Aς πω κι εγώ τη γνώμη μου για το θέμα:
α. Στάθη η προσπάθειά σου είναι καλοδεχούμενη.
β. Ως κριτική με καλύπτουν απόλυτα οι τοποθετήσεις των Στάθη και Φραγκίσκου.
γ. Και να μην ξεχνάμε: κριτική ναι, φτύσιμο όχι (όπως επισημαίνει ο Στάθης).
Προς Στάθη: Καλύτερα Ρούτσος, γιατί αν αλλάξουμε το “Ρ” με “Π” δε θα μας χέσει, αλλά ενδεχομένως θα μας κάνει άλλο πράγμα.
ΛΓ
Συμφωνώ ως εδώ, αλλά στα “τόπικς” που προτείνει ο Αδμίνορας (ή λίσταρχος όπως τον λέω εγώ…) προτείνω κι ένα τέταρτο, μεταξύ του 2 και του 3. Μία ανθολογία από τις “παράλληλε¨ς” αυτές πληροφορίες και μυθολογίες, που θα προκύπτουν από το 4.
Μετά από όλη τη βαβούρα που προκάλεσε η παρουσίαση της βιογραφίας του Μ. Χιώτη από την αφεντιά μου, και την τοποθέτηση της ομήγυρης σε κριτές “υπέρμαχους-θετικούς”, μετριοπαθείς-σοβαρούς και “διώκτες-αρνητικούς”, επανέρχομαι για να τοποθετηθώ στο σοβαρό -κατά την ταπεινή μου γνώμη- εγχείρημα που είχα την τιμή να δώσω το εναρκτήριο “λάκτισμα”: δηλαδή το ξεκίνημα της παρουσίασης των βιογραφιών των δημιουργών, ερμηνευτών και εκτελεστών του ρεμπέτικου/λαϊκού τραγουδιού.
Θα αποφύγω να μπω στον πειρασμό να απευθυνθώ ξεχωριστά σ’ έναν προς έναν με λεπτομέρειες, γιατί νομίζω πως το πλέον ενδιαφέρον σημείο είναι αυτό καθ’ αυτό το topic και το κοινό όφελος από παρόμοιες προσπάθειες.
Α. Γενικές επισημάνσεις:
Η όποια προσπάθεια του είδους αυτού ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ (το είπα εξ’ αρχής και το επισήμαναν και αρκετοί άλλοι φίλοι επιτυχώς). Αρα γίνεται το ξεκίνημα από κάποιον (-α) και στη συνέχεια όποιος θέλει, γνωρίζει και μπορεί, συμπληρώνει ή/και διορθώνει τα γραφέντα. ΑΛΛΑ, με την προϋπόθεση πως αναφέρει και τις πηγές του… (Δεν αρκεί, για παράδειγμα, ο Α.Ν. να μας λέει επιμένοντας πως ο Διαμαντής Χιώτης ήταν νταβατζής, χωρίς να μας δίνει και την πηγή της πληροφόρησής του. Βλέπετε, από τους επώνυμους του κύκλου των ρεμπετών, απ’ όσους τουλάχιστο ανέφερα (και μετέφερα αυτούσια τα λόγια τους), κανείς δεν μας λέει ή έστω υπαινίσσεται κάτι τέτοιο).
Η γνώμη των ανθρώπων του χώρου του τραγουδιού προσωπικά θεωρώ πως δεν επιδέχεται επέμβαση-παρέμβαση. Δεν μπορούμε, δηλαδή, να πάρουμε γομολάστιχα και …να σβήσουμε από τα αφηγηθέντα (π.χ. σε μια συνέντευξη) ό,τι δεν μας καλοκάθεται (για τον άλφα ή βήτα λόγο), ή μας φαίνεται παιδιάστικο, αναληθές, κλπ. Και κυρίως, όσα αναφέρονται σε πρώτο πρόσωπο (άλλο είναι τα λεγόμενα ενός συγγραφέα). Μπορούμε όμως να αντικρούσουμε τα λεχθέντα κάποιου, σχετικού του χώρου, (ή καλύτερα να τα αντιπαραβάλουμε) με τα αντίστοιχα κάποιου άλλου του ιδίου χώρου. Και βέβαια, έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε κριτική, στηριγμένη όμως σε τεκμηριωμένα επιχειρήματα-πηγές.
