Αφου δεν πολιτικολογουμε στο φορουμ, ας πω και εγω τι ωραια που θα ηταν να εκδημοκρατιστει και η Βενεζουελα οπως η Συρια, η Λιβυη και το Ιρακ, αφου “ακουσα πως ο (insert name here) σφαζει αντικαθεστωτικους”
Πως φτασαμε απο εναν μουσικο διαγωνισμό
στις δωρεες του μεγάρου και το ευρω η δραχμή ουτε που υο καταλαβα. Ας το αφησουμε λοιπον το ρεμπετικο
για να μην μολυνθεί στον Σπυρο Παπαδοπουλο και στο στην υγεια μας ρε παιδια…θυμάστε τι ειχε γινει με την ημεριδα που ειχε διοργανωσει το φορουμ απο μερικούς
“Ανοιχτομυαλους” ας μην κανουμε το ιδιο λαθος. Προσωπικα δεν νομιζω οτι ο Παππος θα επαιρνε μερος σε κατι ππυ δεν θα ειχε καλλιτεχνικο ενδιαφερον.
Οποτε ας χαλαρωσουμε λίγο…η μουσική δεν ειναι αιρεση με απολυτοτητες και αυθεντιες
είναι προφανές ότι δεν υπάρχει καμία αντιστοιχία μεταξύ του μεγάρου και του φόρουμ… ούτε η σχετικότητα με το αντικείμενο, ούτε η κοινότητα που το απαρτίζει, ούτε η ανιδιοτέλεια που το χαρακτηρίζει.
η πολιτική κουβέντα είναι αναπόφευκτη από την στιγμή που το μέγαρο ήταν εξαρχής βασικός πυλώνας της διαπλοκής. αφού αποφάσισε να ασχοληθεί με το ρεμπέτικο ως εν δυνάμει προσοδοφόρο προϊόν, θα έχει τον αντίλογο που του αξίζει -ελπίζω και την περιφρόνηση που του αντιστοιχεί.
υγ: ακόμα προσπαθώ να καταλάβω αν θεωρεις την εκπομπή του παπαδόπουλου καλό ή κακό πράγμα.
Καλημέρα.Νικόλα μου ας μην γινόμαστε δογματικοί-φανατικοί.Αντίλογος;περιφρόνηση; τι πολεμάμε και γιατί.Δηλαδή θα ήμασταν ευχαριστημένοι αν μια μέρα ξημέρωνε ,και είχε μπει μια βόμβα και το μέγαρο ήταν ισοπεδωμένο;Σύμφωνοι οι αμαρτίες του πάμπολλες.Αλλά εγώ είμαι της σχολής που θέλει να επιδιορθώνει τα πράγματα,και όχι να τα περιφρονεί.Ο Λαμπράκης μας άφησε χρόνους,ο Ψυχάρης έχει άλλα μεγαλύτερα θέματα που τον καίνε τώρα,ας δούμε τι μπορεί να γίνει για αυτόν τον πολύ όμορφο ομολογουμένως χώρο.
δηλαδή βρε νικόλα μου το δελτίο τύπου εσένα σου άρεσε; θεωρείς ότι, όπως λες, διορθώνει τα πράγματα και δεν τα περιφρονεί;
Δεν βρήκα κατά την άποψή μου κανένα σημείο περιφρόνησης,αλλά και κανένα σημείο κολακείας.Ένα ουδέτερο δελτίο τύπου.Σημασία έχει τι βλέπουμε εμείς από πίσω.Και συμφωνώ γενικά μαζί σου - ως προς την ιστορία του χώρου -,αλλά δεν μπορούμε να υιοθετούμε για τα πάντα και τους πάντες ,κακή πρόθεση.Αυτό είναι ισοπεδωτικό.Είναι σαν να λέμε “όλοι αμαρτωλοί,εγώ μόνον αναμάρτητος”.Δεν μπορώ να το αναπτύξω άλλο , κολλάω καπάκι κιθάρας και πρέπει να κλείσω.
