Πολύ ενδιαφέροντα όσα μας λες. Σπουδαίο να έχεις στον στενό σου κύκλο άνθρωπο που ήταν μέσα σ’ όλα αυτά και κοντά με τους ήρωες του ρεμπέτικου και της εποχής…
Στην ίδια συζήτηση όπου βρισκόμαστε τώρα, μερικές σελίδες πιο πριν, αναπτύχθηκε μια πολύ μεγάλη κουβέντα γι’ αυτόν το στίχο. Αναφέρθηκαν πολλές απόψεις, με πολλά επιχειρήματα και τεκμήρια υπέρ και κατά της καθεμιάς, αλλά μια τέτοια εκδοχή (αν κατάλαβα σωστά τη δική σου, ότι δηλαδή δε λεγόταν έτσι καμία περιοχή αλλά την έλεγε ένας άνθρωπος, ή αυτός και η παρέα του, σαν ένα είδος παρατσουκλιού μεταξύ τους) ομολογώ ότι δεν την είχαμε σκεφτεί.
Ενδιαφέρουσα η κατάθεση του κ. Ορφανού, αλλά με αρκετές επιφυλάξεις εκ μέρους μου:
μανίτα: το θέμα είναι ξεκαθαρισμένο, μανίτα=μανιτάρι=πορτοφόλι που «φυτρώνει» σα μανιτάρι. Ενδιαφέροντα τα περί της άλλης μανίτας, αλλά τα θεωρώ εκτός θέσεως
Πέντε μάγκες: η εκδοχή «φούμαραν και ήταν ζούλα» για μένα δεν παίζει με τίποτα, πρώτα πρώτα γιατί δεν κάνει ρίμα με το παρακάτω: «δεν κατάλαβαν μαστούρα». Και κατά δεύτερον μια χαρά είμαστε με το «τζούρα», και γιατί αυτό ακούγεται στον δίσκο αλλά και γιατί σημαίνει το καρβουνοποιημένο τουμπεκί, το κατακάθι, το υπόλειμμα, δηλ. νοηματικά οκ.
Όσο για το περίφημο «Κουνελάκι», κατʼ αρχάς να παρατηρήσω ότι λάθος νομίζω ερμηνεύει ο Pepe τα συγκεκριμένα γραφόμενα του κ. Ορφανού. Ο τελευταίος μας λέει ότι έτσι λεγόταν η περιοχή της Ευγένειας λόγω των αγριοκούνελων κλπ. Άρα, εάν κατάλαβα καλά, «Κουνελάκι» δεν την έλεγε ένας άνθρωπος ή η παρέα του, έτσι σαν παρατσούκλι για μεταξύ τους (ας μας το επιβεβαιώσει ο κ. Ορφανός ότι αυτό εννοούσε) … Και για να ξαναγυρίσω στον κ. Ορφανό: ο στίχος που μας παραθέτει δεν είναι σωστός, διότι στον δίσκο ακούμε (και αυτό τουλάχιστον δεν έχει αμφισβητηθεί από κανένα από τους διαμαχόμενους συζητητές) «πάνʼ εκεί στο …ελάκι» και όχι «πέρα κει στο …ελάκι»: αυτό σημαίνει ότι η στιχουργός μιλάει για κάποιο ύψωμα/λόφο/λοφάκι κλπ και δεν μιλάει για κάποια έκταση. Η δεύτερη ένστασή μου έχει να κάνει με το ότι ποτέ δεν άκουσα ή δεν διάβασα πουθενά να αποκαλείται η Ευγένεια «Κουνελάκι». Μετά μάλιστα τα τεκμήρια που επικαλέστηκα στην πιο πάνω συζήτηση περί το βουνελάκι του Καραβά, εξακολουθώ να είμαι οπαδός του ότι στον δίσκο ακούγεται «βουνελάκι», που άλλωστε και κανένα πρόβλημα δεν δημιουργεί και νοηματικά είμαστε μια χαραντάν…
Δίκιο έχετε, Ελένη και Παρασάνταλε (βλ. δεύτερη υπογράμμιση). Στραβοδιάβασα την πρώτη υπογράμμιση (ότι και καλά την περιοχή Ευγένειας, όπως λεγόταν τότε, ο Τσαούσης την έλεγε Κουνελάκι λόγω των αγριοκούνελων).