Μπορούμε -ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ- να καταλήξουμε σε συμπεράσματα ΜΕΤΑ την ολοκλήρωση της βιογραφίας, τις παράλληλες on-the side- αναφορές στη ζωή του καλλιτέχνη και την παρουσίαση του έργου του και της υπάρχουσας δισκογραφίας.
(Για παράδειγμα, για τον Μ. Χιώτη έχουν ειπωθεί πολλές βρωμιές, απίστευτες. Κανείς μέχρι στιγμής δεν το υπαινείχθη άμεσα σ’ αυτό το χώρο, όμως είναι κοινό μυστικό: τον κατηγόρησαν πολλοί λασπολόγοι πως ήταν …αδελφή!!! Ποιός μωρέ, ο… Χιώτης!! Με τρεις γάμους, παιδιά, ατέλειωτη ουρά από γκόμενες, με αντρίκιες αξηγήσεις, με ζωή 100% αρσενική και ρεμπέτικη!!! (Που ακούστηκε ρεμπέτης πούστης!!. Εγώ τουλάχιστον δεν ξέρω κανέναν, ή μάλλον κάτι άκουσα για τον Κ. Νούρο, αλλά και πάλι πρέπει να 'μαστε προσεχτικοί και επιφυλακτικοί).
Ένας λοιπόν από τους λόγους (μάλλον ο σοβαρότερος) που παρέθεσα τους “τσαμπουκάδες” του Χιώτη ήταν κι αυτός).
(Δεν είμαι ψυχολόγος, αλλά από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να καταθέσω το εξής: Όταν εξυψώνεις και επαινείς-επιβραβεύεις την πραγματική προσπάθεια κάποιου, τότε:
α) το άτομο βελτιώνεται,
β) εντείνει την προσπάθειά του,
γ) γίνεται αντικείμενο μίμησης από τους άλλους,
δ) η όλη (συλλογική) προσπάθεια αποκτά κίνητρα συμμετοχής, και
ε) τα αναμενόμενα αποτελέσματα είναι θετικότερα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως πρέπει να επιβραβεύουμε την κάθε μαλακία, γαρνιρισμένη ή μη. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως, τριπλοτσεκάρισμα πριν καταλήξουμε πως αυτά που διαβάζουμε και δεν μας “καλοκάθωνται”, είναι εξ’ αιτίας του -προσεχώς- αποδέκτη της κατακραυγής μας!!).
Β. Η προσπάθεια μου για την παρουσίαση της βιογραφίας και του έργου του Μ. Χιώτη:
Μάζεψα ότι υλικό μπόρεσα να βρω (σειρά άρθρων του Ν. Ρούτσου, έξι βιβλία και τις προσωπικές μου σημειώσεις της τελευταίας 40ετίας).
Διάβασα προσεχτικά το περιεχόμενο και φιλτράρησα ΑΤΟΦΙΟ το υλικό για το Χιώτη (δουλειά εβδομάδων).
Σεβάστηκα τα προσωπικά ενθυμήματα των διαφόρων καλλιτεχνών για το Χιώτη και δεν τα φιλτράρισα, ούτε βέβαια τα σχολίασα. Δηλαδή, απέφυγα επί τούτου την προσωπική παρέμβαση στα λεχθέντα άλλων (και μάλιστα των καλλιτεχνών), δεν τα λογόκρινα γιατί δεν είχα το δικαίωμα ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΡΕΠΕ (έτσι, νομίζω, πως μαγειρεύεται η εκάστοτε καταγεγραμμένη ΙΣΤΟΡΙΑ!!!).
