Έχει ενδιαφέρον ότι, πολλές φορές, τα όργανα ρυθμικού “γεμίσματος” στη ρεμπέτικη ορχήστρα. δηλαδή ο μπαγλαμάς και το κομπολόι, παίζουν “στην κόντρα” σε σχέση με τη ρυθμική δομή της κιθάρας.
Δηλαδή εάν η κιθάρα παίζει παλιό ζειμπέκικο, πολλές φορές ο μπαγλαμάς παίζει νέο.
Σήμερα, μέσα στη Μαρκομανία μου, ανακάλυψα ότι ο Βαμβακάρης έχει γράψει χωρίς να το ξέρει ένα… τσιφτετέλι !!!
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα βαρύ βαρύ χασάπικο, χασικλίδικο, που αν δώσεις βάση στο ρυθμό που παίζει το κομπολόι, θα το “ξαναακούσεις” από το μηδέν.
Ναι βρε Μπάμπη, δίκιο έχεις βέβαια!* Όμως ξεχειλίζει τόσο Μάρκο το κομμάτι που, ότι και να κάνει το ποτηράκι, καμμία γκόμενα δεν θα τσιμπήσει…**
*και δεν το είχα προσέξει, ας είναι καλά οι πιό προσεγμένοι καθαρισμοί της εποχής μας, χωρίς τα γνωστά μακελέμματα γνωστών ρεμπετολόγων…
**και αν το κάνει, θα την καθήσουν κάτω με το ζόρι…
συγγνώμη, αλλά το κομμάτι είναι εντελώς “μακελεμένο” στο κανάλι που παρέθεσε ο μπάμπης. ακούγεται εντελώς αφύσικα, όπως και πολλά κομμάτια αλλά και όλοι ανεξαιρέτως οι στίχοι του συγκεκριμένου καναλιού (με όλες αυτές τις περιττές παρενθέσεις και τα κεφαλαία). δεν ντρέπονται να το διαφημίζουν ως “καθαρό”;
κρατάω την σημαντική παρατήρηση του μπάμπη για το κόντρα παίξιμο του μπαγλαμά στο ζεϊμπέκικο.
Ναι, περίεργος είναι ο ήχος και με κάποια λάθη στην αρχή. Ακούγεται όμως καθαρά το κομπολόι , που στο δικό μου σκληρό δεν ακούγεται καθόλου. Και στου σήλαμπς τη βάση, το κομπολόι ελάχιστα ακούγεται, όμως από το 2014 ο fakk έχει επισημάνει την ύπαρξή του και τον απρόσμενο τονισμό του ρυθμού. Όσο για τους στίχους, πραγματικά περίεργη άποψη καταγραφής, τώρα τους βλέπω.
Πράγματι. Νομίζω ότι το έχω σχολιάσει πάνω από μία φορά, και νομίζω επίσης ότι έχει σχολιαστεί κι από άλλους. Για κάποιον λόγο οι Θεοφάνης+Αλεξάνδρα γράφουν, εκτός από αυτό που όντως έχουν να γράψουν, κι ένα σωρό περιττές ή και εντελώς λανθασμένες προσθήκες όπως ένα γράμμα που θα μπορούσε να υπάρχει παραπάνω σε μια λέξη (αλλά δεν υπάρχει), όλα τα εναλλακτικά ονόματα και παρατσούκλια κάθε συντελεστή, πλήθος κόμματα σπαρμένα κόντρα σε κάθε κανόνα, κεφαλαίο σε κάθε λέξη, και γενικώς καθετί που θα διέκρινε τον γραπτό τους λόγο από τα ελληνικά που μπορεί κανείς να καταλάβει ώστε να αποκομίσει την πληροφορία που χρειάζεται.
Εδώ το ίδιο κομμάτι με πιο άρτιο ήχο, αλλά ειδικά με το κομπολόι να ακούγεται πολύ λιγότερο καθαρά.
Μόλις το άκουσα, άρχισα να μην είμαι πολύ σίγουρος για το τι άκουγα προηγουμένως (στο βίντεο που λίνκαρε ο Μπάμπης). Παιδιά, είστε σίγουροι ότι ακούτε τσιφτετέλι; Μήπως απλώς οι 2 χρόνοι του χασάπικου αναλύονται σε 4 (ή τέλος πάντων οι 4 σε 8) και από αυτούς κάποιοι κάθε φορά παίζονται και κάποιοι παραλείπονται, χωρίς αυστηρή κανονικότητα;
Πάντως, διαχρονικά οι κρουστοί βαριούνται να παίζουν σκέτο χασάπικο και συνήθως ψάχνουν τρόπους να το εμπλουτίσουν.
Καμιά σχέση με τσιφτετέλι, το χασάπικο μπορείς να το δεις και σαν 2/4 και σαν 4/4, ανάλογα που κλείνουν οι φράσεις. Από κει και πέρα ως κρουστός δεν είναι απαραίτητο να κρατάς αυστηρά τέταρτα, όγδοα ή τρίηχα (υπάρχει και αυτό), μπορείς να βάζεις και παύσεις ή παρεστιγμένα ή ότι θες για ποικιλία. Το θέμα είναι το κεντρικό - βασικό ύφος και αυτό είναι χασάπικο.
Το χασάπικο είναι πάντα 2/4, το τσιφτετέλι πάντα 4/4, έτσι θα αποφθεγγόταν κάθε σοβαρός μουσικολόγος. Από κει και πέρα, κάθε οργανοπαίκτης σε πειραιώτικου ύφους ορχήστρα των δεκαετιών 30 / 40 δεν έδινε δυάρα τσακιστή για τα φθέγματα οποιουδήποτε μουσικολόγου και έκανε - ό,τι ήθελε, ακριβώς. Φυσικά και είναι χασάπικο το κομμάτι, το είπα και παραπάνω στο #2,
Είναι κάπως καλύτερο ηχητικά, ειδικά άμα το συγκρίνει κανείς με την εκδοχή από το προηγούμενο κανάλι -που είναι α-πα-ρά-δε-κτη- αλλά και πάλι δεν πετάω τη σκούφια μου. Άσε που ο τόνος του κομματιού είναι λάθος. Κάποιος το πήγε στο ΦΑ ενώ ο Μάρκος φαίνεται να έχει παίξει από ΜΙ (έχοντας όμως τρανσπορτάρει ένα τόνο πάνω το όργανο ώστε να παίζει ΡΕ, με ανοιχτές, και να ακούγεται ΜΙ). Η φωνή του Μάρκου ακούγεται χάλια ύστερα από αυτή την επέμβαση. Αφύσικη (αφού είναι), λεπτή και ζορισμένη. Ε, και το γεγονός ότι το κομπολόι-ποτήρι δεν ακούγεται καθαρά, κάτι λέει για την ποιότητα (ή την έλλειψη αυτής).
Η καλύτερη εκδοχή που ξέρω υπάρχει εδώ και μικρό δείγμα αυτής, εδώ (το πήρα από εδώ).
Και φυσικά είναι όπως τα λέει ο Μπάμπης. Χασάπικο είναι το κομμάτι και μάλιστα βαρύ αλλά η συνοδεία από το κομπολόι-ποτήρι έχει τη ρυθμική δομή τσιφτετελιού. Τα 2/4 και τα 4/4 δεν έχουν σημασία εν προκειμένω.
