Ακουω συχνα απο διάφορους καλλιτεχνες και μη την εξης φράση <<το τριχορδο βγάζει καλύτερο ήχο απ το τετραχορδο>>…Ομως παρατηρω πως και ενα τετραχορδο διαφερει απο ενα αλλο, όπως και ενα τρίχορδο απο ένα αλλο τριχορδο . Καποια ειναι και απο τον ίδιο μάστορα και έχουν διαφορα…
Μηπως το καθε όργανο έχει δικο του ηχο και η παραπανω φραση δεν στέκει?
Σε μέσο όρο τα τρίχορδα είναι πιο πρίμα και έχουν πιο κρυστάλλινο ήχο ενώ τα τετράχορδα είναι πιο μπάσα όργανα. Αυτό φυσικά εξαρτάται και από την κατασκευή του και σε ένα μικρό ποσοστό από το κούρδισμα, δίνει λίγο διαφορετικό ηχόχρωμα γιατί αλλιώς κουμπώνει το ρε-λα-ρε και αλλιώς το τετράχορδο και τόλμισε να κουρδίσεις ένα τετράχορδο αλλιώς και θα δεις ότι θα αλλάξει λίγο το ηχόχρωμα ακόμα και στο τρίχορδο.
Πέρα από αυτό οι πολλοί σημερινοί οργανοποιοί φτιάχνουν τρίχορδα με φιλοσοφία τετράχορδου.
Και δεν ενοώ μόνο τον τρόπο κατασκευής γιατί σε άλλο μέγεθος ήταν το σκάφος στο τρίχορδο παλιότερα και αλλιώς σήμερα το μανίκι κλπ.
Φυσικά γίνεται και το αντίθετο τετράχορδο με φιλοσοφία τρίχορδου. Μπορεί να ακούγεται περίεργο αλλά όποιος έχει ψαχτεί θα με καταλάβει.
Και κάτι άλλο που έχω παρατηρήσει ότι μεγάλοι μπουξουξήδες τετράχορδοι μόλις παίζουν σκέτο το μπουζούκι χωρίς ρεύμα ο ήχος που βγαίνει είναι τενεκεδένιος σε αντίθετα με τρίχορδους που παίζουν το μπουζούκι σκέτα επειδή γουστάρουν τον αυθεντικό ήχο.
Επείσης οι συγχορδίες στο τετράχορδο στο αυτί μου δε θυμίζουν ήχο μπουζουκιού αλλά πιο πολύ κιθάρας. Αλλά είναι λογικό εφόσον είναι κιθαρίστικο κούρδισμα.
Φιλικά Τάσος
Καλά ρε συ, τί “επιχείρημα” ήταν πάλι αυτό;
Δεν θα αναφερθώ καν στο παίξιμο κλπ, αλλά σκέτα στο όργανο. Το όργανο μπουζούκι, λοιπόν, το λες μπουζούκι επειδή έχει αυτές κι αυτές τις γεωμετρικές, τις στατικές, τις δομικές, τις ακουστικές κλπ ιδιότητες και ιδιαιτερότητες. Μιλάς για έναν μέσο όρο, βεβαίως. Άμα πχ το μήκος του δεν είναι 67 cm αλλά 67.5 cm ή 66.5 cm, δεν θα πεις “α, μα αυτό δεν είναι μπουζούκι!” Ούτε αν το όργανο είναι λίγο πιο πρίμο θα το πεις… μαντολινομπούζουκο. Σαφέστατα όμως, το “πρώτυπο” τρίχορδο έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά (δες πιο πάνω) από το “πρώτυπο” τετράχορδο. Όπως, για παράδειγμα, αυτό που λέει ο Τάσος.
Το αν στέκει, λοιπόν, ή όχι η παραπάνω φράση, έγγυται μονάχα στην λέξη “καλλίτερο”. Αυτή είναι που την καθιστά υποκειμενική. Αν βάλεις στη θέση αυτής της λέξης την λέξη “διαφορετικό”, βεβαίως και στέκει πέραν κάθε αμφιβολίας.
Κοντοσταύρε, έχεις υγειείς προβληματισμούς, όμως φαίνεται πως δεν μπαίνεις καν στον κόπο να κάνεις μια πρόχειρη έστω αναζήτηση για θέματα τα οποία είναι χιλιοσυζητημένα εδώ χάμω, όπως ετούτο εδώ. Νομίζω έχουν ακουστεί τόσες απόψεις, που σχεδόν έχουν εξαντληθεί.
