Μετά από παραινέσεις φίλων θα προσπαθήσω να παραθέσω τα στέκια που γνωρίζω.
Αν και η κρίση είναι υποκειμενική, νομίζω ότι οι επιλογές που θα προτείνω δεν θα απογοητεύσουν.
Τονίζω ότι τα μεράκια που προκύπτουν τις καθημερινές είναι πολύ πιο έντονα από αυτά του Παρασκευο-Σαββάτου, αφού στήνονται σχηματάκια που δεν αποσκοπούν τόσο έντονα στην κερδοσκοπία, το ακροατήριο είναι πιο μικρό και πιο μυημένο, η ενίσχυση του ήχου είναι πιο ήπια έως και μηδαμινή και η επικοινωνία του μουσικού με τον ακροατή πιο άμεση
Δευτέρα
Επιλογή 1:
Γύρω στις 8:30 το βραδάκι εμφανίζεται ο Πάππος με το σχήμα του στην «Κληματαριά», στην Πλατεία Θεάτρου. Ο χώρος όμορφος, η ποιότητα των μουσικών εγγυημένη αλλά αντιστρόφως ανάλογη με την ποιότητα του φαγητού. Η ορχήστρα παίζει με ρεύμα, αλλά όχι με μαγνήτες, έτσι ο ήχος δεν κουράζει. Το ρεπερτόριο κινείται σε «συμβατικές» κυρίως επιλογές, δηλαδή σε γνωστά και όμορφα τραγούδια, κάποια από τα οποία βγάζουν μεράκια.
Επιλογή 2:
Γύρω στις 12 το βράδυ στη «Μυσιρλού», Βαλτετσίου και Μπενάκη στα Εξάρχεια, εμφανίζεται μία από τις καλύτερες επιλογές για σμυρναίικα, αφού την ορχήστρα την απαρτίζουν ο Μάριος Παπαδέας (σαντούρι), ο Βασίλης Γιαννίσης (βιολί), ο Δημήτρης Κουκουλιτάκης (φοβερή κιθάρα) και η Ειρηνούλα Λιοκουκουδάκη. Αν πάει κάποιος εκεί θα πρέπει να διασφαλίσει την επόμενη μέρα μόνο για ξεκούραση, αφού δύσκολα ξεκολλάς από εκεί πριν τις 4:30 5:00. Το ρεπερτόριο σπουδαίο (πχ «οι ομολογίες», «Δεν πάω πια στο Γαλατά», «απεφάσισα πουλί μου», «Κοντραμπατζήδες» κλπ), οι φωνές ιδιαιτέρες, το ακροατήριο βαθιά μυημένο (οι περισσότεροι είναι μουσικοί στο ρεπό τους. Δυστυχώς το ρεύμα είναι απαραίτητο
Τρίτη
Επιλογή 1:
Στην «Κοταρού», στην Αγίας Σοφίας στον Κολωνό, παίζει ο Αντώνης Χαραλαμπόπουλος, πολύ καλός μπουζουξής με ιδιαίτερο ύφος. Από το λίγο που τον γνωρίζω, οι μουσικές επιλογές του κινούνται από τον Βαγγέλη Παπάζογλου μέχρι και τους ύμνους που προέκυψαν από τη συνεργασία Χιώτη Καζαντζίδη τη δεκαετία του 50.Νομίζω ότι το ίδιο σχήμα παίζει εκεί και τις Τετάρτες.
Επιλογή 2:
Στη μουσική σκηνή «Άλλη όχθη», σε παράλληλο της Βουλιαγμένης, εμφανίζεται ο Μάνος Κουτσαγγελίδης (εξαίρετος κανονίστας και τραγουδιστής αμανέ) με ένα σχήμα που περιλαμβάνει βιολί, ούτι, κλαρίνο και κρουστά. Το ρεπερτόριο βασίζεται σε τραγούδια της ανατολικής μεσογείου, ο Μάνος τραγουδά κάνοντας απίστευτους αυτοσχεδιασμούς σε τρεις γλώσσες : Ελληνικά, Τούρκικα και Αραβικά. Δυστυχώς το μαγαζί είναι σχεδόν άδειο, και ίσως έχει ήδη σταματήσει το εν λόγω σχήμα λόγω αναδουλειάς.
Τετάρτη
Στο μεζεδοπωλείο «Πρωτογένους», στην οδό Πρωτογένους στου Ψυρρή, παίζουν ο Γιάννης Νιάρχος (κιθάρα-φωνάρα), ο Έκτορας Κοσμάς (βιολί, κιθάρα, τζουράς, μπαγλαμάς κλπ) και η Αμαλία Περπερίδου (φωνή). Το ρεπερτόριο σμυρναίικο ως επί το πλείστον (πχ «Πασσαλιμανιώτισσα», «ο μπακαράς», «ο μανές της καληνυχτιάς», «Στα ξένα μ άφησες», «ο Πίκινος» κλπ). Ο Γιάννης Νιάρχος είναι πράγματι κάτι ξεχωριστό, κάποιοι φίλοι από εδώ που τον έχουν ακούσει ξέρουν. Όσο και αν κινδυνεύω να χαρακτηριστώ υπερβολικός, θεωρώ ότι οι «επιδόσεις» του στον αμανέ είναι ισάξιες με τις πρώτες εκτελέσεις.
