Τρίχορδο με 12 συμπαθητικές χορδές δια-χειρός Παναγιώτη Καφετζόπουλου.
Παραθέτω μερικές φωτογραφίες.
1 «Μου αρέσει»
Tι εξυπηρετουν οι συμπαθητικές χορδές σ ένα τρίχορδο μπουζούκι;
ενδιαφέρον και όμορφο, αν και δεν μπορώ να καταλάβω μουσικά τι εξυπηρετεί.
μπορώ να ρωτήσω πως κουρδίζεται και …πως παίζεται…;
(συγνώμη Νικόλα, γράφαμε μαζί)
καλώς όρισες στο φόρουμ, δυναμική είσοδος με δυο καφετζόπουλους! τα όργανα είναι δικά σου, ή απλά ανέβασες φωτογραφίες;
μέχρι στιγμή έχω δει δυο μπουζούκια και δυο κιθάρες με συμπαθητικές χορδές από τον καφετζόπουλο. εξαιρετικά όργανα, με πλούσιο ήχο και ευφυείς πατέντες για το πέρασμα των χορδών και το κούρδισμα. υποθέτω και στην στατικότητα θα έχει κάνει αντίστοιχη ποιοτική δουλειά.
βασικά οι συμπαθητικές χορδές προσθέτουν αρμονικές και βάθος στον ήχο, σε ότι όργανο και να μπουν. έχω ακούσει και μια εκπληκτική λύρα, είχε τα ίδια χαρακτηριστικά. παίζονται όπως τα κανονικά όργανα, δεν παίζεις ΚΑΙ στις συμπαθητικές -βεβαίως αν θες πειραματίζεσαι!
Μπορουμε να εχουμε ηχο;
Δεν εχω ακουσει ποτε με συμπαθητικες.
Οι χορδες περνανε κατω απο την ταστιερα;
Εγώ θέλω να πω ότι αυτό που βλέπω στις εικόνες αισθητικά πραγματικά με ενθουσιάζει. Ο Καφετζόπουλος έχει μια ιδιαίτερη αισθητική που θεωρώ οτι ξεφεύγει από την πεπατημένη. Και πραγματικά δεν θεωρώ ότι είναι κάτι εύκολο να γίνει. Από την άλλη τα όργανα του Καφετζόπουλου που έχω ακούσει για τα δικά μου αυτιά έχουν και αξιοπρεπέστατο ήχο.
Στην αρχή δεν κρύβω ότι τον αντιμετώπισα επιφυλακτικά σκριβώς για αυτή την αισθητική. Αλλά τώρα θεωρώ ότι είναι πιθανά από τους λίγους που εξελίσσει τα λαικά μας όργανα.
Έχω δει/παίξει κατασκευές Παναγιώτη Καφετζόπουλου, μπουζούκι με (6; δεν θυμάμαι πια…) συμπαθητικές χορδές και κιθάρα με 12 συμπαθητικές χορδές.
Το μπουζούκι είναι αυτό στο βίντεο, αλλά δεν θα καταλάβετε, μιας και παίζει ταυτόχρονα με άλλο. O συγκεκριμένος ιδιοκτήτης κούρδιζε τις συμπαθητικές χορδές σε ρε κι αποκτούσε το όργανο μια φοβερή αντήχηση!
Για την κιθάρα με τις 12, ήταν όλες κουρδισμένες χρωματικά και έδιναν ένα απίστευτο χρώμα σε ΚΑΘΕ νότα και χορδή, νόμιζες ότι η κιθάρα είχε όλα τα (καλά) εφέ του κόσμου ενσωματωμένα πάνω της…
Για το τί εξυπηρετούν: εξυπηρετούν τις ανησυχίες και την αισθητική ανθρώπων που δεν θέλουν συμβατικά πράγματα.
εδω http://www.labyrinthmusic.gr/el/seminaria/434-2012-11-05-15-24-09
μια μικρη αναλυση απο τον Ρος σχετικα με τις συμπαθητικες χορδες της λυρας…
για το μπουζουκι νομιζω οτι θα ισχυουν λιγο πολυ τα ιδια πραγματα…
Ένα ενδιαφέρον πειραματικό όργανο ωστόσο κατά την γνώμη μου καθόλου χρηστικό.