Εγώ να δώσω ολόκληρο το δελτίο τύπου, ώστε ο καθένας να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Περιττό να προσθέσω ότι, όπως ακριβώς και ο Ν. Νικολάου, ούτε εγώ βλέπω περιφρόνηση (προς τα νέα παιδιά; Προς το ρεμπέτικο; Προς τους πεζόδρομους; Τις συντροφιές; Τις φιλικές συναυλίες; Προς κάτι άλλο;) ή κάτι άλλο αρνητικό σε βαθμό που να θεωρήσω τη συγκεκριμένη κίνηση εξαιρετικά απεχθή. Παραθέτω:
Ο Σύλλογος των Φίλων της Μουσικής, στο πλαίσιο του ενδιαφέροντός του για τη διάδοση της ελληνικής μουσικής και τη στήριξη των νέων, καλεί κομπανίες νέων μουσικών και μεμονωμένους μουσικούς / τραγουδιστές που αγαπούν και ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι, να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα πρωτότυπο μουσικό «αγώνα».
Πολλά νέα παιδιά ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι. Τραγουδούν και παίζουν μουσική στους πεζόδρομους, στις πλατείες, στις συντροφιές, σε φιλικές συναυλίες και μας αποδεικνύουν με τον τρόπο τους ότι η ανάγκη και το αίτημα για το πραγματικό λαϊκό τραγούδι δεν μπορεί να αντικατασταθεί ούτε από την «έντεχνη» επεξεργασία του, ούτε από τα υποκατάστατά του.
Στο κάλεσμα αυτό, μπορούν να συμμετέχουν τραγουδιστές, μουσικοί και κομπανίες νέων από όλη την Ελλάδα ηλικίας μέχρι 35 ετών δηλώνοντας συμμετοχή μέχρι τις 31 Μαΐου 2017, με αποστολή της σχετικής ηλεκτρονικής αίτησης που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής www.sfm.gr και η οποία θα πρέπει να συνοδεύεται από οπτικοακουστικό δείγμα της δουλειάς τους, αποτελούμενο από δύο ρεμπέτικα τραγούδια, συνολικής διάρκειας έως 10 λεπτών.
Τις αιτήσεις και τα οπτικοακουστικά δείγματα των υποψηφίων θα εξετάσει πενταμελής επιτροπή, αποτελούμενη από καταξιωμένους μουσικούς και καλλιτέχνες. Όσοι επιλεγούν στην πρώτη αυτή αξιολόγηση, θα κληθούν να συμμετάσχουν στην τελική ακρόαση, που θα πραγματοποιηθεί στα τέλη Ιουνίου 2017, με κριτές την ίδια πενταμελή επιτροπή, σε χώρο του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η ακριβής ημερομηνία της ακρόασης θα ανακοινωθεί εγγράφως στους ενδιαφερομένους, οι οποίοι θα ερμηνεύσουν τα τραγούδια τους με φυσικό ήχο, χωρίς ηχητική ενίσχυση.
Στόχος του Συλλόγου των Φίλων της Μουσικής είναι να δώσει ένα πρώτο βήμα στους νέους που ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι, ώστε να έρθουν σε επαφή με το ευρύτερο κοινό και να παρουσιάσουν τη δουλειά τους.
Για τον λόγο αυτό, όσοι νέοι καλλιτέχνες επιλεγούν, θα λάβουν ως βραβείο ένα συμβολικό χρηματικό έπαθλο και θα συμμετάσχουν σε δύο άρτια προετοιμασμένες μουσικοθεατρικές παραστάσεις που θα διοργανώσει ο Σύλλογος Φίλων της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 4 και 5 Νοεμβρίου, 2017. Οι παραστάσεις τελούν υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση και χορογραφία της Σοφίας Σπυράτου και των συνεργατών της και θα πλαισιωθούν με ηθοποιούς και χορευτές επιλογής των διοργανωτών.
