Ο θείος μου ο Παναής

//youtu.be/qvnWfHROKeo

Y.Γ. Ο Μιχάλης Ζαμπέτας πέθανε στις 10 Μαρτίου του 08 στα 51 του χρόνια. Ίδια ημερομηνία με τον πατέρα του.

Πολύ πλούσιο λεξιλόγιο το συγκεκριμένο τραγούδι της Παπαγιαννοπούλου!
Μια και έξω γεμίζεις το ρεμπετολεξικό, όχι μαζεύοντας από εδώ και από εκεί… :slight_smile:

Μία φωτό του Μιχάλη Ζαμπέτα με τον πατέρα του

Ο τελευταίος στίχος πού δεν τραγούδησε ο Μιχάλης είναι γυναικείος.
Θα τον συμπεριλάβω στην καινούρια εκτέλεση
αν?? βρω τραγουδίστρια που να της ταιριάζει.

Ε, μικρός είναι ο κόσμος! Που να το φανταζόμασταν αυτό, όταν ξεκίναγε το θέμα του Παναή… και είναι και εκπληκτική σύνθεση το κομμάτι, μπράβο Γιώργο! Πολύ πετυχημένη για τους συγκεκριμένους στίχους και η επιλογή του δρόμου, μικρασιάτικο με τα όλα του! Να μας ενημερώσεις για λεπτομέρειες καινούργιας εκτέλεσης και για τη δουλειά σου γενικότερα!

Μια που έκανε πάσα ο system, να βάλουμε μια ωραία συνέντευξη του Στεφανάκη, του εξαίρετου αυτού οργανίστα που μαζί με τους λοιπούς ΠΕΛΟΜΑ ΜΠΟΚΙΟΥ έγραψε ιστορία στις αρχές του ‘70 στον χώρο της εγχώριας ροκ (αναφορά και στο τραγούδι “Ο μπάρμπας μου ο Παναής”)

1 «Μου αρέσει»

Το Πελόμα Μποκιού ήταν ακρωνύμιο από τα επίθετά τους. Μπο- ήταν ο Μπονάτσος και Κιού- ο Κιουρκτσόγλου. Ωραία είχαμε χορέψει τότε (στην Κυψέλη, νομίζω)! Ο Στεφανάκης πρέπει να μπήκε αργότερα.

Και πε- ο Ν. Δαπέρης, γιατί το Δαλόμα, λέει, δεν το έβρισκαν εύηχο!

Στο πολύ σύντομο σημείωμα της Βικιπαίδειας βρίσκω ότι έγιναν αρκετές αλλλαγές μελών (αποχωρήσεις και καινούργιοι), μεταξύ των οποίων και ο Στεφανάκης.