Εντάξει, σαφές τώρα.
Διαφωνώ όμως με το παρακάτω:
Κατά τη γνώμη μου οι στίχοι είναι δεκαπεντασύλλαβοι, οπότε οι λέξεις «ζούλα» ή «τζούρα» και «μαστούρα» δεν είναι σε τέλος στίχου, και δε χρειάζεται να ριμάρουν. Η ίδια (τζούρα - μαστούρα) ή παρόμοια (ζούλα - μαστούρα) κατάληξη των ημιστιχίων είναι συμπτωματική. Υπάρχει και στο «Περαία - παρέα», αλλά όχι σε όλο το τραγούδι.
Το ίδιο συμβαίνει στην πλειοψηφία, αν όχι στο σύνολο, των ρεμπέτικων και παραδοσιακών τραγουδιών μ’ αυτό το μέτρο, ή επίσης και με το ανάποδο (τον κλασικό ιαμβικό 15σύλλαβο). Η μουσική συχνά χωρίζει το στίχο στα δύο, όθεν και έχουμε μια τάση να τον χωρίζουμε και στη γραφή (π.χ. στα ημερολόγια «Ποιημάτων»), αλλά πρόκειται πάντα για δεκαπεντασύλλαβο.
Ή, εν πάση περιπτώσει, ακόμη κι αν θέλει κανείς να μετράει τις στροφές ως τετράστιχες, ομοιοκαταληξία πρώτου με τρίτο στίχο δεν υπάρχει σ’ όλο το τραγούδι.
Πράγματι, δεν χρειάζεται να ριμάρουν σε αυτό το σημείο, αλλά νομίζω πως η απόβλεψη της στιχουργού ήταν να ριμάρει η “τζούρα” με τη “μαστούρα”, όπως είχε την ελευθερία άλλωστε να επιλέξει. Όπως και να έχει, για μένα τέτοιο ζήτημα “ζούλας” δεν δημιουργήθηκε ποτέ: το “ζούλα” ούτε ακούγεται στον δίσκο ούτε νοηματικά στέκει, ενώ, απεναντίας, το “τζούρα” και ακούγεται και νοηματικά στέκει par excellence και ριμάρει.
Φίλοι και συνοδοιποροι γειά σας Λοιπόν η περιοχή Ευγένεια στο Κερατσίνι εκει που αργότερα χτιστηκε το εργοστάσιο της Παουερ ΔΕΗ σήμερα και οι Μύλοι Αγιου Γεωργίου λεγόταν Κουνελάκί εως την εποχή που το Κερατσίνι αρχισε να υφισταται σαν συνοικία προσφύγων στις αρχές του "50 Αν δεν κάνω λάθος και σημερα τίς περιοχές , με περίπου τα ιδια μορφολογικα χαρακτηρηστικά λέμε “Κουνέλια” π.χ στο Σχιστό Κορυδαλου “Κουνέλια” σε περιοχή στην Σαλαμίνα κοντα στα Κανάκια και αλλού . Τσαούση τώρα ελεγαν τον Γιοβάν Τσαούς κατι που γίνεται κατα κόρον οταν θελουμε να εξελληνίσουμε τα ονόματα ο Ρος Νταίηλη λεγεται Ρωσσης απο τους Κρητικούς κ.α τωρα για τα υπόλοιπα λόγια του τραγουδιου ετσι τα ακουγα να τα τραγουδανε αυτα μεταφέρω αυτα τα τραγούδια εχουν υποστει απειρες εκτελέσεις ,ενορχηστρώσεις και βιασμούς οπότε δεν αμφισβητώ και δεν αμφιβάλλω για τα λεγομενα του αγαπητου Παρασάνταλου θα μου επιτρέψει όμως να θεωρώ την γνωμη μου στο θεμα ισχυρότερη λογω ωτακοής μην ξεχναμε οτι κυκλοφοράει και η φήμη οτι ο Χεντριξ παραδεχθηκε τον Χιώτη σαν κορυφαίο παικτη οχι οτι περασε απο το μυαλό μου να αμφισβητήσω τον Χιώτη