Αδιανόητο μου φαίνεται να αλλαχθεί το καπάκι σε αυτό το μπουζούκι!
Τί είχε δηλαδή;
Αγαπητε Dimi
Θα ελεγα οτι το κυριοτερο κοινο χαρακτηριστικο που εχουν ολα τα προπολεμικα ειναι το σπαστο καπακι ,με το σπαστο καπακι εχουμε στακατη λαμπερη πενια σε καθε νοτα ενας ηχος που πεταει την νοτα κατευθειαν εξω τα υπολοιπα και ενα ηχοχρωμα συνηθως σκοτεινο και λιγο βραχνο σαν του τζουρα οχι σε ολα αυτο ειναι και η προσωπικοτητα του καθε μαστορα,επειδη ομως κανενας μαστορας σημερινος δεν εκτελει τις σημερινες πατεντες δεν εχω βρει κατι αναλογο σε καποιον σημερα παρολο οτι ολοι οι παλιοι μαστορες κανανε το διο προπολεμικα με λιγες διαφορες τα σημερινα δεδομενα εχουνε αλλαξει παρα πολυ ,θα ελεγα οτι μιλαμε σχεδον για αλλο οργανο
Αν ελεγα ομως οτι καποιος φερνει σε παλιο ηχο και μου εχει θυμισε αρκετα πραγματα αυτος ειναι ο Καφετζοπουλος σε καποια οργανα του.Οι υπολοιποι τεινουν σε ηχο και σε σχολη μετα το 50 μιας και αυτος ειναι ο ηχος που ζητουν οι σημερινοι μπουζουξηδες
Γιαννη μου φαινεται το καπακι ,χωρις να ειμαι πολυ σιγουρος αλλαχτηκε κατω απο προτροπη του συγχωρεμενου του Καρολου,ομολογω οτι και εγω επαθα οταν το ειδα πριν χρονια στον τοιχο του εργαστηριου του Ροτσκου και κατα την γνωμη μου τετοια οργανα πρεπει να μενουν οπως ειναι ακομα και αν δεν παιζουν και δεν μπορουν να επισκευασθουν γιατι ειναι μαρτυριες χρησιμες για το μελλον
1 «Μου αρέσει»
Για το σπαστό καπάκι, καταλαβαίνω πως αφού μεγαλύτερη ειναι η πίεση που ασκεί ο καβαλάρης στο καπάκι, ο ήχος θα είναι πιο λαμπερός.Επίσης το νεύρο που δημιουργεί το σπάσιμο στο καπάκι, περιορίζει το ενδεχόμενο βυθίσεις του καπακιού στο πέρασμα του χρόνου.
Όμως έχω ακούσει από αρκετούς για κάποιον οργανοποιό του εξωτερικού που κατασκευάζει μονο μπουζούκια με σπαστό καπάκι(τουλάχιστον μέχρι πρότινος), πως ο ήχος του είναι πολύ θάμπος.Ίσως οι παίχτες που το δοκίμασαν να μην είχαν την ευαισθησία για τον προπολεμικό ήχο που συζηταμε.
Σπαστό καπάκι επίσης σημαίνει πως το action είναι πιο ψιλά, και οι χορδές πιο σκληρές στο παίξιμο.
Είναι πραγματικά άξιο συζήτησις, πως οι προπολεμικοί μάστορες έφτιαχναν καπάκι μα σπάσιμο προς τα πάνω στο καβαλάρη,ενώ οι σημερινοί προσπαθούν να επιτύχουν το ακριβώς αντίθετο,δηλαδή μια μικρή κλίση προς το πίσω μέρος του ηχείου στην xordiera και μια ελαφρά βύθιση του καπακιού στο σημείο του καβαλάρη
Εαν είναι αυτός που σκέφτομαι-Σταμάτησε να τα κάνει με σπαστό καπάκι.
Αγαπητή κύριε @stavros_k,
να επανέλθω με μια ακόμα ερώτηση, εάν θα είχες την καλοσύνη.
Ποια η ηχητική διαφορα μεταξύ του Καραμπά μπουζούκου και του Σταθοπουλου.
