Η βέργα αλουμινίου στο μπουζούκι

Ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντησή σας. Σας εύχομαι ότι καλύτερο στις μελλοντικές αναζητήσεις σας στην οργανοποιία. Σύντομα θα χαρώ να γνωριστούμε και προσωπικά.

Έχω την εντύπωση ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.
Καταρχήν έχω την εντύπωση ότι ο κ. Στάμκος μιλάει για τετράχορδο μπουζούκι. Παραθέτω:
Μήνυμα #73: “Οταν λεω οτι το 90% εχει προβλημα εννοω περισσοτερο στο οχταχορδο.Το τριχορδο συνηθως δεν εχει τοσο μεγαλο προβλημα μιας και οι τασεις ειναι πολυ μικροτερες.”
Μήνυμα #136: “Εννοω να μην χρειαστει να ξεσκευρωθει η να μπει αναπτηρας στο 10 ταστο επι 6 μηνες για να σιαξει το μανικο η να βαζουμε καθε λιγο και λιγακι καπλαμα.Βαβαια σε τετραχορδο και οχι σε τριχορδο.”
Στα δικά του λεγόμενα έρχεται να προστεθεί και η εμπειρία του κ. Θεοδωράκη
Μήνυμα #124: “Είμαι υπέρ της βέργας αλλά όχι στα τρίχορδα γιατί το θεωρώ υπερβολή, αλλά στα τετράχορδα ίσως είναι απαραίτητη.”
Άρα κατά την γνώμη θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε για τι πράγμα μιλάμε, για τρίχορδα ή για τετράχορδα?

Δεύτερο που θέλω να ξεκαθαρίσουμε. Τι εννοούμε όταν λέμε “σκέβρωμα”. Εννοούμε το μπουζούκι να μην μπορεί να παιχτεί πλέον? Ή εννοούμε τις μικρές μεταβολές που κάνουν το όργανο να ταστάρει ή πιο σκληρό?
Εγώ, και διορθώστε με αν είμαι λάθος όλα “σκέβρωμα” τα λέω. Απλά για να τα ξεχωρίσω η θα πω έχει “σκεβρώσει” πολύ, ή λίγο. Και ή προς τα μπρος ή προς τα πίσω.
Για μένα η βέργα είναι ένα ακόμα εργαλείο που έρχεται να προστεθεί στις ξύλινες κόντρες στο μανίκι, στα ανθρακονήματα ή ότι άλλο εμφανιστεί στο μέλλον. Ούτε καταστροφη είναι, ούτε σωτηρία. Δεν είναι η λύση “διά πάσαν νόσον και μαλακίαν” που λέγανε η παλιότεροι.
Έχω ακούσει φίλους που διορθώσανε το τρίξιμο στα όργανά τους με μισή στροφή της βίδας, και έχω ακούσει και για τουλάχιστον δύο φίλους που με το που γύρισαν τη βίδα ξεκόλλησε η ταστιέρα. (Εδώ να διευκρινίσω ότι αυτά που ξεκόλλησαν δεν ήταν όργανα του κ. Στάμκου.)

Εδώ θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση στον κ. Στάμκο. Αναφέρει στο μήνυμα #81 τα εξής:
“Τα ακομη καλυτερα οργανα που προσπαθουμε να κατασκευασουμε εμεις οι νεοι οργανοποιοι γινονται μονο εαν εχουμε ανοιχτο μυαλο και παντρερψουμε την τεχνολογια με την παραδοση.
Αλλοιως θα φτασουμε να κατασκευαζουμε ολο και χειροτερα οργανα μιας και η ποιοτητα της ξυλειας που χρησιμοποιουμε εχει πεσει στο ναδιρ.
Αν ειχαμε εμεις τα ξυλα που ειχαν οι οργανοποιοι πριν απο 100 χρονια θα ειχαμε κανει θαυματα.”
Θα ήθελα να μου το εξηγήσει αυτό αν έχει την διάθεση. Από τον τρόπο που το καταλαβαίνω, (και βέβαια μπορεί να κάνω λάθος), η βέργα έρχεται να διορθώσει προβλήματα λόγω κατώτερης ποιότητας ξυλείας που υπάρχει σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Ισχύει αυτό κ. Στάμκο ή το καταλαβαίνω λάθος?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Επίσης μια επισήμανση στο μήνυμα #84 του κ. Νίκου Φερεού.
Αναφέρει: “Προσωπικά δεν έχω δεί ακόμα παλιό όργανο που να μην είναι σκεβρωμένο ή ‘‘αρπαγμένο’’ στην καλύτερη περίπτωση.”
Όταν λέμε παλιό όργανο τι εννοούμε? Για μένα παλιό όργανο είναι αυτό που είναι φτιαγμένο μέχρι το ¨70. ίσως έχει να κάνει και με την ηλικία μου. Άρα ακόμα και αν το δεχτούμε συμβατικά μιλάμε για ένα όργανο που έχει ήδη στην πλάτη του περισσότερα από 45 χρόνια. Αν πάμε παραπίσω όπως καταλαβαίνεται ο χρόνος πολλαπλασιάζεται. Εγώ για τόσο παλιά όργανα το θεωρώ φυσικό να έχουνε “αρπάξει” ή ακόμα και “σκεβρώσει”. Γιατί να θεωρήσουμε ότι μπορεί να υπάρχει λάθος στην κατασκευή?

@νιαβέντ: πρόσεξε τα λόγια σου για ανθρώπους που δεν ασχολούνται με το ίντερνετ (δεν το χρειάζονται για διαφήμιση, μιλάει η δουλειά τους) και δεν έχουν καμιά θέση στα κουτσομπολιά σου εδώ μέσα. ασχολήσου με τα τετράχορδα (αφού ήχο τρίχορδου δεν βγάζεις) και άσε με μένα στην κιθάρα μου.

