Το ρεμπέτικο - σύγχρονες προσεγγίσεις

Καλησπέρα doesntfitinatag (ατάμπελος;) και καλώς ήρθες στο Φόρουμ! Συγχαρητήρια και για την εκτέλεση σου.Δύο διαφωνίες έχω σε αυτά που ανέφερες.

  1. Η διαφορά μεταξύ ρεμπέτικου και λαϊκού δεν είναι ότι το πρώτο παιζόταν ακουστικά και το δεύτερο ηλεκτρικά. Αλίμονο αν ήταν αυτό το βασικό γνώρισμα.

  2. Δεν υπήρξε μετάλλαξη μεταξύ της σχολής από τα κανονάκια και τα σαντουροβιόλια στα μπουζούκια, ούτε και αστραπιαία διάδοση.Υπήρχαν δύο σχολές, αυτή που τώρα λέμε σμυρναίικη και αυτή που λέμε πειραιώτικη που συμβιώσανε αρκέτα χρόνια μαζί πριν η πρώτη σβήσει για διάφορους λόγους.

Καλές συζητήσεις!

Φίλε αυτό ειναι αμιξάριστο, το μεταλλόφωνο μου βγαίνει μόνο δεξιά και η φωνή αριστερά. Καλό παίξιμο πάντως αν και θα προτιμούσα πιο “λατερνιάρικο” ήχο.

Μια που αναστήσαμε το θέμα, ο ντράμερ του Τσιτσάνη στο γιατί με ξύπνησες πρωί παίζει όπως κάθε λαϊκός ντράμερ της δεκαετίας του 70, οι στουντιακές ηχογραφήσεις της εποχής είναι όλο σνέαρ σε εμβατηριακό ύφος, είναι ιδιαίτερα κωμικό στα ζεϊμπέκικα. Δεν μου φαίνεται επιρροή από ροκ, μάλλον από ορχήστρες χορού/ ελαφρής τζάζ. Εντελώς διαφορετικό από τη σημερινή μας αισθητική αλλά αυτός ήταν ο ήχος της εποχής, ο Τσιτσάνης απλά δεν τον απέφυγε.

Ωραία δουλειά. έχω μια ερώτηση:Πως γίνεται το πληκτροφόρο αυτό που παίζεις να ακούγεται μια τέταρτη ψηλότερα από τις νότες που πατάς; έχει αυτόματη αλλαγή τόνου;

Καλησπέρα και σε σένα Διόνυσε και ευχαριστώ για την υποδοχή. Μου αρέσει και το ελληνικό Ατάμπελος που έβγαλες! Το νόημα του είναι ακριβώς το ίδιο και με εκφράζει εξίσου.

Σίγουρα οι διαφορές ανάμεσα στο ρεμπέτικο και το λαϊκό σήμερα είναι τόσες, που ακόμα κι αν έκανα μια προσπάθεια να τις απαριθμήσω, θα μπορούσε κάποιος με την δική του οπτική να με συμπληρώσει διπλασιάζοντας τον αριθμό των διαφορών, σχετικά άνετα. Αυτό συμβαίνει γιατί από ένα σημείο και έπειτα ή,τε μιλάμε για μουσική ή,τε για βιολογία, τα είδη ακολουθούν μια εξελικτική διαδρομή που σταδιακά (με κάθε ανεπαίσθητη μετάλλαξη) μπορεί να τα κάνει πολύ διαφορετικά. Μπορεί να ζουν σε διαφορετικό οικοσύστημα, ή ακόμα και όταν ζουν στο ίδιο οικοσύστημα μπορεί να συνυπάρχουν με έναν τόσο διαφορετικό τρόπο το καθένα που να μην αισθάνονται πλέων ανταγωνιστές.

Ακόμα υπάρχουν οι μουσικοί και τα στέκια που παίζουν σμυρνέικα. Το ακαριαία είναι όντως σχετικό. Το στήριξα πάνω σε κάποια αφήγηση που είχα διαβάσει ή είχα δει στο YouTube. Περιέγραφε έναν μεγάλο ενθουσιασμό για το μπουζούκι μετά την πρώτη εμφάνιση της τετράδας στη μάντρα του Σαραντόπουλου στην Ανάσταση του Πειραιά, και πως άρχισε σιγά-σιγά να το γρατζουνά ο απλός κόσμος που δεν είχε επαφή μέχρι τότε με τη μουσική. Υπάρχουν ενδιαφέρουσες αφηγήσεις από τον Βαμβακάρη τον Παπαϊωάννου και τον Γενίτσαρη.

Καλησπέρα emc. Είναι όντως αμιξάριστο, έτσι όπως το κατέγραψε το ηχογραφηστήρι. Δυστυχώς το ψηφιακό πιάνο δεν έχει και πολλές επιλογές από ήχους, έχει μόνο 21 ήχους και οι περισσότεροι είναι εντελώς άχρηστοι για ρεμπέτικο. Ο μόνος σχετικά πειστικός ήχος που έχει, είναι του πιάνου. Με την κάρτα ήχου μπορεί να χρησιμοποιήσω πολύ περισσότερα και πειστικότερα virtual μουσικά όργανα, αλλά πολύ συχνά που κάνει νερά, και το αποφεύγω.

Γεια σου και σένα alk. Όντως! Προφανώς αφού παίζεις βιολί έχει πολύ καλό μουσικό αυτί και το κατάλαβες αμέσως. Κάνω αυτή την “μπαγαποντιά” και αλλάζω τόνο με το “transpose” γιατί νιώθω ακόμα ανασφάλεια με τα πολλά μαύρα πλήκτρα στην κλίμακα. Επειδή είναι πιο λεπτά στο πιάνο, φοβάμαι ότι θα γλιστρήσουν τα δάκτυλα μου και δεν θα χτυπηθούν καλά. Συνήθως, τους Ουσάκ, Χιτζαζ, Χιτζασκιάρ και Πειραιώτικο τους ξεκινάω από Μι, τον Ραστ από Ντο, και όλους τους άλλους δρόμους φυσική και αρμονική Μινόρε, Νιαβέντ, Σαμπάχ κτλ. από Λα.

Ο Συναχης (διασκευή πιάνο - φωνή)


Ο πασατέμπος
https://youtube.com/watch?v=xWwoPjA2rjY