Κράτησα τους διαλόγους όπως ακριβώς ειπώθηκαν και καταγράφηκαν. Επαναλαμβάνω και ΤΟΝΙΖΩ πως: δεν μπήκα στον πειρασμό να τους λογοκρίνω, αλλοιώσω ή και να τους “πετσοκόψω” ακόμα, σεβόμενος τις κουβέντες που ειπώθηκαν από επώνυμα χείλη του χώρου.
Δεν μπήκα στον πειρασμό να αλλάξω τίποτα απολύτως, αδιαφορόντας παντελώς για το αν υπήρχαν (απ’ όσο γνώριζα) καλές ή κακές προσωπικές σχέσεις του Α με τον Β καλλιτέχνη.
Κατέθεσα (όχι ιδιαίτερα επιλεκτικά) μέρος της εργογραφίας του. Η συμπλήρωσή της είναι έργο της συμμετοχής άλλων φίλων του φόρουμ.
Πληκτρολόγησα με υπομονή 31 σελίδες μεγέθους Α4.
Περίμενα την αντίδραση για τη σχέση Χιώτη-τετράχορδου. Δεν είναι δική μου τοποθέτηση, αλλά του Ν. Ρούτσου, συνεργάτη και στενού φίλου του Μανώλη Χιώτη για μια δεκαετία (1950 - 1960).
Διευκρίνηση για τον “Πασατέμπο”. Ειπώθηκε πως δόθηκαν δύο χρονολογίες. Είναι σωστό και να γιατί. Η 1η εκτέλεση κυκλοφόρησε το 1939 με τους Ρόζα Εσκενάζυ και τον Ζαχαρία Κασιμάτη. Πέρασε τότε σχεδόν απαρατήρητο. Η 2η εκτέλεση κυκλοφόρησε στις 12/6/1946 με την Ι. Γεωργακοπούλου και τον Χιώτη, και έκανε πάταγο. Σωστά επισημάνθηκε από τον Φραγκίσκο (νομίζω) πως εκτελέστηκε με δύο κιθάρες από τους Χιώτη & Μπέμπη.
Δεν περίμενα (και δεν περιμένω) να παρουσίαζα την προαγγελλία του επόμενου …βιβλίου μου! Όσοι το είδατε κάπως έτσι και …“πληρώσατε”, μας συγχωρείτε πολύ, έγινε λάθος και περάστε απ’ το …ταμείο μας να πάρετε τα ψιλά σας πίσω!..
Μάλιστα, θα περιμένουμε με πολλή αγωνία και περιέργια να δούμε και τα δικά σας …βιβλία.
(Μερικοί δεν τρώγονται ούτε ωμοί ούτε και ψημένοι, για να μην πω καμιά άλλη κουβέντα και γίνουμε διαδικτυακός κώλος!).
Σημείωση: Επειδή πιο πάνω έγινε πολύς ντόρος για τα λεχθέντα δια στόματος-πέννας του Ν. Ρίτσου, με σειρά 5-6 άρθρων του στο περιοδικό “Οικογενειακός Θησαυρός”, στέλνω ένα σύντομο βιογραφικό και της εργογραφίας του εν λόγω καλλιτέχνη και συγγραφέα.
Και σ’ άλλα με υγεία.
Σ.Π
<FONT FACE=“SYMBOL”>Den xerw ti endiajeron mporei na
parousiazei, omwV Ja hJela na metajerw mia
mikrh istoria (gia osouV agapoun tiV istorieV),
opwV akousa to Mikh Qeodwrakh na th
dihgeitai se mia prosjath sunenteuxh tou.