αλλα ηλικιακα και μόνο , υπάρχει ανακολουθία επειδή καποιος δημοσιογραφος ηθελε να κάνει εκπομπή το είπε . Δεν ήμουν μελος της παρέας που ηταν θυμάμαι ο Κερομύτης ο Μανίσαλης ο Γιάννης ο Παλαιολόγου νεαρός ,ο Γ Μητσάκης νεαρός και αυτός ο Μιχαλης Γενίτσαρης , ενας Ακης κιθαριστας στους Τριο Μορένο , τα εκλεβα λοιπόν απο συζητήσεις τής παρέας οχι πάντα με την ιδια σύνθεση , οταν πηγαίνα με τον παππου στο υπόγειο του σπιτιού που περνούσε την ωρα του ο Μαρκος στην Νίκαια και γω τάχα μου χάζευα την καρδερίνα απ εξω για να ακούω τις ιστορίες Τώρα για την ιστορία ο ανθρωπος που μιλάμε (ο παπους μου ) ειναι αυτός που στην φοτο που κυκλοφοράει στο διαδικτυο απο την Κηδεία του Μαρκου ειναι κατω δεξια σκυμμένος και τραβάει το μαντηλι για το Δευτε τελευταίον ασπασμό … παρόλο που ο επιλογος του προηγούμενου μυνήματος μου για το θέμα πιστευα οτι θα σας κάλυπτε για το υφος και το ηθος της πρόθεσης μου να μεταφερω αυτα που εχω ακούσει οτι δηλαδη δεν θέλω να κάνω μαθημα οποιασδήποτε μορφής σε κανεναν πιστεψα ότι δεν θα δημιουργουνταν αυτη η αναστάτωση που ειναι και
το σημάδι υγείας του φόρουμ Αναλαμβάνω λοιπόν την ευθύνη για την ορθότητα οσων ανεφερα και ζητω την κατανόηση σας για την αναστάτωση Ευχαριστώ πολύ όλους οσους απάντησαν
Καμία αναστάτωση, Άκη, ούτε παρεξήγηση. Απλώς έτυχε, ειδικά με το Κουνελάκι (αλλά και με το Πέντε Μάγκες), να πέσεις σε θέματα που έχουν προκαλέσει πολλή συζήτηση.
Κύριε Ορφανέ, προσωπικά θεωρώ ότι καμμία αναστάτωση δεν δημιουργήθηκε. Αυτό που προσπαθείται να δημιουργηθεί είναι βάση για διάλογο με ανταλλαγή επιχειρημάτων και προσκομιδή τεκμηρίων, ιδίως γραπτών, και μάλιστα συγχρονικών, ει δυνατόν. Η προφορική μαρτυρία έχει την αξία της, αλλά δεν αρκεί για την τεκμηρίωση της ύπαρξης ενός τοπωνυμίου ή ενός στίχου (δισκογραφημένου).
Τη μαρτυρία σας, ότι τα υπόλοιπα λόγια του τραγουδιού έτσι τα ακούγατε να τα τραγουδούν, δεν έχω κανένα λόγο να την αμφισβητήσω. Η βάση όμως για να συζητήσουμε, για μένα βέβαια και πάλι, είναι αποκλειστικά και μόνον ο δίσκος γραμμοφώνου. Αυτό το δημοσιοποιημένο εμπορικό τεκμήριο έχω προ οφθαλμών και αυτού τα εκφωνούμενα λόγια πασχίζω να «ξεδιαλύνω». Δεν υπεισέρχομαι ούτε στις άπειρες μεταγενέστερες εκτελέσεις ούτε και στους «βιασμούς» που μπορεί να έχει υποστεί: έχω την πρώτη έκδοση ενός δίσκου του μεσοπολέμου και αναρωτιέμαι «τι λέει εδώ ρε παιδιά αυτός ο χριστιανός ο Καλυβόπουλος, βγάζει κανείς;». Τόσο μόνο και μέχρι εκεί.
