Καλημέρα σας,
Θα εκτιμούσα πολύ εάν κάποιος μπορούσε να με βοηθήσει να βρώ επιτέλους το παρακάτω τραγούδι:
Κάποιος άγνωστος αλήτης τρυγιρίζει
στου σπιτιού μου την απέναντι μεριά
χαμηλώνει την τραγιάσκα και δρακρύζει
και τον χάνω στου σπιτιού μου τη γωνιά
Εάν δεν κάνω λάθος, αυτός είναι ο πρώτος στίχος.
Νομίζω ότι το έχει κάνει πρώτη εκτέλεση η Σ.Μπέλλου ή η Ι.Γεωργακοπούλου.
Παρακαλώ πολύ εάν γνωρίζει κάποιος που θα το βρώ να με ενημερώσει.
Το ψάχνω πολύ καιρό.
Κάποιος άγνωστος αλήτης τριγυρίζει
κάθε βράδυ στη δική μου γειτονιά,
χαμήλώνει την τραγιάσκα και δακρύζει, ω, ω, ω
και τον χάνω στου σπιτιού μου τη γωνιά,
χαμήλώνει την τραγιάσκα και δακρύζει, ω, ω, ω
και τον χάνω στου σπιτιού μου τη γωνιά.
Τον πλησίασα μια νύχτα με συμπόνια
κι ένας πόνος με αγκάλιασε φριχτός,
ήτανε φίλος μου χαμένος απο χρόνια,ω, ω, ω,
μιας σατράπισσας το θύμα και ρερο.
Αρχοντόπουλο με πλούτη και παλάτια
που δεν ήξερε τι είχε μια φορά,
την καρδιά του είδα να γίνεται κομμάτια,ω, ω, ω
και στης μοίρας του να βάζει συμφορά.
“…μιας σατράπισσας το κύμα και νερό”.
Αυτό ακούω κι εγώ, χωρίς να εννοώ τι εννοεί.
Το “ρερό” που ακούγεται είναι μάλλον σαρδάμ της Γεωργακοπούλου (ή κακή προφορά). Ο Τσαουσάκης, που τραγουδάει (μαζί της κι όχι σε άλλη εκτέλεση) μια οκτάβα κάτω λέει “νερό”.
Ολα αυτά με βάση το ρημάδι το αφτάκι μας.
Στα “Απαντα Τσιτσάνη” (επιμέλεια: Θεόφιλου Αναστασίου) αναφέρει το στίχο ως:
“…μιας σατράπισσας το θύμα, γηραιό”.
Αυτό στέκει καλύτερα νοηματικά. Ελα όμως που δεν ακούγεται να λέει τη λέξη “γηραιό”; Εκτός αν πράγματι αυτός είναι ο στίχος και γίνεται ολικό σαρδάμ.
ΥΓ. Ψοφάω, λέει, μετά από πολλά (ελπίζω) χρόνια και πάω και βρίσκω το Βλάχο και τον ρωτάω: “Ρε δάσκαλε, στο “Κάποιος άγνωστος αλήτης” τι ακριβώς λες στον τελευταίο στίχο της δεύτερης στροφής”;
Κι ο Τσιτσάνης μου απαντάει:
"Τι να λέω παλικάρι μου; Τίποτα δε λέω. Δε μου 'βγαινε η ρίμα και λέω στη Γεωργακοπούλου: Πες μια μαλaκία να ταιριάζει ηχητικά, να τελειώνουμε. Εχουμε άλλα πέντε τραγούδια να βάλουμε…".
:085:
ΥΓ. Ψοφάω, λέει, μετά από πολλά (ελπίζω) χρόνια και πάω και βρίσκω το Βλάχο και τον ρωτάω: “Ρε δάσκαλε, στο “Κάποιος άγνωστος αλήτης” τι ακριβώς λες στον τελευταίο στίχο της δεύτερης στροφής”;
Κι ο Τσιτσάνης μου απαντάει:
"Τι να λέω παλικάρι μου; Τίποτα δε λέω. Δε μου 'βγαινε η ρίμα και λέω στη Γεωργακοπούλου: Πες μια μαλaκία να ταιριάζει ηχητικά, να τελειώνουμε. Εχουμε άλλα πέντε τραγούδια να βάλουμε…".
:085: [/QUOTE]
Καλόόόό!!!
Και μιας και μιλάμε για τον Βλάχο, Τρίκαλοοο!