Afou, loipon, me polu glajuro tropo periegraye
pwV sto diagwnismo tragoudiou tou 1961
kerdise me to tragoudi tou <<Apagwgh>>
(elpizw na mhn kanw laJoV me ta akribh
stoiceia), to A Brabeio kai mazi to sunupoyhjio
tou M. Catzhdaki, fabori tou diagwnismou kai
eunooumeno, kata ta legomena tou, thV
ElenhV Blacou, Jelhse na apodwsei ta aitia
thV duskolhV authV nikhV sthn entonh
autopepoiJesh kai th yucologia tou nikhth pou
eice h M. Linta, alla kai sthn omorfh parousia
thV kai to wraio aspro thV jorema, pou
ercontan se antiJesh me olouV touV allouV
tou diaggwnismou, oi opoioi htan ntumenoi
sta maura, katajerontaV o idioV parallhla, me
th dunamikh eisagwgh tou kommatiou, mia
groJia sto stomaci twn melwn thV kritikhV
epitrophV, oi opoioi moliV eican apofaei kai
kalojaei (h parea tou Qeodwrakh antiJeta eice
geumatisei me ta wraia keftedakia pou eice
etoimasei kai promhJeusei h mhtera tou). M
auton ton tropo, loipon, h Drapetswna, h
Kaisarianh, ta Sepolia kai alleV laikeV
geitonieV phran to brabeio apo ta ceria thV
pareaV tou Kolwnakiou, pianontaV touV panw
sth nusta thV cwneushV.
To bradu, oloi oi suntelesteV giortasan thn
epitucia touV sto magazi pou douleuan o
CiwthV me th Linta, opou o idioV o
QeodwrakhV anebhke sto palko kai mazi me
to Ciwth, agkaliasmenoi kai
misomeJusmenoi tragoudhsan to <<Se
Potisa Rodostamo>>, pragma pou pleon
epanalambanontan scedon
kaJhmerina sth suneceia. CiwthV kai
QeodwrakhV (wV JamwnaV),mazi panw sto
palko kaJe bradu tragoudousan
agkaliasmenoi to <<Se Potisa Rodostamo>>.
Arese polu sto Ciwth to tragoudi.
Kapoia cronia argotera, to 1970, mia
anoixiatikh mera, o QeodwrakhV
briskomenoV egkleistoV stiV julakeV Wrwpou
akouei mesa sthn hsucia tou meshmeriou,
autoV kai oi upoloipoi kratoumenoi pou
briskontan se upocrewtikh anapaush, to
makrino bhmatismo kapoiou kai mia jwnh na
plhsiazei tragoudwntaV <<ston allo kosmo
pou Ja paV…>> . O QeodwrakhV anagnwrise
ameswV th jwnh tou Ciwth, to idio kai o
fulakaV pou tou ekane sustaseiV na mhn
tragouda kai diatarassei thn hsucia.
To anatriciastiko authV thV istoriaV einai oti
thn epomenh mera diabasan stiV ejhmerideV
thn eidhsh tou Janatou tou.
Etsi, to <<Se Potisa Rodostamo>> einai
piJanon to teleutaio tragoudi pou eipe o
ManwlhV CiwthV, JelontaV iswV, m auto to
tropo na steilei ena antio sto jilo tou, oci
tragoudwntaV omwV auth th jora mazi ki
agkaliasmenoi alla me ta kagkela thV julakhV
na touV cwrizoun.
U.G.1. Qa hJela, me th seira mou, (estw kai
arketa kaJusterhmena, logw apousiaV), na
eucaristhsw to Sakh gia ton kopo pou ekane.
KoitwntaV tucaia sto hmerologio shmera,
prosexa oti h mera pou o SakhV esteile tiV
plhrojorieV htan paramonh Yucosabbato (kai
Eusebiou Samosatwn) ki etsi skejthka oti o
CiwthV piJanon na hJele na exomologhJei
kapoia apo ta krimata tou, proswpika h
mousika (aplwV asteieuomai).
OmwV, st alhJeia, kapwV etsi den carakthrizei
kai o BambakarhV th biograjia tou sthn arch
thV, sa mia dhmosia exomologhsh? PoioV
xerei! OpwV kai na cei, o QeoV na anapauei
th yucoula touV, opwV Ja lege o ZampetaV alla
kai o TsitsanhV.
U.G.2. Qa hJela na rwthsw an o pateraV tou
Ciwth , pera apo to magazi pou diathrouse,
eice o idioV tou kapoia scesh me th mousikh.