Το μπουζούκι παίζεται με πένα και όχι με δοξαρι για να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες με την λύρα. Η λύρα δέχεται με συνεχόμενη δόνηση από το δοξαρι και συντονίζει όλο το όργανο μαζί με τις συμπαθητικες χορδές.
Όπως και να έχει οι πειράματισμοι μόνο σε καλό βγαζουν
Οι συμπαθητικές έχουν εφαρμοστεί σε νυκτά προ πολλού, σε όργανα όπως το ταμπούρ αλλά και το ινδικό σιτάρ.
Όσων αφορά τη χρήση τους σε Οθωμανική,δεν χρησιμοποιούνται τόσο πολύ για να αυξήσουν τον όγκο αλλά για να δώσουν έμφαση σε σημαντικούς φθόγγους.
Αν βέβαια έχεις 12 διαφορετικές…μπλέκει το πράμα.Αυτό είναι που δεν καταλαβαίνω εδώ…
είναι κουρδισμένες στα 12 ημιτόνια, για να ενισχύει ομοιόμορφα τον ήχο.
είδες τα καλά του συγκερασμού, αλλιώς πόσες θα χρειαζόσουνα…
Γενικά, μια συμπαθητική χορδή που είναι λ.χ. κουρδισμένη Ρε ηχεί από μόνη της όποτε παίξεις Ρε στις κανονικές χορδές, λόγω συντονισμού. (Επιπλέον δε ηχεί, λιγότερο έντονα, κι όταν παίξεις Σολ όπου το Ρε είναι ένας από τους πρώτους αρμονικούς, κ.ο.κ.). Ένας απλός τρόπος να δει κανείς αυτή την αρχή σε εφαρμογή είναι να τραγουδήσει, κοντά στην τρύπα του μπουζουκιού, ένα Λα ή Ρε και ν’ ακούσει τις χορδές να συντονίζονται.
Το ιδιαίτερο εφέ έγκειται κυρίως στο ότι η συμπαθητική, ελεύθερη καθώς είναι, συνεχίζει να ηχεί και αφού πάψει να ακούγεται η αρχική «κανονική» νότα που την ενεργοποίησε.
Εδώ και πολλά χρόνια, ίσως πάνω από 15, θυμάμαι ένα φίλο που είχε παίξει ένα τέτοιο όργανο του Καφετζόπουλου (υποθέτω ότι έκτοτε θα τα έχει εξελίξει πολύ), και η μόνη λέξη που βρήκε για να εκφράσει το πόσο μαγεύτηκε ήταν:
-Πιάνο!
Καλησπερα,
Εχω παιξει με μπουζουκι του Καφετζοπουλου με 12 συμπαθητικες χορδες πιο παλια. Συγκεκριμενα απο τα πρωτα του που το ειχε κρεμασμενο στη βιτρινα για πολυ καιρο.
Εξαιρετικο οργανο αλλα ιδιαιτερο. Το χαρακτηριστικο του δεν ηταν η ενταση αλλα ο αρμονικα πλουσιος ηχος. Δεν θυμαμαι να εδινε ογκο αλλα ενα ηχοχρωμα πολυ πλουσιο ηχητικα. Δυσκολευομαι να το περγραψω γιατι δεν εχω πιασει καποιο αλλο αντιστοιχο οργανο. Ο ηχος του σιγουρα δεν ηταν ο τυπικα “ξερος” ηχος του μπουζουκιου αλλα ηταν εμπλουτισμενος καπως σαν του σιταρ.