Μετανάστες , ταλαντουχοι οργανοποιοι της NY και οι δυο, αλλα “επιροεες” ο μεν πρώτος από λαούτο-ταμπουρά ενώ από μαντολίνο ο δεύτερος.
Κράτησες τελικά το μπουζούκι Σταθοπουλου για προσωπικούς λόγους, η γιατί ο ήχος ήταν καλύτερος για σένα?
Θα μπορούσες να μας περιέγραφες τις διαφορες των δυο αυτων οργανων στον ήχο
και παλι ευχαριστω
Μόλις διάβασα ένα μήνυμα της Εύας για κάποιες ιστοσελίδες με θέμα την Χασκήλ, που περιέχουν τις παρακάτω φωτογραφίες με μπουζούκια που έχουν τσάκιση στο καπάκι
Μάλιστα κάποιος επισκέπτης αναρωτιέται αν στη δεύτερη φωτογραφία παίζει (δεξιά όπως κοιτάμε με μπουζούκι Σταθόπουλου;) ο Ιορδάνης σε νεαρή ηλικία!
Γρηγόρη αν θυμάμαι καλά, όλα τα μπουζούκια του Σταθόπουλου που έχουμε δει μέχρι σήμερα, έχουν στρογγυλή τρύπα με ροζέτα. Αυτό που κρατάει ο Ιορδάνης (
έχει οβάλ τρύπα.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι μπουζούκι του Ζοζέφ. Η φιγούρα του έχει μια πεταλούδα, που υπήρχε συχνά στις φιγούρες του Ζοζέφ. Στην παρακάτω φωτογραφία (που τράβηξα το 2006) φαίνεται ένα καπάκι από μπουζούκι Ζοζεφ που χρησιμοποίησε ως πρότυπο ο οργανοποιός Θανάσης Μητρέντσης στη Θεσσαλονίκη για να φτιάξει το μπουζούκι που εικονίζεται με μια δική του αντίστοιχη φιγούρα. Η φιγούρα του παλαιού καπακιού είναι μάλλον πανομοιότυπη με εκείνη του μπουζουκιού του Ιορδάνη.
[LEFT]
[/LEFT]
Μπράβο Παναγιώτη!
Γι’ αυτό και έβαλα ερωτηματικό λόγω τρύπας! Αν μάλιστα σου πώ δε ότι αντί πεταλούδας έβλεπα αετό!:019:
Δεν ήξερα ότι ο Ζοζέφ έφτιαχνε σπαστά καπάκια! Νόμιζα ότι όλα του τα όργανα ήταν της σημερινής αντίληψης.
Ο Δημήτρης Ραπακούσιος έχει φτιάξει ένα μπουζούκι αντιγραφή σχεδόν εκείνου του Μιλάνου με στριφτάρια, αχλαδόσχημο
1 «Μου αρέσει»
Μιας και το ειχα αναφερει, σας παραπεμπω σε ενα λινκ, με ηχητικο δειγμα απο το τελευταιο αποκτημα, φτιαγμενο με πολλα στοιχεια και επιροες απο προπολεμικα μπουζουκια.
Για περισσοτερες πληροφοριες και φωτογραφικο υλικο, απο τα σταδια κατασκευης του, παρακαλω ακολουθηστε το μπλοκ μου.
Δυο-τρία πράγματα μπορώ να σας πω, αλλά με κάθε επιφύλαξη. Έχω παρακολουθήσει ξώφαλτσα την κατασκευή πολλών από τα «πειραματικά», υβριδικά, «revival» κλπ. όργανα του Δημήτρη. Από οργανοποιία δε νογάω γρυ, απλώς είμαστε φίλοι και γειτόνοι και τα λέμε συχνά.
Τα περισσότερα ακολουθούν τις οδηγίες που δίνει ο πελάτης. Αυτές μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένες, ανάλογα με τον ίδιο τον πελάτη. Έρχονται πολλοί και λένε «θέλω ένα μπουζούκι με μπερντέδες», «μία λάφτα με μεταλλικές χορδές» κλπ. Απ’ όσο έχω αντιληφθεί, αυτά τα όργανα φτιάχνονται με βάση κυρίως τα σημερινά πρότυπα για το βασικό όργανο, ενώ κατά περίπτωση, αν το ιδιαίτερο διαφοροποιητικό χαρακτηριστικό (π.χ. οι μεταλλικές χορδές στη λάφτα) προέρχεται από κάποιο διαφορετικό όργανο, λαμβάνονται υπόψιν και τα χαρακτηριστικά εκείνου. Πέρα από την υιοθέτηση δεδομένων χαρακτηριστικών που υπάρχουν ήδη σε τρέχοντα όργανα, ορισμένες καινοτομίες αντιμετωπίζονται με την κοινή λογική και τη γενικότερη γνώση της τέχνης. Όχι με την ανίχνευση του τι έκαναν οι παλιοί μαστόροι.