Etuce, se kapoio palio afierwma pou
problhJhke sth doruforikh thleorash, na dw
mia fwtografia tou patera Ciwth, panw sto
palko kai na krata mia kiJara. Etsi upeJesa oti
epaize ki o idioV.
SaV eucaristw pou me anecthkate tosh wra
kai touV cairetismouV mou se olouV.
Domenika G.</FONT>
Δομένικα,
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Το περιστατικό που αναφέρεις το ακούω για πρώτη φορά και έρχεται να δέσει στη βιογραφία του Μ. Χιώτη. Μπράβο σου, πολύ καλή προσπάθεια. Έχεις δίκιο για την παραμονή του Ψυχοσάββατου (ήταν εντελώς τυχαίο).
Καλό χειμώνα σε όλους.
Σ.Π.
Δομένικα, ο Νέαρχος Γεωργιάδης είναι κατηγορηματικός ότι ναι μεν η πιο πάνω ιστορία με το Θεοδωράκη στη φυλακή και το Χιώτη απέξω να τραγουδά είναι πιθανότατα αληθινή, όμως είναι παρατραβηγμένη ως προς τον χρόνο του θανάτου του Χιώτη. Δηλαδή ο Χιώτης δεν πέθανε την επόμενη μέρα αλλά λίγο αργότερα.
<FONT FACE=“SYMBOL”>Mpagioko, thn istoria auth, opwV
proanefera kiolaV, thn akousa dia stomatoV
Mikh Qeodwrakh, se mia prosfath sunenteuxh
tou sto Deutero Programma (ligo prin to
Pasca an Jumamai kala, kai th metefera
autousia. H monh leptomereia pou pareleiya,
einai oti ta proswpa htan tria kai oci ena, dhl.
o CiwthV den htan monoV. O QeodwrakhV
mporouse na touV dei apo makria, kai
anagnwrise th jwnh tou Ciwth. Epipleon ton
anagnwrise kai o fulakaV. H parousia tou ex
allou ekei den fantazei toso paraxenh, mia kai
kata to scolio tou Qeodwrakh panta, o CiwthV
eice spiti ston Wrwpo kai to episkeptontan
sucna. Oso gia to crono Janatou, eimai
scedon sigourh oti milhse gia thn epomenh
mera, kai h sumptwsh auth einai auto pou
epishmane wV axioshmeiwto s olh thn istoria,
oci to gegonoV oti akouse to Ciwth na
tragoudaei ap exw. Mia kai prokeitai gia
marturia tou idiou tou Qeodwrakh, profanwV
den mporw na thn amfisbhthsw. Ap thn allh,
iswV pali na mh Jumatai kai toso kala. PantwV
gegonoV einai oti to parapanw epeisodio to
dihghJhke entelwV auJormhta, cwriV diaJesh
entupwsiasmou.
D.G</FONT>
<FONT FACE=“SYMBOL”>Epeidh etuce na diabasw to
prohgoumeno mhnuma pou sbhsthke apo
ton</FONT> Admin <FONT FACE=“SYMBOL”>(cwriV auto se kammia
periptwsh na JewrhJei sa scolio panw sto
periecomeno tou mhnumatoV) kai me ajormh
monaca to yeudwnumo <<DhmhtrhV
CentridhV >> tou apostolea, mou rJe sto
mualo mia dhlwsh tou Amerikanou
sunonomatou tou</FONT> Jimmy Hendrix <FONT FACE=“SYMBOL”> thn
epoch thV parousiaV tou Ciwth sthn Amerikh
kai sthn opoia o Centrix feretai na ekjrasthke
polu Jerma gia thn axia tou carakthrizontaV ton
malista megalutero kallitecnh apo ton idio. O
PanoV GeramanhV, ap thn ekpomph tou
opoia akousa thn plhroforia, epikaleitai oti
ecei sth diaJesh tou hcograjhmenh marturia
thV en logw dhlwshV tou </FONT>Hendrix <FONT FACE=“SYMBOL”>kai
uposceJhke oti Ja thn metadwsei otan tou to
epitreyei h ERT. Auta akousa, auta saV lew.