Οι ηλεκτρονικές αιτήσεις και οι όροι συμμετοχής, για όσους ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στις ακροάσεις, υπάρχουν στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Οι Φίλοι της Μουσικής www.sfm.gr
Πληροφορίες – Επικοινωνία: κα. Φιλιώ Στεφανή
ΔΕ – ΠΑ / 10:00 – 14:00 & 17:00 – 21:00
Κ. 6945 198 382
Μ. rebetika.sfm@gmail.com
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη
Τ. 210-7282 566, 567
Καλησπέρα,
να πω κι εγώ δυό σκέψεις για την παραπάνω διοργάνωση.
Νομίζω ότι το πνεύμα του λαϊκού τραγουδιού είναι έξω από τον διαγωνισμό/ανταγωνισμό. Δεν είναι μετρήσιμες οι επιδόσεις στη λαϊκή μουσική, αν το καλοσκεφτείτε, δεν υπάρχουν “επαγγελματίες” και “ερασιτέχνες”… Πόσες φορές μας έχει τύχει σε ένα ταβερνάκι να παίζει κάποιος “επαγγελματίας” και να σκάει μύτη ένα “πιτσιρίκι” δεκαοχτώ ή είκοσι χρονών και να λέει “γειά σας, παίζω κι εγώ λίγο μπουζούκι, να παίξω ένα τραγούδι;” και να είναι υπέροχος παίχτης και τραγουδιστής, μπορεί και πιο “ικανός” από αυτόν που εργάζεται στο ταβερνάκι… Από την άλλη, μου έχει τύχει να έρθει και κάποιος και να πει “να παίξω μαζί σας;” και να παίζει όλο κι όλο δύο τραγούδια τσάτρα πάτρα, μα έχει την ανάγκη να επικοινωνήσει και να μοιραστεί την χαρά της συμμετοχής. Και όλα αυτά συμβαίνουν μέσα στο λαϊκό γλέντι… Όλη η Ελλάδα τραγουδάει και όλη η Ελλάδα παίζει μπουζούκι κι αυτό είναι υπέροχο.
Τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς κατά τη γνώμη μου, μπαίνουμε όλο και περισσότερο σε μια καινούργια εποχή, όπου το ρεμπέτικο χάνει λίγο την αίσθηση του γλεντιού και παίζεται σε χώρους ως υπόκρουση ή ως μουσική που είναι για να την ακούμε και όχι για να την χορεύουμε ή για να διασκεδάσουμε. Πας κάπου και οι μουσικοί ψάχνουν να ξεχωρίσουν τεχνικά, να παίξουν το ψαγμένο τραγούδι, να είναι σε μια “φάση” καλή, αλλά άμα σηκωθείς να χορέψεις ένα ζειμπέκικο θα σε κοιτάνε σαν εξωγήινο. (Εδώ υπάρχουν και κάποια κέρδη σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, αλλά δεν θέλω να αναφερθώ για να μην πλατιάσω…). Αυτή η αποσύνδεση αρχίσει και με προβληματίζει.
Αυτός ο διαγωνισμός, και κάθε διαγωνισμός, φέρνει διχόνοια και όχι αλληλεγγύη και ένωση.
Είχε γίνει και παλιά ένας (νομίζω από κάποιο περιοδικό είχε διοργανωθεί), θυμάμαι διαφήμιση με Συγκρότημα Παπαιωάννου-Τσιτσάνη και Μάρκου-Χατζηχρήστου αν θυμάμαι καλά… Και τί έγινε θα μου πείτε; καμία σημασία δεν έχει, όλοι σπουδαίοι ήτανε, αυτός που τους έκρινε (θεσμικά) τον έχει ξεχάσει και η τελευταία νιφάδα χιονιού που έπεσε εκείνη τη χρονιά…
Το Μέγαρο θα μπορούσε να στηρίξει τη σύγχρονη ρεμπέτικη σκηνή πιο ουσιαστικά, με ένα φεστιβάλ. Ίσως και να θέλει να το κάνει στο μέλλον… θα δούμε.