@γιάννη τ: τελικά τον σταθόπουλο τον χρησιμοποιεί καθένας όπως τον βολεύει. η εντοπιότητα δεν αρκεί για να γίνει κάποιος επισκευαστής παλαιών και ιστορικών οργάνων, αυτή είναι δουλειά ευθύνης για ανθρώπους με σχετικές γνώσεις για τέτοια κληρονομιά. ειδικά όταν ως κατασκευαστής (ερασιτέχνης ή επαγγελματίας τελικά;) έχει σοβαρά προβλήματα σε κάποιες κατασκευές, τα οποία καμιά φορά αντιμετωπίζονται με ακόμα χειρότερες “επιδιορθώσεις”, μετά με ανταλλαγές, ή και τελικά επιστροφή χρημάτων (ευτυχής κατάληξη).
είχα και αυτές τις περιπτώσεις στο νού μου όταν πρόσφατα μιλούσα για την τακτική των ανταλλαγών. τότε δεν ήθελα να ανοίξω πολλά μέτωπα, αλλά με την τωρινή παρέμβαση δεν κρατήθηκα. υπάρχουν φωτογραφίες για όλα αυτά, αλλά προφανώς δεν μπορώ να κάνω κάτι αν δεν θέλουν να ασχοληθούν οι παθόντες (δικαίωμά τους φυσικά). τα γράφω μαζεμένα για να μη ξαναπούνε κάποιοι ότι κρύβω υπονοούμενα, ή ότι έχω εμπάθεια με συγκεκριμένους κατασκευαστές. αν χρειάζεται ας μεταφερθεί το μήνυμα στο αντίστοιχο νήμα (οργανοποιείο χιτζάζ).

να με συμπαθάει η συντονιστική ομάδα (και οι αναγνώστες γενικότερα) προσπαθώ τουλάχιστον να μην απαντώ σε τόσες προσωπικές προσβολές. για τα κατασκευαστικά θέματα (και όχι μόνο), νομίζω ότι εφ’όσον γίνεται από κάποιους διαφήμιση, θα πρέπει να δέχονται και την αρνητική κριτική. εξάλλου έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν και να υπερασπιστούν την δουλειά τους, άμεσα κιόλας.

Πολυ ωραια ερωτηση φιλε loukasfilm.
Επειδη ειμαι λατρης του ξυλου και εχω στην συλλογη μου μεγαλη ποικιλια απο διαφορα εδη ξυλων απο 15-80 χρονων παρατηρησα ολα αυτα τα χρονια καποια στοιχεια των ξυλων που με εκαναν να βγαλω αυτο το συμπερασμα.
Κατ αρχην η μολυνση της ατμοσφαιρας και των εδαφων εχουν επηρεασει παρα πολυ τα ξυλα.
Οι εποχες εχουν αλλαξει σε διαρκεια και ενταση οποτε τα ξυλα που εχουν μαθει να ζουν με τις εποχες μπερδευονται στο ποτε να ανεβασουν χυμους η οχι.
Θα ηταν καλο να πω εδω κατι που δεν ξερουν οι περισσοτεροι.
Τον χειμωνα τα δενδρα κατεβαζουν τους χυμους τους στις ριζες για να μην παγωσουν στις χαμηλες θερμοκρασιες οποτε και με την παγοποιηση διαστελονται και αρχιζει το δενδρο να σκιζει αρα να παθαινει.
Καποιοι θα εχετε ακουσει οτι η καλυτερη εποχη για να κοπει το ξυλο για οργανοποιοια ειναι τον ιανουαριο η τον φεβρουαριο .Αυτο ειναι σωστο γιατι τοτε οι χυμοι ειναι στις ριζες,ο κορμος εχει συρικνωθει οποτε εαν κοπει τοτε δεν θα δημιουργηθουν σκισιματα η δεν θα εχει υγρα να προκαλεσουν με τον καιρο σκουλικι.
Παλαιοτερα πριν απο 70-80 χρονια υπηρχαν μεγαλυτερης ηλικιας δενδρα αρα και ποιο χοντροι κορμοι.Με τα χρονια και την υπερβολικη υλοτομια μειωθηκε η ηλικια και το παχος των κορμων.
Ολα αυτα εχουν επηρεασει την ποιοτητα των ξυλων που χρησιμοποιουμε με αποτελεσμα να μειονεκτουμε απεναντι στους παλαιοτερους που ειχαν καλυτερα ποιοτικα ξυλα.
Παραδειγμα οπαλλισανδρος που εχω ειναι ανατολικων ινδιων ο αγριος που κυκλοφορουσε μεχρι πριν 15-20 χρονια.Ο δικος μου ειναι 50 χρονων.Δεν εχει καμμια σχεση με αυτον που κυκλοφορει τωρα ουτε σε χρωμα ουτε σε πυκνοτητα αλλα ουτε ηχητικα.
Πριν τον βρω απο ενα παλιο εργοστασιο οργανοποιοιας χρησιμοποιουσα αυτον που εβρισκα σε ξυλαποθηκες οπως παντελακος-καλλιγας.Αβραμιδης.
Οταν εφτιαξα τα πρωτα οργανα με τον δικο μου το 2010 η διαφορα με τον αλλον ηταν τεραστια απο ολες τις πλευρες.
Στο εργοστασιο βρηκα και 25 καπακια ελατο απο το 1984.
Εφτιαξα 3 οργανα και τα αλλα τα εβαλα στο θησαυροφυλακιο!!!
Για αυτο που λεει ο Φερραιος εχει δικιο.Βεβαια μετα απο τοσα χρονια ειναι επομενο και λογικο.Θα σκευρωσει δεν μπορει να γινει αλλοιως.Εκει το δεχεσαι γιατι στο φιναλε ειναι 30-40 χρονων.Αν ειναι ομως 1-2 χρονων τοτε τι γινεται???
Αρχιζεις τις επεμβασεις και καθε φορα ανεβαζεις το νουμερο στα ταστα με αποτελεσμα το οργανο να θελει ταστιερα μετα απο λιγα χρονια.
Αλλο ενα πλεονεκτημα της βεργας ειναι οτι σε καθε αλλαγη ταστων δεν χρειαζεσαι μεγαλυτερο νουμερο ταστα.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 00:49 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 00:37 —