PantwV telika, nomizw oti h zwh ecei cioumor.
D.G</FONT>
Η υπερβολή (=την άλλη μέρα πέθανε) μου θυμίζει το αντίστοιχο παράδειγμα με τη ζωντανή ηχογράφηση του Γ. Παπαϊωάννου “η τελευταία βραδιά”. Οι παραγωγοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο μπαρμπα Γιάννης ηχογραφήθηκε τότε ερασιτεχνικά και μετά από καμιά ώρα πήγε σκοτώθηκε. Χωρίς στοιχεία βέβαια δεν μπορείς να αποκλείσεις το ενδεχόμενο να μην υπάρχει υπερβολή αλλά διαβολική (στην περίπτωσή μας τραγική) σύμπτωση.
ΑΝ
Το σχετικό περιστατικό αναφέρθηκε από ραδιοφώνου στην Κύπρο από κάποιο ακροατή σε καθημερινή εκπομπή που κάνει ο Νέαρχος. Αλλά ήταν κατηγορηματικός όταν είπε ότι δεν ήταν την προηγούμενη του θανάτου του Χιώτη. Είχαν μάλιστα αναφερθεί και τα ονόματα των άλλων δύο(
που ήτανε μαζί του αλλά δεν τα συγκράτησα. Εκτιμώντας το ερευνητικό έργο του Νέαρχου Γεωργιάδη τείνω να πιστέψω τη δική του εκδοχή. Σε ό,τι αφορά το πώς το μετέφερε ο Θεοδωράκης δύο τινά μπορεί να έχουνε συμβεί: Ή κάπου τα έχει μπερδέψει με τις ημερομηνίες ο Μίκης, ή ήθελε με αυτή τη μικρή “υπερβολή” να δείξει τη μεγάλη εκτίμηση που είχε για το Χιώτη και τη συμπαράσταση του προς αυτόν όταν ο Μίκης ήτανε φυλακισμένος.
ΣΗΜ: Το θέμα συζήτησης της εκπομπής ήτανε: “Ποιος ήτανε ο μεγαλύτερος δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, ο Τσιτσάνης ή ο Χιώτης;” Απλοϊκές, φυσικά, ερωτήσεις και συζητήσεις σε μια εκπομπή που απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους της εργατιάς και του μόχθου, από το Ραδιόφωνο του ΑΚΕΛ. Ο Νέαρχος υποσχέθηκε ότι θα αφιερώσει δίωρη εκπομπή σχετική με το θέμα αργότερα. Αν καταφέρω να την ακούσω θα σας μεταφέρω τα κυριότερα σημεία της.
Σάκη, υπάρχουμε κι εμείς εδώ στο φόρουμ που θέλουμε να σ’ ευχαριστήσουμε για τον κόπο που κάνεις. Αν έχουν αναφερθεί και ανακρίβειες ας τις σχολιάσουν άλλοι φίλοι να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας για το θέμα και οι υπόλοιποι.
<FONT FACE=“SYMBOL”>Mpagioko, st alhJeia mporei <<o
MikhV>> na mperdeye tiV hmeromhnieV opwV
leV kai o NearcoV na ecei dikaio. Na
shmeiwsw monaca oti kanena upainigmo
den ekane oti o CiwthV eskemmena kai se
endeixh sumparastashV phge na
tragoudhsei ap exw, meteJese de to kentro
barouV allou, sth sumptwsh tou Janatou tou,
legontaV carakthristika (Kala, auto den htan
tipote, to jobero einai oti thn allh maJame apo
tiV ejhmerideV oti peJane).
