Ψάχνω ένα τραγούδι

Κάποιος άγνωστος αλήτης τριγυρίζει,
στου σπιτιού μου την απέναντι γωνια
χαμηλώνει την τραγιάσκα και δακρύζει,
και τον χάνω στου σπιτιού μου τη γωνιά…

Τραγούδι που ερμηνεύει η Σ.Μπέλλου. Αν δεν κάνω λάθος είναι το Β.Τσιτσάνη. Παρακαλώ όποιος γνωρίζει σε πιο cd θα το βρω να με ενημερώσει.
Ευχαριστώ.
Χαιρετισμούς.

Κανείς δεν γνωρίζει που μπορώ να βρω αυτό το τραγούδι; θα παρακαλούσα όποιος γνωρίζει κάτι να με ενημερώσει.
Ευχαριστώ.
Χαιρετισμούς.

ψαχνω για ενα τραγουδι του κοντολαζου που σε καποιο του στιχο λεει: “δε με φοβιζει ο θανατος”
οποις το εχει, αν μπορει να το στειλει στο john_vw@panafonet.gr
ευχαριστω

Κάτω στα λε-, κάτω στα λε-, κάτω στα λεμονάδικα
Κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία
Δυο λαχανάδες πιάσανε που κάναν την κυρία

Τα σίδερα, τα σίδερα, τα σίδερα τους φόρεσαν
Τα σίδερα τους φόρεσαν και στη στενή τους πάνε
κι αν δε βρεθούν τα λάχανα, το ξύλο που θα φάνε

Κυρ αστυνό-, κυρ αστυνό-, κυρ αστυνόμε μη βαράς
Κυρ αστυνόμε μη βαράς, γιατί και συ το ξέρεις
πως η δουλειά μας είν’ αυτή και ρέφα μη γυρεύεις

Εμείς τρώμε, βρε εμείς τρώμε, εμείς τρώμε τα λάχανα
Εμείς τρώμε τα λάχανα, τσιμπούμε τις παντόφλες
για να μάς βλέπουν τακτικά της φυλακής οι πόρτες

Δε μάς φοβί-, δε μάς φοβί-, δε μάς φοβίζει ο θάνατος
Δε μάς φοβίζει ο θάνατος, μόν’ μάς τρομάζει η πείνα
γι αυτό τσιμπούμε λάχανα και την περνάμε φίνα

Ρε παιδιά μπορεί να με βοηθήσει κανείς όσον αφορά το τραγούδι “κάτω στα λεμονάδικα”, τι είναι οι λεμονάδες, τί ενοεί λέγοντας οτι κάναν την κυρία; όποιος ξέρει να μου αναλύσει λίγο το στίχο θα το εκτημούσα. Ευχαριστώ.

Μήπως εννοείς το στίχο εκείνο που κόπηκε από την λογοκρισία του Συνδικάτου των Μανάβηδων (ΕΜΣΕ) και δεν μπήκε τελικά στο τραγούδι ?

" Κάτω στα λα- κατω στα λα- κάτω στα λαχανάδικα
έγινε φασαρία
δυό λεμονάδες πιάσανε που κάναν την κυρία"?

Μάλλον δεν τους άρεσε που γυρίζανε από την Συγγρού τα βράδια και κάνανε τους τραβεστί.
Εγώ δεν μπορώ να το εξηγήσω διαφορετικά, εδώ μέσα όμως έχουμε πολλούς ειδικούς που σίγουρα ξέρουν, περίμενε και θα δεις που θα βρεθεί η σωστή απάντηση.

Νικόλας (δεν πήγε για ψάρεμα σήμερα, απεργούν οι μπακαλιάροι)

http://www.rembetiko.gr/forums/showthread.php?t=16050

Ευχαριστώ πολύ φίλε!

Φίλε Poexania, είδες που στο είπα εγώ ? Αμέσως βρέθηκε η απάντηση !

Ελπίζω να κατάλαβες το χιούμορ μου, εδώ δεν παρεξηγείται κανένας, ξέρουνε τι πλακατζής είναι ο Νικόλας (μέχρι και ο Μπάτης θα γέλαγε, ο νάμπερ ουάν).

Τελικά θα μου πείτε και μένα τι διάολο ρόλο παίζανε οι κυρίες λεμονάδες ??