Φιλε δεν χρειαζεται να εκνευριζεσαι και να μιλας ετσι για τον Γιαννη.
Απλα ο μαστορας ειπε την γνωμη του.Τοσο πολυ σε πειραξε που πηρε θεση?Μακαρι να το εκαναν και καποιοι αλλοι.
Επικεντρωσου στο θεμα οπως ειπε ο Πεπε που εχει απολυτο δικιο.
Το ιδιο θα κανω και γω καιπαρακαλω και τους υπολοιπους.Ερωτηματα υπαρχουν πολλα και εαν εχεις επιχειρηματα δωσε μας και συ απαντησεις αν μπορεις.
Ενημερωνω ομως την συντονιστικη ομαδα οτι εαν ο Λιγα Ροσα ξαναπροσβαλει η μιλησει με υπονοουμενα η ασχοληθει μαζι μου τοτε θα πω τα αναλογα.Η κριτικη ειναι δεκτη αλλα εχει και τα ορια της.Και επειδη τα λεγομενα του αρχιζουν να αγγιζουν τα ορια της δυσφιμησης καλο θα ειναι να σταματησει εδω μην εχουμε κακα ξεμπερδεματα σε προσωπικο επιπεδο!!!1
Ας επικεντρωθουμε στο θεμα.Περιμενω να τοποθετηθουν και αλλοι φιλοι με προσωπικες εμπειριες και ερωτηματα.

Καλημέρα Νίκο. Δε διεκδικώ δάφνες ούτε κατασκευαστή ούτε επισκευαστη.Υπάρχουν πολλοί και ικανοτατοι πχ ο Θεοδωράκης. Και βέβαια ούτε όρεξη για διαφήμιση έχω μια γνώμη είπα από τα λίγα και ταπεινα που εχω φτιάξει
Αναφορικά με το Σταθ.σκέψου ότι από δεκάδες κατασκευαστές στην Αμερική ήταν ο μόνος που προχώρησε.Αυτά Νίκο.Την Καλημέρα μου. Υ.Γ.Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων έγραψα για τον Τάσο επισκευές του οποίου έχω δει από κοντά και έχω ιδία άποψη. …

καλημέρα κι από μένα.
κατά τα άλλα, ό,τι είχα να πώ το είπα ανοιχτά -δεν με αφορούν ούτε τα υπονοούμενα ούτε οι απειλές. μπορείτε να συνεχίστε την συζήτηση περί βέργας, όπως είναι ο τίτλος του θέματος εξάλλου (και συγγνώμη που το χάλασα).

Σκεφτόμουν πραγματικά εαν αξίζει να συνεχισω ή όχι.
Ligarosiαδα Ραψωδία Δʼ
Εν συντομία και σε τίτλους
-Ο φίλος μας ο Liga είναι προφανές πως απολαμβάνει μιας ειδικής μεταχειρισης στο φόρουμ χωρίς ωστόσο να είμαι σε θέση να ξέρω εαν ειναι σε γνώση ή όχι της συντονιστικής ομάδας.
-Δε μπορώ να φανταστώ κάποιο άλλο μέλος του φόρουμ να μιλά για ανεπάρκεια επαγγελματιών με χρόνια στην πλάτη τους, για το ποιος οργανοποιός είναι για τρίχορδο και ποιός για τετραχορδο ή ακόμα να έχει και γνώμη για το ποιός ή όχι έχει την ικανότητα να κάνει επισκευές ιστορικών οργάνων χωρίς να είχε γίνει μια συσταση τουλάχιστον!
Η ¨γνώμη¨ του όπου έχει εξεφραστεί είναι μόνο μέσα απο υπονοούμενα ή απευθειας προσβολές για πράγματα τα όποια είτε αγνοεί εντελώς είτε παριστάνει πως γνωρίζει. Στην ¨πιάτσα¨που τόσο πολύ του αρέσει να αναφέρει είναι γνωστός για την δράση του…
Το βρίσκω ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ για ανθρωπους με το ήθος του Τσουλόγιαννης να γίνονται τέτοια απαραδεκτα ειρωνικά σχόλια και ξανα ρωτάω με ποια ιδιότητα ; ως τι ; ως ειδικος ; ως οργανοποιός ; ως παραγοντας ; ως τι ;

Όσον αφορά τα ανθρακονήματα εδώ κ. Στάμκο να μου επιτρέψετε και λόγω επιστημονικού πεδίου στο οποίο έχω ασχοληθεί σχετικά με την αντοχή υλικών να αναφέρω πως πολύ σωστά αναφέρεται πως η ρύθμιση του μάνικου είναι πολύ πιο εύκολη απο τις υπολοιπες μεθόδους οταν το μάνικο αλλάζει θέση απο τον καθορισμένη όμως το πλεονέκτημα των ανθρακονημάτων ενάντι της βέργας αλουμινίου απο αυτά που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμή στην βιβλιογραφία και στο φορουμ είναι πως εκτός τις καλύτερη διάδοσης τους ήχου ( ο ήχος στο ανθρακόνημα νομίζω ταξιδεύει γρηγορότερα ακόμα και απο οτι στο ξύλο!) δεν υπάρχει η ανάγκη ρύθμισης μιας το μάνικο παραμένει σταθερό σε μια θέση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει σε καμια περίπτωση πως η βέργα αλουμινίου δεν είναι εξήσου αποτελεσματική, εκτιμώ πολύ την δουλειά σας μιας και έχω και έγω ένα δικό σας όργανο αγορασμένο δεύτερο χέρι που είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.