Για το Κουνελάκι, τώρα.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό, η προτιμώμενη εξίσωση του Φόρουμ (τη εξαιρέσει εμού, και δεν ξέρω τίνος άλλου…) ήταν Κουνελάκι=ύψωμα στη Δραπετσώνα. Η εξίσωση αυτή επεκαλείτο και πάλι προφορική μαρτυρία και θυμάμαι ότι και τότε μία μερίδα συζητητών περίμενε απλώς να τη διασταυρώσει «για να σιγουρευτεί». Τώρα, με αφορμή μια νέα προφορική μαρτυρία, μου φαίνεται σα να δημιουργείται η νέα εξίσωση Κουνελάκι= παλαιά ονομασία της Ευγένειας. Και να ʽμαι και πάλι ενώπιον του ίδιου μοτίβου: μία μερίδα συζητητών περιμένει απλώς να διασταυρώσει τη νέα προφορική μαρτυρία «για να σιγουρευτεί». Δεν το πιστεύω (όσο γνωρίζω την πειραϊκή βιβλιογραφία), ωστόσο της το εύχομαι. Όπως εύχομαι να μην έχει και αυτή η εξίσωση την τύχη της προηγούμενης. Μέχρι την έλευση της επόμενης προφορικής μαρτυρίας… Εντάξει, όμως, με τις προφορικές μαρτυρίες, όλο από και κάποια κάνει την εμφάνισή της, από τις γραπτές είναι που πάσχουμε…
Η πείρα από την ενασχόληση με το ρεμπέτικο γλωσσάρι έχει αποδείξει ότι διασταύρωση χρειάζονται εξίσου με τις προφορικές και οι γραπτές πηγές.
Γιατί, αλλιώς, θα καταλήγαμε να περιλαμβάναμε στο γλωσσάρι και το ακόλουθο:
“ντουζένι = βλάμικο τραγούδι”, μόνο και μόνο επειδή το είδαμε σε γραπτή πηγή. :112:
Είναι σημαντική αυτή η μαρτυρία και είναι η 2η που ακούγεται ως τοπωνύμιο της περιοχής αυτής.
Και πάλι, όμως, προσπαθώ να τη διασταυρώσω και με γραπτή πηγή, ώστε να κλείσουμε και αυτό το θέμα.
Παρασάνταλε, ως προς το (1) που γράφεις, εγώ είμαι γενικά -ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο τραγούδι- πολύ πιο χαλαρός. Η πρώτη έκδοση ενός δίσκου εκείνης της εποχής δεν ταυτίζεται υποχρεωτικά με την πρώτη έκδοση του τραγουδιού. Η σχέση προφορικής και ηχογραφημένης μορφής δεν ήταν η ίδια όπως σήμερα.
Ξέρουμε δίσκους όπου το τραγούδι λέγεται λανθασμένα (π.χ. «Μουπανάνα τήνε βρω» στο Σαν εγύριζα απ’ την Πύλο), και άλλους που μπορεί να μην έχουν λάθος αλλά αποτυπώνουν απλώς το πώς είπε το τραγούδι ο τραγουδιστής τη μέρα της ηχογράφησης (π.χ. όσα είναι συρραφές σκόρπιων διστίχων - ιδίως αν υπάρχουν σε πολλές και διαφορετικές ηχογραφήσεις).
Και τα μεν αντικειμενικά λάθη, όπως ένα σαρδάμ, είναι ξέχωρη περίπτωση και εντοπίζεται σχετικά εύκολα. Και για τις άλλες περιπτώσεις όμως, δε θεωρώ ότι για κάθε τραγούδι υπάρχει υποχρεωτικά μια πολύ συγκεκριμένη “πρότυπη” μορφή που έτσι είναι κι αλλιώς δεν είναι. Ούτε ότι, στο μέτρο που υπάρχει μια έστω και κάπως χαλαρή πρότυπη εκδοχή, αυτή είναι κατ’ ανάγκην εκείνη του δίσκου.
Βέβαια ο δίσκος αποτελεί πολύ πιο συγκεκριμένο τεκμήριο από τις υποθέσεις που μπορούμε να κάνουμε. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει από το να τις κάνουμε. Συνηθίζει κανείς και μαθαίνει να ελέγχει τις υποθέσεις όλο και καλύτερα. Κάποιες φορές μπορεί μια υπόθεση ακόμη και να αποδειχτεί με σιγουριά, άλλοτε με ισχυρή πιθανότητα.
