Τί ξέρουμε γι’ αυτό το τραγούδι;
Ποιοί φαίνεται να ήταν οι αρχικοί στίχοι
και ποιοι προστέθηκαν;
–
Η Παπαγκίκα το τραγουδά ως εξής:
Έχε γεια καημένε κόσμε (δις)
έχε γεια παντοτινή (τρις)
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες (δις)
κι εσύ δύστυχη πατρίδα (δις)
έχε γεια παντοτινή (τρις)
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες (δις)
οι Σουλιώτισσες δεν μάθαν (δις)
για να ζούνε μοναχά (τρις)
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες (δις)
–
Άλλες παραλλαγές που τραγουδιούνται συχνά περιλαμβάνουν τους εξής στίχους:
Έχε γεια καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή
για μεταγενέστερο κόβω το εξής πασίγνωστο, που άλλωστε αναφέρεται στις σουλιώτισσες, άρα δεν θα μπορούσαν να το τραγουδούν οι ίδιες:
Στη στεριά δε ζει το ψάρι,
ουδ’ ανθός στην αμμουδιά
και οι Σουλιώτισσες δεν ζούνε
δίχως την ελευθεριά
όπως και το εξής:
Έχετε γεια βρυσούλες,
λόγγοι, βουνά, ραχούλες,
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.
Αυτό που τραγουδά η Παπαγκίκα μοιάζει να έχει την εξής συνέχεια:
Οι Σουλιώτισσες δεν μάθαν για να ζούνε μοναχά,
ξέρουνε κα να πεθαίνουν να μην στέργουν την σκλαβιά.
στην ίδια εκδοχή αναφέρει και το εξής:
Σαν να παν σε πανηγύρι σ’ ανθισμένη πασχαλιά,
μέσ’ τον Άδη κατεβαίνουν με τραγούδια, με χαρά.