, ούτε και θέματα Ιστορίας της θεωρίας της ελληνικής εκκλησιαστικής μουσικής κατά τον 19ο αιώνα. Ειδικότερα δε για κάποια θέματα, όπως για την «εθνική προέλευση» κάποιων οργάνων, υπάρχουν στην (ελληνική ή διεθνή) γραμματεία διιστάμενες απόψεις και «οι σπουδαίοι ερίζουν» επʼ αυτών. Όπως και επί παντός επιστητού, δεν πρόκειται ποτέ κάποια πλευρά να πείσει τις άλλες και να σταματήσουν οι έριδες. Καλό είναι αυτό για την έρευνα, αλλά εδώ στο φόρουμ (που δεν κάνουμε έρευνα) έχουμε βαρεθεί μετά από τόσα χρόνια να «τσακωνόμαστε» για τα ίδια και τα ίδια.
Και βέβαια ο Χρύσανθος προτείνει τον ταμπουρά προς επίδειξιν των διαστημάτων, ο Καράς ένα περίπου αιώνα αργότερα προτείνει το πολίτικο λαούτο κλπ. Και φυσικά και ο Πέτρος Πελοπονήσιος έπαιζε τέτοια όργανα. Όλα αυτά όμως δεν αποδεικνύουν την ελληνική τους καταγωγή, ίσα ίσα που αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς (π.χ. Πολυδεύκης) αναφέρουν την πανδουρίδα ως όργανο καταγόμενο από τη Μεσοποταμία.
Αν πρόκειται να ξανανοίξουμε κουβέντες για το ποιος λαός εφηύρε ποιο όργανο, για το αν η ανατολική ή η ευρωπαϊκή ή η όποια μουσική είναι γνήσιος απόγονος της ελληνικής επειδή ο Al Farabi βασίστηκε και ανέλυσε τη θεωρία των Ελλήνων θεωρητικών ή οι Ευρωπαίοι έμαθαν τη μουσική μέσω της καθολικής εκκλησίας, που την έμαθε και αυτή με τη σειρά της από τους Έλληνες, θα σε παραπέμψω σε απόψεις που υποστηρίζουν ότι πριν από τους Έλληνες υπήρξαν οι Φοίνικες, Αιγύπτιοι, Ασσύριοι κλπ. από τους οποίους πολλά έμαθαν οι πρώτοι. Δεν θα βρούμε άκρη λοιπόν και εγώ, τουλάχιστον, σταματάω εδώ.
1 «Μου αρέσει»