Ως προς το (2) πάλι:
Μείνε επιφυλακτικός ως προς το τι εύχεσαι. Ο κόσμος που συμμετέχει στο φόρουμ δεν είναι διαχρονικά ο ίδιος. Ένα νέο στοιχείο σε μια παλιά συζήτηση, που να αλλάζει την ισορροπία των δεδομένων που διαθέταμε, μπορεί να έρθει την εποχή που όποιος είχε παλιότερα κάτι να πει δεν παρακολουθεί πλέον ή δε θέλει να ξαναμπεί στην ίδια διαδικασία. Στην ευτυχή περίπτωση που για κάθε στοιχείο και κάθε άποψη θα υπάρχει κι ένας ενεργός, διαθέσιμος συζητητής, μπορεί να φτάσουμε στην αλήθεια. Είναι όμως σπάνια αυτή η περίπτωση.
Ενώ μετά από ενδελεχή διασταύρωση προφορικών και γραπτών πηγών είχατε καταλήξει να περιλάβετε στο Γλωσσάρι (που θεωρώ αυτονόητο ότι βάζουμε κάτι μόνο μετά από διαβούλευση και τρελή διασταύρωση πηγών) το ακόλουθο: «Κουνελάκι=ύψωμα στη Δραπετσώνα»…:112:
Και σε ό,τι αφορά το «ντουζένι»: όντως δεν βλέπω σε τι θα έβλαπτε να μπει και αυτή η παράπλευρη σημασία που εντοπίστηκε σε γραπτές πηγές της εποχής του μεσοπολέμου. Και με την ευκαιρία: από πόσες γραπτές πηγές και πάνω, εάν συναντήσουμε μια σημασία λήμματος, «δικαιούμαστε» να την αναφέρουμε; Διότι, στην περίπτωσή μας, δεν πρόκειται μόνο για μία γραπτή πηγή. Ας είναι, πολύ λίγη σημασία έχει για μένα εάν μπει κάτι ή όχι στο Γλωσσάρι. Σημασία έχει ότι έγινε για πρώτη φορά γνωστό στο διαδίκτυο κάτι που δεν ήταν γνωστό -κι αυτό έγινε μέσα από το αξιόλογο αυτό Φόρουμ.
Ας ξαναγυρίσω τώρα κι ας συνοψίσω, για όσους ενδιαφέρονται: Δύο ακουστικές εικόνες προκύπτουν από την ακρόαση του δίσκου «Πέντε μάγκες»: η μία είναι vounelaki και η άλλη kounelaki. Οι υπέρ της εκδοχής kounelaki επικαλούνται προφορική μαρτυρία ότι πρόκειται είτε για ονομασία υψώματος της Δραπετσώνας είτε για ονομασία της περιοχής Ευγένειας. Η μερίδα αυτή είναι σε αναζήτηση διασταυρώσεως, ώστε να σιγουρέψει και να αποδώσει το kounelaki στη Δραπετσώνα/Ευγένεια. Ο υποφαινόμενος, που είναι υπέρ της εκδοχής vounelaki, υποστηρίζει ότι πρόκειται είτε για βουνελάκι (με μικρό «α») είτε για Βουνελάκι (με κεφαλαίο «Β»). Στην πρώτη περίπτωση μιλάμε για μια υπαρκτή (αν και όχι πολύ εν χρήσει) λέξη από τον μεσοπόλεμο μέχρι τις μέρες μας (βλ. διαδίκτυο), οπότε η ποιήτρια μιλάει για ένα λοφάκι εκεί γύρω, ένα υψωματάκι, όποιο να ʽναι ή (β΄ περίπτωση) μιλάει για ονομασία Βουνελάκι. Υπέρ της τελευταίας εκδοχής συνηγορούν οι εξής πηγές: Α. «Το βουνελάκι του Καραβά μεταβάλλεται κάθε βράδυ σε ζαρντέν ντε ραντεβού κλπ κλπ» (Νέοι Καιροί 28-6-1930) Β. “Οι σχολικές εκδρομές ήταν δύο διαδρομών, η πρώτη «στο βουναλάκι», απομεινάρι τμήματος των λόφων με την κοινή ονομασία Καραβάς στο τέρμα της Αγίου Δημητρίου προς την Πέτρου Ράλλη, περιφραγμένο άλσος σήμερα που τότε φύτρωναν αγριολούλουδα και θυμάρια” http://dimitriskrasonikolakis.blogsp…&max-results=4
