Ευχαριστώ πολύ, αυτό είναι, το ξέχασα και δεν το βρήκα πια στο υλικό μου…
Προς το Χάρη>
μήπως γράφω συνοπτική γιατί δεν θέλω να σας πιέσω τόσο πολύ με τις σκέψεις μου, με αυτές βλέπω εγώ σαν ξένη το θέμα ρεμπέτικο και που είναι λίγο διαφορετικό. Φυσικά και από πλευράς της γλώσσας, πιο εύκολα είναι το αντίθετό δηλ. να διαβάσεις κάτι . Μάζεψα πολλά υλικά, αλλά αυτό που συγκίνει εμένα είναι μάλλον αυτό που έβαλε και ένας γερμανός αρθρογράφος σαν πρόλογος για τον άρθρο του που έγραψε για το ρεμπέτικο. Είναι ένα ποίημα του σπουδαίο φιλοφόφο μας τον Friedrich Nietzsche, που ονομάζεται “στη νοτιά”. Εκφράζει μια θεωρία του που λέει ότι νοτιά σημαίνει γι αυτόν “να ζεις” τη ζωή του με τα όλα που σου προσφέρει, αν και μήπως δεν είναι ωράια, πρέπει πάντα να νιώθεις ζωή. Δηλαδή στο βόρρια αυτό δεν γίνεται εύκολα… Και εγώ καταλαβαίνω “ζωή” στα τραγούδια και αυτό με ελκύει.
Λέει ο φιλοσόφος>
… μοναχικά να συλλογιέσαι, το ονομάζω σοφό
όμως μοναχικά να τραγουδάς, θα ήταν κουτό…