Όλη αυτή η διαδικασία είναι πολύ διαφορετική από εκείνην που περιέγραψε πιο πάνω ο κ. Φρονιμόπουλος, που έχει αποδελτιώσει χαρακτηριστικά παλιών οργάνων προκειμένου να φτιάξει ένα καινούργιο «παλιό» όργανο. Ο Ραπακούσιος γενικά δεν κάνει ιστορική οργανοποιία. Οπότε, πιστεύω ότι έχουμε απλώς ένα σύγχρονο μπουζούκι με κεφαλή σύγχρονου σαζιού (συν τις λύσεις για όσα τυχόν προβλήματα προκύπτουν, αν προκύπτουν, από αυτό το συνδυασμό).
Τώρα, βλέπω ότι ο aeras λέει γι’ αυτό το όργανο ότι είναι σαν του Μιλάνου. Εδώ δεν έχω κάτι να πω, γιατί δε γνωρίζω, πέρα από το ότι το σκάφος είναι από τα τυπικά των οργάνων του Ραπακούσιου.
Βρέθηκα σε παρέα με τον Κωσταντίνο (τον παίχτη στο βίντεο), άκουσα το όργανό του και το έπαιξα και λίγο. Δεν μπορώ να πω ότι μου θύμιζε κάτι πολύ διαφορετικό από τα σημερινά μπουζούκια -έχοντας βέβαια υπόψη ότι τα σημερινά μπουζούκια κάθε άλλο είναι παρά όλα ίδια.
το μπουζουκάκι για το οποίο γράφει ο Σπύρος εδώ:
Οι διαφορες στα παλια οργανα ειναι τεραστιες ηχητικα μεταξυ τους μερικες φορες ακομα και αν προκειται για οργανα των ιδιων μαστορων .Το θεμα της τσακισης ειναι μεγα και αυτο διαμορφωνει κατα πολυ τον ηχο Ενα προπολεμικο που επαιξα και του Γιαννη Μουρατιδη ηταν πολυ διαφορετικο και αυτο απο τα αλλα και ηταν και οτι πιο κοντα σε Μαρκο εχω ακουσει ποτε ,για μενα λατρεμενος ηχος αλλα δυστυχως δεν ειχε τυχη αυτο το οργανο.Ειχε μεγαλη τσακιση καποια διαφορετικη διαταξη καμαριων κοντα στο φιλοσοφια της μαντολας απο οτι μου πανε οι μαστοροι και πραγματι θυμιζε αρκετα .
Του Καραμπα ηταν δυνατος ηχος αρκετα σκαστο λαουτισιο χρωμα αλλα μην ξεχναμε οτι ηταν 72 εκατοστα κλιμακα οτι μεγαλυτερο υπαρχει,Του Σταθοπουλου εχω παιξει τρια οργανα και ολα ηταν εντελως διαφορετικα ,τα δυο ηταν και ιδιο μοντελο και ειχαν ολα επισκευαστει .Ολα ειναι θεμα γουστου.ι Μετα το 37 ο ηχος και η κατασκευη αποκταει ταυτοτητα πραγματικη και ολοι πια πορευονται στο ιδιο μοτιβο αλλα εχουν κρατησει τσακιση και παλια στοιχεια.