Η ζωή τρέχει πιο γρήγορα τα εδώ και δεκαετίες και αναγκάζει πολλούς επαγγελματίες κάθε τομέα να αναζητούν την ευκολία της τεχνολογίας και να εκμεταλλεύονται όσα μέσα τους παρέχονται.

Έτσι, βλέπεις ότι για να πας σε ένα μαγαζί να δουλέψεις ως μουσικός, σου ζητάνε 1500 ρεμπέτικα σαν ρεπερτόριο, γιατί ο κόσμος τα ξέρει όλα πλέον από το γιουτιουμπ και σου λέει “τί;;;;;δεν παίζεις το Τάδε του Τάδε;έλα ρε…”
Μπαίνεις στην ταβέρνα και έχει “αναβαθμιστεί” και έχει ποτήρι κολονάτο, παίρνει ο άλλος την παραγγελία με κομπιούτερ κι οθόνη τατσ σκριν… και λες “Πού είναι ο Όθωνας με το μπλοκάκι του… που γούσταρε και Χατζηχρήστο…”
Σου λένε οι μαγαζάτορες βάλε μαγνήτη γιατί εγώ θέλω να ακούει και το τελευταίο τραπέζι που κάθεται πάνω στη λεωφόρο έξω από το μαγαζί, σου λένε μη μου κουβαλάς τα βρωμόχαρτα και τα ντοσιέ με τα λόγια, πάρε ένα τάμπλετ όπως είχε ο προηγούμενος, νοικοκυρεμένα πράγματα… “Τί, δεν έχετε αρμόνιο; Τί είναι κιθαρόνι; Λεχτρικιά κιθάρα;”… “Κι αυτό τι είναι, τζουράς;”
Υπάρχουν λοιπόν επαγγελματίες που προσαρμόζονται σε αυτό και άλλοι που τραβάνε τον ρομαντικό τους δρόμο, που δεν θέλουν να αλλάξουν τα χούγια τους και την αισθητική τους. Ενδεχομένως αυτό να τους στοιχίζει ποικιλοτρόπως

Εάν ερχόταν ένας πελάτης σε ένα σύγχρονο οργανοποιείο και ζητούσε ένα τρίχορδο με τα παλαιού τύπου παρακάτω χαρακτηριστικά -ποιοτικά παλαιά ξύλα με εξαιρετικές ηχητικές ιδιότητες, μικρότερο σκάφος χειροποίητο από τον οργανοποιό (όχι σκαφά) από εξαιρετικό παλίσσανδρο, καπάκι έλατο με εξαιρετικές ηχητικές ιδιότητες, μικρό μήκος χορδής π.χ. 64, τσάκιση στο καπάκι, λούστρο γομαλάκα στο χέρι, τρύπα με πανέμορφα φιλέτα σχεδιασμένα και αυτά στο χέρι, πανέμορφη ροζέτα, όλα τα σχέδια να είναι μοναδικά, χειρουργική ακρίβεια στις λεπτομέρειες, όλο το όργανο 100% από τον μάστορα τον ίδιο, γιαβάσικα φτιαγμένο με μεράκι και αγάπη… Ένα όργανο που θα μυρίζει ξύλο και γομαλάκα, ευαίσθητο και ζωντανό με ΨΥΧΗ, φτιαγμένο για να το αγκαλιάζει ο μουσικός και να παίζει πολλά πολλά χρόνια κτλ όπως ήταν τα μπουζούκια των παλιών μαστόρων που έχουμε δει (Μούρτζινου, Γομπάκη, Ευαγγελίδη, Μουρατίδη, Κυριάκου Λαζαρίδη, Αράμ Παπαζιάν, Κωνσταντίνου Γκέλη κ.α.*), πιστεύω ότι ο σύγχρονος οργανοποιός ενδεχομένως δεν θα χαιρόταν καθόλου, ή θα έπρεπε να το χρεώσει ένα κάρο λεφτά για να κερδίσει τις χαμένες εργατοώρες. Λογικό.

Ο μουσικός που θέλει αυτό το όργανο, που το ονειρεύεται έτσι, γιατί έτσι του κάπνισε ρε παιδί μου, έτσι ζει το μύθο του, έτσι κυνηγάει το όνειρό του, έτσι πορεύεται από τη στάση ζωής του, εκεί οδηγείται από τις μουσικές του αναζητήσεις, ΔΕΝ θα μπορέσει να παίξει με ένα όργανο συναρμολογημένο, φασόν, με βέργα / ανθρακόνημα, κλειδιά μοντέρνα, με ενσωματωμένο κουρδιστήρι, “Μήτσο, κόλλα το καπάκι στο 34 τσακ μπαμ να πεταχτώ να πάρω φραπέ”…

Αυτό που με μαγεύει στα παλιά όργανα είναι ότι εκπέμπουν την αξία του “χεριού”, ότι φαίνεται πως ωρίμασαν όσο κατασκευαζόντουσαν, ότι ήταν “παιδιά”
των κατασκευαστών, έπρεπε να τα κρατήσουν στην κοιλιά τους και να τα γεννήσουν και ίσως να τα κρατήσουν και λίγο μέχρι να απογαλακτιστούν.

Σήμερα όλα αυτά μοιάζουν χαζά και ανούσια, ρομαντικά, αλλά προσοχή: είναι τόσο κοντινά μας, που είναι τελικά τρομακτικό το πόσα έχουν να μας διδάξουν.

Εγώ έχω πάψει πια να βιάζομαι, είναι μάταιο.

Όλα αυτά για να πω ότι υπάρχει η οργανοποιία ως τέχνη από την πλευρά του οργανοποιού και από την πλευρά του μουσικού. Όχι του “πελάτη”. Ή έστω ας δεχτώ ότι υπάρχει η πλευρά του πελάτη, αλλά δεν αφορά σώνει και καλά τον αγοραστή μουσικό.
Σαφώς και εγώ ως μουσικός μπορώ να ασπαστώ τους νόμους της αγοράς, την τεχνολογία, την μόδα, τις κλασσικές αξίες, ό,τι θέλω στη δουλειά μου και να πορευθώ αντίστοιχα.
Έτσι και ο οργανοποιός μπορεί να επιλέξει ποιές τεχνικές θα εφαρμόσει.
Τίποτα δεν είναι όμως απαραίτητο και τίποτα δεν έχει κανόνες.