Κατασκευαστικα ειναι σιγουρα πιο δυσκολο απο ενα απλο μπουζουκι λογω της ιδιομορφιας του αλλα εφερε τις ιδαιτερες λεπτομερειες του Καφετζοπουλου με την πολυ δουλεια που ειχε πανω του. Οργανο σιγουρα οχι για μαγαζι αλλα για ιδιαιτερους πειραματισμους και ηχοχρωματα. Ολα χειροποιητα απο τα κλειδια των συμπαθητικων μεχρι την χορδιερα. Μαλλον ηταν πιο πολυ για καποιον που ψαχνει για δευτερο οργανο και οχι για πρωτο. Την εποχη εκεινη που εψαχνα για μπουζουκι ηταν κατι που μου αρεσε πολυ αλλα ακριβο για το πορτοφολι μου και εκτος στοχου. Στα αρνητικα του το μεγαλο βαρος και χοντρο μανικο συγκριτικα με ενα κοινο μπουζουκι. Φανταζομαι πως οι πολλες χορδες του θα δημιουργουσαν τοσο δυσκολια στο κουρδισμα οσο και ευαισθησια στις μεταβολες των καιρικων συνθηκων.
Ηταν ακριβο αλλα σιγουρα αν μου περισευαν λεφτα θα ηθελα να ειχα ενα τετοιο.
Απο οτι βλεπω αυτο που παρουσιαζεται εδω ειναι πιο ομορφο εμφανισιακα απο εκεινο που ειχα δει. Μπραβο στον φιλο για την επιλογη του.
1 «Μου αρέσει»
Ρε αφηστε τα αυτα και εξηγηστε μας πως τις κουρτιζει αφου δεν πιανουν στα κλειδια. Ουτε στην ταστιερα τις βλεπω…
Με κλειδάκια κανονακιού, που είναι στην πίσω πλευρά της κεφαλής;;;
(Στις λύρες με συμπαθητικές έτσι γίνεται. Τα κλειδάκια του κανονακιού είναι απλοί πείροι, δεν έχουν πιάσιμο για να τα στρίψεις, και το κούρδισμα γίνεται μ’ ένα επιπλέον κλειδί, σαν τα κλειδιά που κουρδίζουν τα ρολόγια με το εκκρεμές, δηλαδή πρακτικά ένα αλενόκλειδο.)
Κάτι σαν μίνι κλειδιά βλέπω εγώ, δώδεκα ακριβώς. Αλλά ο όλος σχεδιασμός είναι πράγματι λεπτούργημα. Πώς χωράν έξη τέλια να μαζευτούν μαζί σε λιγότερο από τρία χιλιοστά;
(Κώστα Ζαρκαδά, νομίζω ότι υπάρχει κούφωμα κάτω από την ταστιέρα, για τις συμπαθητικές). Έχουν και δικό τους, αποκλειστικό καβαλάρη και στο στο καπάκι και στο καράουλο.)
Η ταστιερα έχει σχήμα π και οι χορδές περνάνε κάτω από το κύριο σώμα της ταστιερας χωρίς να ακουμπάνε πουθενά παραεμπορίου απο τον κάτω καβαλάρη. Τα κλειδιά ήταν χειροποίητα μπρούτζινα και αν θυμάμαι καλά σφίγγανε με κάποιο κλειδί.
Νίκο για να χωρέσουνε όλα τα τέλια χρειάζεται η ταστιερα, να είναι φαρδύτερη συγκριτικά με ένα απλό τριχορδο όπως επίσης και πιο ψηλή.
Ο φίλος που το αγόρασε ας βάλει πιο λεπτομερείς φωτογραφίες γιατί έχει ενδιαφέρον. Και ένα ηχητικό ντοκουμέντο θα ήταν χρήσιμο αν και όπως λέχθηκε δεν μπορεί να περιγράψει ένα βιντεάκι σ.το youtube τον πλούσιο ήχο. Εγώ θυμάμαι ότι παίζοντας αισθάνομουν τον ήχο στην κοιλιά μου που ακουμπάγε το όργανο και ήταν πραγματικά ιδιαίτερο.
καλησπερα Νικολα. ο Τατα το επαιξε για 20 λεπτα και ειπε μονο μια λεξη.Απιστευτο.
φιλε Κωστα αν πας στην σελιδα 2 θα το δεις.
Aφου υπαρχει Χαρος δεν υπαρχει δικο σου και δικο μου.
Και παλι καλησπερα.οταν θελεις παρε με για να το παιξεις. 6974963973
Φιλε Μπαμπη γεια και χαρα.Ολεσ ειναι κουρντισμενες χρωματικα.