Πιο πολύ από όλα, με ενοχλεί το εξής:
το “συμβολικό χρηματικό έπαθλο” χωρίς να διευκρινίζεται ποιό είναι αυτό και το πόσοι θα το πάρουν (πόσοι θα επιλεγούν δηλαδή) και το ότι δεν διευκρινίζεται εάν οι νικητές θα λάβουν μέρος στην παράσταση επί πληρωμή ή μόνο για … τη δόξα.
Κι όπως θα έλεγε κι ο “κύριος Αυγολέμονος”: “Τα ορφανά πορεύονται κι οι χήρες κονομιόνται… Το Μέγαρο είναι για αρχόντους, δεν είναι για λινάτσες”
Εκτός από αυτά τα θέματα που βάζει ο babis για το "συμβολικό χρηματικό έπαθλο, και την συμμετοχή επί πληρωμή ή όχι, θα ήθελα να ρωτήσω, γιατί δεν διευκρινίζεται, αν η παραστάσεις θα έχουν εισιτήριο για το κοινό ή θα έιναι δωρεάν.
Νίκο μου, περίμενα μετά από τόσες δεκαετίες (όπως λες), να έχεις καταλάβει τι λέει το ΚΚΕ. Ότι μέσα στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαική κυβέρνηση. Παλέψτε για να το αλλάξουμε.
Εγώ έτσι το εκλαμβάνω χωρίς να είμαι μέλος ούτε εκπρόσωπος του. Απλά αυτό που καταλαβαίνω λέω.
Και κάτι ακόμα προσωπικό. Για μένα κα το τονίζω αυτό ο σοσιαλισμός με τα όποια λάθη του είναι πολύ πιο ανθρώπινος - καλύτερος από αυτό που ζούμε σήμερα.
Σταματάω εδώ τις “πολιτικολογίες” αλλά θεωρώ ότι έπρεπε απλά, να εξηγήσω στον Νίκο την θέση μου για όσα είπε στο μήνυμα #37.
Πέτρο, ευρώ, δραχμή, οβολός, γρόσι, δεν παίζει ρόλο. Το θέμα είναι ποιος πληρώνει και συνεχίζει να πληρώνει.
Να πώ και εγώ μια σκέψη.
Το λαϊκό τραγούδι δεν έχει ανάγκη από τίποτα. Αυτοί πού έχουν ανάγκες είναι αυτοί που ασχολούνται μ αυτό. Είτε είναι επαγγελματίες είτε ερασιτέχνες. Ούτε το λαϊκό γλέντι κινδυνεύει. Το γλέντι υπήρξε και θα υπάρχει όσο οι άνθρωποι το έχουν ανάγκη. Αν κάποτε σταματήσει, θα είναι γιατί απλά δεν θα έχει λόγο ύπαρξης (που δεν το πιστεύω οτι θα συμβεί ποτέ). Οπότε ας μην ανησυχούμε και για αυτό.
Συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να “αφορίζουμε” οτιδήποτε “καινούργιο” πάει να γίνει και ενδεχομένως δεν ταιριάζει με την αντίληψη και την αισθητική μας. Ότι αξίζει θα μείνει ότι δεν, θα το φάει η μαρμάγκα. Η μουσική έχει αποδείξει ότι έχει πολύ ισχυρό ανοσοποιητικό και οτιδήποτε δεν της κάνει καλό το πετάει.
Καλό είναι να υπάρχουν πολλές επιλογές. Ο καθένας διαλέγει που και πώς θα λειτουργήσει. Και οι μουσικοί και οι ακροατές. Και ο καθένας απολαμβάνει η όχι το κόστος των επιλογών του.
Δημήτρη, αν μου επιτρέπεις τον ενικό. Δεν νομίζω ότι το θέμα είναι αν το λαικό τραγούδι έχει ανάγκη από κάτι ή όχι. Για μένα το θέμα είναι η λογική που αντιμετωπίζουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Το ποιος κάνει κάτι και για πιο λόγο για μένα έχει ουσιαστική σημασία. Αλλιώς μαθαίνουμε σε ανώδυνες λογικές του “έλα μωρέ και τι έγινε.”
