Παίδες, βρήκα συνθέτες και στιχουργούς 200 περίπου τραγουδιών, αλλά κόλησα στα 3 τελευταία και πρέπει να παραδώσω το release αύριο! Τα ξέρω, απλώς έχει κολήσει το μυαλό μου:
Σ’ ΑΓΑΠΗΣΑ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΣΟΥ ΕΠΑΝΩ, τουρκογύφτικο, νομίζω πως είναι του Καλδάρα.
ΚΑΘΗΜΕΡΝΩΣ ΜΕ ΤΥΡΡΑΝΑΣ (Σαν και μένα δε θα βρεις) χασαποσέρβικο των φίφτυζ, νομίζω του Μητσάκη.
ΚΑΘΗΜΕΡΝΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑΝΕ (ζεϊμπέκικο), νομίζω του Παπαϊωάννου, αν και θα μπορούσε να είναι και… Σκαρβέλης.
Γεια σας φίλοι !
Πιθανώς αναφερόσαστε στο τραγούδι :
" Καθημερνώς για σένανε κλαίνε τα δυο μου μάτια,
Και η καρδιά μου μου πονά και γίνεται κομμάτια.
Αναστενάζω δε μ’ ακούς φονιά δε με λυπάσαι,
Τώρα γλεντάς με άλληνε, τι μου πες δε θυμάσαι.
(- Γεια σου Κάβουρα παραπονιάρη! )
Ούτε περνάς πια να με δεις, πως είμαι να ρωτήσεις,
Αιτία μόνο μου 'δωσες, για να με βασανίσεις.
Με μάρανες, με πλήγωσες κι εσύ να μη γλιτώσεις,
Τον ίδιο πόνο στην καρδιά να πάθεις και λιώσεις."
Πρόκειται για ένα από πιο όμορφα τραγούδια του Κ. Σκαρβέλη (δικοί του στίχοι και μουσική- φυσικά!) και είναι ζειμπέκικο με επίσημο τίτλο “ΠΟΝΩ ΔΕΝ ΜΕ ΛΥΠΑΣΑΙ”.
Ηχογραφημένο το 1937 σε ερμηνεία του ανυπέρβλητου Γ. Κάβουρα (δεν νομίζω να γνώρισε άλλη εκτέλεση, όπως άλλωστε τα περισσότερα τραγούδια που είπε ο Κάβουρας!!! ).
Σήμερα ο Ροϊλός μου είπε πως το “Καθημερνώς με τυρανάς” είναι του Παπαϊωάννου. Πιθανόν να είναι άλλος ο τίτλος. Ίσως “Σαν και μένα δε θα βρεις”. Πάντως είναι η μοναδική μικροεκρεμότητα που μούμεινε.