Κάντο, δε θα χάσεις.
Φίλε Τάσο είναι κρίμα να χάνεις το νόημα της μουσικής όποια και να είναι. Δεν νομίζω να είναι τενεκεδένιος ο ήχος ενός μπουζουκιού όσες χορδες και να έχει όταν δεν παίζει με ρεύμα. Είναι κρίμα να αναφέρεσαι έτσι για το τετράχορδο και για τους παίχτες του . Δηλαδή έγιναν μεγάλοι λόγω της ικανότητάς τους να παίζουν με μαγνήτη , ενισχυτές και τεράστεια ηχεία? Τέτοιες αντιλήψεις και προκαταλήψεις μας φέρνουν πίσω και καθιστούν αδύνατο να καταλάβουμε το νόημα του μπουζουκιού (3χορδου - 4χορδου) και του μουσικού είδους που απευθύνονται. Αν έχεις εσύ ένα μέτρο σύγκρισης για το πόσο γουστάρει ο κάθε μπουζουξής την ώρα που παίζει πες το μου και εμένα. Φίλε Τάσο όλα τα παραπάνω συνοψίζονται με μια φράση… Η πενιά η καλή είναι του μερακλή. Με μια χορδή να παίζεις, 2 νότες αν χτυπήσεις και “χτυπήσουν”…
φίλε Γιώργο,
για να οδηγουν οι συγγρουσεις σε συμπεράσματα - ασφαλή όποτε αυτο είναι εφικτό - καλό είναι να διατηρούμε την ψυχραιμία μας.
τα 3χορδα, όπως και τα 4χορδα κατα καιρούς ,απο τα τέλη του 19ου αι μέχρι σήμερα, εχουν αλλάξει διάφορες μορφές λογω του πειραματισμού των οργανοποιών αλλα και των απαιτήσεων των μουσικών για διαφορετικό ήχο, σχήμα, διαστάσεις άκομα και εμφάνιση.
ανεξαρτήτως του πότε εμφανίζεται το 4χορδο μπουζουκι(μαζι ή μετα το 3χορδο) έγινε ενα εξίσου και ίσως σήμερα ακόμη περισσότερο διαδεδομένο όργανο λόγω της πλαστικότητας που είχε σε σχέση με τις θέσεις των κλιμάκων και των ακόρντων.
Πέρα απο το πόσο πιστά μπορεί να αποδώσει το λαϊκό τραγούδι - ιδίως με τη μορφή που είχε την περίοδο απο το '30 μέχρι το '50 - το 4χορδο ιδικα σήμερα χρησιμοποιείται σε διαφόρων μορφών ορχήστρες απο τη δισκογραφεία μέχρι τα μικρά και τα μεγάλα μαγαζιά για να αποδώσει πλήθος τραγουδιών με επιρροών απο λάτιν μέχρι ινδια.
Για να ξεχωρίζει ο ήχος του μπουζουκιού σε με μία ορχηστρα που ίσως συμμετέχουν ντράς,αρμόνιο, βιολι, κιθάρα, κλαρίνο και δε ξερω γω τι άλλο οι περισσότεροι μπουζουξίδες ζητάνε πριμμαριστα όργανα. Τα οποία σκοπεύουν να τα περάσουν με καλώδιο στην κοσνσόλα μέσα απο μαγνήτη(ακόμα και πεταλάκι ή πεταλιέρα οπως εχει τύχει να ακούσουμε).
Εντελώς διαφορετικοί είναι οι όροι σε μία ορχήστρα με φυσικά όργανα(ιδίως αν πρόκειται για μικρό σύνολο) και με φυσικό(οσο αυτο γίνεται) ήχο. Εκεί ζητείται μια διαφορετική αντίληψη σε σχέση με τον ήχο, ο οποίος θα πρέπει να είναι πιο ζεστός, πιο φιλικός στο αυτι, πιο ξύλινος.
Σε αυτη την ακουστική αντίληψη ο ήχος του 3χορδου ειναι σάφέστερος και πλουσιότερος παρα το γεγονός οτι στερείται ίσως τμήμα του ρεπερτορίου. Άλλωστε το ίδιο συμβαίνει και με το 4χορδο αν θα αναφερθούμε σε ένα πιο παλιό ρεπερτόριο.