Η συγκεκριμένη φάση αποτελεί ίσως την πιο αγαπημένη μου επιλογή, αφού οι εκτελέσεις είναι άψογες, η αμεσότητα είναι στο αποκορύφωμά της, το φαγητό είναι καλό (όμως κάπως ακριβό αφού είμαστε στου Ψυρρή). Δυστυχώς αλλά και ευτυχώς το μαγαζί τις καθημερινές είναι σχεδόν άδειο, με αποτέλεσμα από τη μία ο ήχος να είναι πεντακάθαρος, η ορχήστρα να εκτελεί τις επιθυμίες των λίγων θαμώνων, αλλά από την άλλη να υπάρχει πάντα ο «κίνδυνος» να σταματήσει νωρίς το πρόγραμμα εξαιτίας της απουσίας πελατών.
Πέμπτη
Η πρόταση της ημέρας είναι μεσημεριανή και όχι βραδινή. Στο καφενείο – σαντουιτσάδικο «Καπνικαρέα», δίπλα από το ομώνυμο εκκλησάκι της Ερμού, παίζουν ο Βασίλης Σκούτας και Νίκος (μου διαφεύγει το επίθετο), τρελές ρεμπετιές, τραγουδάκια μέχρι περίπου το 1950. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα ντουέτα που έχω ακούσει, αφού το παίξιμο και οι φωνές τους είναι ιδιαίτερα δεμένα. Το ρεπερτόριο τους απαρτίζεται από άσματα όπως «Μόρτισσα Σμυρνιά», «Το παλιό σακάκι», «Μια μικρή στο Περιστέρι», «Έσπασες τα πιάτα» κλπ. Το πρόγραμμα είναι περίπου από τις 2:30 μέχρι τις 7:00. Το μόνο μείον της φάσης είναι ότι τα παιδιά παίζουν έξω, όπου μόνο μια σόμπα παλεύει για τη σωστή θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος.
Σημειώνω ότι ο Βασίλης Σκούτας είναι ίσως ο μόνος μουσικός που ξέρω, ο οποίος παίζει το ίδιο καλά και μπουζούκι και κιθάρα, σε σημείο που να μην καταλαβαίνει κανείς εάν είναι μπουζουξής ή κιθαρίστας.
Παρασκευή
Ξανά στην «Πρωτογένους» στου Ψυρρή, με άλλο όμως σχήμα. Με μόνο σταθερό το Γιάννη Νιάρχο (κιθάρα), παίζουν μαζί δύο μπουζούκαροι, ο Βαγγέλης Μουτσάτσος και ο Γιάννης Λογοθέτης καθώς και η Ειρηνούλα Λιοκουκουδάκη (την ανέφερα στην επιλογή της Δευτέρας). Το δέσιμο που έχουν κάνει τα παιδιά το συναντάει κανείς μόνο σε σχήματα τύπου «Δρόμος» ή «Ραστ». Τα μπουζούκια παίζουν μόνιμα σε διφωνία, πάντα χωρίς ηλεκτρική ενίσχυση, το ρεπερτόριο περιλαμβάνει γνωστά τύπου «μου σπάσανε το μπαγλαμά» ή «άρχισαν τα όργανα» μέχρι τα προχωρημένα «παίξε μου Χιώτη μπουζουκάκι» και «μαζί σου ξεμυαλίστηκα». Αργά, όταν το πρόγραμμα είναι προς το τέλος, μπορεί να ακούσει κανείς μαγκιές τύπου «Μάγισσα τσιγγάνα απ τη Βαγδάτη» κλπ. Πάντως ό,τι και να παίξουν τα παιδιά, θα το παίξουν τόσο καλά που το αποτέλεσμα είναι μόνο ευχάριστο. Για το φαγητό και τις τιμές του μαγαζιού τα ανέφερα πιο πάνω.Σημειώνω ότι το εν λόγω σχήμα παίζει επίσης Πέμπτη και Σάββατο.
Σάββατο
Ωραία μέρα για ξεκούραση. Διαφορετικά πάρτε τους φίλους σας και πηγαίνετε σε καμιά ταβέρνα να κάνετε πρακτισινκ.
Κυριακή
Η πρόταση της Κυριακής δυστυχώς σχηματίζεται από πληροφορίες γιατί πάντα τυχαίνει κάτι και δεν μπορώ να βρεθώ
Πάλι στου Ψυρρή, στην ταβέρνα «Πλατεία Ηρώων» την Κυριακή το βράδυ παίζει μπουζούκι (χωρίς ρεύμα) ο Μιχάλης Δήμας, τρανό ταλέντο στο όργανο με απίθανους δαχτυλισμούς. Την πρόταση την παραθέτω έχοντας απολαύσει τον συγκεκριμένο παιχταρά στο «Απτάλικο» όπου εμφανίζεται τις εμπορικές νύχτες (Παρασκευή Σάββατο) στο πλευρό του Κοντογιάννη.
Αυτά είχα να προτείνω, εάν κάποιος επισκεφτεί τα παραπάνω στέκια θα ήθελα να παραθέσει τις απόψεις του