Όχι Γιάννη, καμμία ελληνική παρεξήγηση δεν υπάρχει. Ο όρος bemol είναι διεθνής και σημαίνει ύφεση και τίποτε άλλο. Καμμία σχέση με κλίμακες. Οι Γερμανοί, που δεν χρησιμοποιούν αυτό τον όρο (ούτε και οι αγγλοσάξωνες τον χρησιμοποιούν), πραγματικά χρησιμοποιούν τον όρο Moll (=μαλακός, άνετος) για τη μινόρε κλίμακα και τον όρο Dur (=σκληρός) για τη ματζόρε κλίμακα. Β moll λοιπόν στα γερμανικά είναι σι μινόρε και μία σι ύφεση ελάσσονα ο Γερμανός θα την πή Bes moll, όπου το –es σημαίνει ύφεση, (ενώ το –is δίεση: Cis moll σημαίνει π.χ. Ντο δίεση μινόρε). Και όπως καταλαβαίνεις, αν κάποιος πή στο Γερμανό «παίξε σε B moll Dur” θα τον προβληματίσει όσο και τον Έλληνα που θα του ζητηθεί να παίξει από «Σι μινόρε ματζόρε».
Όσο αφορά την πεντατονική κλίμακα, αυτή τουλάχιστον που ξέρουμε από τα ηπειρώτικα και ακούμε και σε κινέζικες μελωδίες και σε πολλές άλλες) λείπει η δεύτερη βαθμίδα κάθε τετραχόρδου ενώ η τρίτη βαθμίδα είναι μικρή. Σε ολόκληρη δηλαδή την κλίμακα έχουμε μόνο πρώτη, τρίτη, τέταρτη, πέμπτη και έβδομη (σύνολο πέντε τόνοι). Τρίτη και έβδομη είναι μικρές και επομένως ζητούν μινόρε αρμονία.
Νότες «κλέφτες» η (αρχαϊκή) πεντατονική κλίμακα δεν γνωρίζει. Η τζάζ βέβαια μπορεί να κάνει ότι θέλει και ευτυχώς που έτσι κάνει.