Ειδικά όταν μια κίνηση - εκδήλωση απευθύνεται σε νέα παιδιά διαμορφώνει συνειδήσεις και τρόπο ζωής.
Με αυτή τη λογική θα μπορούσαν εταιρίες να κάνουν διαφήμηση προιόντων μέσα σε σχολεία. (Ήδη γίνεται), και να το θεωρούμε κάτι φυσιολογικό και θεμιτό.
Αυτό είναι άτοπο για αρκετούς λόγους.
Πρώτον κάθε παράγοντας που σέβεται τον εαυτό του θα έχει εξασφαλίσει χορηγίες/πηγές για να καλύψει τα έξοδα του,ανεξάρτητα απο τις πωλήσεις.
Το “πήραμε χρήματα αλλά δεν σας βγάλαμε μερίδα” εδώ δεν γίνεται να κολλάει.
Δεν νομίζω οτι έχουμε συναίσθηση για το τι κοστίζει να προγραμματίσεις μια εκδήλωση στο Μέγαρο.Μιλάμε για ΠΑΡΑ πολλά λεφτά που,συνήθως, δεν γίνεται να καλυφθούν μόνο απο τα εισητήρια, ακόμα και με γεμάτο τον χώρο.
Δεν υπάρχει τρόπος λοιπόν να γνωρίζουμε τι κοστίζει στους Φίλους αυτή η οργάνωση, το πως διαχειρίζονται τα κέρδη, πως και πόσο θα πληρώσουν όσους συμμετέχουν, τι ρίσκο υπάρχει και αν τελικά θα έχουν κέρδος. Δεν λέω πως γνωρίζω…λέω πως δεν υπάρχει τρόπος να ξέρουμε, άρα ίσως δεν υπάρχει λόγος να υποθέτουμε τα χειρότερα. Υποθέτω πως, αν κάποιος λαμβάνει μέρος θα είχε δικαίωμα να ρωτήσει και να μάθει.(ακόμα και να διαπραγματευτεί,γιατί όχι)…εμείς ίσως όχι.
Φίλε μου Λουκά (
συμφωνώ οτι δεν πρέπει άκριτα να δεχόμαστε τίποτα. Απ αυτό όμως μέχρι το να είμαστε επικριτικοί στα πάντα υπάρχει μεγάλη απόσταση. Επίσης απ ότι κατάλαβα αυτη η διοργάνωση απευθύνεται σε νέους όχι σε ανήλικους. Δεν είναι το ίδιο μια διαφήμιση σε σχολείο με μια τέτοια διοργάνωση. Μην ξεχνάς ότι οι νέοι στα 16 τους αποφασίζουν για το τι θα κάνουν στην ζωή τους (βλ. πανελλήνιες) και στα 18 οδηγούν και ψηφίζουν. Λες να μην ειναι ικανοί να κρίνουν μια τέτοια διοργάνωση;
Αν υποθέσουμε (δεν το ισχυρίζομαι) ότι το Μέγαρο αποφάσισε να εξαπατήσει μερικούς νέους μουσικούς για να υπηρετήσει δεν ξέρω ποια σκοπιμότητα, μπορεί άνετα. Ο νέος 18+ έχει βεβαίως νου και ηλικία, αλλά αυτό δεν τον κάνει άτρωτο στην εξαπάτηση. Έχω από τη μια μεριά της ζυγαριάς το Μέγαρο Μουσικής, με τις τεράστιες υψηλών προδιαγραφών αίθουσες, με τον κόσμο που είναι μαθημένος να έρχεται εδώ για να προσέξει με κατάνυξη την κάθε νότα που θα παιχτεί, με την αφίσα απέξω σε μπόι μερικών ορόφων που ενημερώνει για την εκδήλωση, με όλο τέλος πάντων το κύρος και τον μύθο του Μεγάρου. Από την άλλη μπορεί να έχω τον φίλο μου τον Μήτσο που παίζει μπουζούκι στις ταβέρνες και έχει μια διαφορετική άποψη για το ρεμπέτικο. Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ του.