Οι παλαιώτεροι στα πράγματα φαντάζομαι θα έχουν να πούν περισσότερα απο την εμπειρία τους και φυσικά το γούστο τους.
Συγνώμη για ορθογραφικα, συντακτικα και λοίπα λάθη
Κοντοσταύρε,
Το ερώτημα ή αν θέλεις η φράση που παραθέτεις για συζήτηση είναι αδύνατον ν’ απαντηθεί.
Κι αυτό γιατί ο ήχος του κάθε οργάνου είναι διαφορετικός ακόμα και από τον ίδιο μάστορα, ακόμα κι από τα ίδια ξύλα, ακόμα και αν τα μπουζούκια έχουν κατασκευαστεί ακριβώς την ίδια χρονική στιγμή. Πίστεψε με το ξέρω σίγουρα, μια και το μπουζούκι μου φτιάχτηκε μαζί μ’ ένα “δίδυμο αδερφάκι” και παρόλαυτα έχει τελείως διαφορετικό (καλό πάντα) ήχο.
ΟΜΩΣ, το θέμα ήχος είναι θέμα του παίχτη και όχι του οργάνου. Αν δώσεις το χειρότερο όργανο στον κο. Κ. Παπαδόπουλο, νομίζεις ότι θα έχει καμία σχέση με το τί θα βγάλουμε εγώ ή εσύ;
Τέλος, όπως λέει και ο Πάνος ρίξε μια καλή ματιά σε παλαιότερα πόστ. Έχουν χυθεί τόνοι e-μελάνι σε τέτοιες συζητήσεις χωρίς ποτέ να φτάσουμε σε τελικό αποτέλεσμα.
Nightblues καταρχήν γι’ αυτό έβαλα σε μέσο όρο. Και μίλησα για τον ήχο του μπουζουκιού τος όχι για το αν είναι καλοί παίχτες ή όχι.
Αυτό πότε το είπα;
"Είναι κρίμα να αναφέρεσαι έτσι για το τετράχορδο και για τους παίχτες του . Δηλαδή έγιναν μεγάλοι λόγω της ικανότητάς τους να παίζουν με μαγνήτη , ενισχυτές και τεράστεια ηχεία? "
Για τη χροιά του οργάνου τους μίλησα ότι όταν παίζουν σκέτα - δεν είπα ότι είναι χάλια παίχτες ή ότι δε μπορούν να βγάλουν καθαρό ήχο χωρίς μαγνήτες κλπ. - ενοώ ότι το μπουζούκι τους δεν μου αρέσει στον ήχο και μίλησα για μένα.
Πχ του Νικολόπουλου που το 'χει φτιάξει ο Βάρλας το 'χω ακούσει σκέτο και δε μου άρεσε καθόλου που έχω ακούσει τρίχορδα του Βάρλα που σκοτώνουν.
Αλλά εδώ που τα λέμε όντως ο μαγνήτης και τα ηχεία βοηθάνε και στον ήχο και στην ευκολία του παιξίματος γιατί άλλο να χαιδεύεις τη χορδή και να ακούγεται όσο δυνατά θες και άλλο να κοπανάς.
Φυσικά και ο καλύτερος μαγνήτης είναι το σκέτο μπουζουκι. Σε αυτό δεν νομίζω να διαφωνούμε.Απο εκεί και πέρα το καθε όργανο ακόμα και απο τον ίδιο κατασκευαστή μπορεί να διαφέρει ηχητικα πάρα πολύ όσες χορδές και να έχει. Έχω ακούσει πολλούς τενεκέδες τρίχορδους όπως και τετράχορδους. Καλώς ή κακώς απο τότε που το μπουζούκι και το λαικό τραγούδι βρισκόταν στην άνθισή του απο το 1950 και μετά όλα τα όργανα έπαιζαν με μαγνήτες και ενισχυτές ίσως επειδή τα πυκνωτικά ήταν πολύ ακριβά ή ακόμα λόγω μόδας της εποχής. Απο τον Στεργίου και τον Χιώτη μέχρι τον Τσιτσάνη και Μακρυδάκη. IDEAL και ξερό ψωμί… Τελειόνωντας ο ήχος του μπουζουκιού πρέπει για εμένα να είναι πολύ προσεγμένος στις πρίμες και μεσέες περιοχές συχνοτήτων όσες και αν είναι οι χορδές του. Αν είσαι παίχτης θα το αναστήσεις , αν είσαι “καλαμπόρτζης” θα είσαι άλλος ένας…