Και μερικές σκέψεις από τα λόγια των οργανοποιών

Τάσο, εννοείς ως έμπορος και σε επίπεδο κατάρτισης/εξέλιξης των μέσων υποθέτω… Κατά τα άλλα, δεν θα μείνει πίσω, αν είναι ευτυχής, σωστός και δημιουργικός!

Σωστά. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλες οι παλιές τεχνικές θα θεωρούνται υποχρεωτικά ξεπερασμένες. Σωστά;

Μπορεί, όμως δεν θα έβγαζε ίδια όργανα με τα παλιά του, σωστά; Δεν λέω ποιά είναι καλύτερα σώνει και καλά, δεν θα ήταν σίγουρα το ίδιο όμως…

(Μια που το έφερε ο λόγος, θυμάστε μια “αναπαλαίωση” Σταθόπουλου που στο μπράτσο έβαλε και ανθρακονήματα ο επισκευαστής; )

Κάθε εποχή έχει τον ήχο που της αξίζει. Με την καλή και την κακή έννοια.

Η αντοχή στο χρόνο είναι κάτι σχετικό. Όλα τα ξύλινα αντικείμενα κάποια στιγμή μετά από πολλά πολλά πολλά πολλά χρόνια δεν θα υπάρχουν δυστυχώς.
Θα μείνουν οι βέργες σκέτες, τα κλειδιά, η χορδιέρα και οι χορδές.

*γνωρίζω ότι τα εργαστήρια αυτά είχαν και κάποιους βοηθούς. Παρόλα αυτά, τα όργανά τους εξέπεμπαν μια φροντίδα και μια προσωπικότητα που ίσως οφείλεται στο ότι δεν είχαν “ξεχειλώσει” ακόμη οι ρυθμοί…

Η κριτική του Νίκου είναι δεκτή εκ μέρους μου.Μπάμπη μεράκια είναι όλα και όχι
εργατοώρες

μπάμπη προσυπογράφω το κείμενό σου.
γιάννη τα είπαμε και στο τηλέφωνο, σου ζητώ και από εδώ συγγνώμη που δεν επικοινώνησα σχετικά με το θέμα πριν το δημοσιοποιήσω.

Εγώ δυστυχώς, δεν έχω την εξαιρετική πένα του Μπάμπη ώστε να τοποθετηθώ τόσο όμορφα και πειστικά, ομολογώ. Γι’ αυτό θα αρκεστώ, με τον παιδικό μου γραπτό λόγο, να πω τα εξής:
Δεν παίζουν όλοι σε ταβέρνα με 3χορδο και μάλιστα, χωρίς ρεύμα. Όσοι είστε σε αυτήν την κατηγορία καλό θα ήταν να μην μιλάτε και πολύ. Δεν σας αφορά και τόσο η βέργα.
Το θέμα ενδιαφέρει τους οργανοποιούς, μιας και πρόκειται για θέμα κατασκευής και τους 4χορδους που δουλεύουν σε πίστα (από πανηγύρι έως μαγαζί-σεζόν). Διότι αγαπητοί μου φίλοι, καλός ο ρομαντισμός αλλά δεν βγαίνει πέρα η νύχτα παίζοντας ένα “αγγούρι” που σου ματώνει τα δάχτυλα ή που ακούς τσίγκο από ταστάρισμα.

Κάθε τρόπος που δίνει λύση σε τέτοια προβλήματα είναι αποδεκτός. Και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε κυρίως, για ηλεκτρικό ήχο. Άρα επιχειρήματα του τύπου “κόβει” ένταση, αλλάζει χροιά ή ότι άλλο, δεν έχουν καμία αξία.

Από κει και πέρα, ο καθένας διαλέγει και παίρνει ότι του γουστάρει χωρίς να νομίζει ότι είναι πιο μάγκας από τον άλλον.

Εγώ, για την ιστορία, έχω τρίχορδο “χειροποίητο” αυστηρά. Σε όλα του. Και γαμώ τα παλιακά! Εάν όμως, ήμουν μπουζουξής και μάλιστα, σε πίστα θα έπαιρνα (ΚΑΙ) 4χορδο με βέργα.
Άλλο το μεροκάματο παίδες, κι άλλο το μεράκι. Πάρτε το χαμπάρι.
Στην ταβέρνα πάω με την Απαρτιάν για να γουστάρω. Στις άλλες δουλειές όμως μόνο με την Yamaha!!

υ.γ. Για να σηκώσουν χέρι (από τους προλαλήσαντες στο θέμα) όσοι έχουν δουλέψει πίστα!! :089:

1 «Μου αρέσει»

Φίλε Μπάμπη, δεν θέλω να πάω αλλού την συζήτηση που αφορά την βέργα αλλά θα σου απαντήσω…

Ως οργανοποιός εννοώ, ότι οι τεχνικές και πατέντες που χρησιμοποιούσαν οι παλαιοί μάστορες πρέπει να εξελίσσονται (και αυτό γίνεται άλλωστε) γιατί αλλιώς θα παιδεύονται οι σημερινοί μάστορες, όπως παιδευόταν οι παλιοί…
Γιατί να κόβω το μαδέρι με ένα μεγάλο πριόνι ενώ μπορώ να το κόψω με την κορδέλα με μεγαλύτερη ακρίβεια, ή γιατί να παιδεύομαι να κουρδίσω με ένα δίχαλο διαπασών αφού μπορώ να κουρδίσω και να τεστάρω οτιδήποτε όργανο ή μέρος οργάνου με φάσματα συχνοτήτων, με ψηφιακά κουρδιστήρια, πολύ εύκολα με ένα υπολογιστή? θα παιδεύομαι, θα μου φάει περισσότερο χρόνο και στο φινάλε πάλι παραδοσιακό θα γίνει το όργανο… Εντάξει, τα εργαλεία δεν κάνουν τον μάστορα αλλά τον βοηθούν!!