Και τελειώνω με την απορία: για ποιο λόγο δεν έχει μπει ακόμα στο Γλωσσάρι η στοιχειοθετημένη ως ανωτέρω εκδοχή (ενώ τόσο καιρό στάλιζε η αστοιχειοθέτητη εκδοχή;); Να προσθέσω, τέλος, ότι μπορεί, όταν με το καλό στοιχειοθετηθεί και η εκδοχή Κουνελάκι, να μπει και αυτή ως εναλλακτική ακουστική εικόνα: έτσι όλοι θα είναι ικανοποιημένοι: είτε vounelaki ακούει κάποιος είτε kounelaki, στο οικείο λήμμα θα βρίσκει την ανάλογη πραγμάτευση.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 11:48 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:19 —
Τα έχουμε ξαναπεί, pepe, και μου είναι γνωστές οι θέσεις σου. Γιατί σού είναι όμως τόσο δυσπρόσιτο να παραμείνεις επί του συγκεκριμένου και μόνον ζητήματος που έθιξα; Είπα ο μαύρος αυτό και μόνο: έχω βάλει στο πικάπ τον έρμο τον συγκεκριμένο δίσκο και ακούω αυτά. Εσείς ρε παιδιά, τι ακούτε;
Δεν άνοιξα καμία, ενδιαφέρουσα οπωσδήποτε, συζήτηση επί όλων αυτών που αναφέρεις. Ούτε αυτή τη στιγμή με ενδιαφέρει πώς το έλεγε ο Τσαούσης στο σπίτι του, πώς το έλεγε στην παρέα του έξω από το σπίτι του, πώς έγινε την ώρα της ηχογράφησης που πιθανόν ή μη πιθανόν ο Καλυβόπουλος να είπε ή να μην είπε άλλα αντ’ άλλων ή είπε αυτά που έπρεπε, αν υπάρχουν άλλες παραλλαγές δισκογραφημένες αργότερα από άλλους (ενώ θα με ενδιέφερε εάν υπάρχει άλλη δισκογραφημένη εκδοχή από τον ίδιο…), πώς το τραγούδαγαν δεν ξέρω ποιοι πριν ή μετά τη γραμμοφώνησή του, πόσοι το βίασαν κλπ κλπ.
Με κουράζει καμιά φορά όταν, αντί να συζητάμε για τα τραγούδια ή για το όποιο θέμα, συζητάμε για το πώς συζητάμε. Αν έχω κάτι καινούργιο να πω για το Πέντε Μάγκες -που δε νομίζω να έχω-, θα επανέλθω. (Θα απαντούσα στο «Εσείς ρε παιδιά, τι ακούτε;» αν μπορούσα να βοηθήσω, αλλά δεν ακούω κάτι το απόλυτα ευκρινές.) Αλλιώς, ραντεβού στην επόμενη λέξη του γλωσσαριού.
Χαίρομαι που επανήλθαμε για να τελειώσει και να μάθω και γω σαν αρχάριος στο φόρουμ τους κανόνες συμπεριφοράς και τα δεδομένα του Αυτα που διάβασα στην εισαγωγή πιστέυω και εγω, και μπορώ να πω οτι καλύφθηκα πλήρως απο την απάντηση του Παρασάνταλου Το τραγούδι του Καλυβόπουλου ειχα κατά νου οταν εγραφα αυτα που εγραψα περί αρθρωσης κλπ Οσο για το "κουνελάκι " δεν ξέρω αν υπάρχει καπου γραπτα καταχωρημένο Ειχαμε την θεία Σμαραγδω (της μητέρας μου) στα Υδρέικα του Πειραια κοντα στο σπίτι του Χατζηχρήστου και οι οδηγίες για τον δρόμο ηταν “…μολις καβατζάρης το Κουνελάκι πέφτεις στην Κρεμυδαρου , στο Καστρακι , κανεις ετσι το λίμάνι και ΄φτασες …”
Ο "αποσυμβολίσμός " των τραγουδιών αυτών. Ετσι πρεπει να τα εξεταζουμε , ειναι πολύ λεπτή υπόθεση γιατί και ο τρόπος ζωής και η κοινωνια εχει αλλάξει καθώς επίσης οι αξίες και τα ιδανικά Οι ανθρωποι δεν διδουν την ιδια αξια στα γεγονότα και στην ιδια συμπεριφορά
Ευχαριστώ πολύ
ΥΓ Οι φιλοι με φωναζουν Ακη … Θα το ηθελα να μου απευθυνεσθε ετσι …
Οι πολύ φίλοι σου σε φωνάζουν με ολόκληρο το όνομά σου αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας εδώ.