Einai alhJeia oti sth julakh, opwV kai sthn
entatikh o anJrwpoV mporei na casei thn
aisJhsh tou cronou kai etsi to <<thn epomenh
mera>> mporei na shmainei pente mereV
meta, epomenwV h antikeimenikh alhJeia
piJanon na einai auth tou Nearcou. Ap thn allh
pleura omwV <<h alhJeia>> gia mena
brisketai sth jrash tou Mikh <<htan jiloV mou o
ManwlhV>>, kai auto den tou to amjisbhtw alla
ton PISTEUW. Ekei nomizw brisketai kai h
ousia thV existorhshV tou , thn opoia nomizw
kammia ereuna, oso axiopisth ki an einai den
mporei na metrhsei. Kai h entupwsh pou egw
schmatisa einai oti o QeodwrakhV
<<eskemmena>> epidiwkei na metaJesei thn
prosoch maV allou, sth sumptwsh tou
Janatou, giati de maV Jelei JeateV se kati
teleiwV <<diko tou>>
Etsi , an uparcoun duo alhJeieV, mia
<<realistikh>> tou Nearcou kai mia
<<eswterikh>> tou Mikh, egw pisteuw kai tiV
duo. Duo h perissotera proswpa, mia h efta
mereV argotera, h alhJeia tou Qeodwrakh
paramenei exisou alhJinh.
Kai se teleutaia analush, mh katanthsoume
apo uperballonta zhlo na analuoume
zhthmata tou tupou (apopatouse o CristoV h
den apopatouse), peftontaV etsi sthn pagida
twn Jeologwn tou Mesaiwna. Elacista
pragmata gnwrizw gi auta ki akomh
spaniotera phgainw sthn ekklhsia, omwV ap
ola egw sugkrathsa ekeino pou leei <<an
eceiV auto an eceiV to allo, omwV agaphn
ouk
eceiV, tote den kaneiV tipote (aV me
sugcwrhsei o KurioV pou den axiwJhka na to
maJw). Gi auto pisteuw oti kammia
<<alhJeia>> den proseggizetai cwriV agaph.
Sigoura, monaca mia sullogh apo jwtograjika
stigmiotupa thV zwhV enoV proswpou (kapote
kai asemna) den sunJetei th zwh tou kai polu
perissotero den jwtizei thn alhJeia tou. Ap thn
allh bebaia, kalwV kanoume kai ta
sullegoume, creiazetai omwV enaV idiaiteroV
tropoV gia na mporeseiV na ta deiV swsta. Ex
allou, alhJeia den einai panta h fwtografikh
apeikonish thV pragmatikothtaV, oloklhra
kinhmata sth zwgrajikh auto Jelhsan na
deixoun.
Apisteuto pou parasurJhka!
Filika,
D.G</FONT>
Γι’ αυτή τη “δήλωση” του Χέντριξ έχω ακούσει ακούσει από …χίλια στόματα. Μάλιστα έτυχε προχθές ν’ ακούσω και το Γεραμάνη να δεσμεύεται για μελλοντική παρουσίαση ηχητικού ντοκουμέντου από συνέντευξη του Χέντριξ στο “ΤΙΜΕ” (αυτά που άκουσε και η Δομένικα).
Οσο κι αν φαίνεται παρατραβηγμένο, μην αποκλείετε τίποτα. Την ίδια εποχή (γύρω στα 1965) ο Ιορδάνης ηχογραφεί τζαζ με την ορχήστρα του Νόρμαν Γκολντ, όπου παίζει εναλλάξ σόλα με τον Φιλ Γουντς, έναν απ’ τους κορυφαίους σαξοφωνίστες στον κόσμο!!!
Για τη δράση του Χιώτη στην Αμερική ξέρουμε ελάχιστα πράγματα. Πάντως εκείνη την εποχή έδρασαν στη Ν. Υόρκη καταπληκτικές πολυεθνικές ορχήστρες με ουσιαστική παραγωγή κι όχι με τη μορφή του καθοδηγούμενου απ’ τις εταιρίες σημερινού έθνικ. Αν πέσει στα χέρια σας, ακούστε τον Μπερμπεριάν να παίζει ούτι σε …τζαζ εκδοχές.