Ως προς τα υλικά, φυσικά πρέπει να μπαίνουν τα ανάλογα, και στα ανάλογα όργανα της εποχής. Σε ένα μπουζούκι του Μούρτζινου, Γομπάκη, Ευαγγελίδη, Μουρατίδη, Κυριάκου Λαζαρίδη, Αράμ Παπαζιάν, Κωνσταντίνου Γκέλη κ.α. όπως ανέφερες, σε καμία περίπτωση δεν θα έβαζα βέργα αν π.χ. έπρεπε να το επισκευάσω γιατί ήταν σκεβρωμένο, και ας ήταν η καλύτερη λύση. όπως και τα βερνίκια η τις κόλλες, πάντα με σεβασμό στο όργανο της εποχής και την εποχή του… (Εσύ ειδικά έχεις προσωπική εμπειρία από δική μου αναπαλαίωση και νομίζω ότι δεν χρειάζεται να μπούμε σε λεπτομέρειες). Αλλά σε ένα νέο όργανο γιατί όχι να μην χρησιμοποιήσω και βέργες αν χρειαστεί και ανθρακονήματα και σύγχρονα βερνίκια κ.τ.λ πάλι παραδοσιακό θα είναι…

Όχι, όλες οι παλιές τεχνικές δεν θεωρούνται υποχρεωτικά ξεπερασμένες αλλά υπάρχουν και πιο εξελιγμένες, πιο σύγχρονοι τρόποι κατασκευής που βοηθούν με μεγαλύτερη ακρίβεια και με λιγότερο χρόνο! Και όπως βλέπεις αυτά τα λέω εγώ που έχω μονοπρώσοπο εργαστήριο και που η παραγωγή μου είναι μικρή!
Όλα για το καλύτερο…

Σηκώνω το χέρι και προσυπογράφω, αν και έχω εγκαταλείψει εδώ και χρόνια τις πίστες, μεγάλες και μικρές.
Καλό και άγιο το παραδοσιακόν & αισθητικόν, αλλά στο νυχτοκάματο κοιτάμε αξιοπίστία & playability.
Δε σου πάει και η καρδιά να στοκάρεις μάκα ιδρώτα & νικοτίνης την Απαρτιάν, ε?

(Επίσης πανευτυχής κάτοχος 25χρονης πλέον Yamaha APX-7)

[/QUOTE]Όσον αφορά τα ανθρακονήματα εδώ κ. Στάμκο να μου επιτρέψετε και λόγω επιστημονικού πεδίου στο οποίο έχω ασχοληθεί σχετικά με την αντοχή υλικών να αναφέρω πως πολύ σωστά αναφέρεται πως η ρύθμιση του μάνικου είναι πολύ πιο εύκολη απο τις υπολοιπες μεθόδους οταν το μάνικο αλλάζει θέση απο τον καθορισμένη όμως το πλεονέκτημα των ανθρακονημάτων ενάντι της βέργας αλουμινίου απο αυτά που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμή στην βιβλιογραφία και στο φορουμ είναι πως εκτός τις καλύτερη διάδοσης τους ήχου ( ο ήχος στο ανθρακόνημα νομίζω ταξιδεύει γρηγορότερα ακόμα και απο οτι στο ξύλο!) δεν υπάρχει η ανάγκη ρύθμισης μιας το μάνικο παραμένει σταθερό σε μια θέση. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει σε καμια περίπτωση πως η βέργα αλουμινίου δεν είναι εξήσου αποτελεσματική, εκτιμώ πολύ την δουλειά σας μιας και έχω και έγω ένα δικό σας όργανο αγορασμένο δεύτερο χέρι που είμαι απόλυτα ικανοποιημένος.[/QUOTE]