Αυτό δημιουργεί ιδιαίτερη ευθύνη στο Μέγαρο: ό,τι πει, ό,τι κάνει, μπορεί να εισακουστεί σε βαθμό ανεξέλεγκτο, ιδίως μάλιστα από έναν νέο μουσικό. Άρα ό,τι πει και ό,τι κάνει το Μέγαρο πρέπει να είναι δεκαπλά μελετημένο για να αποφευχθούν τυχόν στραβές συνέπειες.
Εννοείς σε επίπεδο “προπαγάνδας”;
ΣΕ κάθε περίπτωση συμφωνώ απόλυτα ότι η ευθύνη του μεγάρου είναι τεράστια.
Καλησπέρα και πάλι,
alk, η ερώτησή μου έχει να κάνει με την λογική της πρόσβασης σε αυτή του καθενός. Όπως είπα και πριν είμαι αντίθετος με την λογική του εμπορίου, οπότε μια εκδήλωση που διοργανώνεται από ένα σύλλογο που "Στόχος του Συλλόγου των Φίλων της Μουσικής είναι να δώσει ένα πρώτο βήμα στους νέους που ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι, ώστε να έρθουν σε επαφή με το ευρύτερο κοινό και να παρουσιάσουν τη δουλειά τους."Θα έπρεπε αν θέλεις να είναι προσβάσιμα τα τι και τα πως,που διέπουν το έργο τους.Όταν ζητάς και καλείς, “κομπανίες νέων μουσικών και μεμονωμένους μουσικούς / τραγουδιστές που αγαπούν και ασχολούνται με το ρεμπέτικο τραγούδι, να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα πρωτότυπο μουσικό «αγώνα».” ορίζοντας ότι, "θα λάβουν ως βραβείο ένα συμβολικό χρηματικό έπαθλο και θα συμμετάσχουν σε δύο άρτια προετοιμασμένες μουσικοθεατρικές παραστάσεις που θα διοργανώσει ο Σύλλογος Φίλων της Μουσικής στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 4 και 5 Νοεμβρίου, 2017." Επίσης, θα πρέπει να ξεκαθαρίζεις αν οι παραστάσεις αυτές θα είναι δωρεάν ή όχι και να μην το αφήνεις στην διακριτική σου ευχέρεια, για τον απλό λόγο ότι αυτος μπορεί να είναι ένας λόγος για κάποιον να πάρει ή να μην πάρει μέρος.
Δημήτρη, Λουκάς είναι το όνομα. Έχεις δίκιο οτι αυτή η εκδήλωση δεν απευθύνεται σε ανήλικους, απλά επειδή κοίταξα τους χορηγούς είδα εταιρίες που συμμετείχαν σε σχολικές εκδηλώσεις. Για να μην το πάω παραπέρα και δούμε ότι μέσα στους χορηγούς βρίσκεται επιχειρηματίας που πολύ πρόσφατα δόθηκε εντολή για δέσμευση περιουσίας.
Συμφωνώ ότι δεν πρέπει να δεχόμαστε άκριτα τίποτα. Έίμαι επικριτικός όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί το μέγαρο και το modus operandi του, δεν είναι κάτι καινούριο που χρειάζεται να περιμένουμε να δούμε πως θα πάει. Είναι στο κουρμπέτι πολλά χρόνια και έχει δώσει αρκετά δείγματα γραφής.