ΑΝ
Φίλε Μπαγιόκο, είσαι ευγενικός όπως πάντα και ανήκεις στους φίλους του φόρουμ που ξέρουν να εκτιμούν την προσπάθεια του άλλου. Και χαίρομαι γι’ αυτό. Όμως η εμπάθεια και (ίσως) ο “καβαλληκεμένος κάλαμος” μερικών-μερικών φοβάμαι πως δρα μάλλον ανασταλτικά για σοβαρές και επίπονες προσπάθειες των μελών του φόρουμ. Και βέβαια δεν αναφέρομαι σε μέλη που δηλώνουν άγνοια, αλλά στους μόνιμους αντιρρησίες… Εγώ με χαρά και ειλικρινή διάθεση επαναλαμβάνω τα λόγια σου: “Αν έχουν αναφερθεί και ανακρίβειες ας τις σχολιάσουν άλλοι φίλοι να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας για το θέμα και οι υπόλοιποι”. Που όμως!
Στις 8 Ιουλίου 2002 έστηλα το τελευταίο μου posting για τις απόψεις μου σχετικά με τη βιογραφία του Μ. Χιώτη. Είδες εσύ καμμιά συμμετοχή, απάντηση, γνώμη, συμπλήρωση, πρόταση, καλή διάθεση συνέχισης της ό,ποιας προσπάθειάς μου από τότε (πλην του πρώτου πρόσφατου posting της Domenica στις 5/9/2002); Εγώ φίλε μου δεν είδα τίποτε και είναι το λιγότερο απογοητευτικό. Μάλιστα, μετά από σκέψη, είχα μισοαποφασίσει να την “κάνω” από 'δω, γιατί την ψώνησα και δεν θέλω τελικά να μαλώσω με κανέναν. Δεν πρέπει.-
Και κάτι ακόμη. Που είναι οι αλλαγές που περιμέναμε κ. Αδμήνωρα? Πέρασαν μήνες!!! Κάτι πρέπει να συμβαίνει… ΤΙ ΟΜΩΣ???)
Με δυό λέξεις Κυρίες και Κύριοι:
Σ-Κ-Ε-Τ-Η Α-Π-Ο-Γ-Ο-Η-Τ-Ε-Υ-Σ-Η !!!
Ο ίδιος
Σ.Π.
Αγαπητέ Άρη καλησπέρα,
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ με ΟΛΑ όσα αναφέρεις στο post σου.
Ιδιαίτερα θα συμφωνήσω με το κείμενο που κάνω παράθεση.
Αν γνωρίζεις περισσότερες λεπτομέρειες σε παρακαλώ επικοινώνησε μαζί μου.
Φιλικά,
Γιώργος
Φίλε Γιώργο καλώς ήρθες στο Ρεμπέτικο Φόρουμ. Απλά μία επισήμανση. Το thread που πόσταρες το μήνυμά σου είναι “ξεχασμένο” εδώ και 9 χρόνια. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό. Απλά στο επισημαίνω.
Ανακρίβειες & Ψεύδη για τη ζωή του Μανώλη Χιώτη.
Αγαπητέ Κώστα Π.
Μπορεί να έχεις δίκιο για την παλαιότητα του θέματος, σίγουρα εσύ ξέρεις, εγώ τώρα το ανακάλυψα.
Θα σε παρακαλούσα, όπως και οποιονδήποτε άλλο έχει γνώση του θέματος
(ίσως ο χρήστης Σάκης ή ο Διαχειριστής του Forum),
επειδή έχω προσωπικό ενδιαφέρον για την "ιστορία"με τον πατέρα του Χιώτη,
όπως επικοινωνήσετε μαζί μου, για διασταύρωση πληροφοριών.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Χα! Εύθυμον κουαρτέττον Χιώτη!
(αλλά και ολόδροσος και κατάφυτος κήπος στη Ζήνωνος 36 Α! Σήμερα, μόνο πακιστανικά μαγαζιά και μισοεγκαταλειμμένες πολυκατοικίες γραφείων θα βρεις εκεί….)
Μετά από δυο βιβλία που κυκλοφόρησαν πια για τον Χιώτη μπορούμε εύκολα να δούμε τα σωστά και τις ανακρίβειες.