Εδω μου δινεται η ευκαιρεια να αναφερω αυτα που παρατηρησα χρησιμοποιωντας βεργα ανθρακονηματων.
Εχω πει και παλαιοτερα οτι εχω καταληξει στην τεχνικη που χρησιμοποιω μετα απο δοκιμες σε ολους τους αλλους τροπους κατασκευης μανικα μπουζουκιου.
Χρησιμοποιησα δυο διαφορετικες στην αρχη με διαστασεις 48cmx9,5mmx3,2mm και 48cmx6,5mmx5,1mm.
Αυτες τις βεργες τις πηρα απο τον Μαυρομουστακη Ντο-Ρε-Μι Θεσσαλονικης.Ηταν εισαγωγη απο Ιαπωνια τιμη λιανικη 30 ε η μια τιμη που τις πηρα εγω 21 ε χονδρικη.
Η πρωτη ζυγιζε 24 gr και η δευτερη 25 gr.Πολυ ελαφριες ειναι η αληθεια.
Βαζοντας τες σε δυο οχταχορδα και χρησιμοποιωντας φλαμουρι με δυο κοντρες βεγγε και βαζοντας στην μεση φλαμουρι 12 χιλ για να σκαφτει και να μπει το ανθρακονημα.
Τα οργανα ηταν φθηνα στα 350 ε και το ενα πουληθηκε στην Αγγλια και το αλλο στην θασο σε μαθητες.
Σαν πρωτη φορα και απο αυτα που ηξερα κολησα με εποξικη και κοιταξα να μην δωσω μεγαλη κλιση με δυο κοντρες βεγγε και μια ανθρακονημα.
Την ποιο λεπτη την πηρε ο αγγλος.Εδω ηταν το οργανο 1 μηνα και δεν ειχε κανενα προβλημα.Ολα καλα δεν κουνησε καθολου.
Στην αγγλια απο την δευτερη βδομαδα αρχισε να τριζει γερα στα πρωτα 5 ταστα.Ευτυχως ειχα στειλει δυο καπλαμαδες και βολευτηκε.
Το αλλο ηρθε μετα απο τρεις μηνες για ενα τσεκαρισμα και παρατηρησα οτι και αυτο ειχε παρει κλιση προς τα πισω αλλα με λιγο τριψιμο παραπανω ηρθε και απο τοτε ειναι μια χαρα 1,5 χρονια.Βεβαια ο πιτσιρικας που το εχει μου λεει οτι μολις πιασει νοτιας το μπουζουκι γινεται ποιο μαλακο δηλ κουναει προς τα πισω
Συμπερασμα απο την πρωτη προσπαθεια
Παρ ολες τις κοντρες και το ανθρακονημα παλι το μανικο κουνησε και στην μια περιπτωση ειχαμε προβλημα σοβαρο.
Παντως δεν σκευρωσαν που ειναι πολυ θετικο
Δεν παρατηρησα ιδιαιτερες διαφορες στον ηχο απο την βεργα αλουμινιου.
Εδω να σημειωσω οτι η βεργα που χρησιμοποιω ειναι 138 γραμμαρια δηλ 113 γραμμαρια παταπανω απο τα ανθρακονηματα.
Μπορω ομως να κερδισω τα 85-95 γραμμαρια απο το μανικο οπου χρησιμοποιω πολυ ελαφρια ξυλα .Το μεγαλο συν ειναι οτι μπορω να το ρυθμιζω ανα πασα στιγμη.
Παντως με το ανθρακονημα αισθανθηκα πολυ σιγουρια οτι τουλαχιστον το οργανο δυσκολα θα σκευρωσει.Αν βεβαια δεν ειχα χρησιμοποιησει και τις κοντρες βεγγε δεν ξερω τι θα γινοταν
Πληροφοριακα να πω οτι εδω και 2 χρονια χρησιμοποιω βεργα δυο δρομων που ειναι ποιο εξελιγμενη και καλυτερη απο αυτην που εβαζα παλαιοτερα.
Οι δικιμες στο ανθρακονημα γιναν γιατι με την παλαιοτερη βεργα ενος δρομου ειχα καποια προβληματα.Παραλληλα δοκιμασα και την δυο δρομων οπου τελικα κατεληξα.

ληπον επηδη το πραμα εχη ξεχηληση το ποτηρη και φτασαμε στα ακρα,
αυτη η πουθεναδες που εχουνε βγη KAI κραζουν τον liga rosa που εγω προσοπηκα τον
ξερο απο παιδη απο 20 χρονον εναν καταξιομενο επαγκελματια μουσηκο, δασκαλο
στο μπουζουκι αλα και στην κηθαρα, με πηρα 37 χρονον, και εχη πιαση πολααα οργανα στα χερια του
δεν μπορη κανης πουθενας να σβηση την ιστορια του αλου δεν πανανε και μαστορας ητε ξερο εγω…
το ληπον επηδη εγο δεν ειμαι επαγκελματιας μουσηκος ουτε ξερο απο αυτα ροτησα κιολας
εναν καταξιομενο μουσηκο μπουζουξη για να μην λεμε οτη θελουμε, και μου εδοσε την απαντηση
οτη στα τρηχορδα δεν περνουν βεργα, τορα αμα βαλουμε βεργα μονο στα 4χορδα η στα 6χορδα η στα 8χορδα
αλα εδο για μενα δεν μηλαμε για μπουζουκια για μενα ειναι ενα το μπουζουκι και ειναι το 3χορδο,
και απο τα λογια του αυτα του παιδιου με καληπτουν απολητα και μου ειπαι να γραψο και το ονομα του.

κωστας ζαφηριου… επαγκελματιας μουσηκος και πεζη μπουζουκι απο τα 12 χρονον και εχη σπουδαση παρακαλο
βηζαντηνη μουσηκη καθος εχη παοι στην κοσταντηνουπολη οπου εκη την εχη σποδαση…
τορα τη λενε η πουθεναδες καλα τα λεγη και ο κοτσος, περημενα και εγω απο καταξιομενο καλητεχνη να δουμε
τη θα μουπη και απο την στηγμη που ακουσα και αυτον νομηζο, τα λογια ειναι περητα, καλο να μαζεψουν
ληπον την γλοσα τους ορησμενη,

ευχαρηστο…
και ζητο ξανα σηγνομη για τα γραματα.
για να μην αρχηζουν και πηροβολουν
η πουθεναδες…