Μετα το 55 δεν υπαρχουν τσακισεις και εχουν αλλαξει κατα πολυ , μετα το τετραχορδο και μετα απο χρονια εχουμε παλι τριχορδα αλλα με τετραχορδη φιλοσοφια τωρα ,δηλαδη σημερα
!.Βλεπω οτι τελευταια καποιοι μαστοροι οπως ο Γιαννης στο οργανο που ειδα, ξεκινανε μια προσπαθεια προς το παλιο αυθεντικο τροπο κατασκευης ,αψηφοντας την ζητηση και το εμποριο ,κατα την γνωμη μου αυτο ειναι και το σωστο ,θα πρεπει να εχουμε ολα τα μοντελα βεβαια ,αλλα οταν λεμε προπολεμικο μπουζουκι αντιγραφο ειναι σπαστο καπακι ,μικρη κλιμακα ,αλλη διαταξη καμαριων κλπ η εμφανιση δεν μετραει .
Επαναφέρω την κουβέντα για να καταθέσω ένα δείγμα ήχου προπολεμικού τρίχορδου
κι ένα σε ντουζένι αραμπιέν
Η εμπειρία μου από αυτό το όργανο όσο καιρό το έχω μου λέει ότι δεν είναι απαραίτητα τα ξύλα και η ποιότητά τους που κάνουν τον προπολεμικό ήχο, αλλά όπως τόνισε ο ΣΤΑΥΡΟΣ Κ και ο Νίκος Φρονιμόπουλος κ.α. γνώστες, τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά του οργάνου (κλίμακα, τσάκιση, μέγεθος και σχήμα σκάφους, φαρδύ μπράτσο) κοκ
Σημ. Το όργανο έχει τριπλή μουργκάνα
1 «Μου αρέσει»
Εκτός από το διαφορετικό ρεπερτόριο (προπολεμικό ) και το διαφορετικό τροπο παιξίματος ( με τις ανοιχτές) πιστεύω
πως ο προπολεμικος ήχος μπουζουκιού είναι πιο “ανατολιζων” σαζι-ειζει στις μεσαίες ,πιο ξερός-οξύς και πιο μεταλλικός
Μπαμπη καταπληκτικό μπουζούκι
αλλα για να συγκρίνουμε καλύτερα τον προπολεμικό ήχο του και να επεκτείνουμε την συζητηςη μπορείς να ανεβάσεις βίντεο ενός μεταπολεμικού ρεμπέτικου , παιγμένο χωρίς ανοιχτές με το προπολεμικό μπουζούκι σου και με ένα αρκετά μεταγενέστερο ;
Αυτό πρέπει να γίνει η ηχογράφηση σε στούντιο για να το καταλάβετε.
Μακάρι κάποια στιγμή να βρω κυρίως τον χρόνο και δευτερευόντως τον τρόπο, και να το κάνω…
'Ωχ-ώχ να χαρώ εγώ ομορφιές! Ήχος και παίξιμο άψογα, όπως τα γουστάρω.
Πες αν θες λίγα λόγια για το οργανάκι, από πού το τσίμπησες, ποιός το συμμάζεψε κλπ.
Όπως επίσης και με τι έγραψες το βίντεο!
Άψογος, από όλες τις απόψεις.
Πάντως, ο τρόπος ηχογράφησης επηρεάζει σημαντικά τον ήχο που φτάνει στα αυτιά μας. Προσωπικά, τον θεωρώ ίδιας , αν όχι μεγαλύτερης, σημασίας από το όργανο
Το όργανο το βρήκα από φίλο που έπρεπε να το αποχωριστεί κ ήξερε ότι ψάχνω.
Την επισκευή έκανε ο Πέτρος Μουστάκας. Λεπτομέρειες για το όργανο στη σελίδα 5 του άρθρου του, περί αρματώματος 3-2-2 (περιοδικό TAR).
Για την ηχογράφηση: χρησιμοπoίησα μια φωτογραφική μηχανή Canon, αυτή που έχω χρησιμοποιήσει στα περισσότερα βίντεο του καναλιού μου. Καμία επεξεργασία ήχου δεν έχει γίνει. Γενικά αποδίδει καλά τον ήχο του οργάνου, ωστόσο από κοντά είναι πιο ζεστός.
για κοψτε ματη ρε μαγκες αυτο το μπουζουκη σε στηλ μπατζο
και ο ηχος εχη αυτο το παλιο οπος λεμε σε ηχο προπολεμηκο,
αποτη καταλαβα αυτος το εχη φτιαξη, αλα φοβερο σαν ηχο δεν ηχα ξανακουση ετση.