Η ιστορία του τραγουδιού: Τρελός Τσιγγάνος

ρε παιδες καλησπερα …

θα ημουν πολυ υποχρεως αν καποιος ηξερε την ιστορια του τραγουδιου αυτου μιας που μου φαινεται ποολυ καπως …

βεβαια καταπληκτικο τραγουδι δε το συζηταω !!!

1 «Μου αρέσει»

Πολύ κάπως τι;

Δεν νομίζω οτι κρύβει κάποια συγκεκριμένη ιστορία το τραγούδι. Αλλά, όπως γράφει και ο Άρης, τι εννοείς οτι σου φαίνεται κάπως; Μήπως πολύ …συναισθηματικό;

οχι απλα αναρωτιεμαι … ετσι του ηρθε του τσιτσανη να γραψει για ενα τσιγγανο που του ζηταει μαλιστα να τον παρει και μαζι του ???

αυτο εννοω !

Άγνωστα τα όρια έμπνευσης και έκφρασης του καλλιτέχνη φίλε Μερτζάνο.

Η Ιωάννα Γεωργακοπούλου είχε πει σε συνέντευξη πως ήταν υπαρκτό πρόσωπο ο τσιγγάνος αυτός, είχε λάβει μέρος στην Αντίσταση και είχε σκοτωθεί.

Ο “Τρελός τσιγγάνος” είναι της Γεωργακοπούλου τελικά;

1 «Μου αρέσει»

Άλκηστη το τραγούδι είναι όντως σε στίχους της Γεωργακοπούλου, όπως σωστά αναφέρεις,:088: και σε μουσική, βεβαίως βεβαίως, του Τσιτσάνη. Αν αυτός ο τσιγγάνος υπήρξε στην πραγματικότητα, ομολογώ οτι δεν το γνώριζα και το δέχομαι αφου ειπώθηκε απο τα χείλη της στιχουργού. Θεώρησα οτι αποτελεί καθαρά προιόν φανταστικής έμπνευσης, λαμβάνοντας υπ’ όψην οτι στα τραγούδια της περιόδου χρησιμοποιήθηκαν λέξεις όπως τσιγγάνος, τσιγγάνα και γυφτοπούλα (για παράδειγμα το τραγούδι του Μάρκου "Ρίξε τσιγγάνα τα χαρτιά"). Εκτός βέβαια αν σε καθένα απ’ αυτά τα τραγούδια κρύβεται πίσω μια μικρή, αληθινή ιστορία. :241:

Οι στιχοι ειναι της μεγαλης και ανεπαναλυπτης μακαριτισας Ιωαννας το εχει πει και δημοσια,και υπηρξε μια κοντρα και φαγωμαρα με τον αειμνηστο Τσιτσανη.Ευχαριστω

Εδώ βαλε Γεωργακοπούλου… http://www.ert-archives.gr/wpasV2/public/c02-arch-search.aspx …κεφάλαιο 18

Είναι αρκετά περίπλοκο το θέμα της πατρότητας των τραγουδιών.
Στο όνομα της Ιωάννας Γεωργακοπούλου έχουν περάσει μερικά τραγούδια, τα οποία δεν έχουν καμιά σχέση με την ίδια, αντίθετα ή ήταν προϊόν ανταλλαγής που έκρυβε πολλές σκοπιμότητες ή ήταν θέμα καθαρά τύχης.

Για το συγκεκριμμένο τραγούδι για το οποίο μιλάμε.
Αν και έχει κατοχυρωθεί στο όνομα της Γεωργακοπούλου και έπαιρνε αυτή τα ποσοστά του τραγουδιού αυτού από την ΑΕΠΙ , ο «Τρελλός τσιγγάνος» είναι του Τσιτσάνη.
Της το χάρισε το τραγούδι αυτό της Γεωργακοπούλου απ΄ ό,τι φαίνεται ο Τσιτσάνης, ίσως από υποχρέωση, ίσως επειδή πίστευε πως δεν θα έκανε επιτυχία, ποιος ξέρει…
Η ίδια, βέβαια, υποστήριζε πως ήταν δικό της και αρνήθηκε πεισματικά να παραδεχτεί πως ο Τσιτσάνης ήταν ο δημιουργός .

Κι εγώ έχω γράψει τον “Επιτάφιο”, το “Αρχιπέλαγος” και τη “Φαίδρα”, αλλά ο Μίκης αρνείται πεισματικά να το παραδεχτεί ότι είναι δικά μου. Να μη μιλήσω για τη σπείρα Καββαδία-Μικρούτσικου που μου βούτηξαν το “Σταυρό του Νότου”, μια νύχτα που στη στεριά ουρλιάζανε εφτά σκυλιά, όταν ήμουν πέρα στις ακτές της Αφρικής.

Δεν ηταν σκυλια, εγω ουρλιαζα. Ηταν τοτε που επαιρνα τις ακτες κανοντας φωνητικες δοκιμες, συνθετοντας, τριγυρνωντας. Σαν ουρλιαχτα ακουστηκαν?