Καλησπέρα,
Εχθές πραγματοποιηθηκαν οι ακροασεις για τον διαγωνισμό. Η όλη διαδικασία ήταν εξαιρετική,μαζευτηκαμε όλα τα συγκροτήματα,αρχικά,σε μια αίθουσα για πρόβες, κουρδισματα και έτσι γνωρίστηκαμε με πολλά άτομα,παίξαμε όλοι μαζί και το σημαντικότερο, το επίπεδο του διαγωνισμού ήταν πολύ υψηλό καθώς συμμετείχαν φοβεροί συνάδελφοι μουσικοί με πολύ ενδιαφέροντα συγκρότηματα.Επειτα, κατά την ακρόαση,βαρεσαμε μερακληδικες πενιες ο κύριος κορακακης μας έδωσε τα εύσημα του, και στη συνέχεια συνομιλησαμε με την υπόλοιπη επιτροπή,αποκομιζοντας πολύ θετικές εντυπώσεις Εν ολίγοις,ήταν μια πολύτιμη εμπειρία για μας, που είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε μπροστά σε άτομα τα οποία θαυμαζουμε όπως τον παππο και τον κορακακη και επίσης ήταν ανεκτιμητο το γεγονός ότι ήρθαμε σε επαφή με συνομιληκους μας που αγαπούν και αυτοί το ρεμπέτικο.Τέλος, να πω ότι, όσον αφορά την “βρωμιά” του μεγάρου,όπως είχε παρουσιάστει από άλλα μέλη του φόρουμ,η μόνη βρωμιά που παρατήρησα, ήταν, ίσως, ένα μπουκαλακι νερού που ήταν πεταμενο κάτω, δεν μπόρεσα να αντιληφθω κάτι άλλο δυστυχώς ……
Δεν καταλαβαίνω τί δουλειά είχαν εκεί οι καλοί παίχτες και τα γνωστά συγκροτήματα. Θεωρώ λάθος την επιλογή να δώσουν κύρος στο μέγαρο και τον διαγωνισμό με την παρουσία τους. Θα ήθελα να εξηγήσουν ποια ανάγκη τους έφερε εκεί.
Νομίζω ότι συναντήσεις και γνωριμίες γίνονται κάθε μέρα στο φυσικό περιβάλλον του ρεμπέτικου, τις παρέες και τις ταβέρνες. Όπως επίσης στα σεμινάρια που διοργανώνονται ή στα φεστιβάλ όπως αυτό στα Γιάννενα.
Η βρωμιά του μεγάρου και του κάθε ιδρύματος είναι πάντα εκεί, ας μην είμαστε αφελείς. Όσο και να κρύβεται πίσω από νοσοκομειακού τύπου αποστείρωση.
Η αντίληψη είναι και θέμα συνείδησης. Το να τα βλέπουμε όλα καλά και ωραία, επειδή μας βολεύει σε μια συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι πρωτόγνωρο, απλά είναι “βολικό”. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, εξάλλου όπως είπε και ο κ. Μυστακίδης, όλοι ενήλικοι είναι.
Νίκο, κρίση έχουμε. Οτιδήποτε θεωρούμε ότι μπορεί να μας δώσει αναγνωρισιμότητα και βιογραφικό που θα μεταφραστεί πιθανά σε κανά φράγκο αύριο είναι καλόδεχτο. Και πάλι αυτό δεν είναι κακό. Όπως είπα όλοι κάνουμε τις επιλογές μας.
Θέλω να παραμείνω λίγο ακόμα αφελής Λουκά, ότι δεν είναι όλα για το χρήμα. Έτσι κι αλλιώς λεφτά δεν δίνει το μέγαρο, μόνο παίρνει μέσω φόρων. Μια χαρά αναγνώριση έχουν ηδη οι πρωτοκλασάτοι μουσικοί που πήγανε, και μέσα στα μπαλέτα της Σπυράτου θα είναι σαν τον Αγάθωνα στην γιουροβυζιον.
Το κακό είναι οτι δεν ασχολούνται με το φόρουμ, παρά μόνο με το φεισμπουκ. Εκεί μόνο μία φωνή εκ των υστέρων βγήκε, περιμένω να πάρουν θέση και οι υπόλοιποι.