Φίλοι μου συμφορουμίτες.Ο Άκης τυγχάνει καλός μου φίλος,και θεωρώ τον εαυτό μου ασυγχώρητο,που δεν του έχω ανοίξη αυτό το θέμα συζήτησης,για το κουνελάκι-βουνελάκι.Στην όποια έρευνα έχω κάνει,έψαχνα ταβέρνα,τεκέ,μπακάλικο,κ.λ.π. μέρη που μπορεί να σύχναζαν ρεμπέτες της εποχής.Πότέ δεν έψαξα για άλλη ονομασία τοπωνυμίου.Ξέραμε π.χ. τον Κορυδαλλό ως Κουτσουκάρι,την Νίκαια Κοκκινιά,Κοκκινάδα,Άσπρα Χώματα (στην περιοχή του Κρατικού Νοσοκ.Νικαίας),Κρεμμυδαρού την Δραπετσώνα κ.λ.π. Δεν μπορούσα να φανταστώ παλαιότερη ονομασία της Ευγένειας ως Κουνελάκι.Όσο ζεις μαθαίνεις.Και η μαρτυρία του Άκη είναι σοβαρή,τον γνωρίζω πολύ καλά,και είναι άνθρωπος που δεν καταθέτει κάτι αβασάνιστα.Ακόμα ζούμε σε μία εποχή ,που οι παλιότεροι έχουν “φύγει”,οι απόγονοί τους φεύγουν κι αυτοί σιγά σιγά,ας αξιολογούμε με ψυχραιμία τις όποιες μαρτυρίες - καταγραφές,και ας προχωράμε παρακάτω.
Νικο το γνωρίζεις οτι η εκτίμηση ειναι αμοιβαία και εδω θα συμφωνήσω οτι δεν βρισκομαστε στο φόρουμ να δειξη ο καθενας το μπόι του Με αυτό κατα νου αποφάσισα να καταθέσω αυτα που εχω δει και εχω ακούσει απο τον περίγυρο της οικογενείας μου . Ο ανθρωπος αλλωστε δεν παιρνει αξία απο αυτα που κατα τυχη βρεθηκαν στον δρόμο του και ακολουθησε σαν παρατηρητης , αλλά απο αυτα που ο ιδιος βοήθησε να εξελιχθουν έτσι . Νασαι καλα και θα περάσω απο κοντα να τα πούμε .-
Πρώτα - πρώτα, νομίζω πως έχει ξεκαθαρίσει το θέμα ότι ακούγεται ολοκάθαρα “Κουνελάκι” και όχι οτιδήποτε άλλο,
αλλά δεν θα επιμείνω περισσότερο ούτε εγώ τουλάχιστον θα επανέλθω σ’ αυτό το θέμα.
Λοιπόν, την πληροφορία Κουνελάκι = ύψωμα στη Δραπετσώνα, την πρωτοείδα στο διαδίκτυο.
Στην προσπάθειά μου να την τεκμηριώσω, απευθύνθηκα σε θείους μου που μένουν στην περιοχή.
Δεν την είχαν ξανακούσει και με προέτρεψαν και οι ίδιοι να απευθυνθώ σε γεροντότερους, στην περιοχή.
Επί μια εβδομάδα, Αύγουστο μήνα τριγύρισα αρκετά καφενεδάκια στην περιοχή και βρέθηκαν δύο γέροντες που επιβεβαίωσαν την πληροφορία αυτή, χωρίς όμως να γνωρίζουν ποια ακριβώς περιοχή ήταν, γιατί ονομαζόταν έτσι κ.λπ.
Έρχεται τώρα και η πληροφορία του Άκη και δένει με όσα και εγώ είχα ακούσει.
Είναι λάθος να θεωρούμε ότι μόνο οι γραπτές πηγές έχουν φερεγγυότητα,
όταν μάλιστα - όπως στην προκειμένη περίπτωση - δεν υπάρχει κανένα προσωπικό όφελος ούτε λόγοι προσωπικής προβολής, όπως θα συνέβαινε π.χ. σε μια βιογραφία.