Για το ‘‘Τρελλέ τσιγγάνε’’ απ’ ό,τι θυμάμαι υπήρχε και το ζήτημα που αφορά την ομοιότητά του με το ‘‘Αγάπη που’ γινες δίκοπο μαχαίρι’’. Άλλοι λένε πως και τα δύο είναι του Τσιτσάνη, ενώ άλλοι πως ο Χατζιδάκις έκλεψε την μουσική από το ‘‘Τρελλέ τσιγγάνε’’… Τι πραγματικά ισχύει, δεν ξέρω καθόλου… Πάντως η μουσική τους μοιάζει πολύ…

Παιδια και οι δυο πια ειναι συχωρεμενοι (ζωη σε μας) τι και πως δεν μπορουμε να βγαλουμε και ευκολα ακρη γιατι μη ξεχναμε και σε κεινη τη μακρυνη και πιο “αγνη” εποχη οπως λενε υπηρχαν τα κυκλωματα και ο κλεψας του κλεψαντος,οχι τ γραψα γω και το χαρισα για δυο δραμια,ηταν δικο μου και μου το πηρε…εσυ εισαι καλος θα γραψεις αλλο, και οι οργανοπαιχτες μπουζουκτσηδες της εποχης δεν ηταν και “Αγιοι”(θυμηθηκα το Τρελακια που ειχε πει "οποιος πο…στης μπιστευτει και σε μπουζουξη εδωσει βαση κιαν ειχε και φιλοτιμο και κεινο θα το χασει…)γιαυτο ας τους αφησουμε στην αυρα τους και να ευχαριστουμε που τους ακουμε,κανα δικαιωμα απο μας δεν πηραν…

Ναι αδερφέ την ξέρω .Ο τρελός τσιγγάνος είναι αληθινή ιστορία ήταν Αντάρτης του ΕΛΑΣ που αρνήθηκε να δώσει όπλα κι έφυγε για το βουνό παίρνοντας την κοπέλα που του το ζήτησε

Φίλε Τώνη (σωστά; ), καλώς όρισες! Πού μπορούμε να βρούμε τεκμηρίωση για αυτό που λές;

Υ.γ. σε ποιόν «αδερφό» αναφέρεσαι, και ποιάν ξέρεις;

O @Toni_Saghi προφανώς αναφέρεται στο αρχικό ερώτημα του νήματος και σε αυτόν που το άνοιξε (@MERTZANOS ). Η αλήθεια πάντως είναι ότι θα με ενδιέφερε κι εμένα να μάθω τις πηγές του και κατά πόσο ισχύει η ιστορία ή είναι απλά κάτι σαν “λαϊκός μύθος” αυτή η πληροφορία.

3 «Μου αρέσει»

Εάν κάτι τέτοιο μπορεί όντως να τεκμηριωθεί, τότε θα δεχτούμε βέβαια ότι πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο, έναν τσιγγάνο αντάρτη.

Όμως, μιας και μιλάμε για τραγούδι, σαν σύμβολα άλλο ο αντάρτης που ζει ελεύθερος εκτός συστήματος κι άλλο ο τσιγγάνος που επίσης ζει ελεύθερος εκτός συστήματος αλλα΄με άλλο τρόπο, άλλες επιδιώξεις κλπ… Τσιγγάνος και ταυτόχρονα αντάρτης θα ήταν ένα μπερδεμένο και αντιφατικό σύμβολο που τελικά δε συμβολίζει τίποτε. Και τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στο τραγούδι: μία και ξεκάθαρη ιδιότητα τού αποδίδεται, αυτή του τσιγγάνου.

Επομένως, όποια κι αν ήταν η πηγή της έμπνευσης, ο τσιγγάνος του τραγουδιού δεν είναι αντάρτης. Ο τσιγγάνος εκτός τραγουδιού, ο πραγματικός, μπορεί να ήταν αντάρτης αλλά τότε η ιδιότητά του ως τσιγγάνου είναι μάλλον αδιάφορη.

1 «Μου αρέσει»

Χμμμ… Εκτός κι αν…

Λέτε ο «τσιγγάνος» να είναι καμουφλάζ για τον «αντάρτη»; Σύμβολα ελευθερίας και οι δύο, αλλά ο ένας ανώδυνος, ο άλλος επικίνδυνος. Τον τσιγγάνο μπορεί στα λόγια να τον εξυμνούμε, αλλά το σύστημα ξέρει πολύ καλά ότι το κάνουμε μόνο για παρηγοριά - δν πρόκειται ποτέ να εμπνευστούμε από το παράδειγμά του για να το αμφισβητήσουμε έμπρακτα (το σύστημα), απεναντίας τον πραγματικό τσιγγάνο θα τον έχουμε πάντα του κλώτσου και του μπάτσου. Είναι λοιπόν ένα σύμβολο ελευθεριας που αρέσει στο σύστημα. Απορροφά κραδασμούς.

Ο αντάρτης πάλι, προφανώς όχι.

Είναι άραγε πιθανόν ο Τσιτσάνης να ήθελε να μιλήσει για αντάρτες και να προέβαλε τον τσιγγάνο έτσι για ξεκάρφωμα; Έχω την εντύπωση ότι ο ίδιος παραήταν συστημικός για κάτι τέτοιο. (Εδώ ακόμη και το Γεια σου περήφανη κι αθάνατη εργατιά, που εξωτερικά μοιάζει να απηχεί κομμουνιστικά μοτίβα, δεν εμπεριέχει ούτε τον αμυδρότερο υπαινιγμό επανάστασης. Σκάσε, δούλευε, και χαμογέλα κι από πάνω.) Αλλά υπάρχουν εδώ πολύ καλύτεροι γνώστες του έργου του, που θα με διορθώσουν αν πέφτω έξω.

Δεν περιμένουμε λίγο, Περικλή μου, να δούμε αν ο φίλος Toni Saghi έχει να μας πει κάτι ακόμα; Κι εγώ κάτι είχα να σχολιάσω σχετικά με αντάρτες και κοινούς ερωτευμένους, αλλά είπα να περιμένω, καλύτερα…