Η δευτερη προσπαθεια εγινε με την πρωτη βεργα αλλα εβαλα δυο με αποσταση 3 χιλ μεταξυ τους.
Ειναι παλι τετραχορδο και μπορω να πω οτι το μανικο επηρεαζεται πολυ λιγοτερο απο τις διαφορες αλλαγες του καιρου.
και εκει δειχνει οτι δυσκολα θα σκευρωσει.
Συμπερασμα.
Διπλασια δουλεια πολυ μετρημα και διπλασιο κοστος.
αν ποτε ξαναβαζα θα ηταν μονο σε ακριβο οργανο γιατι δεν συμφερει με 42 ε χρεωση και τοσο δουλεια για να προσαρμοστει.
Με την βεργα διπλης με κοστος 6,5 ε εχω την ρυθμιση πολυ ποιο ευκολη προσαρμογη και μπαινει σε οποιοδηποτε μανικο με κοντρες η χωρις κοντρες.
Περυσι επεσε μια Γαλλικη ηλεκτρικη LAG στα χερια μου απο ανταλλαγη.
Επειδη δεν επισκευαζω κιθαρες την πηγα σε εναν φιλο να αλλαξουμε ταστιερα .
Βγαζοντας την με εκπληξη βρηκαμε απο κατω βεργα ανθρακονηματων με διαστασεις 1,2 cm φαρδος και 1,3 υψος.
Ψαχνοντας πληροφοριες μαθαμε οτι η συγκεκριμενη εταιρεια σου δινει δυνατοτητα να βαλεις οτι παχος χορδες θελεις με εγγυηση οτι δεν θα παθει κατι το μανικι.
Εκανα λοιπον παραγγελια ιδια βεργα με διαστασεις 48cmx1,2cmx1,3cm.
Η δοκιμη παλι σε τετραχορδο και τα συμπερασματα.
Στους 11 μηνες που ειναι φτιαγμενο δεν επηρεαζεται σχεδον καθολου και πραγματικα ειναι ακουνητο.
Μειονεκτημα το βαρος στα 104 γραμμαρια η τιμη 72 ε χονδρικη .Και εδω εβαλα κοντρες βεγγε γιατι ειχα βαλει και στα αλλα.Δεν ξερω πως θα ηταν χωρις κοντρες.
Το μανικο εγινε λιγο βαρυ αλλα ακουνητο.
Προσωπικα ψηφιζω βεργα διπλης και θεωρω οτι ο βασικοτερος λογος ειναι οτι μπορεις να κανεις ρυθμισεισας
Πολυ ποιο ευκολη στην προσαρμογη, και μπορει να μπει και σε ποιο φθηνα οργανα λογω τιμης.
Στο θεμα του ηχου δεν μπορω να πω πολλα γιατι δεν χρησιμοποιησα ανθρακονηματα σε πολλα οργανα για να εχω μια πιο σαφη αποψη.
Ο Σπουρδαλακης ειναι αυτος που εχει ψαξει περισσοτερο απο ολους τα ανθρακονηματα και πστευω οτι ειναι ο ποιο εμπειρος να δωσει τις ποιο ακριβης πληροφοριες για αυτην την τεχνικη.

ΥΓ.
Φιλε ΤΑΚΟ νομιζω οτι προσπαθεις να ριξεις λαδι στην φωτεια.
Το θεμα με τον Liga Rosa νομιζω εληξε και εδω συνεχιζουμε με το θεμα βεργα αλουμινιου ανθρακονηματα παραδοσιακος τροπος στον μανικα.
Δεν χρειαζοταν αυτο το μυνημα και ειδεικα με αυτην την συνταξη και ορθογραφια.
Ας επικεντρωθουμε στο θεμα και ας παρουν θεση ολοι με ωραιο και σωστο τροπο με ανοιχτο μυαλο και χωρις προσβολες η οτι αλλο.

Tώρα ρε φίλε σοβαρά… ξαναδιάβασε αυτά που έγραψες και πες μας αν πρέπει να τα πάρουμε στα σοβαρά ή να γελάσουμε.
Είναι δηλαδή επιχειρήματα αυτά, πήγα και ρώτησα κάποιον και μου είπε… και έχει σπουδάσει παβουγαδηκεζωνι… και πήγε και στην Πόλη… καταξιωμένος… πουθενάδες…

Άστο καλύτερα να σβήσουν όλο το thread οι διαχειριστές να πάει στην ευχή του θεού άμα είναι να χρησιμοποιούμε τέτοια γλώσσα και να χαλιόμαστε.

ρε αρχοντα αμα χαλιεσε δεν με απασχολη οκ, ηποθηκαν βαρια λογια για καπιον
και επηδη ο νηκολας δεν εχη αναγκη απο ηπερασπηστες ουτε και απο δηκηγορους
γιατη ξερο τη θα πουν μερηκη μερηκη,αμα εβγενα και ελεγα και εγω,
αλα εγω προσοπηκα ροτησα εναν καταξιομενο καλητεχνη μουσηκο, οκ δεν ξερο απο αυτα και ροτησα.

και αμα δεν το καταλαβενης τη να σουπο, αρκη που γελασες κανη καλο και στην υγεια λενε,

παιδιά μην την πέφτετε του τάκη για το πώς γράφει, αν είναι δυνατόν. στην ουσία, όποιος ξέρει τον κώστα τον ζαφειρίου καταλαβαίνει.
όσο για μένα και τον κ. στάμκο πιστεύω δεν χρειαζόμαστε “δικηγόρους” εκατέρωθεν (χωρίς να αμφισβητώ τις καλύτερες προθέσεις), πάνω που ηρεμήσανε τα πνεύματα.
στο θέμα μας, καταλαβαίνω αυτό που λέει ο δημήτρης ν., αλλά ένα σταθερό όργανο όλοι το θέλουν και το χρειάζονται. απλά στις πίστες πάει περίπατο η σημασία του φυσικού ήχου και παίρνει τη θέση του ο μαγνήτης, τα βερνίκια και οι φιγούρες.

Δεν καταλαβαίνω πραγματικά…δεν υπάρχει λογική συνέχεια, θα πρέπει να σεβαστούμε την γνώμη του κ. Ζαφειρίου σε ένα καθαρά ΤΕΧΝΙΚΟ θέμα που θα μιλήσει σαν μουσικός, ενώ ταυτόχρονα του Στάμκο , Σπουρδαλάκη που οι άνθρωποι είναι κατασκευαστές οργανοποιοί είναι αυτή η δουλειά τους αναφέρουμε με τόση ευκολία πως κρύβεται ανεπάρκεια πίσω απο την αναζήτηση εναλλακτικών μεθόδων με αντίστοιχα εαν όχι πολύ καλύτερα αποτελέσματα απο τις κόντρες; Για να μην σχολιάσω τις χοντράδες για τον Τσουλόγιαννη.

Ξαναρωτάω ο Σταθόπουλος ήταν και αυτός ανεπαρκής όταν έβαζε βέργα στις κιθάρες; Δηλαδή αστειότητες…Φίλε Λίγκα ακόμα περιμένω τεχνικά τις ενστάνσεις σου.