Όσο για γραπτή πηγή, στην προκειμένη περίπτωση, σε ένα υποθηκοφυλακείο θα μπορούσαμε να διασταυρώσουμε αυτές τις προφορικές μαρτυρίες, αλλά εγώ τουλάχιστον αδυνατώ να ανταποκριθώ σε μια τέτοια αναζήτηση, τουλάχιστον προς το παρόν.
Ας το γράψω άλλη μία φορά κι εγώ.
Δεν ξέρω από γραπτές πηγές, έρευνες-παραέρευνες κ.λ.π. Ξέρω όμως από υπολογιστή και προγράμματα επεξεργασίας ήχου. Λέει Κουνελάκι και τα αυτιά μου είναι σπουδαιότερος μάρτυρας (για μένα) από γραπτά και μαρτυρίες. Τώρα, εάν στο Βιλαμπάχο τρίβουν ακόμα, δικαίωμά τους!!
Από ότι έχω μάθει υπάρχει κι άλλο μέλος του φόρουμ που ξέρει για Κουνελάκι!
Κώτσο, αληθεύει;
Στο θέμα “Κουνελάκι” μοιάζει να καταλήγουμε, έστω όχι ομόφωνα, αλλά αυτό ούτε πάντα εφικτό είναι (αν και ευκταίο), ούτε δεσμευτικό για υιοθέτηση κάποιας άποψης. Ας μιλήσουμε λοιπόν και για κάτι άλλο, που αρκετές μέρες τώρα έμεινε ασχολίαστο:
Θα έβλαπτε, για έναν απλούστατο λόγο: Δεν πρόκειται (άποψή μου, φυσικά) για “παράπλευρη σημασία” μιάς λέξης / ενός λήμματος, αλλά για “παρασημασιολόγηση” (ο “όρος” αδόκιμος καθότι δικός μου, σιδηροδρομοειδής και φρέσκος). Είναι, νομίζω, πλέον ή προφανές ότι οι γραπτές πηγές που φέρουν τη λέξη να έχει (και) αυτή τη σημασία, προήλθαν από παραπληροφόρηση δημοσιογράφων που ασχολήθηκαν (μάλλον επιφανειακά, όπως συχνότατα συμβαίνει στη δημοσιογραφία) με κάποιο θέμα, όπου ενεπλέκοντο εκφράσεις μιας περιθωριακής κοινωνίας.
Μερικές φορές, και στα συμβόλαια σπιτιών / οικοπέδων εμφανίζονται αυτές οι ονομασίες, ακόμη και σε κανονισμούς πολυκατοικιών. Σε τέτοια έγγραφα έχω δει κάτι εξωτικά τοπωνύμια τύπου «του Αγά η βρύση» καταμεσίς της Αθήνας: προφανώς έτσι λεγόταν η περιοχή τον καιρό που κάποιο ακίνητο «γράφτηκε» για πρώτη φορά, κι έκτοτε κατ’ ανάγκην το τοπωνύμιο μένει στα χαρτιά του ακινήτου για πάντα.
Εκτός από τα συμβόλαια (που είναι πολύ καλή ιδέα κατά τη γνώμη μου αφού εμφανίζονται πολύ συχνά τοπωνύμια), υπάρχουν τα τοπογραφικά και τα πολεοδομικά σχέδια . Ειδικά στα τοπογραφικά (και γενικά στις άδειες), αναφέρονται πολύ συχνά τέτοιες ονομασίες/τοπωνύμια. Βέβαια, αν ήταν γνωστό τοπωνύμιο, ίσως να είχε ήδη βρεθεί κάποια γραπτή πηγή.
Τώρα που το σκέφτομαι,ίσως και να έχει ξεμείνει κάποιος παλιός υπάλληλος-τοπογράφος-τζιμάνι στην τεχνικη υπηρεσία του Δήμου, που να γνωρίζει τα τοπωνύμια της περιοχής…
στο Σαν εγύριζα απ’ την Πύλο), και άλλους που μπορεί να μην έχουν λάθος αλλά αποτυπώνουν απλώς το πώς είπε το τραγούδι ο τραγουδιστής τη μέρα της ηχογράφησης (π.χ. όσα είναι συρραφές σκόρπιων διστίχων - ιδίως αν υπάρχουν σε πολλές και διαφορετικές ηχογραφήσεις).