Όχι ρε φίλε τι να παρεξηγήσω?

“…Κάτω στα Λεμονάδικα έγινε φασαρία
δυο λαχανάδες πιάσανε που κάναν την κυρία …”

Στα Λεμονάδικα, στη συνοικία αυτή του Πειραιά, έπιασαν δυο πορτοφολάδες που παρίσταναν τους ανήξερους για την κλοπή…

Κοιτάτε τώρα παρατήρηση:
Ο γιος μου έχει μάθει και τραγουδάει τα “Λεμονάδικα”, από τις παραστάσεις του Καραγκιόζη, όπου τραγουδάει συνήθως το συγκεκριμένο τραγούδι ο Σταύρακας.
Ο πιτσιρικάς λοιπόν τραγουδάει: “…δυο λαχανάδες πιάσανε και κάναν την κυρία”. Τον ακούμε με τον πατέρα μου και σχολιάζουμε ότι, πράγματι, νοηματικά είναι σωστό να λέει “και κάναν την κυρία” και όχι “που κάναν την κυρία”, γιατί οι λαχανάδες δεν “κάναν την κυρία” και τους πιάσανε, αλλά τους πιάσανε και τότε “κάναν την κυρία”.
Σήμερα, με αφορμή το παραπάνω μήνυμα, έριξα μια ματιά στο αρχείο και βλέπω ότι Ρούκουνας, Στελλάκης και Ρόζα λένε “και κάναν την κυρία”. Δηλαδή τόσα χρόνια όλοι το τραγουδάμε λάθος και κανείς δεν το παρατήρησε!

Τελικα οι παροιμιες ειναι παντα σωστες.

“Απο τρελλο κι απο μικρο μαθαινεις την αληθεια”

Φωτης

Είναι αλήθεια πως στην εκτέλεση με το Στελλάκη - τουλάχιστον- ακούγεται:
“…και κάναν την κυρία…”.

Μήπως, όμως, πρόκειται για λάθος;

Στο βιβλίο “Τα χαΐρια μας εδώ” του Γιώργη Παπάζογλου ( σελ. 394) υπάρχουν και οι στίχοι του συγκεκριμμένου τραγουδιού του Βαγγέλη με την επισήμανση:
“…Έτσι το΄χει γράψει ο ίδιος ο Βαγγέλης με τα χέρια του στην πάρτη που ησώθηκε…”

Και οι στίχοι είναι:
“…δυο λαχανάδες πιάσανε
που κάναν την κυρία…”.

Το “που” εδώ δεν είναι χρονικό, δεν δείχνει το προτερόχρονο ή το υστερόχρονο.
Είναι προσδιοριστικό, πληροφορεί για την αντίδραση των κλεφτοπορτοφολάδων για να αποφύγουν τη σύλληψη.

Δεν το ‘πιασες.
Το “που” φυσικά δεν είναι χρονικό. Τους πιάσαν που κάναν την κυρία. Γι’ αυτό τους πιάσαν;
Επειτα εγώ δε μίλησα για την εκτέλεση με το Στελλάκη, αλλά και γι’ αυτές με το Ρούκουνα και τη Ρόζα. Ολες λένε πεντακάθαρα “και”.
Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει. Το έχω διαβάσει πριν γίνει βιβλίο. Αλλά τότε δεν είχε φωτογραφίες.
Και τέλος πάντων, το ζήτημα είναι τι λέει το τραγούδι κι όχι τι γράφει το κάθε βιβλίο. Το ντοκουμέντο είναι ο 78άρης. Ακόμα και τα “εμφυλιακά” τραγούδια του Καλδάρα, οι στίχοι των οποίων αλλάχτηκαν εσκεμμένα, έμειναν στο ευρύ κοινό με τους στίχους της δισκογραφίας και όχι με αυτούς που είχε αρχικά (και αποδεδειγμένα) γράψει ο Καλδάρας.
Πολύ κουβέντα για το τίποτα. Εμένα με απλά με εντυπωσίασε που δεν το είχαμε παρατηρήσει, γιατί το βιβλίο είναι “χθεσινό” και να 'στε σίγουροι ότι κανείς δεν έμαθε το τραγούδι διαβάζοντας την πάρτα.